Si pjesë e Britanisë së Madhe, kreu i shtetit në Skoci është Mbreti i Britanisë së Madhe, momentalisht Mbretëresha Elizabeta II (nga viti 1952).

Parlamenti Skocez

Skocia ka vet-qeverisje të limituar brenda Britanisë së Madhe si dhe përfaqësim në Parlamentin Britanik. Fuqitë ekzekutive dhe legjislative i janë besuar , respektivisht, Qeverisë Skoceze dhe Parlamentit Skocez në Edinburgh. Parlamenti Britanik mban fuqi mbi një listë të qartësuar dhe specifikuar në Aktin Skocez 1998 si "çështje të rezervuara", përfshirë këtu, p.sh., nivelet e taksave në Britaninë e Madhe, sigurinë sociale, mbrojtja, marrëdhëniet ndërkombëtare dhe transmetimi.

Parlamenti Skocez ka autoritet legjislativ në të gjitha fushat e tjera të lidhura me Skocinë, si dhe fuqinë e limituar për të ndryshuar nivelin e taksave, një fuqi që ende i ka mbetur për ta ushtruar. Parlamenti Skocez mun të referoj çështje të caktuara tek Westminister duke miratuar një Lëvizje Juridike për Leje në rast se konsiderohet që juridiku i gjërë i Britanisë është më i përshtatshëm për ndonjë çështje të caktuar. Programet juridike të dekretuara nga Parlamenti Skocez kanë pësuar divergjencë në masën e shërbimeve publike krahasuar me pjesën tjetë të Britanisë së Madhe. Për shembull, çmimi i edukimit të Universitetit, dhe shërbimet e kujdesjes për të moshuarit janë falas në Skoci, kurse paguhen në pjesë të tjera të Britanisë së Madhe. Skocia ishte shteti i parë në Britaninë e Madhe që ndaloi duhanin në vende të mbyllura publike.[1]

Në zgjedhjet parlamentare të 2007-tës, Partia Nacionale Skoceze (SNP), e cila bën fushatë për pavarësi, fitoi numrin më të madh të ulëseve se çdo parti tjetër individuale. Kryetari i SNP-së Alex Salmond, u zgjodh si Ministër i Parë, duke drejtuar kështu një "qeveri minoritare", më 16 Maj 2007. Përveç SNP-së, Partia Laburiste Skoceze, Partia Konservative, Partia Liberal Demokrate, si dhe Partia e Gjelbër gjithashtu përfaqësohen në Parlament. Margo MacDonald është deputeti i vetëm i pavarir me ulëse në Parlament.[2]

Skocia përfaqësohet në Dhomën Britanike nga 59 MP-ja të zgjedhur nga zonat elektorale të bazuara nga territori. Zyra Skoceze e përfaqëson qeverinë britanike në Skoci në çështje të rezervuara dhe përfaqëson interesin skocez brenda qeverisë së Britanisë së Madhe.[3] Zyra Skoceze udhëheqet nga Sekretari i Shtetit për Skocinë, i cili është në kabinetin qeveritar të Britanisë së Madhe, ky person momentalisht është Des Browne.[4]

Skocia në Britaninë e Madhe

Redakto

Polidika degraduese ishte përkrahur nga të tri partitë mbarë-britanike me entuziazëm të ndryshueshëm gjatë historisë së fundme dhe lideri Laburist John Smith e përshkruajti ringjalljen e një Parlamenti Skocez si "dëshira e plotësuar e popullit Skocez".[5] Statusi kushtetues i Skocisë është subjekt i një debati të vazhdueshëm. Më 2007, Qeveria Skoceze themeloi një "Bisedë Kombëtare" për çështjet kushtetuese, duke propozuar disa opcione si shtimi i fuqisë së Parlamentit Skocez, federalizmin ose një referendum mbi Pavarsinë e Skocisë nga Britania e Madhe. Duke e hedhur poshtë opcionin e fundit, tri partitë kryesore opozitare në parlamentin Skocez kanë propozuar një komision kushtetues të ndarë për të investiguar dhënien e fuqive mes njësive Skoceze dhe mbarë-Britanike.[6]

Shih dhe këtë

Redakto

Burime të dhënash

Redakto
  1. ^ BBC Scotland News Online "Scotland begins pub smoking ban", BBC Scotland News, 2006-03-26. Retrieved on 2006-07-17.
  2. ^ Kerevan, George (2005-05-12). "Somewhere over the Rainbow Coalition...". The Scotsman. Marrë më 2007-05-07. {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  3. ^ "Scotland Office Charter". Scotland Office website. 2004-08-09. Arkivuar nga origjinali më 30 tetor 2007. Marrë më 2007-12-22. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  4. ^ "Government of Scotland Facts" Arkivuar 3 maj 2010 tek Wayback Machine Scotland.org - The Official Online Gateway. Retrieved 26 September 2007.
  5. ^ Cavanagh, Michael (2001) The Campaigns for a Scottish Parliament. University of Strathclyde. Retrieved 12 April 2008.
  6. ^ Party people confront new realities. BBC News. Retrieved on January 18 2008.