Komuna e Zajazit: Dallime mes rishikimesh

[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
v clean up, përmirësime tipografike: nj → një, nje → një, poashtu → po ashtu, cdo → çdo (2) duke përdorur AWB
Rreshti 46:
== Ekonomia ==
Popullata e komunës së Zajazit më së shumti merret me shum ne gurbet.
Ne Zajaz ka njnjë klub futballi dhe emrin e ka FK Zajazi lu ne ligen e tret stadioni ka njenjë madhsi te 5.100 shikus.
 
== Vendbanimet ==
Zajazi për kah trimëritë është dukur që nga mesi i shek. 18, për të cilën dëshmon kënga - epika popullore, gojëdhanat, poashtupo ashtu edhe shtypi turk dhe ai serb. Zajazin më së miri e ka njohur Vilajeti i Manastirit, dhe Kosova në vecanti. Një veteran i Bajram Currit, nga Lumthati i Dardanisë, mbasi kuptoi se jam nga Zajazi, m'u afrua, megjithëse ishim të rrethuar nga komunist dhe spiuna të UDBës. Ai me zë të lart më tha:"Gëzohem që njohë një trim nga ata trimat , miqtë e mij nga Zajazi, të cilët vinin o bacë, shpesh në Kosovë. Ata ishin Vëllezërit Lazam dhe Kalosh Dani që udhëhiqnin Lëvizjet Kacake në Kërcovë". Ishte viti 1964, ku e takova në një darsëm në Bllacë të Dullës së Prizrenit, besoj se emri i tij do të ishte Baca Ramë, në mos jem gabim. Ai më porositi që të shkruaj për këta fatosa kur t'i vijë koha. Ai shtoi: "Për trimëni njohim Veleshtën e Strugës, Drenicën e Kosovës dhe Zajazin e Kërcovës". Dritë past, ai veteran që më frymëzoj që të them më shumë se dy fjalë për këta kreshnikë të krahinave tona të lavdishme.
 
Zajazi njehë në periudhën turke, Mehmed Begun e Kollarës, Hasan Brahaj, Nezir Koxhën, ky i fundit, një veteran i pashoq i dy periudhave: turke e serbe. Osman Gjini, Murat Dulla dhe Sefer Hysë Zajazi, që ky i fundit është një ndër imazhet më të dalluara në Kërcovë, që luftoi turqit dhe komitat maqedonas më 1903 në Betejën e Karbunicës, ku mbeti edhe dëshmor. Ali Drogomishti - Ali Beqir Ala si prijës i Kërcovës, që kishte zënë armët për të mbrojtur nderin e atdheut. Ky luftëtar është veteran i vitit 1912, kur po shpaloste flamurin 500 vjecar të fatosit tonë të të gjithë kohëve - Skënderbeut. Sulltana Legjendare, heroina e Kërcovës, e cila i la namë historisë kombëtare në Qafën e martizuar (1913), për të cilët kam përgaditur disa faqe të tëra, ku do të përmbëlidhen në një vëllim të vecantë.
Rreshti 63:
Shqiptarët e Maqedonisë (Yllirridës) formuan cetat e tyre me vullnetarë, aty mbas shkatrrimit të Jugosllavisë kraliste. Ndër ata që i dhanë puls luftës së ardhshme, që do tu prijë me dinjitet vullnetarëve shqiptarë të Ballit Kombëtar të Kërcovës; në skenë u dukë kryekreshniku i Zajazit, Mefahil Shehu.
 
Mefahil Shehu lindi në Teqe Mëhallë të Zajazit, më 1897, i cili ishte i pari në Kërcovë që përqafoi flamurin kombëtar, dhe me atë flamur ndjekë komunistat maqedono-shqiptarë, këmba këmbës, për deri sa ra po nën atë flamur në fillim të vitit 1945. Ai si gjithmonë këshillonte turmën që mos ndjekin parulla partizanie sepse, do të dëmtojnë lëvizjen e tyre, ballin e Ballit Kombëtar. Sllavët kurrë se kanë mbajtur fjalën, prandaj hiquni profkave sllavo-komuniste, u thonte trimi. Propoganda proruse, propogandat e cdoçdo llojit, bënte cmos që vullnetarët e Ballit Kombëtar, atdhetarët e zellshëm të tërhiqen nga ballina e luftës kombëtare, sic ishte inkuadruar Xhemë Hasa dhe Mefahil Shehu. Propoganda fallse, propoganda mjeruese se gjoja dëbojmë gjkermanët dhe pastaj teritoret të përcaktohen simbas kriterit etnik, për të cilën gjë nuk ishte nënshkruar asnjë dokument ndërkombëtar.Mefahili thonte me plotëbindje: Fjalët e Shkjaut nuk i han Shqiptari i mencur. Xhema dhe Mefahili, nuk pajtohen aspak me këto parulla, prandaj edhe nuk gabohen dhe ishin të bindur se me këto parulla partizanie maqedono-serbe komuniste, gatuhej maja për vdekje dhe u përgaditnin varret shqipëtarëve sic ua kishin bërë tërë kohën, gjatë sundimit të tyre.
Zoti Stjepan Gjurekoviq, një shkrimtar e historian kroat, autor i romanit "Bijt' e Shqipeve", thotë se propoganda komuniste jugosllave kishte për qëllim që të tjerët (Shqiptarët) të vdesin për serbët, sic u vranë e lanë kockat partizanët e Enver Hoxhës në frontin e Sremit kundër gjermanëve, duke i nxjerrë shqiptarët në vijën e parë të zjarrit. Mefahili dhe Xhema i paramendonin këto marifete jugosllave, serbe, dhe humnerën për luftëtarët shqiptarë, prandaj ata kurrë s'u bashkangjitën pallavrave të tyre. Mefahili luftoi partizanët e Svetozar Vukmanoviq Tempos, që udhëhiqte arradhët maqedone në Kërcovë, Maqedoni. Për derisa Mefahili ishte i gjallë, Tempoja nuk bëhej i gjallë, por fshihej si mini fushor. Ai u printe vullnetarëve betejë pas beteje, duke pasur krahë të djathtë dhe instruktor ushtarak Xhemën; kurrë su largua nga ballina e luftës. Ai u priu vullnetarëve Ballëllor në majën e Malit Bukoq, ku shkatrroi deri në një brigadat partizane maqedone; dërrmoi cetat maqedone të Galishnikut; puqi pushkë në Berikovë, Tuhinë, Kastriot, Garanë; eleminoi cetat armike të Kopackës; ngadhnjeu në Betejën e Kalasë së Kërcovës, dhe vendosi djemtë - burrat e vendit në kazernmat ushtarake.
 
Atje poshtë nën kala baheshin luftime të ashpëra. Cetat armike janë të shtërnguar që të tërhiqen në jug të qytetit. Nga zhurmat e pushkëve dhe mitralezave buciste qyteti sikur po binin daullet-lodrat e mëdha të Kërcovës, e jo se po bëhej një luftë e hatashme, një luftë për vdekje a liri! Ata ishin trimat e Halim Mangupit. Atje kah mesi i qytetit, në xhaminë e madhe, ku minareja po dukej nga cdoçdo kënd të qytetit, sikur të ishte oxhaku i ndonjë fabrike moderne; një ndër trimat me zë të Zajazit., dora e djathtë e kryekomanarit, Mefahil Shehut; pararoja e luftës nacionaliste, Begzat Vuli, u ngjitet shkallëve të xhamisë, dhe u bërtetë luftëtarëve me zërin e tij si vetëtima, që përqohej kënd më kënd: "Përpara vllazën! Me dorë, me dorë! Përqafoni fitoren, Kërcova është e juaja, kjo është Shypneja që kemi ëndërruar!"
 
Po flas vetëm për trimëritë e Kërcovës dhe të Gostivarit. Sikur të kishin luftuar e të ishin të organizuar jo më shumë se këto dy vende, pjesët tjera të Shqipërisë etnike, mendoj se çdo qytet shqiptar, qoftë i Shqipërisë Politike dhe asaj etnike, me siguri që luftën do ta kishim fituar, dhe sot do të ishim të bashkuar. E keqja po e ndjek popullin tonë brenda këtyre 90 vjetëve. Serbët komunistë gjetën menden qysh në ditët e hershme për t'i dhënë dritë një kombi që në lutat ballkanike e copëtuan dhe e refuzuan si komb e si popull (fjala është për shtetin dhe kombin maqedon), për t'iu kundërvënë interesave shqiptare. Nga ana tjetër, komunistat shqiptar duke besuar komunizmin ndërkombëtar, se gjetën dot mendjen për të punuar nën rogoz, për të bashkuar kombin e tyre, të cilën e humbën po n'ato lufta ballkanike, dhe tashmë pritën minutën e fundit se çfarë sihariqi do tu jepte "internacionalisti i madh i Ballkanit" shoku Tito. Për ndryshe, kishin shpallur luftë vëllavrasje, e cila shkonte në dobi të tjetërkujt.
Rreshti 75:
 
Fryma e luftës shlirimtare të cetave vullnetare të komandant M. Sheut dhe Xh. Hasit, që humbën davanë për 60 vjet, sot ato kreshnkë në fjalë frymëzojnë ndnjenjën kombëtare të populli tonë, që të jenë më të vendosur për ardhmërinë e fateve të tyre.
 
 
== Lidhje të jashtme ==