Neuroimazheria: Dallime mes rishikimesh

[[File:Parasagittal MRI of human head in patient with benign familial macrocephaly prior to brain injury (ANIMATED).gif|thumb|Rezonanca magnetike e kokës së pacientit]]

 

 

Skanimi me [[Rezonanca magnetike|rezonancë magnetike]] (MRI) është zhvilluar në vitet '70 si një metodë e studimit të indeve të gjallë që ishte më pak e dëmshme për lëkurën se sa [[Rrezet X|rrezet X]].

 

Funksionon duke stimuluar valë radioje nga atomet e hidrogjenit brenda molekulave të ujit në trup.

Kjo gjë ndodh gjatë një skanimi [[Rezonanca magnetike funksionale|fMRI]] (Functional Magnetic Resonance Imaging). Kjo është metoda pa ndërhyrje për të ekzaminuar [[Truri i njeriut|trurin e njeriut]].

Lloje të ndryshëm indesh, emetojnë dridhje të valëve të radios me shpeshtësi të ndryshme, duke lejuar ndërtimin e një pamjeje të strukturës së brendshme të trurit. Pra duke përpunuar statistikisht totalitetin e sinjaleve nga molekulat individuale krijohet, me anë të softuerëve, një hartë e përgjithshme e trurit, me gradacione sipas nivelit të aktivizimit të zonave të caktuara. Ajo zbulon ato zona brenda trurit që janë më aktive. Kjo do të thotë që skanimi i pjesëve të trurit të lidhura me tipare apo mendime të caktuar, si për shembull kënaqësia ose gënjeshtra mund të zbulojnë se kur dikush po ndihet i lumtur - apo kur janë duke u treguar të kursyer me të vërtetën.

 

Doktorët e përdorin për të identifikuar tumoret në tru, për të monitoruar çrregullime kronikë të sistemit nervor si për shembull skleroza e shumëfishtë si dhe në rastet e përgatitjes për operacione në tru.