Rejhane bint Zejd
Rejhane bint Zejd (arabisht: ريحانة بنت زيد Rayhana bint Zayd) ishte një grua hebreje nga fisi Benu Nadir, e cili nderohet nga myslimanët si një nga gratë e Muhamedit.
Biografia
RedaktoRejhane lindi në fisin Benu Nadir dhe u bë pjesë e fisit Benu Kurejdha pas martesës së saj.[1][2]
Ibn Sa'd shkroi se Rejhane vazhdoi të lirohet dhe më pas u martua me Muhamedin pas konvertimit të saj në Islam.[3][4] El-Tha'labi pranoi që ajo u bë një nga gratë e Muhamedit dhe citoi dëshmi se ai pagoi një mehër për të. Ibn Haxheri i referohet Muhamedit duke i dhënë Rajhanës një shtëpi pas martesës së tyre.[5] Antonie Wessels sugjeroi që Muhamedi të martohej me Rejhanen për arsye politike për shkak të përkatësisë së saj të dyfishtë me fiset Benu Nadir dhe Benu Kurejdha, ndërsa Lesley Hazleton mendonte se ishte dëshmi e krijimit të aleancave nga Muhamedi.[6][7] Anasjelltas, Barakat Ahmad ndjeu një arsyetim të tillë për të mbështetur nocionin e Rajhanës dhe martesës së Muhamedit ishte "i pakuptimtë" për shkak të asgjësimit të të dy fiseve nga forcat e Muhamedit.[8]
Ngjashëm me Maria el-Kibtije, nuk ka konsensus universal midis studiuesve islamë nëse Rejhana ishte zyrtarisht një nga gratë e Muhamedit.[9][10][11][12] Hafiz ibn Minda dhe Shibli Nomani, për shembull, besuan se ajo u kthye në Benu Nadir pas dorëzimit të saj.[13]
Rejhane vdiq më 631, 11 vjet pas haxhilëkut dhe u varros në varrezat Xhenet el-Baki.[14]
Referime
Redakto- ^ Rahman al-Mubarakpuri, S. (2005). The Sealed Nectar. Darussalam: Darussalam Editing, p. 201.
- ^ Abdul-Rahman, M. S. (2009). Tafsir Ibn Kathir Juz’ 21 (Part 21): Al-Ankabut 46 To Al-Azhab 30. Londra: MSA Publication Limited, p. 213.
- ^ Guillaume, Alfred. The Life of Muhammad: A Translation of Ibn Ishaq's Sirat Rasul Allah, p. 466. Oxford University Press, 1955. ISBN 0-19-636033-1
- ^ Ibn Sa'd. Tabaqat (në anglisht). fq. vol VIII, pg. 92–3.
- ^ Ibn Hajar. Isabaha. Vol. IV, pg. 309.
- ^ Ostle, R. C. (1974). "Antonie Wessels: A modern Arabic biography of Muḥammad: a critical study of Muḥhammad Ḥusayn Haykal's Hayāt MuḤammad. xii, 272 pp. Leiden: E. J. Brill, 1972. Guilders 50". Bulletin of the School of Oriental and African Studies (në anglisht). 37 (3): 689–690. doi:10.1017/s0041977x00127673. ISSN 0041-977X. S2CID 161497336.
- ^ Hazleton, Lesley (2013). The first Muslim : the story of Muhammad (në anglisht). New York. ISBN 978-1-101-60200-3. OCLC 858946813.
{{cite book}}: Mirëmbajtja CS1: Mungon shtëpia botuese te vendodhja (lidhja) - ^ Ahmad, Barakat (1979). Muhammad and the Jews : a re-examination (në anglisht). Indian Institute of Islamic Studies. New Delhi: Vikas. ISBN 0-7069-0804-X. OCLC 6330142.
- ^ Bennett, Clinton, red. (1998). In Search of Muhammad (në anglisht) (bot. reprint). A&C Black. fq. 251. ISBN 9780304704019.
- ^ Fred James Hill; Nicholas Awde (2003). A History of the Islamic World (në anglisht) (bot. illustrated). Hippocrene Books. fq. 24. ISBN 9780781810159.
- ^ Jerome A. Winer (2013). Winer, Jerome A.; Anderson, James W. (red.). The Annual of Psychoanalysis, V. 31: Psychoanalysis and History (në anglisht). Routledge. fq. 216. ISBN 9781134911820.
- ^ David S. Powers (2011). Muhammad Is Not the Father of Any of Your Men: The Making of the Last Prophet (në anglisht). University of Pennsylvania Press. fq. 8. ISBN 9780812205572.
- ^ Nomani, Shibli (1979). The Life of the Prophet. Vol. II, pg. 125–6
- ^ al-Halabi, Nur al-Din. Sirat-i-Halbiyyah (në anglisht). Uttar Pradesh: Idarah Qasmiyyah Deoband. fq. vol 2, part 12, pg. 90. Translated by Muhammad Aslam Qasmi.