Bedi Pipa: Dallime mes rishikimesh
[Redaktim i kontrolluar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Content deleted Content added
Hatake (diskuto | kontribute) vNo edit summary |
Hatake (diskuto | kontribute) vNo edit summary |
||
Rreshti 1:
'''Bedi Pipa''' ([[Shkodra|Shkodër]], [[1923]] - [[Tirana|Tiranë]], [[12 janar]] [[1948]]) ishte arsimtare dhe autore e rastit më përfaqësues të zhanrit të [[Ditari (letërsi)|ditarit]] në [[Letërsia shqiptare|letrat shqipe]], i botuar në vëllimin integral të shkrimeve të saj me titullin "Ditari Intim"<ref>Pipa A., ''
== Jeta ==
Leu në Shkodër, e bija e Mustafa Nuri Pipës dhe Hatixhe Lloshit, nga i ati me origjinë libohovite ndërsa nga e ëma shkodrane me origjinë dibrane<ref>[[Hamdi Bushati|Bushati H]]., ''Shkodra dhe motet (pemë gjenealogjike familjesh shkodrane) v. III,'' Shkodër: "Idromeno", 1999.</ref>. Qe motra më e
Pasi mbaroi shkollën e mesme u kthye tek familja në Shkodër, dëshira e saj për të vazhduar shkollën e lartë jashtë shteti u pengua nga mundësitë familjare. Gja kjo që e mërziti dhe nisi të lexonte bindshëm romane, vepra shkencore, kritikë letrare, histori, autorë filozofie si dhe ndonjë studim mbi ta. Dinte mjaft mirë italishten dhe njihte frëngjishten mbi bazat. Nga fundi i vitit 1943 familja Pipa u zhvendos ne Tiranë, ku Bedi do të ndihej më mirë krahas ''shtrëngesës prapanike'' që ndiente në vendlindje. U emërua mësuese, detyrë në të cilën e gjeti ''Çlirimi''.
Pasi mbaroi shkollën e mesme u kthye tek familja në Shkodër. Familja Pipa u zhvendos ne Tiranë, nga fundit i vitit 1943. Aty Bedi do të ndihej më mire, sepse Tirana ishte qytet më i hapur se Shkodra. Menjëherë pas çlirimit duke qenë se nuk mundi të shkonte né Universitet për shkak të gjendjes politike, e emërua mësuese në [[Korça|Korçë]] dhe fill u sëmur dimrin e 1947-'48s. Javët e para të 1948 u kthye në Tiranë, ku ndërroi jetë<ref name=":0" /> në një dhomë të spitalit pa asnjë anëtar të familjes pranë prejse qenë të shtrënguar nga përndjekja e regjimit të ndërronin vazhdimisht shtëpi në [[Durrësi|Durrës]] me të atin invalid<ref>Pipa F., ''Rrugëtimi i gjatë dhe i pashpresë për një strehë'', përktheu Ilir Harshova, New York: Albanica, 1991.</ref>.▼
▲
== Shkrimet ==
|