Asambleja Konsultative e Popullit

People's Consultative Assembly
*Majelis Permusyawaratan Rakyat*
People's Consultative Assembly ; Majelis Permusyawaratan Rakyat
Lloji
Lloji	Bicameral
Dhomat	Regional Representative Council (DPD); People's Representative Council (DPR)
Mandati	None (5 year-term)
Udhëheqës
Speaker	Zulkifli Hasan (PAN) ; që nga 8 October 2014
Deputy Speaker	Mahyudin (Golkar) ; që nga 8 October 2014
Deputy Speaker	Evert Ernest Magindaan (Demokrat) ; që nga 8 October 2014
Deputy Speaker	Hidayat Nur Wahid (PKS) ; Që nga 8 October 2014
Deputy Speaker	Oesman Sapta Odang (Hanura) ; Që nga 8 October 2014
Deputy Speaker	Ahmad Basarah (PDI-P) ; Që nga 26 March 2018
Deputy Speaker	Ahmad Muzani (Gerindra) ; Që nga 26 March 2018
Ndërtimi
Vende	692 members:; 132 DPD members; 560 DPR members
Regional Representative Council Grupet politike	List Independent (131); ;
People's Representative Council Grupet politike	List Government (Gabim shprehjeje: Shenjë e panjohur "[" pikësimi) PDIP (Stampa:DPR RI); Golkar (Stampa:DPR RI); PAN (Stampa:DPR RI); PKB (Stampa:DPR RI); PPP (Stampa:DPR RI); Nasdem (Stampa:DPR RI); Hanura (Stampa:DPR RI); Opposition (Gabim shprehjeje: Shenjë e panjohur "[" pikësimi) Gerindra (Stampa:DPR RI); PKS (Stampa:DPR RI); Unaligned (Stampa:DPR RI) Demokrat (Stampa:DPR RI); ;
Zgjedhjet
Sistemi i votimit të Regional Representative Council	Single non-transferable vote
Sistemi i votimit të People's Representative Council	Open list proportional representation
Zgjedhjet e fundit për Regional Representative Council	9 April 2014
Zgjedhjet e fundit për People's Representative Council	9 April 2014
Vendi i takimit
	Nusantara Building, Legislative Complex; Jakarta, Indonesia
Web faqja
	www.mpr.go.id

Njerëzit e konsultatave të kuvendit të Republikës së Indonezisë (indonezisht: Majelis Permusyawaratan Rakyat Republik Indonesia, MPR-RI) është degën legjislative në Indonezi sistemi politik. Ajo është e përbërë nga anëtarët e Popullit të Përfaqësuesit të Këshillit (DPR) dhe Rajonal, Përfaqësues të Këshillit (DPD). Para vitit 2004 dhe amendamentet e vitit 1945 Kushtetutës, MPR ishte organi më i lartë drejtues në Indonezi.

Në përputhje me Ligjin Nr 16/1960, kuvendi u formua pas zgjedhjeve të përgjithshme në vitin 1971. Ajo ishte vendosur në atë kohë që anëtarët e Kuvendit do të jetë dy herë që e Shtëpisë.

E 920 anëtarësimi i MPR vazhdoi për kushtet e 1977-1982 dhe 1982-1987. Për kushtet 1987-1992, 1992-1997, dhe 1997-1999 i MPR-së anëtarësimit u bë 1000. Njëqind anëtarë janë emëruar përfaqësojnë delegacionet nga grupe si shtesë të fraksionit të delegatëve të Karya Pembangunan (FKP), Partai Demokrasi Indonezi (FPDI), Persatuan Pembangunan (FPP) dhe ushtarake (Fraksi ABRI, më vonë u quajt Fraksi TNI/POLRI). Për afat të 1999-2004 anëtarësimi i MPR ishte 700 (462 civilë dhe 38 nga ushtarake dhe policore të cilat formuan DPR, 135 nga secili nga 27 provincat e cila formuar Rajonale Delegacionet Fraksion (Fraksi Utusan Daerah), dhe 65 për të formuar Grupe Delegacionet Fraksion (Fraksi Utusan Golongan). Ajo është ulur për të 688 në vitin 2004, për shkak të përjashtimit aktive ushtarake dhe të oficerëve të policisë dhe të Grupeve të Emissary Fraksion, si dhe sistemimi i të Rajonale Delegacionet Fraksion të sapo-formuar DPD dhe ristrukturimin numrat 128, nga secili prej 32 krahinave. Për shkak të kësaj të Perëndimit Papua që prej zgjedhjeve të 2009-ës, numri i DPD senatorët u bë 132. Për 2014-2019 term ka 560 DPR anëtarëve dhe 132 senatorët, duke rezultuar në 692 anëtarët e MPR.

Historia

Origjina

Në 18 gusht të 1945, Përgatitore e Komitetit për Indonezian Pavarësisë (Panitia Persiapan Kemerdekaan Indonezi, i njohur si PPKI) të miratuar një kushtetutë të re për vendin. Kjo ishte, megjithatë, të vështira për t'u zbatuar për shkak të pazgjidhur të pasluftës kushtet. Përgatitore Komiteti prandaj vendosi për të në vend të zbatuar një dokument të titulluar Katër Dispozitave të Tranzicionit Rregullore. Klauzola e IV të këtyre rregullave, deklaroi se derisa të përhershëm të organeve drejtuese të mund të vendosen të gjitha fuqitë qeveritare do të ishte e mbajtur nga Presidenti me ndihmën e Komitetit Kombëtar.

Më 29 gusht 1945, Qendrore Indonezian i Komitetit Kombëtar (KNIP) ishte ngritur, me anëtarësimin e nxjerra nga udhëheqësit e komuniteteve nga rajone të ndryshme, si dhe nga Përgatitore Komisionit.

Më 16 tetor 1945, Zëvendës Presidenti Mohammad Hatta lëshoi një dekret që të përshkruara në funksion dhe kompetencat e KNIP. Përveç ndihmës Presidenti, komisioni do të bëjë legjislative detyra deri në një MPR dhe DPR mund të jetë formuar. Në marrjen në funksionet e MPR, KNIP ishte përgjegjës për krijimin e Gjerë që Përshkruan të Politikave të Qeverisë (GBHN).

Roli që KNIP luajtur do të sigurojë një përshkrim të përafërt të detyrës, që Përgatitore Komitetin (MPR) më vonë do të kryejnë.

Koha federale dhe epoka e demokracisë parlamentare

Në 27 dhjetor të vitit 1949, pavarësia e Indonezisë ishte e njohur nga qeveria e Holandës, dhe ishte në kërkim për formën e qeverisë që do të përshtaten Indonezi.

Nga ai vit deri më 17 gusht të vitit 1950, Indonezi ishte i njohur si Shtetet e Bashkuara të Indonezi (RIS) dhe kishte sistemin federal të qeverisjes. Sipas kushtetutës së RIS, MPR nuk ishte i njohur si më të lartë të institucioneve shtetërore, dhe kanë pushuar së vepruari. Më 17 gusht të vitit 1950, megjithatë, RIS pushuar së ekzistuari, dhe Indonezi ndryshoi emrin e saj për Unitar të Shtetit të Republikës së Indonezisë (NKRI).

Demokracia parlamentare është formë e qeverisjes shpejt i miratuar nga të sapo ri-formuar komb. Ajo operuar nën një përkohshëm të kushtetutës që nuk e njohin MPR. Si rezultat i 1955 zgjedhjet legjislative, megjithatë, një i ri DPR ishte formuar. Në dhjetor 1955, një qeveri e trupit quhet Kushtetuese të Kuvendit të Indonezi (Konstituante) ishte formuar, dhe detyrën e saj ishte për të hartuar një kushtetutë të re për Indonezi. Megjithatë, Asamblesë Kushtetuese nuk mund të bien dakord mbi një kushtetutë, në të dhe me anë të 1959, qeveria është duke kërkuar një kthim të 1945 kushtetutës; ky hap u hodh poshtë nga ana e Asamblesë Kushtetuese.

Të Udhëhequr Demokracisë Epokë/Vjetra Mënyrë Që

Formimi

Më 5 korrik 1959, Presidenti Sukarno, që deri atëherë kishte luajtur rolin e tij ceremonial Kreu i Shtetit ka intervenuar. Në një dekret, ai tretur e Asamblesë Kushtetuese dhe ka deklaruar se vitin 1945 Kushtetutës andej do të jetë në fuqi dhe se i Përkohshëm i Kushtetutës është e pavlefshme. Me kthimin në 1945 Kushtetutës, MPR ishte edhe një herë, të njohura si organi më i lartë drejtues në tokë.

Menjëherë pas lëshimit të dekretit, Sukarno të vendosur për të punuar në krijimin e një MPR, edhe pse ajo do të jetë e quajtur e Përkohshme e Njerëzve të Kuvendit Konsultativ (MPRS). Sukarno fillimisht kishte parashikuar një legjislative të zgjedhjeve që do të mbahen për të zëvendësuar MPRS e duhur MPR, por që votojnë u vonua deri në vitin 1971 nën Presidentin Suhartos'rregull.

Përbërja

E MPRS gjatë Udhëhequr Demokracisë epokë të numëruara 616 anëtarë. Ajo përbëhej nga 257 DPR anëtarë, 241 Përfaqësuesit e Funksionale Grupe, dhe 118 Përfaqësues Rajonal. E MPRS ishte që ta shfrytëzoni për të Sukarno, me Presidentin vendosur çdo gjë nga numri i mandateve për emërimin e anëtarëve shtesë dhe zgjedhja e trupit të Kryetarit dhe Zëvendës Kryetarëve.

1960 Sesioni I Përgjithshëm I Paradites

E MPRS mbajti Sesioni i Përgjithshëm në Bandung, West Java , nga 10 nëntori deri më 7 dhjetor. E saj kryesore të rezolutës është miratimi i Sukarno politike manifest si GBHN dhe e gjerë që përshkruan e një tetë-vjeçar të Zhvillimit të Planit, e cila ishte vendosur për të filluar në vitin 1961.

1963 Sesioni I Përgjithshëm I Paradites

E dytë Sesioni i Përgjithshëm i paradites u mbajt në Bandung nga 15 Maj deri më 22 Maj të vitit 1963. Ajo ishte në këtë Sesion i Përgjithshëm që Sukarno u zgjodh 'Presidenti për Jetën', një shkelje të mëdha të Kushtetutës.

1965 Sesioni I Përgjithshëm I Paradites

E MPRS e tij të tretë të mbajtur Sesioni i Përgjithshëm në Bandung nga 11 deri në 15 prill 1965. Këtij Sesioni i Përgjithshëm i paradites të mëtejshme të ngulitura Sukarno e ideologjike qasje në drejtimin e Indonezi. Shumë prej Sukarno është Dita e Pavarësisë fjalime u miratua si udhëzues për politikat në politikë dhe ekonomi. E MPRS vendosur edhe në parimet e Udhëhequr Demokracisë, e cila do të përfshijë konsultime (Musyawarah dhe Mufakat).

Kalimin në Rendin e Ri

1966 Sesioni I Përgjithshëm I Paradites

Ndoshta më i rëndësishëm i MPR-së Përgjithshme Seanca është që në vitin 1966. Në takimin e mbajtur në Xhakarta nga 20 qershori deri më 5 korrik të vitit 1966, Sesioni i Përgjithshëm i shënoi fillimin zyrtar të transferit të pushtetit nga Sukarno të Suharto. Edhe pse de facto transferimi i pushtetit ishte bërë më 11 Mars, në bazë të Supersemar dokument, Suharto të kërkuar për të ruajtur pamjen e ligjshmërisë.

Gjatë vitit 1966 seancë, MPRS kaluar 24 rezolutat; ata përfshirë revokimin Sukarno emërimit të jetës presidencës, ndalimin Marxism-Leninism, ratifikimin Supersemar, mbajtjen e zgjedhjet legjislative, puna Suharto për të krijuar një të ri të Kabinetit, dhe një ndryshim kushtetues në të cilin një President, i cili mund të jetë në gjendje të kryejë detyrën e tij do të zëvendësohet nga mbajtësi i të supersemar në vend të Zëvendës-President.

Gjithashtu gjatë Sesioni i Përgjithshëm, Sukarno mbajti një fjalim të quajtur Nawaksara ("Nëntë Pikë"), në të cilën ai pritet të japin llogari për vitin 1965, 30 shtator të Lëvizjes, në të cilin gjashtë dhe nxitëse e parë që një toger janë rrëmbyer dhe vrarë nga pretenduar serbe. Ky fjalim ishte hedhur poshtë, dhe MPRS pyeti Sukarno për të dhënë një shtesë fjalim në mbledhjen e ardhshme MPRS Sesioni i Përgjithshëm.

1967 Seancë E Veçantë

Në vitin 1967 MPRS Seancë e Veçantë të shënuar në fund të Sukarno e kryesisë dhe fillimi i Suharto. Ashtu si 1966 Sesioni i Përgjithshëm, zyrtare transferimi i pushtetit është bërë para Sesioni i Përgjithshëm në Mars, me Sukarno shkelën poshtë nga pozita e tij në shkurt. Suharto emërimit si Ushtrues detyre të Presidentit dhe tërheqja e pushtetit nga Sukarno gjatë këtij Sesioni i Përgjithshëm ishte vetëm një formalitet.

Në Seancë e Veçantë e mbledhur pas Sukarno e Nawaksara Shtesë të Letrës ishte që mendohet të jetë i padenjë për shkak se ajo nuk kishte të llogariten për G30S. Ai nuk do të japë një fjalim. Më 9 shkurt 1967, DPR deklaruar se Presidenti ishte rrezikimi i kombit nëpërmjet udhëheqjen e tij dhe ideologjike qëndrim. Ai pastaj e pyeti për një MPRS Seancë e Veçantë që do të mbahet në Mars.

1968 Seancë E Veçantë

Në vitin 1968 MPRS Seancë e Veçantë zyrtarisht konsoliduar Suharto pozitën e duke e emëruar atë për të Kryesisë. E MPRS porositur Suharto për të vazhduar stabilizues Indonezi politikës dhe të formulojnë një Plan Pesë Vjeçar për ekonominë.

Në Seancë e Veçantë u mblodh kur u bë e qartë se Suharto u nuk do të jetë në gjendje për të mbajtur zgjedhjet legjislative në korrik të vitit 1968, siç kishte qenë caktuar nga 1966 MPRS Sesioni i Përgjithshëm. Gjatë kësaj Seancë e Veçantë, MPRS gjithashtu porositur Suharto për mbajtjen e zgjedhjeve me 5 korrik të vitit 1971.

Rendin E Ri

E ndërtimit të kompleksit në Xhakartë, që përfshin zyrat dhe mbledhjen e dhomës së Indonezi e Njerëzve Konsultativ Kuvendit

1973 Sesioni I Përgjithshëm I Paradites

Në vitin 1973 Përgjithshme, Sesioni i parë ishte MPR të zgjidhet nga populli. Anëtarësia është rritur për 920. Deri në vitin 1999 ajo përfshinte anëtarë nga Golkar, Shtetet e Zhvillimit të Partisë (PPP), Indonezian, Partia Demokratike (PDI), ABRI (ushtarake), si dhe përfaqësues rajonal.

Për herë të parë Presidenti i është kërkuar të dorëzojë një Përgjegjshmëri të të Folurit. Ai pritej të përshkruajë arritjet që ishin kryer gjatë tij pesë-vjeçar dhe mënyrën në të cilën i kanë përmbushur GBHN të përcaktuara nga MPR.

Në këtë Sesion i Përgjithshëm, i MPR kaluar rezolutat që të përshkruara metoda e zgjedhjes së Presidentit dhe të Zëvendës Presidentit dhe e vendosi në marrëdhëniet midis organeve qeverisëse në Indonezi, të tilla si MPRS, DPR, të PDSH-së, etj. Suharto u zgjodh për mandat të dytë si President, me Sulltan Hamengkubuwono IX si Zëvendëspresident.

1978 Sesioni I Përgjithshëm I Paradites

Në vitin 1978 Sesioni i Përgjithshëm i miratoi rezolutat që përfshinte integrimin e Timori Lindor si një provincë të Indonezisë dhe komisionimi i Suharto për të krijuar Pancasila kombëtare ideologjie me anë të një indoktrinimi proces.

Në seancë u vu re për masë walkout e PPP deputetëve kur Suharto referuar feve si "rrjedha e bindjeve".

Gjatë këtij Sesioni i Përgjithshëm, Suharto u zgjodh për një mandat të tretë si President, me Adami Malik, atëherë Kryetari i MPR, siç e tij Zv.

1983 Sesioni I Përgjithshëm I Paradites

Në vitin 1983 Sesioni i Përgjithshëm i miratoi rezolutat për mbajtjen e një referendumi, si dhe duke i dhënë Suharto titullin "Babai i Zhvillimit". Ai u zgjodh për një të katërt afat, me Umeri Wirahadikusumah si Zëvendëspresident.

1988 Sesioni I Përgjithshëm I Paradites

Në vitin 1988 Sesioni i Përgjithshëm i ishte shënuar nga një riorganizimi i MPR. Një tjetër faktor, quajtur Grupe Fraksion. u shtuar. Anëtarët e këtij fraksioni janë tërhequr nga të gjitha sferat e jetës dhe të integruar në të fraksioneve të Golkar, PPP, dhe PDI deputetë në kuvend.

Ky Sesion i Përgjithshëm u vu re edhe për furor mbi emërimin e Sudharmono si Zëvendëspresident, e cila rezultoi në Gjeneral brigade Ibrahim Saleh ndërprerjes së Përgjithshme, Sesioni dhe PPP është Jaelani Naro nominim veten si Zëvendës Presidenti para se ai të ishte i bindur për të tërhiqet nga Suharto. Ky i fundit u zgjodh në një pestë të mandatit si President me Sudharmono zgjedhur si Zëvendës President.

1993 Sesioni I Përgjithshëm I Paradites

Suharto lexon fjalimin e tij në vitin 1993 seancën e Njerëzve Konsultative të Kuvendit.

1993 Sesioni i Përgjithshëm i ishte shënuar nga një riorganizimi i MPR, me anëtarësimin duke u rritur për 1,000. Ky Sesion i Përgjithshëm u vu re për ABRI e parandaluese emërimin e Provoni Sutrisno si Zëvendëspresident. Edhe pse i zemëruar, Suharto nuk donin një konflikt të hapur me ushtrinë deputetëve dhe të pranuar të Përpiqen e tij si Zëvendës President. Suharto u zgjodh për një afat gjashtë.

1998 Sesioni I Përgjithshëm I Paradites

1998 Përgjithshme Sesion u mbajt në kulmin e Krizës Financiare Aziatike dhe kulmin e pro-lëvizjet demokratike në Suharto regjimit. Në një përpjekje për të rivendosur sigurinë dhe stabilitetin, MPR miratoi një rezolutë për të dhënë autorizime të veçanta për Presidentin për të siguruar suksesin dhe të sigurisë e zhvillimit.

Suharto u zgjodh për një afat shtatë, me B. J. Habibie si Zëvendëspresident.

Deri më sot, ky është Urdhër i Ri e fundit gjithnjë e Përgjithshëm të Sesionit të shënuar me Suharto është rënia e para Seancë e Veçantë në Maj, duke shënuar fillimin e Reformim të ri të epokës.

Reforma Era

1998 Seancë E Veçantë

I MPR gjatë vitit 1998, Seancë e Veçantë

E vitit 1998, Seancë e Veçantë (Sidang Istimewa) ishte i pari MPR kuvendit të kosovës të mbajtur pas Suharto e dorëheqjes nga Kryesia dhe do të bjerë nga pushteti në Maj të vitit 1998. Edhe pse ajo ende i përbërë nga politikanët të cilët kishin lulëzuar gjatë Suharto regjimit, këto MPR anëtarët ishim të etur për të distancohen nga Suharto dhe apelit të reformiste ndjenja që ishin përhapur në Indonezi në atë kohë.

Gjatë kësaj Seancë e Veçantë, MPR revokohet e fuqive speciale të dhënë Presidentit në vitin 1998 Sesioni i Përgjithshëm dhe të kufizuar numrin e mandateve të Kryetarit. I MPR gjithashtu të zgjidhura për të mbajtur zgjedhjet legjislative në vitin 1999, urdhëroi një ndikim mbi korrupsionin, marrëveshje të fshehtë, dhe e nepotizmit dhe revokohet rezolutë e cila kishte urdhëruar indoktrinimi i Pancasila për të krijuar atë si një ideologjia kombëtare.

Kjo Seancë e Veçantë, dhe Suharto e dorëheqjes, shënoi rënien e Rendin e Ri, i cili është në transit për Reformën epokë.

1999 Sesioni I Përgjithshëm I Paradites

Në vitin 1999 Përgjithshme, Sesioni i parë ishte MPR me "real" reforma kredenciale. Në një tjetër riorganizimi i procesit të anëtarësimit është reduktuar në 700, me 500 DPR deputetëve, 135 Përfaqësues Rajonal, dhe 65 Grupin e Përfaqësuesve.

Gjatë Sesioni i Përgjithshëm, i MPR njohur referendumit në Timori Lindor dhe për të vendosur një task force për të ndryshuar 1945 kushtetutës. Ai gjithashtu parashikoi që kjo do moment të mbajë seancat vjetore për të marrë e raporteve nga Kryetari, DPR, Shtetërore të Auditimit të Bordit (BPK), të PDSH-së, dhe Gjykata Supreme. Pas marrjes së këtyre raporteve vjetore, MPR më pas do të punojë për të dhënë rekomandime për rrjedhën e veprimit që Presidenti të mund të marrë.

Për herë të parë, MPR refuzuar një Presidenti të llogaridhënies në të folur dhe në kandidatët për President dhe Zëvendës-zgjedhjet Presidenciale u mbajtën me më shumë se një person konkurruese.

Gjatë Sesioni i Përgjithshëm, Abdurrahman Wahid u zgjodh President, me Megawati Sukarnoputri si Zëvendës-President.

2000 Seancën Vjetore Të

2000 Seancën Vjetore të vazhduar procesin e reformave. I MPR ndau TNI nga Policia Kombëtare dhe të përcaktuar rolet e tyre. Ajo gjithashtu miratoi rezolutat për konsolidimin e unitetit kombëtar dhe rekomandimet në lidhje me ekzekutimin e autonomisë regjionale.

2001 Seancë E Veçantë

2001 Seancë e Veçantë e mbledhur pas Presidenti Wahid gjoja është përfshirë në një korrupsion të rastit dhe pas DPR filloi duke pretenduar se Wahid udhëheqja e kishte bërë të paaftë. Fillimisht e planifikuar për gusht të vitit 2001, Seancë e Veçantë ishte të sjella deri në korrik të vitit 2001. Ajo pastaj hiqen Wahid nga Presidenca dhe e zgjedhur Megawati si President dhe Hamzah Haz si Zëvendës-President.

2002 Seancën Vjetore Të

2002 Seancën Vjetore të vazhduar procesin e ndryshimeve kushtetuese, veçanërisht për ndryshimin e sistemit të zgjedhjeve presidenciale, shfuqizimin e PDSH-së dhe duke kërkuar që 20 për qind e buxhetit nacional të ndahen për arsim, gjithashtu Kjo mënyrë formulimi i Gjykatës Kushtetuese, me 17 gusht të vitit 2003.

2003 Vjetore Seancë

Në vitin 2003 Seancën Vjetore të fokusuar në statusin ligjor të mëparshme rezolutat që i MPR dhe MPRS kishte kaluar, si dhe vendos për përbërjen e Komisionit Kushtetues.

2003 Vjetore Seancën e përshkruan edhe i MPR-së për statusin e ri, i cili do të hyjë në fuqi me inaugurimin e re President në vitin 2004. Me Presidentin dhe Zëvendës-Presidenti moment të zgjedhur direkt nga populli dhe me ndryshimet kushtetuese të cilat i MPR kishte punuar në nga viti 1999 deri në vitin 2002, MPR e pushtetit është zvogëluar. Ajo më nuk do të jetë organi më i lartë drejtues, por do të qëndrojë në kushte të barabarta me DPR, BPK, Gjykata Supreme e kosovës dhe Gjykata Kushtetuese. Në kanë të bëjnë me Presidentin dhe Zëvendës-President, i MPR do të jetë përgjegjës për ceremoninë e inagurimit dhe, duhet rastin të thërras për atë, qeverinë e Kryetarit dhe Zëvendës-President, ose të dyja. I MPR do të zgjedhë një President dhe Zëvendës-President vetëm nëse të dy pozitat janë të lira.

2004 Seancën Vjetore Të

Gjatë këtij sesioni, MPR dëgjuar deklaratën e tij të fundit llogaridhënies fjalës nga një President.

Detyrat dhe Pushteti

Detyrat kushtetuese

Si kusht nga viti 1945 e Kushtetutës, MPR është përgjegjës për ndryshimin ose heqjen e disa neneve dhe/ose dispozitave të Kushtetutës. Një e treta shumicën e votave në një të përgjithshme të seancës së Kuvendit të kosovës mund të miratojë çdo propozim për ndryshimin e kushtetutës, duke përfshirë scrapping ose duke shtuar shtesë artikuj, seksionet dhe dispozitave, si dhe në hyrje të disa ndryshime të caktuara.

Presidenti dhe Zëvendës-Presidenti Inaugurimin

Në vitin 1945 Kushtetuta fuqizon MPR për të mbajtur një të përgjithshme inaugurimit seancë për President dhe Zëvendës President i Republikës brenda disa javëve apo muajve pas tyre zgjedhore.

Duhet të zyrës së presidencës të jenë të lira e MPR mund të porositen për të mbajtur një të përgjithshme plenare për Zëvendës President të bëjë të tij/saj betimin duke marrë si ushtrues detyre të Presidentit.

Në qeverinë e Kryetarit dhe Zëvendës-President

Kuvendi, përmes 2003 Rregulla, ka autoritetin për të impeach të dy Presidenti dhe Zëvendës-Presidenti i Indonezisë, apo asnjërën prej dy qoftë se shkeljet e mundshme të 1945 kushtetutën dhe ligjet e Republikës kanë qenë të kryera gjatë ushtrimit të mandatit të tyre.

Në zgjedhjen e Zëvendës Presidentit, në rast të një Presidenciale vende të lira

Si të dhënë nga 2003 ndryshimet e vitit 1945 Kushtetutën e MPR, duhet Presidenciale post të jenë të lira dhe Nënkryetari merr zyrë në një ushtrues të kapaciteteve, mund të jetë këshilluar për të mbajtur një të përgjithshme plenare të emërojë një Ushtrues Zëvendës Presidenti i Republikës për plotësimin e vendit të lirë të punës e krijuar nga ajo.

Presidenti dhe Zëvendës-Presidenti i Zgjedhjeve në rastet e lira të punës të të dy zyrat

Sipas 2003 Kuvendit rregullat, vetëm në një rast, kur të dy kandidatët për President dhe Zëvendës-President pozitat janë të zbrazëta mund të MPR të jetë këshilluar për të mbajtur një seancë të përgjithëshme për të zgjedhur bartësit brenda një muaji pas shpalljes së vendit të lirë të punës. Raste të tilla janë të papritur dorëheqjen, qeverinë, dhe vdekja në zyrë.

Të drejtat dhe detyrat

Lista e Kryetarit

KNIP

Kasman Singodimedjo (1945-1949)

MPRS

Chaerul Saleh (1960-1966)
Zan. Abdul Haris Nasution (1966-1972)

MPR

Idham Chalid (1972-1977)
Adami Malik (1977-1978)
Zan. Daryatmo (1978-1982)
Zan. Amirmachmud (1982-1987)
Gjenerallejtënant Agim Çekun. Zan. Kharis Suhud (1987-1992)
Gjenerallejtënant Agim Çekun. Zan. Wahono (1992-1997)
Harmoko (1997-1999)
Amien Rais (1999-2004)
Hidayat Nur Wahid (2004-2009)
Taufiq Kiemas (2009-2013)
Sidarto Danusubroto (Vitin 2013-2014)
Zulkifli Hasan (2014–prezent)

Lidhje të jashtme

MPR faqen zyrtare