Nacionalizmi sarden
Nacionalizmi sarden ose gjithashtu sardenizmi (Sardismu në sardinisht; Sardismo në italisht[1]) është një lëvizje shoqërore, kulturore dhe politike në Sardenjë që bën thirrje për vetëvendosjen e popullit sarden në një kontekst të devolucionit kombëtar, autonomi të mëtejshme në Itali ose edhe pavarësi të plotë nga kjo e fundit. Ai gjithashtu nxit mbrojtjen e mjedisit të ishullit dhe ruajtjen e trashëgimisë kulturore të tij.
.svg)
Edhe pse ishulli është karakterizuar nga valë periodike të protestave etnonacionaliste kundër Romës,[2] lëvizja sardene e ka origjinën e saj në të majtë të spektrit politik;[3][4] rajonalizmi dhe përpjekjet për vetëvendosjen e Sardenjës kundërshtuan historikisht në fakt nacionalizmin dhe fashizmin italian me qendër Romën (i cili përfundimisht arriti të përmbajë tendencat autonomiste dhe separatiste[5]). Me kalimin e viteve janë shfaqur shumë parti sardeniste me prejardhje të ndryshme ideologjike (madje edhe në të djathtë dhe në qendër), të gjitha duke qenë në pakicë, dhe me disa prej tyre duke bërë koalicione qeveritare me gjeometri të ndryshueshme me partitë italiane mbarëkombëtare. Për shembull, kjo ndodhi gjithashtu në zgjedhjet rajonale të Sardenjës të vitit 2014,[6] ku rezultati i kombinuar i të gjitha partive nacionaliste ishte 26% e votave.[7]
- ^ Sardismo, lemma, Garzanti Linguistica.
- ^ Pala, C. 2015. Sardinia. The Wiley Blackwell Encyclopedia of Race, Ethnicity, and Nationalism. 1–3. Abstract
- ^ Hechter (M.), The Dynamics of Secession, Acta Sociologica, vol. 35, 1992, p. 267.
- ^ Entrevista a Marcel Farinelli: "Córcega y Cerdeña forman un archipiélago invisible al tener sus islas nacionalismos de signo opuesto"
- ^ La Sardegna durante il ventennio fascista, Università di Tor Vergata
- ^ Sardegna, proclamati presidente e Consiglio regionale a un mese dalle urne – La Repubblica
- ^ Galassia sardista al 26 per cento – La Nuova Sardegna