Kimia organike: Dallime mes rishikimesh

'''Kimia organike''' është degë e kimisë, qe studion konponimetkomponimet e karbonit.Ne konponimetkomponimet organike te karbonit bëjnë pjesë jo vetëm ato konponimekomponime që gjenden ne botën e gjallë, por edhe ato konponimekomponime qe perfitohen me reakcionetreaksionet e konponimevekomponimeve inorganike në ato organike)dhe përfitimi i amoaniakut nga metani(shëndrrimi i konponimeve organike në ato inorganike).

KonponimetKomponimet organike i karakterizojnë disa veti fizike dhe kimike që i dallojnë nga konponimetKomponimet organike(tretshmerinë,pika e vlimit dhe e shkrirjes, djegëshmëria, struktura kimike, reaksionet kimike)etj.KonponimetKomponimet organike i paraqesim me formulë molekulare, racionale te strukturës etj.

Në kiminë organike bëjnë pjesë: KonponimetKomponimet organike të karbonit, Hidrokarburet, KonponimetKomponimet organike me oksigen dhe azot (alkoolet) dhe konponimetKomponimet organike me rëndësi jetsore.Kimia organike luan rol te rencishem per ekonimine,ne shoqori dhe ne jeten e perditshme.

== KonponimetKomponimet organike të [[karbonit] ==

Kimia organike është degë e kimise, që studion përbërjen, strukturën, vetitë, reaksionet dhe sintezën e konponimeve të karbonit. Në kiminë organike nuk merren të gjitha konponimetKomponimet e karbonit su oksidet e karbonit (CO,CO2),

në substanca inorganike që fitoheshin nga bota jo e gjallë dhe organike që fitoheshin nga bota e gjallë. Kimisti suedez Bercelius për herë të parë në vitin 1806 e përmendi termin kimi organike. Sipas tij konponimetKomponimet organike përbëhen nga po ato elemente , që përbëjnë konponimetKomponimet inogranike, mirëpo konponimetKomponimet organike përfitohen vetëm nga organizmat e gjallë. Kjo u quajt ndryshe "teoria vitaliste" (vis-vitalis. Por këtyre mendimeve u dha fund shkenctari gjerman Friedrich Wöhler ku thot qe ai mund ta fitoi uren nga cianati i amoniumit(NH4OCN (aq) -nxehje-> CO(NH2)2(aq)). Tani numri i konponimeve organike të sintetizuara është shume më i madh (mbi 20 milion sosh). Viti 1829 merret si bazë e fillimit të kimisë organike si shkencë. Termi kimi organike përdoret sot e atë ditë dhe ka të bëjë jo vetëm me konponimetkomponimet organike por edhe me ato konponime inorganike që mund të kthehen në organike me sintetizim në laborator.