Ali pashë Gucia: Dallime mes rishikimesh
| [redaktim i pashqyrtuar] | [redaktim i pashqyrtuar] |
Content deleted Content added
kthim ne gjendjen e hijshme, qe e bera une, te tjeret mund ta admirojne, te me falenderojne, por jo te ma agresojne si vemje |
vNo edit summary |
||
Rreshti 27:
==Biografia==
U lind më 1828 në Guci, i biri i Hysejn<ref>{{cite book|url=http://books.google.com/books?ei=RHU2TuuxG8iO8gPx17WgDg&ct=result&id=cLIWAQAAMAAJ&dq=Nokshiq+%2B+Albanischen+Liga&q=Nokshiq%29+vom+4.+Dezember+1879+endete+mit+einem+Sieg+der+Albanischen+Liga+%3B+die+Montenegriner+mu%C3%9Ften+sich+zur%C3%BCckziehen.#search_anchor|title=Zeitschrift für Balkanologie|publisher=R. Trofenik|year=1983|page=140}}</ref> [[bej]] Shabanagaj, familja e tij ka qenë brez mbas brezi kryetare e bajraktarëve të krahinës, kishin prona dhe privilegje.<ref>{{Harvnb|Belegu|1939|page=81}}.</ref><ref>{{Cite book|url=https://books.google.al/books?id=JQgtAAAAIAAJ&dq=Ali+bey+Gusinje&focus=searchwithinvolume&q=Ali+bey|title=Der Islam: Zeitschrift für Geschichte und Kultur des islamischen Orients, Volume 47|last=K.J. Trübner|first=|publisher=|year=1971|isbn=|location=|pages=96}}</ref> Ndoqi dhe kreu medresenë në [[Pejë]] dhe shkollën ushtarake në [[Stamboll]]. Më 1845 u caktua [[Kajmekami|kajmekam]] i Gucisë, duke pasuar të atin në atë zyrë. Në vitet gjashtëdhjetë mbështeti lëvizjen e fiseve muslimane shqiptare kundër reformimeve që do të aplikoheshin në sajë të [[Tanzimati|Tanzimatit]], që do t'i mpakte privilegjet e vjetra.
Shërbeu në [[Lufta Ruso-Turke (1877-1878)|Luftë Ruso-Turke]], ku pati si komandant të fuqive shqiptare [[Mehmed Ali Pasha|Mehmet pashë Maxharrin]].<ref>{{Cite book|title=Lidhja e Prizrenit e veprimet e sajë|last=Belegu|first=Xhafer|publisher=Kristo Luarasi|year=1939|isbn=|location=Tiranë|pages=46|ref=harvnb}}</ref><ref>{{Cite book|title=Dokumente austro-hungareze për Lidhjen Shqiptare të Prizrenit I|last=Beqir Meta, Ferit Duka, Marenglen Verli|first=|publisher=Albanica|year=2008|isbn=9789951873536|location=Tiranë-Prishtinë|pages=276}}</ref> Qe ndër nismëtarët për vetëdijësimin e shqiptarëve të trevave të Gucisë, Plavës dhe [[Rugova|Rugovës]] që merreshin vesh për rrezikun që u kanosej nga [[Traktati i Shën Stefanit]].<ref>{{Harvnb|Belegu|1939|page=16}}.</ref> Sipas caktimeve nga Lidhja e Prizrenit, në krahinat ku Ali beu qeveriste, u dha urdhëri të organizoheshin 2000 shpirtra në Guci dhe 2000 në Rugovë.<ref>{{Harvnb|Belegu|1939|page=38}}.</ref> Pasi Porta caktoi Mehmet pashë Maxharrin si komisar të lartë për të mbikëqyrur dorëzimin e territoreve (Plavës dhe Gucisë, [[Mali i Zi|Malit të Zi]]), ky i kërkoi Ali beut kur ky kishte rënë në Gjakovë që të kërkonte ndihma të tjera, që të shpërndante fuqitë që kishte organizuar në Guci e në Plavë; ky iu përgjigj që "nuk do ta bënte kurrë një tradhëti të tillë".<ref>{{Harvnb|Belegu|1939|page=50}}.</ref>[[Skeda:Ali pasha i Prizrenska liga (1).jpg|parapamje|400px|Ali Pasha (ulur, nga e majta) me [[Haxhi Zeka|Haxhi Zekën]] (ulur në mes) dhe [[Kadri Bajri]] (bajraktari i Rugoves) ne te djathte dhe anëtarë të tjerë të [[Lidhja e Prizrenit|Lidhjes së Prizrenit]].|alt=|majtas]]Pasi edhe Kongresi i Berlinit ripohoi qëndrimet e traktatit për viset e Plavës dhe Gucisë, Ali beu nxiti krerët e krahinës, mes të cilëve [[Jakup Ferri|Jakup Ferrin]] i cili u mundësoi gatishmërinë e fiseve të Gashit dhe [[Krasniqi|Krasniqes]]. Mali i Zi pasi mori garancinë që mund t'i zinte ushtarakisht viset, u prit me armë nga forcat e Lidhjes në Velikë, Pepiç dhe [[Beteja e Nokshiqit|Nokshiq]]. Qëndresa shqiptare pati një jehonë të bujshme edhe në shtypin evropian, i cili nisi të merrej me çështjen shqiptare.<ref name=":0">{{Harvnb|Belegu|1939|pages=71, 79-80}}.</ref> Ali Beu nuk u bind as pas dhuratave që Porta dërgoi që t'u prishte mendjen për qëndresë parisë. Gjatë [[Lufta e Ulqinit|Luftës së Ulqinit]], sipas dokumenteve britanike, Ali beu nxiste sulme të kombinuara kundër malazezëve<ref>{{Cite book|title=Çështja shqiptare në diplomacinë britanike 1877-1880|last=Dauti|first=Daut|publisher=Logos-A|year=2012|isbn=9789989584657|location=Shkup-Prishtinë-Tiranë|pages=331, 370}}</ref> më 19 gusht 1880.<ref>{{Harvnb|Belegu|1939|page=115}}.</ref>
| |||