Është një vepër e [[Herodoti]]t e përbërpërbërë nga nëntënënt libra, ku ai përshkruan luftën greko-persiane në të gjitha fazat e saja deri në vitin [[479 p.e.s]].
Kjo vepervepër dallohet për një horizont të gjërgjërë mendimesh, për mjeshtrin e deri diku edhe për paanëshmëri e paraqitjes së ngjarjeve. Në këtë vepër përposëpërpos të dhënave mbi grekët dhe persetpersët ai shkruan edhe për historinhistorinë e popujve që në njëren apo mënyren tjeter kishin mardhënje me këto dy palë. Vepra përmanëpërmbanë të dhëna gjeografike dhe etnografike të cilat marrin një vlerë kur kihet parasysh objektivizmi i autorit. Në historinhistorinë e popujve ai përshkruan natyrennatyrën e vendeve të tyre, besimet, zakonet, arqitekturenarkitekturën, mbathenmbathjen, amatimin si dhe monumentet, legjendat e mitet e tyre.
Edhe pse kjo vepervepër e tij paksapak sa sipërfaqsore ajo është mbështetur mbi një kritikë historike. Disa të dhëna që mund të hasen në këtë vepër kanë gjetur edhe vërtetësinvërtetësinë arkeologjike të cilat edhe ja rrisin vlerenvlerën e kësaj vepre.
Në vepren Historiae, Herodoti për të parën herë Ilirit edhe i përmend me emrin e përbashkët Ilirë. Po ashtu në këtë vepër gjejmë të dhëna të rëndësishme për pellazgët. Në këtë veprvepër janë interesante edhe njoftimet për pushtimin e [[paionët|paionëve]] nga [[Megabazi]], mbi mënyrën e jetesës dhe disa zakone të tyre, si dhe për tokat e kullotat e [[Apollonia|Apollonisë]].
:Pjesë interesante për trevat shqiptare në veprenveprën e tij janë:
*Libri I 46, 57, 58
*Libri II 52,
Rreshti 18:
*Libri VIII 47, 137,
*Libri IX 43, 92, 93, 94,
==Burim i të dhënave==
*Ilirët dhe Iiria te autoëtautorët antikë ISBN 99927-1-639-8
