Psikologjia humaniste

Psikologjia humaniste është një perspektivë (drejtim) i psikologjisë që u paraqit në mesin e shekullit XX, si një lloj reaksioni ndaj teorisë psikanalitike të Sigmund Freudit dhe biheviorizmit të B. F. Skinnerit. ^[1] Rrënjët e këtij drejtimi vërehen qysh në pikëpamjet e Sokratit ndërsa zhvillimit të këtij drejtimi një kontribut të konsiderueshëm i ka dhënë edhe periudha e Rilindjes.

Ky drejtim psikologjik përpiqet të ndihmojë klientin që të krijojë besimin se të gjithë njerëzit në thelb janë të mirë. ^[2] Ajo sugjeron një qasje holistike ndaj ekzistencës njerëzore dhe i kushton vëmendje të veçantë fenomeneve të tilla si kreativiteti, vullneti i lirë dhe potenciali pozitiv njerëzor. Psikologjia humaniste na inkurajon që ne të shikojmë veten si një "personalitet i plotë (tërësi)" gjë që është më e madhe se sa shuma e pjesëve tona. Ky drejtim i kushton vëmendje edhe vetë eksplorimit më shumë se sa studimit të sjelljes në njerëz të tjerë. Psikologjia humaniste është e lidhur me fushën e psikologjisë transpersonale. ^[3]^[4]

Në një artikull nga Shoqata për Psikologji Humaniste, përfitimet e terapisë humaniste janë përshkruar si një "mundësi vendimtare për të udhëhequr kulturën tonë të trazuar në rrugën e saj të shëndetshme. Më shumë se çdo terapi tjetër, terapia humaniste-ekzistenciale në njëfarë forme e modelon demokracinë. Ajo dukshëm më pak i imponon ideologjitë e të tjerëve mbi klientin se sa praktikat tjera terapeutike. Liria për të zgjedhur është maksimalizuar. Ne e vërtetojmë potencialin e mundshëm njerëzor të klientëve tanë." ^[2]

Në shekullin XX, psikologjia humaniste është konsideruar si "forca e tretë" në psikologji pas psikoanalizës dhe behaviorizmit. Në shoqërinë tonë post industriale psikologjia humaniste është bërë më e rëndësishme, për shembull, as psikoanaliza as behaviorizmi nuk mund të merreshin e as "të lindnin" fushën e studimit të njohur si inteligjenca emocionale.

Shih edhe

Referime

^ Benjafield, John G. (2010). A History of Psychology: Third Edition. Don Mills, ON: Oxford University Press. fq. 357–362. ISBN 978-0-19-543021-9. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
^ ^a ^b "Humanistic Therapy." CRC Health Group. Web. 29 Mar. 2015. http://www.crchealth.com/types-of-therapy/what-is-humanistic-therapy Arkivuar 2 qershor 2019 tek Wayback Machine
^ "humanistic psychology n." A Dictionary of Psychology. Edited by Andrew M. Colman. Oxford University Press 2009. Oxford Reference Online. Oxford University Press. 25 May 2010 [1]
^ Aanstoos, C. Serlin, I., & Greening, T. (2000). "A History of Division 32 (Humanistic Psychology) of the American Psychological Association". In D. Dewsbury (Ed.), Unification through division: Histories of the divisions of the American Psychological Association, Vol. V. Washington, DC: American Psychological Association.

Literatura shtesë

Arnold, Kyle. (2014). Behind the Mirror: Reflective Listening and its Tain in the Work of Carl Rogers. The Humanistic Psychologist, 42:4 354-369. Arkivuar 13 mars 2017 tek Wayback Machine
Bendeck Sotillos, S. (Ed.). (2013). Psychology and the Perennial Philosophy: Studies in Comparative Religion. Bloomington, IN: World Wisdom. ISBN 978-1-936597-20-8.
Bugental, J. F. T. (Ed.). (1967). Challenges of humanistic psychology. New York, NY: McGraw-Hill.
Bugental, J.F.T (1964). "The Third Force in Psychology". Journal of Humanistic Psychology 4 (1): 19–25. doi:10.1177/002216786400400102.
Buhler, C., & Allen, M. (1972). Introduction to humanistic psychology. Monterey CA: Brooks/Cole Pub. Co.
Chiang, H. -M., & Maslow, A. H. (1977). The healthy personality (Second ed.). New York, NY: D. Van Nostrand Co.
DeCarvalho, R. J. (1991). The founders of humanistic psychology. New York, NY: Praeger Publishers.
Frick, W. B. (1989). Humanistic psychology: Conversations with Abraham Maslow, Gardner Murphy, Carl Rogers. Bristol, IN: Wyndham Hall Press. (Original work published 1971)
Fromm, E. (1955). The sane society. Oxford, England: Rinehart & Co.* Fromm, E. (1955). The sane society. Oxford, England: Rinehart & Co.
Gessmann, H.-W. (2012). Humanistic Psychology and Humanistic Psychodrama. - Гуманистическая психология и гуманистическая психодрама. Москва - jurpsy.ru/lib/books/id/25808.php
Gunn, Jacqueline Simon; Arnold, Kyle; Freeman, Erica. (2015). The Dynamic Self Searching for Growth and Authenticity: Karen Horney's Contribution to Humanistic Psychology. The Forum of the American Academy of Psychoanalysis and Dynamic Psychiatry, 59: 2 20-23. Arkivuar 2 qershor 2019 tek Wayback Machine
Human Potentialities: The Challenge and the Promise. (1968). Human potentialities: The challenge and the promise. St. Louis, MO: WH Green.
Schneider, Kirk J.; Bugental, James F.T.; Pierson, J. Fraser (2001). The Handbook of Humanistic Psychology. Sage. ISBN 0761921214. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
Kress, Oliver (1993). "A new approach to cognitive development: ontogenesis and the process of initiation". Evolution and Cognition 2(4): 319-332.
Maddi, S. R., & Costa, P. T. (1972). Humanism in personology: Allport, Maslow, and Murray. Chicago, IL: Aldine·Atherton.
Misiak, H., & Sexton, V. S. J. A. (1973). Phenomenological, existential, and humanistic psychologies: A historical survey. New York, NY: Grune & Stratton.
Moss, D. (1999). Humanistic and transpersonal psychology: A historical and biographical sourcebook. Westport, CT: Greenwood Press.
Moustakas, C. E. (1956). The self: Explorations in personal growth. Harper & Row.
Murphy, G. (1958). Human potentialities. New York, NY: Basic Books.
Nevill, D. D. (1977). Humanistic psychology: New frontiers. New York, NY: Gardner Press .
Otto, H. A. (1968). Human potentialities: The challenge and the promise. St. Louis, MO: WH Green.
Rogers, CR, Lyon, HC Jr, Tausch, R: (2013) On Becoming an Effective Teacher - Person-centered teaching, psychology, philosophy, and dialogues with Carl R. Rogers and Harold Lyon. Arkivuar 22 janar 2020 tek Wayback Machine London: Routledge ISBN 978-0-415-81698-4
Rowan, John (2001). Ordinary Ecstasy: The Dialectics of Humanistic Psychology (3rd ed.). Brunner-Routledge. ISBN 0-415-23633-9
Russon, John Edward (2003). Human Experience: Philosophy, Neurosis, and the Elements of Everyday Life (bot. pbk.). State University of New York Press. ISBN 9780791457542. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
Schneider, K., Bugental, J. F. T., & Pierson, J. F. (2001). The handbook of humanistic psychology: Leading edges in theory, research, and practice. London: SAGE.
Schneider, K.J., ed (2008). Existential-integrative Psychotherapy: Guideposts to the Core of Practice. New York: Routledge. ISBN 978-0-415-95471-6
Severin, F. T. (1973). Discovering man in psychology: A humanistic approach. New York, NY: McGraw-Hill.
Singh, J. (1979). The humanistic view of man. New Delhi, India: Indian Institute of Public Administration.
Sutich, A. J., & Vich, M. A. (Eds.). (1969). Readings in humanistic psychology. New York, NY: Free Press.
Welch, I., Tate, G., & Richards, F. (Eds.). (1978). Humanistic psychology: A source book. Buffalo, NY: Prometheus Books.
Zucker, R. A., Rabin, A. I., Aronoff, j., & Frank, S. (Eds.). (1992). Personality structure in the life course. New York, NY: Springer.

[1] Benjafield, John G. (2010). A History of Psychology: Third Edition. Don Mills, ON: Oxford University Press. fq. 357–362. ISBN 978-0-19-543021-9. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)

[crchealth.com-2] "Humanistic Therapy." CRC Health Group. Web. 29 Mar. 2015. http://www.crchealth.com/types-of-therapy/what-is-humanistic-therapy Arkivuar 2 qershor 2019 tek Wayback Machine

[3] "humanistic psychology n." A Dictionary of Psychology. Edited by Andrew M. Colman. Oxford University Press 2009. Oxford Reference Online. Oxford University Press. 25 May 2010 [1]

[aanstoos_et_al_history-4] Aanstoos, C. Serlin, I., & Greening, T. (2000). "A History of Division 32 (Humanistic Psychology) of the American Psychological Association". In D. Dewsbury (Ed.), Unification through division: Histories of the divisions of the American Psychological Association, Vol. V. Washington, DC: American Psychological Association.

[1]

[2]

[3]

[4]