Ushtari i qëndrueshëm i kallajit (Danisht: Den standhaftige tinsoldat) është një përrallë letrare nga Hans Christian Andersen e botuar për herë të parë në Kopenhagë nga C.A. Reitzel më 2 tetor 1838. Përralla ishte e para e Andersen-it që nuk bazohej në një përrallë popullore ose një model letrar. "Ushtari i qëndrueshëm i kallajit" është përshtatur në media të ndryshme duke përfshirë baletë dhe filma të animuara.

Ushtari i qëndrueshëm i kallajit
AutorHans Christian Andersen
Titulli origjinalDen standhaftige tinsoldat
ShtetiDanimarka
GjuhaDanisht
ZhanriPërrallë letrare
BotoiC.A. Reitzel
Lloji i mediasPrint
Paraprihet nga"The Daisy" 
Përcjellet nga"Mjellma të Egra

Historia është për një ushtar prej kallaji me një këmbë, i cili dashurohet me një balerin letre. Një goblin, i cili edhe ai gjithashtu e dashuron balerinën, paralajmëron ushtarin të largohet nga ajo, por ushtari refuzon. Pas disa aventurave të rrezikshme, përralla përfundon me ushtarin prej kallaji dhe balerinën që bien në një sobë të djegur. Një shërbëtore duke pastruar oxhakun gjen ushtarin të shkrirë në një zemër të vogël kallaji, së bashku me gishtin e balerinës, e cila tani është djegur e zezë si qymyr.