Ahmeti I

Sulltani i 14-të i Perandorisë Osmane nga viti 1603 deri 1617

Ahmedi i I lindi me 18 prill në vitin 1590 dhe jetoi gjer me 22 nëntor të vitit 1617, ishte i biri i Mehmedit të III-të dhe i Sultaneshës Handan (Handan Sulltan).

Sulltan Ahmedi i I
Sulltan i Perandorisë Osmane
Në detyrë
22 dhjetor 1603 – 22 nëntor 1617
Paraprirë ngaMehmedi i III
Pasuar ngaMustafai i I
Të dhëna vetjake
U lind më18 prill 1590
Stamboll Perandoria Osmane
Vdiq më22 nëntor 1617
Stamboll Perandoria Osmane
PunësimiSulltan(Perandor)
Sulltan Ahmedi i I

Sulltan i Perandorisë Osmane ishte prej vitit 1603 gjer në vitin 1617. Vdiq nga problemet e stomakut dhe ishte nje nga sulltanet qe vdiq ne moshe te re. Mbetet enigmë nëse vdiç natyralisht apo u helmua pak nga pak nga gjyshja e tij Sulltaneshë Safija. Bashkeshortja e tij ishte konkubina Kosem, gruaja me e fuqishme ne lindje dhe nene e 3 sulltaneve. Sulltani Ahmedi kishte grua dhe konkubinen Mahfiruze e cila dallohet per bukurine e saj. Shquhet gjithashtu si gruaja me e bukur qe Perandoria Osmane ka pasur me karakteristike syte e saj jeshile. Sulltan Ahmeti ishte sulltani i parë që ndryshoi rregullat e trashegimisë së fronit, duke bërë që nga viti 1617 e në vazhdim, fronin do ta merrte princi më i madh në moshë, qoftë ai xhaxhai, vëllai apo djali i sulltanit paraardhës. Ahmeti I ndërtoi xhaminë më të madhe në Stamboll e njohur me emrin Xhamia Blu ose Xhamia e Sulltan Ahmetit, e cila vazhdon të vizitohet nga miliona turistë çdo vit.

Sundimi

Redakto

Ahmedi u ngjit në fron pas vdekjes së babait të tij në vitin 1603, në moshën trembëdhjetë vjeç, kur gjyshja e tij e fuqishme Safiye Sultan ishte ende gjallë. Një xhaxhai i humbur i Ahmedit, Jahja, nuk i pëlqente pranimi i tij në fron dhe e kaloi planin e tij të jetës për t'u bërë Sulltan. Ahmed shpërtheu me vëllain e vjetër tradicional pas entronimeve të mëparshme dhe nuk urdhëroi ekzekutimin e vëllait të tij Mustafa. Në vend të kësaj Mustafa u dërgua për të jetuar në pallatin e vjetër në Bajezit së bashku me gjyshen e tyre Safije Sultan. Kjo ka të ngjarë për shkak të moshës së re të Ahmedit - ai nuk kishte treguar akoma aftësinë e tij për te vrare, dhe Mustafa ishte atëherë i vetmi kandidat tjetër për fronin osman. Ekzekutimi i vëllait të tij do ta rrezikonte dinastinë dhe kështu ai u kursye.