Rrethimi i Shkodrës (1912-13): Dallime mes rishikimesh

[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
No edit summary
Rreshti 7:
Komanda osmane parashihte që më 1911 nevojën e fortifikimit të qytetit të Shkodrës përkundër Malit të Zi., lufta e gjeti qytetin me tri fortesa kryesore, të Taraboshit, Kodrat e Bërdicës dhe Fushat e Shtojit. Në vigjiljen e luftës, komanda vendore nxitoi të fortifikonte pozicionet strategjike të Dervish-Tepes dhe Bardhanjorët.<ref name=":2">{{Cite book|title=Shkodra dhe motet|last=Bushati|first=Hamdi|publisher=Idromeno|year=1998|isbn=|location=Shkodër|pages=446-447|volume=I|oclc=41096394}}</ref><ref name=":1">{{Cite book|title=The Balkan Wars 1912-1913: Prelude to the First World War|last=Hall|first=Richard C.|publisher=Routledge|year=2002|isbn=9781134583638|location=|pages=55-56}}</ref>
 
Më 1912 [[Lidhja Ballkanike]] - e përbërë nga [[Mbretëria Serbe|Serbia]], [[Mali i Zi]], [[Mbretëria Bullgare|Bullgaria]] dhe [[Mbretëria e Greqisë|Greqia]] - i shpallën luftë së bashku Perandorisë Osmane. Mali i Zi mobilizoi fuqitë e veta dhe u bë gati të sulmonte fuqitë osmane në jug, duke synuar të zgjerohejbënte territorialisht vetat territoretqytetin e SanxhakutShkodrës dheShkodrësPrizrenit, banuar dendurparin ngaduke shqiptarëte parë si çështje jetike.<ref>{{Cite book|title=War and Society in East Central Europe: East Central European Society and the Balkan Wars|last=|first=|publisher=Brooklyn College Press|year=1987|isbn=|location=|pages=126|editor-last=Dimitrije Djordjević|editor-first=Béla K. Király}}</ref>
 
== Shpërthimi i luftës ==
Komanda e priti luftën me shtatë zona të fortifikuara, që ishin Taraboshi, Bërdica, Dervish-Tepe, Fusha e Shtojit, Zona e Kirit dhe ajo e Liqenit.<ref name=":2" /> Mali i Zi i shpalli luftë më 8 tetor 1912 Perandorisë Osmane dhe po atë ditë divizioni i Zetës i forcave malazeze kaloi kufirin dhe iu drejtuan qytetit,<ref name=":1" /> dukeushtima pushtuare topit të parë u dëgjua në Deçiq, ku ishin fortifikuar fuqitë osmane. Topin e parë e gjuajti Princi Pjetër, përkrah malazezëve luftonin edhe malsorët katolikë të Hotit, Grudës dhe Kastratit. Deçiqi ra ditën tjetër, malazezët kapën tremijë robër, ushtarë e oficerë.<ref>{{Cite book|title=Defeat in Detail: The Ottoman Army in the Balkans, 1912-1913|last=Erickson|first=Edward J.|publisher=Praeger|year=2003|isbn=9780275978884|location=|pages=238}}</ref> Nga ana tjetër, fuqitë malazeze që kaluan kufirin pushtuan fshatrat [[Kllezna|Kllezën]] dhe Rrezigaç në krahinën e Anës Malit, e duke djegur Shazin me katunde të tjera të banuara nga shqiptarët, siç ishin: [[Bojka|Bojk]], [[Kalimani|Kaliman]], Rashticë, [[Kosiqi|Kozik]], [[Sukubina|Selitë]]. Popullsia shqiptare e lokaliteteve të [[Ostrosi i Vogël|Ostrokut të vogël]] dhe Zogajve hynë në qytet mbrëmjen e asaj date.<ref name=":0">{{Harvnb|Bushati|1998|page=448.}}</ref>
 
=== Lufta e Krajës ose e Taraboshit ===