Rekrutimi

Rekrutimi është regjistrimi me mandat shtetëror i njerëzve në një shërbim kombëtar, kryesisht një shërbim ushtarak. Rekrutimi daton që nga lashtësia dhe vazhdon në disa vende deri në ditët e sotme me emra të ndryshëm. Sistemi i sotëm i rekrutimit kombëtar pothuajse i njëtrajtshëm për të rinjtë daton në Revolucionin Francez në vitet 1790, ku u bë baza e një ushtrie shumë të madhe dhe të fuqishme. Shumica e kombeve evropiane më vonë e kopjuan sistemin në kohë paqeje, kështu që burrat në një moshë të caktuar do të shërbenin 1 deri në 8 vjet në detyrë aktive dhe më pas do të transferoheshin në forcën rezervë.

Të rinjtë që regjistrohen për rekrutim gjatë Luftës së Parë Botërore, Nju-Jork, 5 qershor 1917.

Rekrutimi është i diskutueshëm për një sërë arsyesh, duke përfshirë kundërshtimin e ndërgjegjes ndaj angazhimeve ushtarake mbi baza fetare ose filozofike; kundërshtimi politik, për shembull për shërbimin për një qeveri të papëlqyeshme ose luftë jopopullore; seksizmi, që historikisht burrat i janë nënshtruar rekrutimit në shumicën e rasteve; dhe kundërshtimi ideologjik, për shembull, për një shkelje të perceptuar të të drejtave vetjake. Ata që rekrutohen mund t'i shmangen shërbimit, ndonjëherë duke lënë vendin dhe duke kërkuar azil në një vend tjetër. Disa sisteme përzgjedhjeje i përshtatin këto qëndrime duke ofruar shërbime alternative jashtë roleve të operacioneve luftarake apo edhe jashtë ushtrisë, si siviilipalvelus (shërbimi civil alternativ) në Finlandë dhe Zivildienst (shërbimi i detyrueshëm komunitar) në Austri dhe Zvicër. Disa vende rekrutojnë ushtarë meshkuj jo vetëm për forcat e armatosura, por edhe për agjencitë paraushtarake, të cilat janë të përkushtuara për shërbimin e brendshëm vetëm si policia, trupat e brendshme, rojet kufitare ose detyrat joluftarake të shpëtimit si mbrojtja civile.

Që nga viti 2023, shumë shtete nuk rekrutojnë më qytetarët e tyre, duke u mbështetur në ushtritë profesionale me vullnetarë. Aftësia për t'u mbështetur në një marrëveshje të tillë, megjithatë, presupozon një farë shkalle të parashikueshmërisë në lidhje me kërkesat e luftës dhe shtrirjen e armiqësive. Prandaj, shumë shtete që e kanë hequr rekrutimin ende rezervojnë fuqinë për të rifilluar shërbimin në kohë lufte ose në kohë krize. Shtetet e përfshira në luftëra ose rivalitete ndërshtetërore kanë më shumë gjasa të zbatojnë rekrutimin, dhe demokracitë kanë më pak gjasa se autokracitë për të zbatuar rekrutim. Me disa përjashtime, si Singapori dhe Egjipti, ish-kolonitë britanike kanë më pak gjasa të kenë rekrutim, pasi ato ndikohen nga normat britanike kundër rekrutimit që mund të gjurmohen që nga Lufta Civile Angleze; Mbretëria e Bashkuar e hoqi rekrutimin në vitin 1960.

Rekrutimi në Shqipëri, i zbatuar gjatë diktaturës komuniste, u hoq në vitin 2010.

Shiko edhe

• Siguria kombëtare