Shejtani

Qenie e ligë, e mbinatyrshme në Islam.

Një shejtan ose shaytan (Arabisht: shayṭān; shumës: shayāṭīn; Hebraisht: שָׂטָן; Turqisht: Şeytan ose Semum, që do të thotë 'djall', 'demon' ose 'satan') është një frymë e keqe në Islam,[1] që nxit njerëzit dhe xhindët për të mëkatuar duke pëshpëritur (waswasa) në zemrat e tyre (qalb). Sipas traditës islame, megjithëse janë të padukshëm për njerëzit, shejtanët imagjinohen si krijesa të shëmtuara dhe groteske, të krijuara nga "zjarri i Ferrit".[2]

Piktura persiane e shekullit të 15-të që përshkruan engjëjt që përkulen para Adamit pas krijimit të tij, me përjashtim të Iblisit (këtu i portretizuar si një demon dhe jo një engjëll), i cili refuzon.

Kurani përmend mënyra të ndryshme se si shejtanët e tundojnë njeriun drejt mëkatit. Ata mund të mësojnë magji, të qëndrojnë nën qiej për të vjedhur lajmet e engjëjve, ose të fshihen pranë njerëzve pa u parë. Disa hadithe tregojnë se si shejtanët janë përgjegjës për fatkeqësi të ndryshme që prekin jetën personale. Si në literaturën e haditheve ashtu edhe në folklorin arab, shejtanët zakonisht përshkruhen në mënyrë abstrakte, duke përmendur vetëm ndikimin e tyre të keq. Sipas haditheve, gjatë muajit të Ramazanit thuhet se ata lidhen me zinxhirë në Ferr.

Në teologjinë islame, ndikimi i shejtanëve mbi njerëzit shpjegohet si një luftë e brendshme kundër engjëjve fisnikë, shpesh e përshkruar në realitetin e padukshëm të quajtur alam al-mithal ose alam al-malakut.

Shiko dhe

Redakto
  1. ^ "Shaitan | Jinn, Demons & Devils | Britannica". www.britannica.com (në anglisht). 2024-12-03. Marrë më 2025-01-10.
  2. ^ "Oxford Centre for Islamic Studies | Oxford Centre for Islamic Studies". www.oxcis.ac.uk. Marrë më 2025-01-10. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)