Dhurimi i gjakut
Dhurimi i gjakut ndodh kur një person vullnetarisht jep gjak për përdorimin e tij në transfuzione dhe / ose për bërë barna biofarmaceutike nga një proces i quajtur fraksion (ndarja e përbërësve të tërë-gjakut). Dhurimi mund të jetë me gjak të plotë, ose të përbërësve specifikë direkt (ky i fundit quhet aferesis). Bankat e gjakut shpesh marrin pjesë në procesin e mbledhjes, si dhe procedurat që e ndjekin atë.
Përmbledhje
RedaktoSot në botën e zhvilluar, shumica e dhuruesve të gjakut janë vullnetarë të papaguar që dhurojnë gjak për një furnizim të komunitetit. Në disa vende, furnizimet e vendosura janë të kufizuara dhe dhuruesit zakonisht japin gjak kur familja ose miqtë kanë nevojë për një transfuzion (dhurim i drejtuar). Shumë donator dhurojnë gjak si një lloj akti bamirësie, por në vendet që lejojnë dhurimin e paguar disa dhurues paguhen, dhe në disa raste ka edhe stimuj të ndryshëm me para siç është koha e paguar nga puna. Donatorët gjithashtu mund të marrin gjak të dhuruar për përdorimin e tyre të ardhshëm (dhurimi autolog i gjakut). Dhurimi është relativisht i sigurt, por disa donatorë kanë fryrje në vendin ku futet gjilpëra ose mund të ndjejnë plogështi.
Donatorët e mundshëm vlerësohen për çdo gjë që mund ta bëjë gjakun e tyre të pasigurt për t'u përdorur. Ekzaminimi përfshin testimin për sëmundjet që mund të transmetohen nga një transfuzion gjaku, përfshirë HIV dhe hepatiti viral . Donatori gjithashtu duhet t'i përgjigjet pyetjeve në lidhje me historinë mjekësore dhe të bëjë një ekzaminim të shkurtër fizik për t'u siguruar që dhurimi nuk është i rrezikshëm për shëndetin e tij / saj. Sa shpesh një dhurues mund të dhurojë, ndryshon nga ditë në muaj, bazuar në atë përbërës që ata dhurojnë dhe ligjet e vendit ku bëhet dhurimi. Për shembull, në Shtetet e Bashkuara, donatorët duhet të presin tetë javë (56 ditë) midis dhurimeve të gjakut të plotë, por vetëm shtatë ditë ndërmjet dhurimeve të trombociteve dhe dy herë në periudhë shtatë-ditore në plazmaferezë. [1]
Sasia e gjakut të dhuruar dhe metodat e tij ndryshojnë. Mbledhja mund të bëhet me dorë ose me pajisje të automatizuara që marrin vetëm përbërës të veçantë të gjakut. Shumica e përbërësve të gjakut të përdorur për transfuzione kanë një afat të shkurtër ruajtjeje, dhe mbajtja e një furnizimi të vazhdueshëm është një problem i vazhdueshëm. Kjo ka çuar në një interes të shtuar për autotransfuzion, me anë të së cilës gjaku i një pacienti shpëtohet gjatë operacionit për riinfuzion të vazhdueshëm alternativ ose si alternativë, ai është "i vetë dhuruar" për rastet kur do të jetë e nevojshme. (në përgjithësi, nocioni i "dhurimit" nuk i referohet dhënies së gjakut vetvetes, megjithëse në këtë kontekst është bërë disi idiomatikisht e pranueshme). [2] [3] [4] [5] [6] [7]
Shih edhe
RedaktoReferime
Redakto- ^ "FAQs About Donating Blood". American Red Cross Biomedical Services. Arkivuar nga origjinali më 2009-10-20. Marrë më 2009-10-26.
{{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ M. E. Brecher, Editor (2005), AABB Technical Manual, 15th edition, Bethesda, MD: AABB, ISBN 1-56395-196-7, pp. 98–103
- ^ "Directed Donation". Mayo Clinic. Arkivuar nga origjinali më 2008-05-24. Marrë më 2008-06-25.
{{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ Wales PW, Lau W, Kim PC (maj 2001). "Directed blood donation in pediatric general surgery: Is it worth it?". J. Pediatr. Surg. 36 (5): 722–25. doi:10.1053/jpsu.2001.22945. PMID 11329574.
{{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ T. Brown "Strengthening Blood Systems In Africa: Progress Under PEPFAR and Remaining Challenges" AABB News. April 1998: p. 30
- ^ "Autologous (self-donated) Blood as an Alternative to Allogeneic (donor-donated) Blood Transfusion". AABB. Arkivuar nga origjinali më 12 qershor 2008. Marrë më 4 prill 2020.
{{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ "Recovered Plasma". AABB. Arkivuar nga origjinali më 12 qershor 2008. Marrë më 4 prill 2020.
{{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!)