Gjuha kineze
Kinezçe (中文, zhōngwén) sot flitet nga rreth 1.200.000.000 folës, shumica e të cilëve janë banorë nga Kina dhe Republika e Kinës (Tajvani), kurse një numër i vogël i folësve të kinezçes jetojnë jashtë këtyre shteteve. Forma standarde e gjuhës Kineze është Mandarin. Një folës i dialektit veri-lindor vështirë se mund të kuptohet me një folës të dialektit jug-perëndimor, për këtë arsye është pranuar dialekti Mandarinë si gjuha Kineze standarde.
| Chinese | |
|---|---|
| Rajoni | Azia Lindore |
Familje gjuhësore | Gjuhët kino-tibetiane
|
| Statusi zyrtar | |
Gjuhë zyrtare në | Kinë, Republika Kineze, Singapor |
| Kodet gjuhësore | |
| ISO 639-1 | Stampa:ISO 639-1 |
| ISO 639-2 | (B) chi (zho) |
| ISO 639-3 | – |
- Emri
Fjala shqipe “mandarin” (nga Portugalishtja mandarim, nga Malajzishtja menteri, nga Hindi mantri, nga Sanskrishtja mantrin, do të thotë “ministër ose këshilltar”), në origjinal do të thoshte zyrtar i perandorisë Kineze.
Shumë gjuhë Kineze, një shkrim kinezRedakto
Gjuha kineze ka shumë dialekte dhe forma të ndryshme të të folurit të cilët kanë shkrim të njejtë. Dialekti i cili përdorët si gjuhë zyrtare e Gjuhës Kineze është Mandarin (kinezçe: 官话; gjuha tradicionale: 官話; pinyin: Guānhuà)