Partia Fashiste Shqiptare: Dallime mes rishikimesh

Më 25 mars 1939, italianët i parashtruan ca kërkesa [[Mbreti Zogu I|Mbretit Zog I]] pas një lëvizje përmbysjeje të regjimit nga G.[[Giovanni Giro]]. Zogu refuzoi në mënyrë kategorike për të bërë lëshime në dëm të integritetit të pavarësisë shqiptare dhe më 7 prill Italia ndërmori agresionin e saj ushtarak. Mbreti organizoi mbrojtjen sa ç'ishte e mundur, u largua nga vendi<ref>{{Cite book|title=Shqipëria dhe tokat e lirueme (1939-1946)|last=Gurakuqi|first=Romeo|publisher=Jozef|year=2018|isbn=9928-241-84-8|location=Durrës|pages=47-57|ref=harvnb}}</ref> dhe më pas, italianët vendosën Mbretërinë Shqiptare si shtet shqiptar nën protektoratin italian.{{sfn harv|Fischer|1999|pp=21&ndash;57}}

Më 11 prill, ministri i Jashtëm italian [[Galeazzo Ciano]] organizoi një takim me shqiptarë të ''mirënjohur'' për të "kërkuar" formimin e Partisë Fashiste të Shqipërisë. Nga fundi i prillit, qeveria italiane e miratoi krijimin e saj. Më 23 prill, sekretari i Partisë Fashiste të Italisë [[Achille Starace]], i shoqëruar nga dy luftëanije italiane, mbërriti në Shqipëri që të njoftonte zyrtarisht themelimin e PFSh-së,{{sfn|Fischer|1999|p=45}} që u themelua me 2 qershor.{{sfn|Elsie|2012|p=426}} Megjithatë, nuk pati statutin e saj gjer më 6 qershor dhe nuk pati një kryesi dhe këshill qendror të organizuar deri në mars të 1940.{{sfnharv|Fischer|1999|p=45}}

Pas pushtimit gjerman, kreu i ''[[Sicherheitsdienst]]'' [[Ernst Kaltenbrunner]] riorganizoi Gardën e Shqipërisë së Madhe në Parti Naziste të Shqipërisë, mbajtëse formale e kontrollit zyrtar të gjithë Shqipërisë. Kontrolli gjerman i Shqipërinë ka qenë më pak i ashpër se në vendet e tjera. Qeveria shqiptare nuk zbatonte ndonjë persekutim sistematik të hebrenjve për ti deportuar, ose për ti vrarë. Vullnetarët shqiptarë formuan një divizion të [[Waffen SS]], [[Divisioni SS i 21-të Skanderbeg SS]], për nder të heroit kombëtar të Shqipërisë [[Gjergj Kastrioti Skenderbeu]].<ref>Jean Mabire, ''Waffen SS''Arktos, 2006</ref>