Wikipedia

Sergiu Celibidache

Sergiu Celibidache (11 korrik 1912, Romake, Rumani - 14 gusht 1996, La Neuville-sur-Essonne, Francë) ishte një dirigjent, kompozitor, dhe mësues rumun. I arsimuar në vendlindjen e tij, në Rumani, dhe më vonë në Paris dhe Berlin, karriera e Celibidache në muzikë përfshin mbi pesë dekada, duke përfshirë mandatin si dirigjent kryesor në Filharmoninë e Mynihut, Filharmoninë e Berlinit, Orkestrën Simfonike Siçiliane dhe disa orkestra evropiane. Më vonë në jetë, ai dha mësim në Universitetin e Mainz-it në Gjermani dhe Institutin e Muzikës Kurtis në Philadelphia, Pennsylvania.

Sergiu Celibidache duke dhënë mësim në dirigjim në Institutin Kurtis në vitin 1984 studentit David Bernard

Celibidache gjatë jetës së tij shpesh refuzoi të lëshojë shfaqjet e tij në regjistrime komerciale, duke pretenduar se një dëgjues nuk mund të fitonte një "përvojë transcendentale" jashtë sallës së koncerteve. Megjithatë, ai fitoi brohoritje ndërkombëtare për interpretime të famshme të repertorit të muzikës klasike dhe ishte i njohur për stilin e performancës shpirtërore të informuar nga studimi dhe përvojat e tij në Budizmin Zen. Karriera e tij e mëvonshme u dëmtua nga polemika dhe akuza për seksizëm dhe diskriminimim që u shfaqën gjatë një beteje ligjore 12-vjeçare që dominonte qëndrimin e tij në Filharmoninë e Mynihut. Celibidache konsiderohet si një prej dirigjentëve më të mëdhenj të shekullit të 20-të. [1]

Biografia

Redakto

Jeta e hershme dhe edukimi

Redakto

Sergiu Celibidache lindi më 28 qershor 1912[note 1] në Roman, një qytet i vogël në rajonin Moldavia të Rumanisë, ku babai i tij ishte një zyrtar qeveritar.[2][3] Ai u rrit në Iași, ku familja e tij u zhvendos shpejt pas ditëlindjes së tij.[4] Deri në moshën katër vjeçare ai tashmë kishte improvizuar në piano, dhe pas një shkollimi tradicional në matematikë, filozofi dhe muzikë në Iași, ai u dërgua nga babai i tij në Bukuresht dhe më pas në Paris kuai i vazhdoj studimet e tij. Babai i tij kishte pritur që ai të ndiqte një karrierë politike në Rumani.[2][4] Megjithatë, Celibidache zgjodhi të regjistrohej në Hochschule für Musik (Akademia e Muzikës) në Berlin në Gjermani në vitin 1936 ku studioi kompozimin nën Heinz Tiessen dhe më vonë dirigjimin nën Kurt Thomas, Walter Gmeindl dhe Fritz Stein.[2][3] Ai i vazhdoi studimet e doktoraturës në Universitetin Friedrich Wilhelm (Friedrich-Wilhelms-Universität) në Berlin ku ai studioi fiozofi me Nicolai Hartmann dhe Eduard Spranger me muzikologji me Arnold Schering dhe Georg Schünemann.[2] Ai paraqiti një disertacion mbi kompozitorin Franco-Flemisht Josquin des Prez (1450-1521) dhe punën e tij gjatë Rilindjes. Ai u diplomua në vitin 1944[2][3] Gjatë studimeve të tij në Berlin, Celibidache u njoh me Budizmin Zen nëpërmjet ndikimit të mësuesit të tij, Martin Steinke dhe parimet e budizmit treguan për veprat dhe botëkuptimin e Celibidache për pjesën tjetër të jetës së tij.[3]

Karriera

Redakto

Sergiu Celibidache studioi në Berlin dhe, që nga viti 1945 deri në vitin 1952, ishte dirigjent kryesor i Filarmonisë së Berlinit. Më vonë punoi me orkestra radiofonike në Stokholm, Shtutgart dhe Paris. Ai gjithashtu punoi në Britani në fund të viteve 1940 dhe 1950, pjesërisht për shkak të përpjekjeve promocionale të pianistit Eileen Joyce dhe partnerit të saj, një agjenti artistësh. Joyce tha se Celibidache ishte dirigjenti më i madh me të cilin kishte punuar ndonjëherë – "he was the only one who got inside my soul".[5] Në vitin 1970 ai u nderua me çmimin Sonning të Danimarkës. Nga 1979 deri në vdekjen e tij ai ishte drejtor i muzikës të Filharmonisë së Mynihut. Ai jepte mësim rregullisht në Universitetin e Mainz në Gjermani dhe në vitin 1984 dha mësim në Institutin Curtis në Filadelfia, Pensilvani. Mësimdhënia ishte një fokus i madh gjatë gjithë jetës së tij dhe kurset e tij shpesh ishin të hapura për të gjithë pa pagesë. Ndër studentët e tij të rëndësishëm janë Françoys Bernier, Jordi Mora, Peter Perret, Bernhard Sieberer, Markand Thakar, Konrad von Abel,[6] Nils-Göran Areskoug dhe Tom Zelle si dhe Windquintet Danez.[nevojitet citimi]

Ai paraqitet në filmin Ambassadors of Music (1952) ku ai dirigjon Filarmoninë e Berlinit në një shfaqje të plotë të "Egmont" të Ludwig van Beethoven.

Një incident i diskutueshëm gjatë qëndrimit të tij me Filharmoninë e Mynihut ishte një betejë e zgjatur ligjore për të rrëzuar trombonistin kryesor Abbie Conant që zgjati 12 vjet, me Conant që në fund mbizotëroj. Gjyqtarja Angela Mack vendosi që Qyteti i Mynihut përmes orkestrës kishte thyer ligjin lidhur me trajtimin e barabartë të punonjësve.[7] Një përshkrim i detajuar i rastit mund të gjendet në një artikull të botuar nga bashkëshorti i saj, William Osbourne. Dëgjimi dhe polemika e saj diskutohet në librin e Malcolm Gladwell, Blink.

Jeta personale

Redakto

Në vitin 1965, Celibidache u martua me Ioana Procopie Dimitrescu. Ata kishin një djalë, Sergiu Ioan Celibidache ("Serge"), i lindur më 19 qershor 1968.[note 2]

Vdekja

Redakto

Celibidache vdiq në moshën 84 vjeç më 14 gusht 1996 në La Neuville-sur-Essonne, afër Parisit. Ai u varros në Cimetière de Neuville sur Essone.

Trashëgimia

Redakto

Stili i performancës dhe kritikat

Redakto

Qasja e Celibidache në krijimin e muzikës shpesh përshkruhet më shumë nga ajo që nuk e bëri në vend të asaj që bëri. Për shembull, është bërë shumë nga "refuzimi" i Celibidache për të bërë regjistrime të shfaqjeve edhe pse pothuajse i gjithë aktiviteti i tij i koncerteve në fakt është regjistruar dhe shumë herë është lëshuar pas vdekjes nga kompani labels kryesore si EMI dhe Deutsche Grammophon, me pëlqimin e familjes së tij.[8] Sidoqoftë, Celibidache i kushtoi pak vëmendje për ti bërë këto regjistrime, të cilat ai i shihte thjesht si nënproduktet e koncerteve të tij orkestrale.

Fokusi i Celibidache ishte në krijimin, gjatë çdo koncerti, të kushteve optimale për atë që ai e quajti një "përvojë transcendente". Aspektet e Zen Budizmit, të tilla si ichi-go ichi-e, ndikuan fort në të menduarit e tij. Ai besonte se përvojat transcendentale nuk kishin shumë gjasa të vinin pas dëgjimit të muzikës së regjistruar, kështu që ai i la ata. Si rezultat, disa nga koncertet e tij siguruan audiencë me eksperienca të jashtëzakonshme dhe nganjëherë eksperienca që ndryshojnë jetën, duke përfshirë, për shembull, koncertin e vitit 1984 në Carnegie Hall nga Orkestra e Institutit Curtis që kritiku i New York Times, John Rockwell e shpalli si më të mirën në 25 vitet e tij të koncerteve.[9]

Celibidache ishte i njohur për kërkesat e tij për kohë të gjata në prova me orkestrën.[10] Një tipar shumë i përmendur i shumë koncerteve të tij, i kapur në regjistrimet e drejtpërdrejta të tyre, është një ritëm më i ngadaltë sesa ajo që konsiderohet normë, ndërkohë që në pasazhe të shpejta, ritmet e tij shpesh i tejkalojnë pritjet.[11] Sidoqoftë, në pikëpamjen e Celibidache, kritikat e kohës së regjistrimit janë të parëndësishme, pasi nuk është (dhe nuk mund të jetë) një kritikë e performancës, por më tepër një transkriptim i tij, pa ambientin e momentit, për faktorin kyç në çdo performancë muzikore. Siç shpjegohet nga Celibidache, hapësira akustike në të cilën dëgjon një koncert ndikon drejtpërdrejt në gjasat e shfaqjes së përvojës së tij të kërkuar pas transcendentit. Hapësira akustike brenda së cilës dëgjon një regjistrim të një prej performancave të tij, nga ana tjetër, nuk ndikon në performancën, pasi është e pamundur për tiparet akustike të asaj hapësire për të nxitur muzikantët të luajnë më ngadalë ose më shpejt.

Pasi që performancat e tij të regjistruara dallojnë gjerësisht nga shumica e regjistrimeve të tjera ka çuar ato të shihen vetëm nga disa koleksionistë të tyre dhe jo të lëshohen gjerësisht për publikun, të "njëhershme" dhe jo regjistrime referimi.[12]

Diskografia

Redakto

Lëshime të njohura janë shfaqjet e tij në Mynih të Beethoven, Johannes Brahms, Anton Brukner, Robert Schumann, Johann Sebastian Bach, Gabriel Fauré dhe një seri shfaqjesh të drejtpërdrejta me Orkestrën Simfonike të Londrës dhe Orkestrën Simfonike të Radio Shtutgartit.

  • ?: Mozart: Symphony No.25 In G Minor K.183 (Decca AK 2197-9 78 rpm)
  • ?: Tchaikovsky: Symphony No.5 in E Minor, Op.64 LPO (Decca AK 2036-41 78 rpm)
  • ?: Prokofiev: Berlin Philharmonic Orchestra, Prokofiev Symphony in D Major Op.25 “Classical” (HMV C 3729-30) 78 rpm
  • 1951: Mozart: Symphony No.25 In G Minor K.183 (Decca LXT 2558)
  • 1951: Tchaikovsky: Symphony No.5 in E Minor, Op.64 LPO (Decca LXT 2545)
  • 1969: Tchaikovsky: Symphony No.5 in E Minor, Op.64 LPO (Decca Eclipse ECM 833)
  • 1985: Beethoven: Concerto for Violin and Orchestra (Electrecord)
  • 1988: Mendelssohn: Sinfonia N. 4 Italiana; Dvořák: Sinfonia N. 9 Dal Nuovo Mondo (Frequenz)
  • n.d.: Beethoven: Concerto No.5 for Piano and Orchestra "Emperor" (Electrecord)
  • 1990: Tchaikovsky: Symphony No. 5; Nutcracker Suite (London)
  • 1991: Mozart: Requiem; Vivaldi: Stabat Mater (Arkadia)
  • 1991: Tchaikovsky: Symphony No. 6 “Pathetique”; Roméo et Juliette (Arkadia)
  • 1994: Bruckner: Symphony No. 7 (Andromeda)
  • 1994: Brahms: Symphony Nos. 3 & 4 (Fonit-Cetra Italia)
  • 1994: Brahms: Symphony No. 2 & Haydn Variations, Op. 56a (Fonit-Cetra Italia)
  • 1994: Mozart: Grand Mass, K. 427 (Cetra)
  • 1995: Beethoven: Symphony Nos. 2&4 (Nas)
  • 1997: Bartók: Concerto for Orchestra (EMI Music Distribution)
  • 1997: Beethoven: Symphony Nos. 4&5 (EMI Music Distribution)
  • 1997: Debussy: La Mer; Iberia (EMI Music Distribution)
  • 1997: Haydn: Symphony Nos 103 & 104 (EMI Music Distribution)
  • 1997: Mozart: Symphony No. 40; Haydn: “Oxford Symphony” (EMI Music Distribution)
  • 1997: Ravel: Ma Mère l’Oye; Bolero, Le tombeau de Couperin; Alborada del Gracioso (Fonit-Cetra Italia)
  • 1997: S. Celibidache Conducts Beethoven & Brahms (Tahra)
  • 1997: Schubert: Symphony No. 9 (EMI Music Distribution)
  • 1997: Schumann: Symphonies 3 &4 (EMI Music Distribution)
  • 1997: Tchaikovsky: Romeo and Juliet Fantasy–Overture/Mussorgsky: Pictures at an Exhibition (EMI Music Distribution)
  • 1997: Tchaikovsky: Symphony No. 5 (EMI Music Distribution)
  • 1997: Tchaikovsky: Symphony No. 6 (EMI Music Distribution)
  • 1997: The Young Celibidache, Vol. II (Tahra)
  • 1997: Wagner: Orchestral Music (EMI Music Distribution)
  • 1998: Bruckner 3 (EMI Music Distribution)
  • 1998: Bruckner 4 (EMI Music Distribution)
  • 1998: Bruckner 6 (EMI Classics)
  • 1998: Bruckner 7; Te Deum (EMI Music Distribution)
  • 1998: Bruckner 8 (EMI Classics)
  • 1998: Bruckner 9 in Concert and Rehearsal (EMI Classics)
  • 1998: Bruckner: Mass in F minor (EMI Music Distribution)
  • 1998: Bruckner: Symphonies No. 3-9; Mass in F minor, Te Deum (EMI Classics)
  • 1998: Shostakovich: S No. 7 (Magic Talent)
  • 1999: Sergei Celebidache (Box) (No Noise)
  • 1999: Beethoven: Symphonies No. 2 & 4 (EMI Music Distribution)
  • 1999: Beethoven: Symphony No. 3 (EMI Music Distribution)
  • 1999: Beethoven: Symphony No. 6; Leonore (EMI Music Distribution)
  • 1999: Brahms: Symphonies Nos. 2, 3, 4 (EMI Music Distribution)
  • 1999: Brahms: Symphony No. 1; Ein deutsches Requiem (EMI Music Distribution)
  • 1999: Celibidache Conducts Beethoven 7 & 8 (EMI Music Distribution)
  • 1999: Tchaikovsky: Sinfonia No. 2 Op. 17 "Piccola Russia"; Dvořák: Concerto Op. 104 (Urania)
  • 1999: Brahms: Deutsches Requiem (Audiophile Classics)
  • 1999: Mussorgsky: Pictures at an Exhibition; Stravinsky: The Fairy's Kiss Suite (Deutsche Grammophon)
  • 1999: Prokofiev: Scythian Suite; Symphony No. 5 (Deutsche Grammophon)
  • 1999: Rimsky-Korsakov: Sheherazade; Stravinsky: The Firebird Suite (Version 1923) (Deutsche Grammophon)
  • 1999: Schumann: Symphony No. 2; Brahms: Haydn Variations (EMI Music Distribution)
  • 1999: Strauss: Don Juan; Tod und Verklärung; Respighi: Pini di Roma (Rehearsals) (Deutsche Grammophon)
  • 1999: Tchaikovsky: Symphony No. 2; Brahms: Symphony No. 4 (Arkadia)
  • 2000: Brahms: Sinfonia N. 2; Mozart: Sinfonia No. 25 (Urania)
  • 2000: Bruckner: Symphonies Nos. 3–5 (Box Set) (Deutsche Grammophon)
  • 2000: Bruckner: Symphony No. 3 (Deutsche Grammophon)
  • 2000: Bruckner: Symphony No. 4 (Deutsche Grammophon)
  • 2000: Bruckner: Symphony No. 5 (Rehearsal) (Deutsche Grammophon)
  • 2000: Bruckner: Symphony No. 5; Mozart: Symphony No. 35 (Deutsche Grammophon)
  • 2000: Franck: Symphony in D; Hindemith: Mathis der Mahler (Deutsche Grammophon)
  • 2000: Richard Strauss: Till Eulenspiegel; Don Juan; Shostakovich: Symphony No. 9 (Deutsche Grammophon)
  • 2000: Schubert: Symphony No. 8 "Unfinished"; Tchaikovsky: Nutcracker Suite (Aura Classics)
  • 2000: Sibelius: Symphonies Nos. 2 & 5 (Deutsche Grammophon)
  • 2001: Sergiu Celibidache (Classica d'Oro)
  • 2001: Sergiu Celibidache et la Philharmonie de Berlin (Tahra)
  • 2001: Shostakovich: Symphony No. 7 "Leningrad" (Classica d'Oro)
  • 2002: Prokofiev: Symphonies Nos. 1 & 5; Violin Concerto No. 1 (Classica d'Oro)
  • 2003: Mendelssohn: Symphony No. 4 "Italian"; Bizet: Symphony in C (Archipel)
  • 2004: Bach: Mass in B minor (EMI Classics)
  • 2004: Bruckner: Symphonies Nos. 3–5, 7–9 [Box Set] (Deutsche Grammophon)
  • 2004: Celibidache Conducts Milhaud & Rousel (EMI Music Distribution)
  • 2004: Celibidache Plays Mozart's Requiem (EMI Classics)
  • 2004: Fauré: Requiem; Stravinsky: Symphony of Psalms [Live] (EMI Music Distribution)
  • 2004: Overtures by Berlioz; Mendelssohn; Schubert; Smetana & Strauss (EMI Music Distribution)
  • 2004: Prokofiev: Symphonies 1 & 5 (EMI Music Distribution)
  • 2004: Rimsky-Korsakov: Scheherazade (EMI Music Distribution)
  • 2004: Shostakovich: Symphony No. 7 'Leningrad' (Pickwick)
  • 2006: Celibidache: Der Taschengarten (Universal Classics & Jazz)
  • 2006: Celibidache: The Complete EMI Edition [Limited Edition] [Box Set] (EMI Classics)
  • 2006: Sergiu Celibidache: Lesen & Hören [CD+Book]
  • 2007: Beethoven: Symphony No. 3 "Eroica"; Overture Leonre III (Archipel)
  • 2007: Bruckner: Symphony No. 5
  • 2007: Schumann: Symphony No. 4; Mussorgsky: Pictures at an Exhibition
  • 2008: Sergiu Celibedache Conducts Kölner Rundfunk-Sinfonie-Orchester (Orfeo)
  • n.d.: Anton Bruckner: Symphonies Nos. 5 & 8; Brahms: Haydn-Variationen Op. 56 (Exclusive)
  • n.d.: Anton Bruckner: Symphony No.7, In E Major (As Disc)
  • n.d.: Antonín Dvořák: Symphony N. 7; Johann Strauss Jr.: Die Fledermaus, Overture (Artists)
  • n.d.: Bach: Mass in B minor (Exclusive)
  • n.d.: Beethoven: Symphonies Nos. 2 & 4 (Artists)
  • n.d.: Beethoven: Symphony No. 7; Bach: Brandenburg Coincerto No. 3; Ravel: Le Tombeau de Couperin (Archipel)
  • n.d.: Berlioz: Symphonie fantastique op. 14; Roméo et Juliette (Arkadia)
  • n.d.: Brahms: German Requiem (Myto Records)
  • n.d.: Brahms: Symphonies Nos. 1–4 [Box Set] (Deutsche Grammophon)
  • n.d.: Brahms: Symphonies Nos. 2 & 3 (Deutsche Grammophon)
  • n.d.: Brahms: Symphonies Nos. 2–4; Variations on a theme from Haydn (Acum)
  • n.d.: Brahms: Symphony No. 1 (Deutsche Grammophon)
  • n.d.: Brahms: Symphony No. 1 (Acum)
  • n.d.: Brahms: Symphony No. 4 (Rehearsal) (Deutsche Grammophon)
  • n.d.: Brahms: Symphony Nos. 2 & 3 (Legend)
  • n.d.: Brahms: The Complete Symphonies; Haydn Variations; Alto Rhapsody (Living Stage)
  • n.d.: Bruckner: Symphonies 4 & 9 (Exclusive)
  • n.d.: Bruckner: Symphonies 7 & 8 (Deutsche Grammophon)
  • n.d.: Bruckner: Symphonies 7–9 [Box Set] (Deutsche Grammophon)
  • n.d.: Bruckner: Symphony 7 (Deutsche Grammophon)
  • n.d.: Bruckner: Symphony 9 (Deutsche Grammophon)
  • n.d.: Bruckner: Symphony No. 3 (Exclusive)
  • n.d.: Bruckner: Symphony No. 7 (Arkadia)
  • n.d.: Bruckner: Symphony No8, WAB108; Schubert: Symphony in Bf No5, D485 (Deutsche Grammophon)
  • n.d.: Celibidache Conducts Debussy & Ravel (Box Set) (Deutsche Grammophon)
  • n.d.: Celibidache Conducts Debussy/Respighi/Milhaud (Originals)
  • n.d.: Celibidache Conducts Mussorgsky, Stravinsky, Rimsky-Korsakov, Prokofiev (Box Set) (Deutsche Grammophon)
  • n.d.: Celibidache Conducts Ravel & Stravinsky (Originals)
  • n.d.: Celibidache Conducts Tchaikovsky (Grammofono 2000)
  • n.d.: Celibidache Festival (Originals)
  • n.d.: Celibidache [Box Set] (Deutsche Grammophon)
  • n.d.: Celibidache conducts Debussy (FED)
  • n.d.: Celibidache, Vol. 1: Symphonies (EMI Classics)
  • n.d.: Celibidache, Vol. 3: French & Russian Music (EMI Classics)
  • n.d.: Celibidache, Vol. 4: Sacred Music & Opera (EMI Classics)
  • n.d.: Conducts Stravinsky 13 (Arlecchino)
  • n.d.: Debussy: Ibéria; Ravel: Rapsodie espagnole; Alborada del gracioso (Deutsche Grammophon)
  • n.d.: Debussy: La Mer (Rehearsal) (Deutsche Grammophon)
  • n.d.: Debussy: La mer; La Damoiselle élue; Milhaud: Saudades do Brazil (Fonit-Cetra Italia)
  • n.d.: Debussy: Nocturnes; La Mer (Deutsche Grammophon)
  • n.d.: Dvořák: Concerto in B Minor/Eight Slavonic Dances (Arkadia)
  • n.d.: Dvořák: Concerto per Violino e Orchestra; Sinfonia No. 9 "Dal Nuovo Mondo" (Concerto)
  • n.d.: Franck: Symphonie en Ré mineur; Wagner: Siegfried-Idyll; Tristan und Isolde vorspiel (Arkadia)
  • n.d.: Great Conductors of the 20th century, Vol. 39: Sergiu Celibidache (EMI Music Distribution)
  • n.d.: Haydn: Sinfonia No. 104 "London"; Claude Debussy: Jeux; Igor Stravinsky: Jeux de Cartes (Urania)
  • n.d.: Haydn: Symphony No.103/Mozart: Symphony No.38 (Originals)
  • n.d.: Legendary Performers Vol.2 (As Disc)
  • n.d.: Modest Mussorgsky: Pictures at an Exhibition/Richard Strauss: Don Juan (Artist)
  • n.d.: Mozart: Grande Messa K 427; Concerto for Two Pianos and Orchestra K 365; Serenata "Haffner" K 250 (Acum)
  • n.d.: Mozart: Grande Messa/Concerto KV.365/Serenata KV.250 (Fonit-Cetra Italia)
  • n.d.: Mozart: Messa di Requiem (Il Sabato)
  • n.d.: Mozart: Requiem in Dm (Artists)
  • n.d.: Mozart: Symphonies Nos. 40 & 41; Schubert: Symphony No. 5; Schumann: Symphony No. 2 (Living Stage)
  • n.d.: Mozart:Symphony No.41/Schubert:Symphony No.5 (Memories)
  • n.d.: Mussorgsky: Pictures at an Exhibition; Cherubini: Symphony in D Major; Bäck: Intrada for Orchestra (Originals)
  • n.d.: Prokofiev: Romeo & Juliet (Extracts) (Deutsche Grammophon)
  • n.d.: Prokofiev: Romeo E Giulietta/Berlioz: Romeo E Giulietta/Tchaikovsky: Romeo E Giulietta (Fonit-Cetra Italia)
  • n.d.: Prokofiev: Symphony No. 5; Prokofiev, Berlioz, Tchaikovsky: Romeo and Juliet (Acum)
  • n.d.: RTSI Orchestra Conducted by Sergiu Celibidache: Schubert, Tchaikovsky
  • n.d.: Ravel: Valse; Daphnis et Chloé; Suite No. 2; Le Tombeau de Couperin (Deutsche Grammophon)
  • n.d.: Richard Strauss: Tod und Verklärung; Vier letzte Lieder; Igor Stravinsky: L'oiseau de feu; Ravel: Daphnis et Chloé (Acum)
  • n.d.: Rimsky-Korsakov: Schéhérazade (Originals)
  • n.d.: Schubert/Schumann: Sinfonie (Fonit-Cetra Italia)
  • n.d.: Schubert: Symphonies Nos. 5 & 8; Schumann: Symphonies Nos. 1 "Primavera" & 2 (Acum)
  • n.d.: Schubert: Symphonies Nos. 8 & 9; Franck: Symphony in D minor; Mussorgsky-Ravel: Pictures at an Exhibition (Urania)
  • n.d.: Schumann: Piano Concerto in A minor, Op. 54; Richard Strauss: Vier letzte Lieder (Artists Live Recording)
  • n.d.: Schumann: Symphony Nos. 1 & 2 (Cetra)
  • n.d.: Sergiu Celibidache Alla Rai, Vol.5 (Fonit-Cetra Italia)
  • n.d.: Sergiu Celibidache Conducts (Artists)
  • n.d.: Sergiu Celibidache Conducts (EMI Classics)
  • n.d.: Sergiu Celibidache Conducts (Enterprise)
  • n.d.: Sergiu Celibidache Conducts (Urania)
  • n.d.: Sergiu Celibidache Conducts Beethoven: Symphonies Nos. 2 & 4 (FED)
  • n.d.: Sergiu Celibidache Conducts Brahms: Ein Deutsches Requeim, Op. 45 (IDIS)
  • n.d.: Sergiu Celibidache Conducts Mendelssohn, Haydn, Beethoven (IDIS)
  • n.d.: Sergiu Celibidache Conducts the Berliner Philharmoniker (Myto Records)
  • n.d.: Sergiu Celibidache alla RAI, Vol. 1: Johannes Brahms – Sinfonie 1–4, Variazione su un tema di Haydn (Fonit-Cetra Italia)
  • n.d.: Sergiu Celibidache conducts Blacher, Mendelssohn, Brahms, Cherubini, Schwarz-Schilling (Tahra)
  • n.d.: Sergiu Celibidache conducts Franck, Tchaikovsky (IDIS)
  • n.d.: Sergiu Celibidache conducts Schubert & Schumann (IDIS)
  • n.d.: Sergiu Celibidache, Vol.1 (Arlecchino)
  • n.d.: Sergiu Celibidache: From the collection of Deutsches Rundfunkarchiv (Music & Arts)
  • n.d.: Sergiu Celibidache: Magier des Klangs (Documents)
  • n.d.: Shostakovich: Symphony No.7 "Leningrad" (Grammofono 2000)
  • n.d.: Shostakovich: Symphony No5, Op47; Symphony No9, Op70 (Arkadia)
  • n.d.: Shostokovich: Symphonies 1 & 9; Barber: Adagio for Strings (EMI Classics)
  • n.d.: Strauss: Don Juan; Tod und Verklärung; Respighi: Pini di Roma (Deutsche Grammophon)
  • n.d.: Strauss: Ein Heldenleben (Deutsche Grammophon)
  • n.d.: Stravinsky: L'Oiseau de feu; Ravel: Daphnis et Chloé; La Valse; Pavane pour une infante défunte (Cetra)
  • n.d.: Tchaikovsky: Symphony No. 4; Nutcracker Suite (Angel Records / EMI Classics)
  • n.d.: Tchaikovsky: Symphony No. 6; Monteverdi: Vespers of 1610 – Ave Maris Stella (Archipel)
  • n.d.: The Art of Sergiu Celibidache, Volume 1–7 (Arlecchino)
  • n.d.: The Complete RIAS Recordings (Audite)
  • n.d.: The Stuttgart Recordings, Vol. 3 (Deutsche Grammophon)
  • n.d.: The Unpublished Celibidache in Naples (Originals)
  • n.d.: Verdi: Requiem (EMI Classics)
  • n.d.: Wagner: Tristan und Isolde WWV90; Siegfried Idyll in E WWV103 (Arkadia)

Nderime dhe çmime

Redakto
  • 1970: Çmimi Léonie Sonning Music (Danimarkë)
  • 1992: - Qytetare Nderi i qytetit të Mynihut (Ehrenbürgerrecht von München)[13]
  • 1992: Kryqi i Zyrtarit të Madh me yll, Urdhri i Meritës së Republikës Federale të Gjermanisë Großes Verdienstkreuz mit Stern, Verdienstorden der Bundesrepublik Deutschland)
  • 1992: Anëtar Nderi i Akademisë rumune
  • 1992: Doctor honoris causa, Akadaemia e Arteve Iași dhe Universiteti Iași
  • 1993: Anëtar i Urdhrit Maksimilian të Bavarisë për Shkencë dhe Art (Bayerische Maximiliansorden für Wissenschaft und Kunst) (Gjermani)
  • Urdhri Bavarez i Meritës (Bayerischer Verdienstorden)
  • Qytetare nderi (Cetățean de Onoare) i Iași, Rumani

Referime

Redakto
Shënime
  1. ^ Data 28 qershor 1912 e lindjes u bazua në kalendarin e vjetër të stilit Julian, i përdorur zyrtarisht në Rumani. Sipas kalendarit modern Gregorian që aktualisht përdoret në Perëndim, data e lindjes së Celibidache do të ishte 11 Korrik 1912.
  2. ^ Në disa burime, emri i djalit të tij është dhënë si Serge Ioan Celebidachi.
Referimet
  1. ^ Buzzarté, Monique. "We Need a Man for Solo Trombone: Abbie Conant's Story." IAWM Journal. (International Alliance for Women in Music, February 1996), 8–11. Available online here Arkivuar 29 mars 2012 tek Wayback Machine Error in webarchive template: Check |url= value. Empty. . (Retrieved 20 October 2012).
  2. ^ a b c d e Naxos – Sergiu Celibidache (Biography) located online here (Retrieved 31 August 2012).
  3. ^ a b c d EMI Classics. Sergiu Celibidache (1912–1996): Biography. located online here (Retrieved 31 August 2012).
  4. ^ a b Biography
  5. ^ Richard Davis, Eileen Joyce: A Portrait
  6. ^ Konrad von Abel,and Phenomenology of Music,"Archived copy". Arkivuar nga origjinali më 2 dhjetor 2013. Marrë më 2013-11-14. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)Mirëmbajtja CS1: Archived copy si titull (lidhja) (Retrieved 25 November 2013)
  7. ^ "Aus dem Blech gefallen". Der Spiegel. 28 tetor 1991. Marrë më 24 maj 2010. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  8. ^ James R. Oestreich (15 mars 1998). "The Reticent High Priest of Munich". New York Times. Marrë më 2007-08-31. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  9. ^ John Rockwell (28 shkurt 1984). "Debut of Sergiu Celibidache". New York Times. Marrë më 2007-10-07. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  10. ^ Will Crutchfield (27 prill 1989). "Sergiu Celibidache Conducts An Unhurried Bruckner 4th". New York Times. Marrë më 2007-08-31. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  11. ^ John Rockwell (29 gusht 1993). "When Mystic Meets Mystic". New York Times. Marrë më 2007-08-31. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  12. ^ "Conductor Sergiu Celibidache Biography". iClassics. Arkivuar nga origjinali më 29 tetor 2019. Marrë më 2007-08-17. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  13. ^ Landeshauptstadt München Direktorium. Ehrenbürgerrecht der Landeshauptstadt München (Honorary Citizens of the Provincial Capital of Munich) located online here Arkivuar 28 mars 2019 tek Wayback Machine (Retrieved 1 September 2012).

Lidhje të jashtme

Redakto
Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Sergiu_Celibidache&oldid=2434710"