Edgar Allan Poe: Dallime mes rishikimesh

[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Rreshti 19:
Poe kishte qenë një nga poetët më të përkthyer në të gjitha vendet e botës. Fan Noli e kishte përkthyer edhe në shqip. Ai kishte përkthyer dy poemat më të njohura të tijat : “Korbi” dhe “Anabel Li”. Jeta e tij kishte filluar mes mjerimit dhe braktisjes, ndërsa më pas do të ishte një fëmijë i adoptuar nga një njeri i pasur, ku do të jetonte vetëm për pak kohë. Jeta e tij do të ishte e mbushur me peripeci të shumta, shpesh herë i dehur dhe jo rrallë herë shëtitës si endacak në kërkim të një strehe. Megjithatë, kudo që shkonte, ai shkëlqente me talentin e tij. Krijimet e tij ishin mbinjerëzore. Imagjinata e tij të çonte larg, në të vërteta të pathëna më parë. Ashtu si Hemingueji dhe Poe pati një vdekje tragjike, Edgar ishte ndarë nga jeta më 7 tetor te vitit 1849 përmes një vdekjeje tepër të dhimbshme. Një nga shprehjet e tij të njohura është : “Cila sëmundje e lë veten të krahasohet me alkoolin !”. “Korbi” dhe “Anabel Li” ishin magji të vërteta. Sot ai është një mit, paraprijës i kohës së vet. Jo vetëm poetët, por edhe filozofët bashkëkohorë thonë : “Pa Poe-n nuk do të njihnim shpirtin e njeriut, siç e njohim sot”. Poezitë e tij nisa t’i botoj që nga viti 1999, ndërsa në vitin 2005 botova një përmbledhje me poezi dhe poemat e tij, të cilin e kam ribotuar 4 herë. Megjithatë, tashmë isha vënë në kërkim të shpirtrave të mëdhenj njerëzor.
 
Edgar Allen Poe
“Annabel Li”
Prandaj, Ka tanishume e shume vjet,/
Tek Ne kynje vend afer ne det,/
Ish nje vajze qe mundni ta njini tani/
Te Nene bukurenemerin Annabel Li ;/
Dhe kjo vajze me donte edhe tjeter s’kerkonte/
Vec ta deshja sikunder me deshti./
 
Ka Isha shumei vogel dhe ishte e shumevogel ne vjet/
Ne njeate vend afer ne det, ;/
Po duheshim me teper se me dashuri/
Ish nje vajze qe mundni ta njini tani/
Nene Une emerindhe imja Annabel Li ;/
Me nje dashuri qe edhe Engjejte lart ne lavdi/
Dhe kjo vajze me donte edhe tjeter s’kerkonte/
Qe te dyve na kishin zili./
Vec ta deshja sikunder me deshti./
 
Isha Prandaj, i vogel dhe ishtetani e vogel neshume vjet,/
Ne Tek ateky vend afer ne det;,/
Fryri veriu nga rete e ma ngriu/
Po duheshim me teper se me dashuri/
Une Te dhe imjabukuren Annabel Li ;/
Edhe motrat e saj engjellesha/
Me nje dashuri qe edhe Engjejte lart ne lavdi/
Ma rrembyen, ma mbyllen ne varr se e desha,/
Qe te dyve na kishin zili./
Dhe keshtu me la shendet/
 
Nga ky vend afer ne det./
Prandaj, tani e shume vjet,/
Tek ky vend afer ne det,/
Engjejte qe s’kishin sa ne dashuri/
Fryri veriu nga rete e ma ngriu/
Qe te dyve na mbanin meri./
Te bukuren Annabel Li;/
Po perandaj, sic e dini vertet,/
Edhe motrat e saj engjellesha/
Tek ky vend afer ne det/
Ma rrembyen, ma mbyllen ne varr se e desha,/
Fryri veriu nje nate e ma ngriu/
Dhe keshtu me la shendet/
Nga E kyma vendvrau afertimen neAnnabel detLi./
 
Engjejte Dashuria qe s’kishinkishim saish nem’e forte se cdo dashuri,/
S’e ka pasur as plak as i ri,/
Qe te dyve na mbanin meri./
As i marr’ as i urte njeri/
Po perandaj, sic e dini vertet,/
Tek Dhe kyas vendEngjejt afere qiellit ne detre,/
As demonet perposht ne sketerre;/
Fryri veriu nje nate e ma ngriu/
Shpirtin tim s’mund ta shqitin nga shpirti/
E I mase vrau timenbukures Annabel Li./
 
Dashuria qe kishim ish m’e forte se cdo dashuri,/
Se tek hena qe ndrit, syri im enderrit/
S’e ka pasur as plak as i ri,/
Per te bukuren Annabel Li ;
As i marr’ as i urte njeri/
Dhe cdo yll qe shkelqen syt’ e embel rrefen
Dhe as Engjejt e qiellit ne re,/
Te se bukures Annabel Li;/
As demonet perposht ne sketerre;/
Nate e dite e shoh, edhe zemren ma ngroh,/
Shpirtin tim s’mund ta shqitin nga shpirti/
Shoq’ e dashura ime, e mjera jetime,/
I se bukures Annabel Li./
Permi varrin ku deti bucet,/
 
I rri prane mi varrin ne det.
Se tek hena qe ndrit, syri im enderrit/
Per te bukuren Annabel Li;
Dhe cdo yll qe shkelqen syt’ e embel rrefen
Te se bukures Annabel Li;/
Nate e dite e shoh, edhe zemren ma ngroh,/
Shoq’ e dashura ime, e mjera jetime,/
Permi varrin ku deti bucet,/
I rri prane mi varrin ne det.
 
{{lit-cung}}