Nostalgjia (1983 film)

Nostalgjia është një film nga Andrej Tarkovski që realizohet në 1983, xhiruar në Itali në fshatin Sienese, filmi i tij i parë jashtë Rusisë. Historia personale e Tarkovski-t projektohet e gjitha në film, duke filluar me titullin. Është historia e një intelektuali rus i cili është në Itali për të shkruar biografinë e një muzikanti të shekullit të 18-të. Ai krijon miqësi me Domenico, i çmenduri i qytetit, i cili i jep një kërkesë për të përmbushur atij, atë të kalimit të pishinës Bagno Vignoni me një qiri të ndezur. I çmenduri vret veten duke e djegur veten me benzinë në Romë, dhe Gorčakov, protagonisti, vdes duke përmbushur betimin e qiriut.

Nostalgjia Arkivi i filmit
[[Figura: Nostalghia |280px]]
Titulli shqip	Nostalgjia
Origjinali	Nostalghia/Ностальгия
Vendi i prodhimit	Italia
Viti i prodhimit	1983
Gjuha origjinale	Rusisht, Italisht
Ekipi realizues
Regjia	Andrej Tarkovski
Prodhuesi i filmit:	{{{Producenti}}}
Aktorë kryesorë
{{{Aktori1}}}

Filmi u pëplas nga mendime të kundërta. Sidoqoftë, mbetet fotografia e jashtëzakonshme nga Giuseppe Lanci dhe sugjerimi i disa imazheve, të tilla si ato të mjegullës që mbështjellte Val d'Orcia ose skena e qiriut në pishinën e zbrazur të Santa Caterina. Një element tjetër që e bën filmin të shquar në tërësinë e veprës së Tarkovskit është referimi ndaj veprave të artit, sidomos pikturës, saktësisht siç ndodh në pothuajse të gjithë filmat e tij. Në këtë rast ka një referencë për një pikturë nga Piero della Francesca, Madonna del Parto (1460), Chapel of Santa Maria di Momentana në Monterchi), në sekuencën e paharrueshme që ri-propozon ritin e pjellorisë që gratë e fshatit Monterchi duhet të kryejë për të nxitur lindjen e një fëmije.

Historia

Në Nostalgjia, poeti Andrei Gortchakov (Oleg Yankovsky) përshkon një ekspeditë kërkimore në kodrat toskane të Italisë për të shkruar mbi jetën e një kompozitori rus të shekullit të tetëmbëdhjetë i cili kishte studiuar dikur në Itali. Shoqëruar nga përkthyesja e tij italiane, e bukura Eugenia (Domiziana Giordano), ai viziton ujërat termalë të Toskanës ku vizitorët shpresojnë të gjejnë pavdekësinë, dhe ku ai takon eksentrikun Domenico (aktor i madh suedez Erland Josephson, ikona e filmave të Ingmar Bergman), një njeri të frikësuar nga plogështia shpirtërore e botës, i cili dikur kishte mbyllur familjen e tij për shtatë vjet duke pritur fundin e botës që nuk erdhi kurrë.

Gjatë qëndrimit në Itali, Gorchakov ndihet gjithnjë e më shumë i tjetërsuar dhe ai zhvillon një konflikt të brendshëm në të cilën është i pushtuar nga kujtimet e jetës së mëparshme në Rusi. Gorchakov qartësisht mishëron lidhjen e ngushtë emocionale që shumica e rusëve ndjejnë për tokën e tyre amtare. Ashtu si vetë Andrei shkruan:

“Kam kërkuar që filmi të jetë rreth lidhjes së përjetshme të rusëve me rrënjët e tyre kombëtare, të kaluarën e tyre, kulturën e tyre, vendet amtare, familjet dhe miqtë; një lidhje të cilën e mbajnë me vete gjithë jetën e tyre , pa marrë parasysh se ku mund t’i çojë fati.”