Sulmi (ushtarak)
Sulmi apo ofenziva është një operacion ushtarak që kërkon përmes një projeksioni agresiv të forcave të armatosura të pushtojë ose rimarrë territorin, të arrijë një objektiv ose të arrijë një qëllim më të madh strategjik, operacional ose taktik. Një term tjetër për një ofensivë që përdoret shpesh nga media është "pushtimi", ose "sulmi" më i përgjithshëm. Një ofensivë është një sjellje e operacioneve luftarake që synojnë të arrijnë vetëm disa nga objektivat e strategjisë që ndiqet në teatër në tërësi. Zakonisht një ofensivë kryhet nga një ose më shumë divizione, që numërojnë midis 10 dhe 30,000 trupa si pjesë e një manovre të kombinuar të armëve.
Ofensiva u konsiderua një mjet i shquar për të prodhuar fitore, megjithëse me njohjen e një faze mbrojtëse në një fazë të ekzekutimit.[1]
Një udhëzues i shpejtë për madhësinë ose shtrirjen e ofensivës është të merret në konsideratë numri i trupave të përfshira në anën që fillon ofensivën.
Ofensivat kryesisht kryhen si një mjet për të siguruar iniciativën në një konfrontim midis kundërshtarëve. Ato mund të kryhen në tokë, në det[2] ose në ajër.
Një ofensivë detare, siç është sulmi japonez në Pearl Harbor, mund të ketë implikime të gjera për strategjitë kombëtare dhe të kërkojë një angazhim të rëndësishëm logjistik për të shkatërruar aftësitë detare të armikut. Mund të përdoret gjithashtu për të ndaluar transportin e armikut, siç është Beteja e Atlantikut të Luftës së Dytë Botërore. Ofensivat detare mund të jenë gjithashtu taktike, siç është Operacioni Coronado IX[3] i kryer nga Forcat Lëvizëse të Lumit të Marinës së Shteteve të Bashkuara gjatë Luftës së Vietnamit.
Një ofensivë ajrore është një operacion që mund të përshkruajë çdo numër të llojeve të ndryshme të operacioneve, zakonisht të kufizuara në lloje të veçanta avionësh. Ofensivat e kryera me përdorimin e avionëve luftarakë kanë të bëjnë kryesisht me vendosjen e epërsisë ajrore në një hapësirë të caktuar ajrore ose mbi një territor të caktuar. Një ofensivë bombarduese nganjëherë njihet edhe si një ofensivë bombardimi strategjik dhe është përdorur dukshëm nga aleatët në një shkallë të gjerë gjatë Luftës së Dytë Botërore.[4] Përdorimi i avionëve të sulmit tokësor në mbështetje të ofensivave tokësore mund të thuhet se është një ofensivë ajrore, si ajo e kryer në fazën e hapjes së Operacionit Kutuzov të Ushtrisë së Kuqe dhe Operacionit Polkovodets Rumyantsev, kur qindra avionë Il-2 u përdorën masivisht të pushtojnë trupat tokësore të Wehrmacht-it.