Grekët e sotëm: Dallime mes rishikimesh
| [Redaktim i kontrolluar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Rreshti 15:
Në kohët e lashta kuptimi dhe përdorimi i termit Evropa ishte tepër i parëndësishëm për helenët e lashtë, dhe për persët për këtë çështje dhe se nëse ekzistonte ndonjë lloj referimi për Evropën, ajo ishte e përqendruar shumë më tepër në lindje se sa është sot.<ref name="TriandafyllidouGropas2829"/> Pjesa më e madhe e lidhjes midis Greqisë antike dhe Evropës në kohët moderne është vepra e intelektualëve 'evropianë' moderne që nga Iluminizmi, kur lidhja u rindërtua nëpërmjet referencave për qytetërimin e lashtë grek. Helenizmi i Greqisë moderne u imponua në masë të madhe nga evropianët perëndimorë, ndërsa Greqia moderne kishte më shumë të bënte me Orientin kulturalisht dhe politikisht.<ref name="TriandafyllidouGropas2829"/> Megjithatë, ndërtimi i lidhjes midis Greqisë së lashtë dhe Evropës tani ka shërbyer si një legjitimim i mitit për interpretimin eurocentrik të qytetërimit evropian si unik dhe universal në të njëjtën mënyrë që grekët e lashtë besonin se kultura dhe qytetërimi i tyre ishte unik dhe superior ndaj të gjithë të tjerët.<ref name="TriandafyllidouGropas2829">Triandafyllidou, Anna & Gropas, Ruby (2015). ''[https://books.google.com.au/books?id=7SkpCwAAQBAJ&printsec=frontcover&dq=What+is+Europe?&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwjD66W1xrniAhXA7nMBHUycBGwQ6AEIKDAA#v=onepage&q=Tsoukalas%20&f=false What is Europe?]''. Macmillan International Higher Education. f. 28-29. "Reconsidering the meaning and uses of the term Europe in ancient times suggests that Europe was rather unimportant for the ancient Greeks, and for the Persians for that matter, and that if any sort of reference to Europe existed, it was centred much more to the east than it is today. Much of the connection between ancient Greece and Europe in modern times appears to be the work of modern ‘European’ intellectuals since the Enlightenment, when the link was reconstructed through references to ancient Greek civilization. As Tsoukalas also argues (2002) the Hellenism of modern Greece was largely imposed on it by Western Europeans while modern Greece had more to do with the Orient culturally and politically. The construction, however, of the link between ancient Greece and Europe has now served as a legitimizing myth for the Eurocentric interpretation of European civilization as unique and universal in the same way that ancient Greeks believed that their own culture and civilization was unique and superior to all others."</ref>
Shkencat e kohëve të fundit ka theksuar se si Perëndimi e ndërtoi Greqinë modem në imazhin e vet të çuditshëm, si toka e një populli të gjatë, të cilët ishin pasardhës të drejtpërdrejtë të Perikliut.<ref name="Bintliff138"/> Kjo krijim perëndimor i "historisë së lavdishme të vazhdueshme të popullit grek" është epitomizuar në botimin e enciklopedive popullore me shumë vëllime si "Historia e kombit grek" dhe shënuar me reagime histerike ndaj kërcënimit të supozuar të paraqitur nga Republika e Maqedonisë - jo vetëm thjesht duke e përvetësuar emrin "Maqedoni".<ref name="Bintliff138"/> Duke u ngatërruar me një statut të tillë të themelimit që nga vitet e hershme të pavarësisë, ka detyruar sistemin arsimor grek dhe propagandën shtetërore të përqendrojë mbijetesën e kombit të ri në vështirësi mbi atë që shkencari Benedict Anderson e ka quajtur "komunitetin e imagjinuar" të grekëve.<ref name="Bintliff138">Bintliff. ''The Arvanites of Central Greece''. 2003. f. 138. "In fact, recent scholarship has underlined how far it was the West that built modem Greece in its own fanciful image as the land of a long-oppressed people who were the direct descendants of Pericles. This Western creation of “the glorious continuing story of the Greek People” has been epitomized recently in the publication of multi-volume popular encyclopedias such as “The History of the Greek Nation” and marked even more recently by hysterical reactions to the supposed threat posed by the Slav Republic of Macedonia—not least merely by appropriating the name “Macedonia.” Being saddled with such a foundation charter from the early years of independence has forced the Greek education system and state propaganda to focus the survival of the struggling young nation onto what Benedict Anderson (1991) has termed the “imagined community” of Greeks."</ref>
Enti kombëtar, i përcaktuar nëpërmjet përdorimit alternativ të termeve 'Helenizmi', 'populli Grek' ose 'Grekët' dhe 'Greqia', konsiderohet të jetë si "fakt" jashtë kontekstit të historisë dhe gjeografisë.<ref name="DragonasBirtek178179"/> Përdorimi i termit Helenizmi ndihmon tregimet historike për të shmangur anakronizmat dhe kontradiktat e dukshme, ndërkohë që indirekt paraqesin kombin grek si të përhershëm.<ref name="DragonasBirtek178179"/> Ky subjekt i përjetshëm dhe antropomorf është duke kapërcyer si gjeografinë, ashtu edhe historinë, pasi ajo përdoret për të përkufizuar grekët nga kohët minoane deri në shekullin e tetëmbëdhjetë. Kështu shërben si bazë për vlerësimin e ngjarjeve, akteve dhe kulturave me kalimin e kohës.<ref name="DragonasBirtek178179">Dragonas, Thalia & Birtek, Faruk (2004). ''[https://books.google.com.au/books?id=dkWNheuzTz0C&printsec=frontcover&dq=Citizenship+and+the+Nation-State+in+Greece+and+Turkey&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwiMn_eRyrniAhWY6nMBHYOkBe4Q6AEIKDAA#v=snippet&q=defined%20through%20the%20alternative%20use&f=false Citizenship and the Nation-State in Greece and Turkey]''. Routledge. f. 178-179. "The national entity, defined through the alternative use of the terms 'Hellenism', 'the Greek people' or 'the Greeks' and 'Greece', is considered as given outside the context of history and of geography. The use of the term Hellenism helps the historical narrative to avoid obvious anachronisms and contradictions, while indirectly presenting the Greek nation as everlasting. This a-temporal and anthropomorphic subject is transcending both geography and history, since it is used to define the Greeks from the Minoan times all the way through to the eighteenth century. It thus serves as a basis for the valorization of events, acts and cultures over time."</ref>
| |||