Sadakaja
Sadakaja është term arab ( صدقة ) që nënkupton dhënjen vullnetare të ndonjë pjese të pa caktuar (në sasi dhe vlerë) të pasurisë përkrah dhënjeve të obligueshme të përcaktuara në Islam siç janë zeqatit dhe zekatul fitrit. Lëmoshat e tilla mund të jipen për projekte të ndryshme, ndërsa zeqati vetëm për grupet e përcaktuara në Kur'an.
Lëmosha në Islam ka domethënje te posaçme. Ai i cili jep lëmoshë në emër të Allahu, forcon imanin (besimin) dhe karakterin e tij. Ebu Hurejre r.a. transmeton se Muhammedi (paqja qoftë mbi të) thoshte:
- "Lëmosha ska zvogluar asnjë pasuri. Allahu e rritë namin e shërbtorit te tij, nëse ai jep dhe e ngritë cdonjërin që është në kënaqësinë e Allahut".[1]
Fëmijët dhe antarët e familjes kanë të drejtë se pari gjatë dhënjes se sadakasë Muhammedi (paqja qoftë mbi të) thoshte:
- "Nëse ndonjëri prej jush është i vartër, atëhere fillon nga vetëvetja. Nëse ka dicka me tepër, e merr për antarët e familjes. Nëse ende mbetet dicka tepër, atëhere e i jep farefisit te tij dhe nëse prapë mbet dicka atëhere e jep ku të dojë."
Domethënja e sadakasë nuk kufizohet vetëm tek dhënja e lëmoshës. Muhammedi (paqja qoftë mbi të) thoshte:
- "Cdo punë e mirë është sadaka".[2]
Ebu Hurejra r.a. transmeton se i Muhammedi (paqja qoftë mbi të) thoshte:
- "Cdo njeriut i është obliguar përmbushja e një sadakaje për cdo nyje te trupit te tij dhe në cdo ditë, në te cilen dielli rrëzon. Edhe zbutja mes njerëzve është një sadaka e bërë nga ai ".[3]
Nga lëmoshat më te mira llogaritet ajo e vazhdueshmja. Lëmosha e vazhdueshme do të thotë nëse njerëzit në vazhdimësi përfitojnë nga një projekt, si p.sh. ndërtimi i një shkolle, ndonjë spitali, furnizimi me ujë te pijshëm ose ndonjë ndihmë fillestar drejtë pavarsimit te njerëzve te varfër. Edhe mbështetja mujore e një jetimi te varfër llogaritet ne ketë lloj lëmoshe.
Muhammedi (paqja qoftë mbi të) thoshte: