Antakja

Antakja është qytet në jug të Turqisë. Në kohën e lashtë, qyteti ishte i njohur si Antioch, ishte një nga qyteti më i madh në Perandorinë Romake me shekuj. Ishte qendra e krishterizmit. Shumë banorë flasin turqisht, por ka disa banorë që flasin arabisht.

Antakja
Qytet
Pamje nga Antakja
Popullsia
• Gjithsej	360.652
{{{postal_code_type}}}	31xxx
Targat	31
Faqja zyrtare	www.antakya.bel.tr

Historia

Qyteti osman

Qyteti ishte fillimisht qendra e Sanxhakut të Antakjas, pjesë e Ejaletit të Damaskut. Më vonë ishte qendra e Sanxhakut të Antakjas në Ejaletin e Halepit. Më në fund ishte qendra e kazasë në Sanxhakun e Halepit, pjesë e Vilajetit të Halepit.

Në vitin 1822 (dhe përsëri në 1872), Antakja u godit nga një tërmet dhe u dëmtua. Kur gjenerali osman Ibrahim Pasha krijoi selinë e tij në qytet në vitin 1835, ai kishte vetëm rreth 5,000 banorë. Mbështetësit shpresuan se qyteti mund të zhvillohej falë hekurudhës së Luginës së Eufratit, e cila duhej ta lidhte atë me portin e Sueida (tani Samandağı), por ky plan nuk u realizua kurrë. Kjo skemë është subjekt i poemës së Antiokisë së Letitia Elizabeth Landon. (1836) në të cilën ajo pasqyron epërsinë e tregtisë dhe tregtisë mbi luftën dhe konfliktin. Qyteti pësoi shpërthime të përsëritura të kolerës për shkak të infrastrukturës së papërshtatshme për kanalizimet. Më vonë qyteti u zhvillua dhe shpejt rifilloi shumë nga rëndësia e tij e vjetër kur u ndërtua një hekurudhë përgjatë Luginës së poshtme të Orontes.

Gjeografia

Antakja ndodhet në brigjet e lumit Orontes (turqisht: Asi Nehri), afërsisht 22 km në brendësi nga bregu i Mesdheut. Qyteti është në një luginë të rrethuar nga male, Malet Nur (Amanos i lashtë) në veri dhe Mali Keldağ (Jebel Akra) në jug, me malin Habib-i Neccar 440 m të lartë (Mali i lashtë Silpius) duke formuar atë lindor kufijtë. Malet janë një burim i një mermeri të gjelbër. Antakya është në skajin verior të Riftit të Detit të Vdekur dhe i prekshëm nga tërmetet.

Fusha e Amikut në verilindje të qytetit është tokë pjellore e ujitur nga lumenjtë Orontes, Karasu dhe Afrin; liqeni në fushë u tha në vitin 1980 nga një kompani franceze. Në të njëjtën kohë u ndërtuan kanale për të zgjeruar Orontes dhe për ta lënë atë të kalojë me kujdes nëpër qendrën e qytetit. Orontëve u bashkohet në Antakia përroi i Hacı Kürüş në verilindje të qytetit pranë kishës së Shën Pjetrit dhe Hamşen që zbret nga Habib-i Neccar në jug-perëndim, nën urën Memekli pranë kazermave të ushtrisë. Flora përfshin pemët e gjirit dhe myrtle.

Klima

Qyteti gëzon një klimë mesdhetare (klasifikimi i klimës Köppen Csa) me verë të nxehtë dhe të thatë dhe dimra të butë dhe të lagësht; megjithatë për shkak të lartësisë së tij më të madhe, Antakja ka temperatura pak më të ftohta se bregdeti.

Edukimi

Universiteti Mustafa Kemal, i shkurtuar si MKU, ka disa fakultete përfshirë Inxhinieri dhe Mjekësi, ndërsa ka një kampus të quajtur Tayfur Sökmen që ndodhet në rrethin Serinyol 15 km në veri të Antakjas. Themeluar në vitin 1992, aktualisht më shumë se 32,000 studentë janë regjistruar në universitet.

Përveç kampusit në Serinyol, MKU ka fakultetet e saj të përhapura në të gjitha rrethet kryesore të krahinës duke përfshirë Altınözü, Antakja, Belen, Dörtyol, Erzin, Hassa, keskenderun, Kırıkhan, Reyhanlı, Samandağ dhe Yayladağı.

Binjakëzimet

• Aalen, Gjermania

Lidhje të jashtme

• Fotot e Antakjës
• Fotot e muzeut të Antakjës