Karli IV: Dallime mes rishikimesh
[redaktim i pashqyrtuar] | [redaktim i pashqyrtuar] |
Content deleted Content added
Planeti (diskuto | kontribute) No edit summary |
No edit summary |
||
Rreshti 12:
'''Karl IV''' (Çek: Karel IV., Gjermanisht: Karl IV, latinisht: Carolus IV, 14 Maj 1316 - 29 Nëntor 1378), i lindur në Wenceslaus (Václav), ishte mbreti i dytë i Bohemise nga dhoma e Luksemburgut, dhe Perandori i Shenjtë Romak .
Ai ishte djali i madh dhe trashëgimtar i Gjon Blind, i cili vdiq (në betejën e Crécy) më 26 Gusht 1346. Charles trashëgoi Qarkun të Luksemburgut dhe Mbretërisë së Bohemi. Më 2 Shtator 1347 Charles u kurorëzua mbret i Bohemise.
Rreshti 24:
Ai gjithashtu organizoi shtetet e perandorisë në konfederata paqësore. Në këto konfederata, qytetet Perandorake ishin shume të mirenjohur. Konfederatës Landfriede Swabian e 1370 ishte e përbërë pothuajse tërësisht nga Qytetet Perandorake. Në të njëjtën kohë, legjone të ndryshme janë organizuar dhe udhëhequr nga kurora dhe agjentët e saj. Njesoj si me zgjedhjet, qytetet u ndane ne keto legjone dhe j’u dha ndihme per të ruajtur paqen.
Ai e bëri [[Praga|Pragën]] kryeqytet perandorak, duke refuzuar madje edhe me këmbënguljen e Petrarch për të kaluar në Romë, dhe ai ishte një ndërtues i madh në atë qytet, i cili mban emrin e tij në mënyrë shumë vende: Universitští i Charlesit, Ura e Charlesit, dhe Sheshi i Charlesit. Kalaja e Pragës dhe plesa me e madhe e katedrales së Shën Vitus, e ndertuar nga Peter Parler, u realizuan nën patronatin e tij. Së fundimi, nen mbretërimin e Charles lulezuan doreshkrimet e para të pikturës në Pragë. Në Republikën Çeke të sotme, ai konsiderohet ende si Pater Patriae ([Atit e të atit | kombit e vendit]] ose OTEC vlasti), një titull shpallur per here të pare nga Adalbertus Ranconis de Ericinio në funeralin e tij. ▼
▲kryeqytet perandorak, duke refuzuar madje edhe me këmbënguljen e Petrarch për të kaluar në Romë, dhe ai ishte një ndërtues i madh në atë qytet, i cili mban emrin e tij në mënyrë shumë vende: Universitští i Charlesit, Ura e Charlesit, dhe Sheshi i Charlesit. Kalaja e Pragës dhe plesa me e madhe e katedrales së Shën Vitus, e ndertuar nga Peter Parler, u realizuan nën patronatin e tij. Së fundimi, nen mbretërimin e Charles lulezuan doreshkrimet e para të pikturës në Pragë. Në Republikën Çeke të sotme, ai konsiderohet ende si Pater Patriae ([Atit e të atit | kombit e vendit]] ose OTEC vlasti), një titull shpallur per here të pare nga Adalbertus Ranconis de Ericinio në funeralin e tij.
Politika perandorake e Charles u përqëndrua në sferën dinastice duke braktisur idealit e larta të Perandorisë si një monarki universale të krishtere. Në 1353, ai i dha Luksemburgun nipit të tij Jobst. Ai i perqëndroi energjitë e tij kryesisht në zhvillimin ekonomik dhe intelektual të Bohemi, ku ai themeloi universitetin në 1348 duke inkurajuar humanistëve e pare. Në të vërtetë ne fillim, ai i komunikante me Petrarch, të cilin e ftoi të vizitojë banesën e tij në Pragë, por italian i madh shpresonte, që Charlesi të lëvizte banesën e tij në Romë dhe të rizgjonte traditën e vjetër të Perandorisë Romake.
|