Johann Beckmann (4 qershor 1739 - 3 shkurt 1811) ishte shkencëtar gjerman dhe zbulues i fjalës teknologji dhe ishte i pari që mësoi teknologjinë dhe e bëri si lëndë akademike.

Jeta Redakto

Ai u arsimua në Stade dhe në [[Universiteti i Göttingen|Universitetin e Göttingen], ku studioi teologjinë, matematikën, fizikën, historinë natyrore, financat publike dhe administrimin.[1] Pas përfundimit të studimeve të tij, në vitin 1762 ai bëri një udhëtim studimor nëpërmjet Braunshvajgut dhe Republikës së Holandës që shqyrtonin minierat, fabrikat, muzetë e historisë natyrore, koleksionet private, universitetet dhe profesorët e tyre.[2]

Vdekja e nënës së tij në vitin 1762 duke e privuar nga mjetet e tij të ndihmës, shkoi në 1763 me ftesë të pastorit të bashkësisë luteriane, Anton Friedrich Büsching, themeluesi i metodës historike të gjeografisë, për të mësuar historinë natyrore në gjimnazin luteran Shën Petrischule në Shën Petersburg, Rusi. Kjo zyrë, që ai e dorëzoi më 1765, udhëtoi në Danimarkë dhe Suedi, gjatë viteve 1765-66, ku studioi metodat e punës së minierave, fabrikave dhe fondeve, si dhe koleksionet e artit dhe historisë natyrore. Ai bëri të njohurit e Lineut në Uppsala. (Ditari i tij i udhëtimeve të këtyre udhëtimeve Schwedische Reise in den Jahren 1765-1766 u botua në Uppsala në 1911.) Në vitin 1766 ai u emërua profesor i jashtëzakonshëm i filozofisë në Göttingen. Atje ai ligjëroi në ekonominë politike dhe të brendshme, dhe më 1768 ai themeloi një kopsht botanik mbi parimet e Lineut. I tillë ishte suksesi i tij që më 1770 u emërua profesor i zakonshëm.

Ai ishte në zakonin e marrjes së studentëve të tij në punëtori, që të fitonin njohuri praktike, si dhe teorike të proceseve të ndryshme dhe zejtarisë. Ndërkohë që ishte i angazhuar, ai vendosi të gjurmonte historinë dhe të përshkruante gjendjen ekzistuese të secilës prej arteve dhe shkencave në të cilat ai po ligjëronte. Por edhe industria e Beckmann dhe entuziazëmi nuk ishin në gjendje të arrinin sasinë e studimit të nevojshëm për këtë detyrë. Prandaj ai e kufizoi vëmendjen e tij në disa vepra praktike dhe tregti; dhe për këto punë ne i detyrohemi Beiträge zur Geschichte der Erfindungen (1780-1805), përkthyer në anglisht si Historia e Shpikjeve, zbulimeve dhe origjinave (1797, 4 ed 1846) një vepër në të cilën ai lidhet me origjinën, historinë dhe gjendjen e fundit e makinave të ndryshme, veglave, etj, të punësuar në tregti dhe për qëllime shtëpiake. Kjo punë i jep të drejtë Beckmanit të konsiderohet si themeluesi i teknologjisë shkencore, një term që ai ishte i pari që përdorte në vitin 1772.

Qasja e Beckmann ishte ajo e një studiuesi që punonte në Iluminizmin dhe shkrimet e tij analitike mbi teknologjinë pasqyronin punën e Diderotit dhe [[Encyclopédie|Enciklopedisë] së tij, dhe Descriptions des Arts et Métiers. Ai duhet të jetë frymëzuar nga puna taksonomike e Lineut dhe Albrecht von Haller. Asgjë e ngjashme nuk u prodhua në anglisht në atë kohë. Ai ishte i pari që shkruante llogari historike dhe kritike të teknikave të zejtarisë dhe prodhimit dhe publikoi klasifikimin e teknikave. Qëllimi i tij ishte të prodhonte një sondazh i cili do të frymëzonte të tjerët për të bërë përmirësime të dobishme.

Në vitin 1772 Beckmann u zgjodh anëtar i Akademisë së Shkencave dhe Humanizmit, dhe ai kontribuoi disertacione të vlefshme shkencore në punimet e tij deri më 1783, kur u tërhoq nga të gjitha aksionet e tjera në punën e tij. Ai ishte gjithashtu anëtar i shoqërive shkencore në Celle, Halle, Mynih, Erfurt, Amsterdam, Stokholm dhe Shën Petersburg. Në vitin 1784, ai u emërua Këshilltar në Gjykatën Hanoverian. Në vitin 1790, ai u zgjodh anëtar i jashtëm i Akademisë Mbretërore Suedeze të Shkencave. Në vitin 1809 ai u bë anëtar i Institutit Mbretëror të Holandës.[3]

Punimet Redakto

 
De historia naturalis veterum libellus primus, 1766
  • Über Einrichtung der oeconomischen Vorlesungen. Göttingen 1767.
  • Anleitung zur Technologie. Göttingen 1777, 5. Auflage 1809.
  • Beiträge zur Geschichte der Erfindungen. 5 vëllime, Leipzig und Göttingen 1780–1805.
  • Entwurf einer algemeinen Technologie. Leipzig und Göttingen 1806.
  • Anleitung zur Handlungswissenschaft. Göttingen 1789.
  • Vorbereitung zur Waarenkunde. 2 vëllime, Göttingen 1795 bis 1800.
  • Physikalisch-oeconomische Bibliothek. 23 vëllime Göttingen 1770–1807.
  • Grundsätze der teutschen Landwirthschaft. Göttingen 1769; Auflagen 1775, 1783, 1790, 1802 u. 1806.
  • Beiträge zur Oeconomie, Technologie, Polizey- und Cameralwissenschaft. 12 vëllime Göttingen 1777–1791.
  • Anweisung, die Rechnungen kleiner Haushaltungen zu führen. 2. Auflage. Göttingen 1797, 1802.
  • Litteratur der älteren Reisebeschreibungen. 2 vëllime, 1808–1810.

Referime Redakto

  1. ^ Scott, James (1998). Seeing Like a State. New Haven: Yale University. fq. 14-15. ISBN 9780300078152. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  2. ^ Johann Beckmann's dagboek van zijne reis door Nederland in 1762, Medegedeeld door G.W. Kernkamp
  3. ^ "Johann Beckmann (1739 - 1811)". Royal Netherlands Academy of Arts and Sciences. Marrë më 19 korrik 2015. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)