Varanasi: Dallime mes rishikimesh
[Redaktim i kontrolluar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Content deleted Content added
Gpkp (diskuto | kontribute) |
Permiresime kryesisht teknike Etiketa: Disambiguation links |
||
Rreshti 1:
{{Infobox settlement
|
|
| other_name = Benares, Banaras, Kashi
| settlement_type
|
|
| image_caption = Në kahun orar nga kreu: Ghati Manikarnika, Ghati Dashashwamedha, Aeroporti Ndërkombëtar Lal Bahadur Shastri, Tempulli Tibetian i [[Sarnathi]]t, Banaras Hindu University dhe [[Tempulli Kashi Vishvanatha]]
| nickname = Kryeqyteti shpirtëror i Indisë<ref>{{Cite web|url=https://lauder.wharton.upenn.edu/life-at-lauder/varanasi-the-religious-capital-of-india/|title=Varanasi – The Religious Capital of India|language=en|date=24 korrik 2015}}</ref>, I ndritshmi.
|
| image_map1 = {{maplink|frame=yes|plain=yes|frame-width=309|frame-height=196|frame-align=center|zoom=4|type=point|title=Varanasi|marker=city|type2=shape|stroke-width2=2|stroke-color2=#808080}}
|
| coordinates = {{coord|25|19|08|N|83|00|46|E|region:IND-WB_type:city|display=inline,title}}
| subdivision_type = Vendi
| subdivision_name = India
| subdivision_type1 = Shteti federal
| subdivision_type2 = Divizioni
| subdivision_type3 = Distrikti
| subdivision_name1 = Uttar Pradeshi
|
|
| government_type = Korporatë bashkiake
| governing_body = Korporata bashkiake e Varanasit
| leader_party = Partia Bharatiya Janata, BJP
|
| leader_name = Ashok Kumar Tiwari<ref>{{cite news|last=Dikshit|first=Rajeev|date=13 maj 2023|url=https://timesofindia.indiatimes.com/city/varanasi/in-varanasi-bjps-ashok-tiwari-defeats-sp-by-1-33l-votes-to-become-new-mayor/articleshow/100216621.cms|title=In Varanasi BJP's Ashok Tiwari defeats SP by 1.33L votes|work=The Times of India|accessdate=21 maj 2023|language=en}}</ref>
| leader_title1 = Komisioneri bashkiak
| leader_name1 = Sipu Giri, IAS{{cite web|language=en|url=https://www.varanasibn.com/municipal-commissioner/|title=Municipal commissioner|access-date=29 prill 2024}}
| area_footnotes = <ref>{{cite web|title=Varanasi City|date=7 January 2022|url=https://www.nnvns.org/index.php|access-date=21 nëntor 2020|language=en|archive-date=19 gusht 2021|archive-url=https://web.archive.org/web/20210819053949/http://www.nnvns.org/index.php|url-status=dead}}</ref>
| area_total_km2 = 82
|
| area_metro_footnotes = <ref>{{cite web|url=https://www.censusindia.gov.in/2011census/dchb/DCHB_A/09/0966_PART_A_DCHB_VARANASI.pdf|title=District Census Handbook Varanasi|website=censusindia.gov.in|access-date=23 dhjetor 2020|language=en|archive-date=25 nëntor 2020|archive-url=https://web.archive.org/web/20201125223856/https://www.censusindia.gov.in/2011census/dchb/DCHB_A/09/0966_PART_A_DCHB_VARANASI.pdf|url-status=live}}</ref>
|
| elevation_footnotes =
| elevation_m = 80.71
| population_total =1,201,815<ref>{{cite web|url=http://www.census2011.co.in/census/city/153-varanasi.html|title=Varanasi City Census 2011 data|language=en|publisher=census2011.co.in|accessdate=11 prill 2014}}</ref><ref name="urban">{{cite web|title=Census of India: Varanasi M. Corp|url=https://censusindia.gov.in/pca/SearchDetails.aspx?Id=236923|language=en|website=censusindia.gov.in|access-date=10 shkurt 2021|archive-date=6 maj 2021|archive-url=https://web.archive.org/web/20210506191523/https://censusindia.gov.in/pca/SearchDetails.aspx?Id=236923|url-status=live}}</ref>
| population_as_of = 2011
| population_density_km2 = auto
| population_metro = 1,432,280, i 32-ti
| population_metro_footnotes = <ref name=UA1Lakhandabove>{{cite web|url=http://censusindia.gov.in/2011-prov-results/paper2/data_files/India2/Table_3_PR_UA_Citiees_1Lakh_and_Above.pdf|title=Urban Agglomerations/Cities having population 1 lakh and above|publisher=Office of the Registrar General & Census Commissioner, India|language=en|format=PDF|access-date=12 maj 2014|url-status=live|archive-url=https://web.archive.org/web/20131017153124/http://censusindia.gov.in/2011-prov-results/paper2/data_files/India2/Table_3_PR_UA_Citiees_1Lakh_and_Above.pdf|archive-date=17 tetor 2013|df=dmy-all}}</ref>
| population_rank = i 30-ti
| population_demonym
| demographics_type1 = [[Gjuha]]
| demographics1_title1 = Zyrtare
| demographics1_info1 = [[Hindi]]<ref name="langoff">{{cite web|title=52nd Report of the Commissioner for Linguistic Minorities in India|language=en|url=http://nclm.nic.in/shared/linkimages/NCLM52ndReport.pdf|website=nclm.nic.in|publisher=Ministry of Minority Affairs|access-date=26 dhjetor 2018|url-status=dead|archive-url=https://web.archive.org/web/20170525141614/http://nclm.nic.in/shared/linkimages/NCLM52ndReport.pdf|archive-date=25 maj 2017}}</ref>
| demographics1_title2 = Shtesë zyrtare
| demographics1_info2 = [[Urdu]], [[Anglisht]]<ref name="langoff"/>
| demographics1_title3 = Rajonale
| demographics1_info3 = Bhojpuri
| timezone1 = Indian Standard Time, IST
|
| postal_code_type = PIN
|
|
| area_code_type = Kodi telefonik
| registration_plate = UP-65
| blank1_name = GDP
| blank1_info = $3.8 miliardë (2019–20)<ref>{{cite web|url=www.moneycontrol.com/news/business/economy/opinion-yogi-adityanath-is-right-route-to-ups-1-trillion-gdp-goal-passes-through-hinterland-4472441.html|title=Yogi Adityanath is right. Route to UP's $1 trillion GDP goal passes through hinterland|language=en|date=25 shtator 2019|author=Gaurav Choudhury|access-date=25 shtator 2019}}</ref>
| blank2_name = Të ardhurat për frymë
| blank2_info = INR 1,93 616<ref>{{Cite web|url=http://spa.ac.in/writereaddata/EXECUTIVE-SUMMARY-VARANASI.pdf|title=Executive Summary|language=en|access-date=29 dhjetor 2019|archive-date=19 gusht 2019|archive-url=https://web.archive.org/web/20190819075739/http://spa.ac.in/writereaddata/executive-summary-varanasi.pdf|url-status=live}}</ref>
|
| blank3_info = Lal Bahadur Shastri
| blank4_name = Tranzit i Shpejtë
|
| blank1_name_sec2 = Raporti gjinor
| blank1_info_sec2 = 0.926 (2011) meshkuj♂/ femra♀
| blank2_name_sec2 = Literacy (2011)
| blank2_info_sec2 = 80.31%<ref>{{cite web|language=en |url=http://mohua.gov.in/upload/uploadfiles/files/24UP_Varanasi_sfcp-min.pdf|title=Slum Free City Plan of Action Varanasi|access-date=28 qershor 2020|archive-date=28 qershor 2020|archive-url=https://web.archive.org/web/20200628215811/http://mohua.gov.in/upload/uploadfiles/files/24UP_Varanasi_sfcp-min.pdf|url-status=live}}</ref>
| blank3_name_sec2 = Indeksi i zhvillimit njerëzor, HDI
| blank3_info_sec2 = 0.645<ref>{{cite journal|last1=Singh|first1=Padam|last2=Keshar |first2=Satyendra|title=Development of Human Development Index at District Level for EAG States|date=8 mars 2016|journal=Statistics and Applications|language=en|volume=14|issue=1 & 2|url=https://ssca.org.in/media/4_2016_HDI_t1hcMZm.pdf|access-date=4 mars 2022|archive-date=4 mars 2022 |archive-url=https://web.archive.org/web/20220304190813/https://ssca.org.in/media/4_2016_HDI_t1hcMZm.pdf|url-status=live}}</ref>
| website = {{URL|https://varanasi.nic.in/}}, ose {{url|https://nnvns.org.in/}}
| footnotes =
}}
'''Varanasi''' gjithashtu i njohur si '''Benares''',<ref>[[Media:British Indian Empire 1909 Imperial Gazetteer of India.jpg| emër që shfaqet në verisionin zyrtar të hartës së Indisë në vitin 1909]]</ref> '''Banaras''', ose '''Kashi''', është një qytet në brigjet e Gangut në Indinë Veriore, në shtetin e Uttar Pradeshit, 320 km në jug-lindje të kryeqytetit të Uttar Pradeshit, [[Laknau]] dhe 121 km në lindje të Allahabadit. I konsideruar si kryeqyteti shpirtëror i Indisë, është më i shenjti nga shtatë qytetet e shenjta në [[Hinduizmi|Hinduizëm]] dhe [[Xhainizmi|Xhainizëm]] (''[[Sapta Puri]]'') dhe ka luajtur një rol të rëndësishëm në zhvillimin e [[Budizmi]]t. Varanasi qëndron përgjatë Autostradës Kombëtare 2, që lidh [[Kalkuta|Kalkutën]], Kanpurin, [[Agra]] dhe [[Delhi]]n, si dhe shërbehet nga Nyja Hekurudhore e Varanasi dhe Aeroporti Ndërkombëtar Lal Bahadur Shastri.
Varanasi është gjithashtu një nga 72 distriktet e Uttar Pradeshit, ku në këtë distrikt, sipas censusit të vitit 2011, ka një tërësi prej 8 bloqesh dhe 1329 fshatrash.<ref>{{Cite web|url=http://www.wikivillage.in/district/uttar-pradesh/varanasi#info|title=Varanasi city information|last=Suraj|first=Mishra|website=Connecting India|publisher=wikivillage|language=en|access-date=11 shkurt 2017|archive-date=3 maj 2017|archive-url=https://web.archive.org/web/20170503205303/http://www.wikivillage.in/district/uttar-pradesh/varanasi#info|url-status=dead}}</ref>
Varanasi u zhvillua si një qendër e rëndësishme industriale, i famshëm për fabrikat e tij të muslinës dhe mëndafshit, parfumet, punimet e fildishit dhe skulpturat. [[Buda]] besohet se e themeloi [[Budizmi]]n këtu rreth vitit [[528 p.e.s.]], kur ai bëri predikimin e tij të parë, "Dhammacakkappavattana Sutta" (Kuadri në Lëvizje i Rrotës së Dharmas), në qytetin e afërt të [[Sarnathi]]t. Rëndësia fetare e qytetit vijoi të rritej në shekullin e VIII, kur Adi Shankara përcaktoi adhurimin e Shivës si një sekt zyrtar i Varanasit. Megjithë sundimin [[mysliman]], Varanasi mbeti qendra e aktivitetit për intelektualët dhe teologët hindu gjatë mesjetës, që kontribuoi më tej në reputacionin e tij si një qendër e fesë dhe arsimimit. Tulsidasi e shkroi poemën e tij epike mbi jetën e Ramas të quajtur ''Ram Charit Manas'' në Varanasi. Mjaft figura të tjera të rëndësishme të Lëvizjes Bhakti kanë lindur në Varanasi, duke përfshirë Kabirin dhe Ravidasin. Guru Nanak Devi e vizitoi Varanasin për Shivratri në vitin 1507, një udhëtim që luajti një rol të madh në themelimin e [[Sikizmi]]t. Në shekullin e XVI, Varanasi pati një rigjallërim kulturor nën sundimin mysliman të [[Perandoria Mogule|perandorit mogul]] [[Akbar]], që investoi në qytet dhe ndërtoi dy tempuj të mëdhenj kushtuar Shivës dhe [[Vishnu]]t, megjithëse shumë prej Varanasit modern u ndërtua gjatë shekullit të XVIII, nga mbretërit Maratha dhe Bhumihar. Mbretërisë së Benaresit iu dha statusi zyrtar nga mogulët në vitin 1737 dhe vijoi si një zonë e qeverisur dinastike deri në Pavarësinë e Indisë në vitin 1947. Qyteti qeveriset nga Varanasi Nagar Nigam (Korporata Bashkiake) dhe është i përfaqësuar në Parlamentin e Indisë nga kryeministri i tanishëm i Indisë, Narendra Modi, që fitoi zgjedhjet e Lok Sabhas në vitin 2014 me një diferencë të madhe. Endja e mëndafshit, tapetet, artizantet dhe turizmi punësojnë një numër të rëndësishëm të popullsisë vendore, ashtu si kompanitë Diesel Locomotive Works dhe Bharat Heavy Electricals Limited. Spitali i Varanasit u ndërtua në vitin 1964.
Line 84 ⟶ 89:
Etimologjia tradicionale e lidh "Varanasin" me emrat e dy degëve të Gangut që formojnë kufijtë e qytetit: Varuna, që rrjedh akoma në veri të Varanasit dhe Assi, tani një përrua i vogël në pjesën jugore të qytetit, pranë Assi Ghatit. Qyteti i vjetër është i vendosur mbi brigjet e Gangut, i kufizuar nga Varuna dhe Assi.<ref name="131Varuna-Assi140">A. Cunningham & S. M. Sastri: Ancient Geography of India; 2002, fq. 131–40</ref>
Te [[Rigveda]], një koleksion tekstesh të shenjta hymnesh në sanskritishten vedike, qyteti përmendet si Kashi nga rrenja foljore sanskrite ''kaś-'' "të shkëlqesh", duke e bërë Varanasin të njohur si "Qyteti i Dritës",<ref name=Eck10,58>Diana L. Eck: [https://books.google.com/books?id=J57C4d8Bv6UC Banaras, City of Light]; 1982, fq. 10, 58</ref> "qyteti ndriçues si një vend i shquar mësimi".<ref>{{cite web|title=The Geography of the Rigveda|url=http://voi.org/books/rig/ch4.htm|last=Talageri|first=Shrikant G.|language=en|accessdate=4 shkurt 2007|archive-date=10 gusht 2011|archive-url=https://www.webcitation.org/60pvfNrKV?url=http://voi.org/books/rig/ch4.htm|url-status=dead}}</ref> Emri ishte i përdorur gjithashtu nga pelegrinët që datojnë që nga koha e [[Buda|Budës]].
Tekstet fetare hindu përdorin shumë epitete për t’iu referuar Varanasit, si Kāśikā ({{lang-sa|"shkëlqyesi"}}), Avimukta (në sanskritisht: "kurr i braktisur" nga [[Shiva]]), Ānandavana (sanskritisht: pylli i lumturisë) dhe Rudravāsa (sanskritisht: vendi ku qëndron Rudra/Shiva).<ref>{{cite web|url=http://www.up-tourism.com/destination/varanasi/about.htm|title=Varanasi: About the city|accessdate=23 maj 2013|publisher=Official website of Uttar Pradesh Tourism|language=en|archive-date=8 korrik 2013|archive-url=https://web.archive.org/web/20130708043803/http://www.up-tourism.com/destination/varanasi/about.htm|url-status=dead}}</ref>
==Historia==
Sipas legjendave, Varanasi u themelua nga hyjnia [[Shiva]].<ref name=Melton29>J. Gordon Melton: [https://books.google.com/books?id=n2LTTK5B_OMC&pg=PA29 The Encyclopedia of Religious Phenomena]; 2007, fq. 29</ref> Pandavat, heronjtë mitikë të eposit hindu ''[[Mahabharata]]'', thuhet se e vizituan qytetin në kërkim të Shivës për të larë mëkatin e vëlla-vrasjes dhe Brāhmanahatyas që ata e kishin kryer gjaë Luftës Kurukshetra.<ref>Sunita P. Bansal: [https://books.google.com/?id=F303Zb7EC0kC&pg=PT48 Hindu Pilgrimage]; 2008, fq. 48–9</ref> Konsiderohet gjithashtu si një nga shtatë qytetet e shenjta ([[Sapta Puri]]) që mund të japin [[moksha]]n (çlirimin shpëtimtar); shtatë qytetet e njohur si mundësues të çlirimit shpëtimtar janë [[Ayodhya]], [[Mathura]], [[Gaya]], Kāśi, [[
===Periudha e lashtë ===
Line 101 ⟶ 106:
Në fillimin e periudhës mesjetare, Varanasi kishte kaluar nga një sundim në një tjetër --- nga Maukharit e Kannaujit te Gurjara Pratiharat (shekulli i IX). Më në fund në fillim të shekullit të XI, ai u vendos nën sundimin e Gangeyadevas, mbretit të Kannaujit. Më i madhi i Dinastisë Gahadavala, Govindachandra (1114-54) është përshkruar nga kronikanët e periudhës si mbreti më i madh dhe i lartësuar si mishërim i Vishnut, që ishte porositur të mbronte banesën e parapëlqyer të Vishnut, qytetin e Varanasit. Ai kishte mundur pushtuesit myslimanë dy herë gjatë viteve 1114-18 dhe kishte marrë nën patronazh besimin Hindu. Mbretëresha Kumar Devi, gruaja e Govindachandras, vinte nga një familje e Budizmit Vajrayani (tantrik). Ajo restauroi mjaft ndërtesa në Sarnath dhe ndërtoi aty një vihara (manastir) të re. Kryeministri i tij, Lakshmidhara është i përmendur si një hartues i madh i koleksionit më të madh të literaturës mbi dharman, i përpiluar në 14 volume, i njohur si Krityakalpataru, “Pema e Ritualeve të Dëshirave Magjike”. Në një nga volumet e tij, ai tregon referenca shkrimore për mbi 350 faltore në Kashi dhe përshkruan teorinë e tij të tirthas hindu, duke mbuluar të dy anët e brendësimit (arketipin dhe simbolizmin trupor) dhe jashtëzimin (afërsia hapësinore dhe orientimi).
Jayachandra, djali i madh i Govindachandras, ishte një rival kundër mbretit Chahaman, Prithaviraja. Duke shfrytëzuar konfliktin e tyre të brendshëm, Qutb-ud-din Aibaku, skllavi-gjeneral i Muhammad Ghorit, e mundi Jayachandran në vitin 1194 dhe i preu atij kokën. Ushtria e tij e plaçkiti qytetin, duke shkatërruar afërsisht një mijë tempuj vetëm në qytetin e Varanasit dhe mbi themelet e tyre ngriti xhami duke përdorur rrënojat e tempujve. Pushtimi i dytë nga Qutb-ud-din Aibaku në vitet 1197-98 që regjistron mundjen e mbretit Harishachandra, djalit të Jayachandras, shënon fundin e lavdisë së Dinastisë Gahadavala.
=== Mesjeta e Vonë ===
Në vitin 1206 Aibaku u bë sulltan në Delhi dhe sundoi deri në vitin 1210. Në këtë mënyrë u krijua Sulltanati i Delhit. Gjatë sulmit të Muhammad Ghorit, u shkatërruan përsëri tempujt në vitet 1300 nën Firoz Shah Tughlaq-un (1351-88). Në vitet 1400, qyteti u vu nën sundimin e mbretërve Sharqi të Jaunpurit. Tempujt u shkatërruan përsëri dhe blloqet e tyre u përdorën për ndërtimin e një xhamie në Jaunpur. Gjatë kohës së qetësisë, hindutë i rëndërtuan tempujt dhe lingat, por ata u shkatërruan përsëri nga vala e ardhshme e pushtuesve. Me kalimin e kohës, qyteti u vendos nën sundimin e Dinastisë Lodi (1451-1526), që e mori pushtetin nga Dinastia Sharqi dhe përsëri një pjesë e madhe e qytetit u shkatërrua nga Sikander Lodi. Një shenjë e rëndësishme lehtësimi ishte me siguri në fundin e shekullit të XVI kru perandori mogul Akbar (1556-1605) u dha më shumë liri fetare hinduve. Rajputët Man Singh dhe Todarmal, dy ministrat kryesor në oborrin e Akbarit, morën pjesë aktivisht në riparimin, rindërtimin dhe ndërtimin nga e para të tempujve dhe ghateve të Varanasit gjatë kësaj pjese të Periudhës Mogule.
Gjatë shekujve të XI deri në të XVII pushtuesit myslimanë e shkatërruan qytetin të paktën katër herë. Mëgjithatë, ai mbijetoi dhe u rigjallërua në mënyrë të përsëritur; Sitet dhe vendet e shenjta u ri-përcaktuan, monumentet u riparuan dhe u rindërtuan. Traditat mbijetuan megjithë ‘pengesat’ e shumta. Kashi Khanda thotë: “Lumi Ganga, hyjnia Shiva dhe qyteti hyjnor i Kashit, përbëjnë Trinitetin e hirit dhe lumturisë së përsosur”. Triniteti simbolizohet nga tre kodrat që ngjajnë si tre majat e tridentit të Shivës mbi të cilat gjendet qyteti, Omkareshvara në veri, Vishveshvara në pjesën qendrore dhe Kedareshvara në jug.
Line 116 ⟶ 122:
Në vitin 1866 u krijua dhe organizua Bordi Bashkiak, në vitin 1872 u zhvillua censusi i parë zyrtar i qytetit, ndërsa në vitet 1875-76 u themelua godina e Bashkisë. Në vitin 1883 u krijua Bordi i Distriktit, ndërsa në vitin 1888 u themelua Church Missionary Society. Më 8 prill 1891 u shkatërrua Tempulli i Ramas në Bhadaini për të ndërtuar stacionin e pompimit të ujit, që rezultoi në lëvizjen e protestës Ramahalla. Më 15 prill tempulli i shkatërruar rindërtohet brenda natës nga banorët e qytetit.
Në vitet 1897-98 u themelua Kolegji Hindu (Central Hindu School) nga Anne Besent. Në vitin 1917 Mahatma Gandi mbajti fjalimin e tij të parë politik në Banaras Hindu University, ndërsa në vitin 1920 u themelua nga Mahatma Gandhi Kashi Vidyapitha.
=== Pas pavarësisë ===
India e fitoi pavarësinë nga sundimi i Britanisë më 15 gusht 1947 dhe shpalli një shtet republikan më 26 janar 1950. Qën nga viti 1947 në qytet nuk u regjistrua ndonjë ndryshim në morfologjinë urbane të qytetit. Më 15 tetor 1949 distrikti i Varanasit mori formën e tij të tanishme me bashkimin e shtetit të mëparshëm të Varanasit (Kashi raxhi) dhe qyteti i Varanasit u bë qendra e tij administrative.
Në vitin 1948 u formuan The Banaras Improvement Trust për bërjen e ‘Master Planit të Varanasit’ dhe në vitin 1951 u pregatit plani. Atij ju bënë rishikime dhe modifikime në vitet 1973 dhe 1982 kur u përgatit rishikimi i planeve. Asnjë nga këta plane nuk u zbatua; të gjithë u shtynë dhe u bënë rekomandime për rishikime të mëtejshme. Më 26 shkurt 1996 u propozua për herë të parë planifikimi i zonave të trashëgimisë dhe ruajtjes. Ky plan u aprovua nga Qeveria e Uttar Pradeshit në korrik 2001. Në këtë plan identifikohen pesë zona kulturore me qëllim që të kenë një trajtim të veçantë. Ndërsa në vitin 2011 ky master plan u rishikua përsëri.
Line 122 ⟶ 129:
== Dëshmitë arkeologjike ==
Dëshmitë arkeologjike e vendbanimeve më të hershme të njohura përreth Varanasit në luginën e Gangut sugjerojnë se banimi i zonës ka filluar në shekullin e XX p.e.s.,
=== Periudha e lashtë ===
Në Varanasi, nën depozitat sterile të rreth 4 metrave, janë gjetur vegla mikrolitike të lidhura me një tip enësh të kuqe, të datueshme nga mijëvjeçari i IV dhe i III p.e.s. Qyteti ka dy mbetjeve kryesore të një të kaluare të shenjtë: i pari është Sarnathi ku Buda bëri predikimin e tij të parë “Kuadri i Rrotës së Dharmas” rreth vitit 528 p.e.s. I dyti është Rrafshira Rajghat, ku gjetjet arkeologjike dhe datimi me karbon C14 ka përcaktuar se disa nga vegla të zbuluara nga niveli më i hershëm konfirmojnë ekzistencën e banimit njerëzor në periudhën gjatë viteve 800-500 p.e.s. Të dy këta site janë përfshirë në zonat e trashëgimisë të identifikuara për kandidimin në listën e trashëgimisë së UNESCO-s. Shqyrtimet arkeologjike, të mbështetura nga Robert C. Eidt (1977) në bazën e analizave shkencore të kronosekuencës së raportit të fosfatit të profilit vertikal të antrosoleve në zonën Rajghat të Varanasit, konfirmojnë ekzistencën e qytetit nga viti 800 p.e.s. deri në vitin 800 të e.s.. Rezultatet mbështesin faktin se banimi i qëndrueshëm gjatë kësaj periudhe shtrihet i pa ndërprerë. Kjo mbështet më tej një pretendim se siti është qendra fillestare e një nga qytetet më të vjetra të banuara në mënyrë të vazhdueshme në botë. Për më tepër, rezultatet e fraksionizmit të fosfatit tregojnë më tej se banorët kombinonin bujqësinë e vogël me jetën blegtorale. Mbetjet arkeologjike (si psh.: qeramika, terrakota, përdorimi i hekurit, artefaktet, emblemat, vulat etj.) të gjetura në zonë janë të datueshme nga shekulli i IX p.e.s. dhe përfshijnë dëshmi të Kulturës së Enëve të Zeza të Lëmuara. Që të paktën nga shekulli i VI i e.s., qyteti filloi të rritej si një vend pelegrinazhi dhe nga shekulli i XII, u bë qendra më popullore e shenjtë për hindutë. Gjatë kësaj periudhe, u përcaktuan hyjni të ndryshme dhe imazhet e tyre.
Gjatë kohës së Gautama Budës, Varanasi ishte kryeqyteti i Mbretërisë së Kashit.<ref name="159Pletcher160" /> Buda besohet se e ka themeluar Budizmin këtu rreth vitit 528 p.e.s., kur ai bëri predikimin e tij të parë, "Dhammacakkappavattana Suttan" (Kuadri në Lëvizje i Rrotës së Dharmas, në Sarnathin e afërt.<ref name="Herman153">A. L. Herman: [https://books.google.com/books?id=3Kp333dcCpAC&pg=PA153 Community, Violence, and Peace: Aldo Leopold, Mohandas K. Gandhi, Martin Luther King, Jr., and Gautama the Buddha in the
Udhëtari i famshëm kinez Xuan Zang, i njohur edhe si Hiuen Tsiang, që vizitoi qytetin rreth vitit 635 të e.s., dëshmonte se qyteti ishte një qendër e aktiviteteve fetare dhe artistike dhe se shtrihej për rreth 5 km gjatë bregut perëndimor të Gangut.<ref name="159Pletcher160" /><ref name="Berwick121">Dennison
=== Periudha mesjetare ===
[[File:Mural of Kabir from a Jammu temple.jpg|thumb|right|Pikturë murale e Kabirit nga tempulli Jammu, Indi, shek. i XVIII ose i XIX]]
Chandradeva, themeluesi i Dinastisë Gahadavala e bëri Banarasin një kryeqytet të dytë në vitin 1090.<ref name="sen">Sailendra Sen: A Textbook of Medieval Indian History; 2013, fq. 32-3</ref>
Varanasi mbeti qendër e veprimtarisë së intelektualët dhe teologët gjatë mesjetës, që kontribuoi më tej në reputacionin e tij si një qendër intelektuale e fesë dhe arsimimit. Mjaft figura të rëndësishme të Lëvizjes Bhakti kanë lindur në Varanasi, duke përfshirë Kabirin, që lindi këtu në vitin 1389,<ref name=Das17>G. N. Das: [https://books.google.com/books?id=
=== Historia moderne (1500 – ...) ===
[[
[[File:Weeks Edwin On The River Benares.jpg |right|thumb|Pikturë e Edwin Lord Weeks (1883) e Varanasit, të parë nga Gangu]]<ref name="Gandhi90">Surjit S. Gandhi: [https://books.google.com/books?id=qw7-kUkHA_0C&pg=PA90 History of Sikh Gurus Retold: 1469–1606 C.E]; 2007, fq. 90</ref><ref name="Berwick121" /><ref name="Mitra182">Swati Mitra: [https://books.google.com/books?id=NviJaunGDJMC&pg=PA182 Good Earth Varanasi City Guide]; 2002, fq. 182</ref><ref name="Prakash170">Satya Prakash: [https://books.google.com/books?id=nKJiBUFrmfoC&pg=RA1-PA170 Cultural Contours of India: Dr. Satya Prakash Felicitation Volume]; 1981, fq. 170</ref><ref name="Berwick121" /><ref name="Schreitmüller284">Karen Schreitmüller: [https://books.google.com/books?id=bGgf_LkeG2kC&pg=PA284 Baedeker India]; 2012, fq. 284</ref>[[ File:Weeks Edwin The Barge Of The Maharaja Of Benares.jpg |thumb|Majaraxhai i Benaresit dhe oborri, vitet 1870]]<ref name="Prakash170" /><ref name="Corp1">Real Corp: [https://books.google.com/books?id=iGT03xAcFQIC&pg=RA1-PA105 CORP 007 Proceedings]; 2007, fq. 1</ref><ref name="Kochhar247">Atul Kochhar: [https://books.google.com/books?id=Pu3sCAAAQBAJ&pg=PA247 Benares: Michelin Starred Cooking]; 2015, fq. 247</ref><ref name="TwainL">Mark Twain: [http://www.literaturecollection.com/a/twain/follow.ing-equator/51/ Following the Equator: A Journey Around the World, kapitulli L]; 1897</ref><ref name="A review of Varanasi">{{cite web|url=http://www.blonnet.com/life/2004/02/02/stories/2004020200050300.htm|title=A review of Varanasi|publisher=Blonnet.com|language=en|accessdate=3 nëntor 2012|archive-date=24 shtator 2009|archive-url=https://web.archive.org/web/20090924092518/http://www.blonnet.com/life/2004/02/02/stories/2004020200050300.htm|url-status=dead}}</ref><ref name="Mitra216">Swati Mitra: [https://books.google.com/books?id=NviJaunGDJMC&pg=PA216 Good Earth Varanasi City Guide]; 2002, fq. 216</ref>.<ref name=Misra6>Jaishree Misra: [https://books.google.com/books?id=vwITlHzYxnoC&pg=PR6 Rani]; 2007, fq. 6</ref> Annie Besant themeloi Central Hindu College, që më vonë u bë një bazë për krijimin e Banaras Hindu University në vitin 1916. Besanti e themeloi Central Hindu College pasi ajo donte ti bënte njerëzit e të gjitha besimeve bashkë nën idealin e vëllazërisë në mënyrë që të promovonte vlerat kulturore indiane dhe të hiqte të gjitha keqdashjet mes pjesëve të ndryshme të popullsisë së Indisë.<ref name=Sharma-Sharma197>U. Sharma & S.K. Sharma: [https://books.google.com/books?id=BX3wIjJ9mvMC&pg=PA197 Indian Political Thought]; 2001, fq. 197</ref>
Varanasi iu dorëzua Bashkimit të Indisë në vitin 1947 dhe Dr. Vibhuti Narayan Singh i përfshiu territoret e tij në Provincat e Bashkuara të Oudhit dhe Agras në vitin 1949.
==Gjeografia dhe klima==
[[File:Varanasi locator.png|thumb|
Varanasi është i vendosur në një lartësi prej 80.71 metrash mbi nivelin e detit<ref>{{cite web|url=http://varanasi.nic.in/default.htm|title=DEO Varanasi|work=Tourist Information: General Information|publisher=Varanasi District Administration by National Informatics center|language=en}}</ref> në qendër të luginës së Gangut në Indinë Veriore, në pjesën Lindore të shtetit të Uttar Pradeshit, përgjatë bregut në formë gjysëm-hëne të Gangut, me një lartë mesatare mbi lum prej 15 dhe 21 metrash.<ref name=Mohanty316>Bidyut Mohanty: [https://books.google.com/books?id=88_4KESo8d0C&pg=PA316 Urbanisation in Developing Countries: Basic Services and Community Participation]; 1993, fq. 316</ref> Qyteti është qendra administrative e distriktit të Varanasi. Me rrugë, Varanasi është i vendosur 797 km në jug-lindje të [[New Delhi]]t, 320 km në jug-lindje të [[Lucknow]]t, 121 km në lindje të Allahabadit dhe 63 km në jug të Jaunpurit. "Varanasi Urban Agglomeration" – një aglomerat prej shtatë njësishë urbane – mbulon një sipërfaqe prej 112.26 km<sup>2</sup> (afërsisht 43 milje²).<ref name=heritageUNESCO>{{cite web|url=http://www.sasnet.lu.se/EASASpapers/46RanaSingh.pdf|title=Varanasi as Heritage City (India) on the scale the UNESCO World Heritage List: From Contestation to Conservation|language=en|accessdate=18 gusht 2006|last=Singh|first=Rana P. B.|format=PDF|work=EASAS papers|publisher=Swedish South Asian Studies Network|archive-date=26 dhjetor 2018|archive-url=https://web.archive.org/web/20181226115110/https://www.sasnet.lu.se/EASASpapers/46RanaSingh.pdf%20|url-status=dead}}</ref> Zonat e qytetit përfshijnë Adampuran, Anandbaghun, Bachchhaonin, Bangali Tolan, Bhelpuran, Bulanalan, Chaitganjin, Chaukaghatin, Chowkun, Dhupchandin, Dumraonin, Gandhinagarin, Gautam Nagarin, Giri Nagarin, Gopal Viharin, Guru Nanak Nagarin, Jaitpuran, Kail Garhun, Khannan, Kotwalin, Lanka Manduadihun, Luxan, Maheshpurin, Mahmoorganjin, Maulvibaghun, Nagwarin, Naipokharin, Shivalan, Siddhagiribaghun dhe Sigran.
Duke qenë i vendosur në Rrafshirat Indo-Gangetike të Indisë Veriore, toka është shumë pjellore për shkak se vërshimet e Gangut e ripasurojnë në mënyrë të vazhdueshme tokën. Varanasi gjendet midis pikëtakimit të Gangut me dy degë të tjera: lumin Varuna dhe përroin Assi. Largësia midis dy pikëtakimeve është rreth 4 km dhe shërben si një rrugëtim i shenjtë për hindutë, që kulminon me një vizitë në Tempullin Sakshi Vinayak.<ref name=Kishore65>Kaushal Kishore: [https://books.google.com/books?id=mbGeAwAAQBAJ&pg=PT65 Holy Ganga]; 2008, fq. 65</ref>
Varanasi ka një klimë të të lagësht subtropikale (Köppen climate classification ''Cwa'') me variacione të mëdha midis temperaturave të verës dhe dimrit, duke regjistruar tre stinë të ndryshme: e ftohtë nga nëntori në shkurt, e nxehtë nga marsi në mes të qershorit dhe me shira nga mesi i qershorit deri në shtator, ndërsa tetori shihet si një muaj kalimtar.<ref name=Singh4>Ram Bali Singh: Rajput Clan-settlements in Varanasi District; 1975, fq. 4</ref><ref name=Pandey13>K. N. Pandey: [https://books.google.com/books?id=NLk3-qPOBrEC&pg=PA13 Adoption of Agricultural Innovations: A Study of Small and Marginal Farmers of Varanasi]; 1989, fq. 13</ref> Vera e thatë fillon në prill dhe zgjat deri në qershor, e ndjekur nga stina e musoneve nga korriku deri në tetor. Gjatë dimrit temperatura mesatare varion nga 7° deri në 13°C, në verë ajo varion midis 32°C dhe 46°C, ndërsa gjatë stinës së shirave është mesatarisht 25°C. Dimrat në Varanasi kanë një ndryshim të madh të ciklit ditor, me ditë të ngrohta dhe netë të ftohta. Valët e të ftohtit që vijnë nga rajoni i [[Himalajet|Himalajeve]] shkaktojnë temperatura të ulëta në qytet në dimër nga dhjetori deri në shkurt, kur temperatura poshtë 5 gradëve C nuk janë të pazakonta. Reshjet mesatare vjetore janë 1114 mm. Mjegulla është e zakonshme në dimër, ndërsa në verë fryjnë erërat e thata dhe të nxehta të quajtura lu.<ref name=Singh-Rana27>R.P.B. Singh & Pravin S. Rana: Banaras Region: A Spiritual & Cultural Guide; 2002, fq. 27</ref> Lagështia vërtitet rreth 72 përqindëshit. Ditët mesatare me shi varjojnë nga 0.5 gjatë dhjetorit dhe 0.6 gjatë prillit dhe nëntorit në 13.9 gjatë korrikut, 13.1 gjatë gushtit dhe 10 gjatë shtatorit duk arritur në një mesatare vjetore prej 51.5 ditësh me shi.
Në vitet e fundit, niveli i ujit të Gangut është ulur në mënyrë domethënëse; digat, marrja e pa rregulluar e ujit dhe pakësimi i burimeve akullnajore për shkak të ngrohjes globale mund të jenë shkaqet e mundshme.<ref>{{cite web|url=http://www.aninews.in/newsdetail2/story39530/is-river-ganges-drying-in-varanasi.html|title=Is River Ganges drying in Varanasi|publisher=Aninews.in|lenguage=en|accessdate=3 nëntor 2012|archive-date=12 maj 2012|archive-url=https://web.archive.org/web/20120512213923/http://aninews.in/newsdetail2/story39530/is-river-ganges-drying-in-varanasi.html|url-status=dead}}</ref><ref>{{cite news|url=http://www.theaustralian.com.au/news/world/ganges-receding-despite-rainfall/story-e6frg6so-1226066738979|work=The Australian|title=Ganges receding despite rainfall|date=1 qershor 2011|language=en}}</ref>
{{Klima
Line 154 ⟶ 160:
| DIAGRAMI I RESHJEVE =
| DIAGRAMI I RESHJEVE LARTESIA =
| BURIMI = India Meteorological Department (regjistrimet deri në 2010)<ref name=IMD>{{cite web| url=http://www.imd.gov.in/section/climate/extreme/varanasi2.htm|title=Varanasi Climatological Table Period: 1971–2000|publisher=India Meteorological Department|language=en| accessdate=15 prill 2015}}</ref><ref name=IMD2>{{cite web| url=http://www.imdpune.gov.in/Temp_Extremes/histext2010.pdf|format=PDF|title=Ever recorded Maximum and minimum temperatures up to 2010|publisher=India Meteorological Department|language=en|url-status=dead|access-date=11 shkurt 2017|archive-date=21 maj 2013 |archive-url=https://www.webcitation.org/6GmnoaB0m?url=http://www.imdpune.gov.in/Temp_Extremes/histext2010.pdf}}</ref>
| Titulli = Temperaturat dhe reshjet në Varanasi
| Vendi = Varanasi Airport (1971–2000)
Line 265 ⟶ 271:
==Administrimi==
===Politika dhe ligji===
Varanasi qeveristet nga një numër trupash administrative, ku më i rëndësishmi është Varanasi Nagar Nigam (Korporata Bashkiake) dhe Autoriteti i Zhvillimit të Varanasit, që është përgjegjës për realizimin e master planeve të qytetit. Furnizimi me uj dhe sistemi i kanalizimeve drejtohet nga Jal Nigami.<ref name=Academy21>Students' Academy: [https://books.google.com/books?id=sHc3AgAAQBAJ&pg=PA21 Banaras (Varanasi) – The City of Gods]; fq. 21</ref> Varanasi është i përfaqësuar në Parlamentin e Indisë nga kryministri i tanishëm i Indisë, Narendra Modi, që fitoi zgjedhjet e Lok Sabhas në vitin 2014 me një diferencë të madhe.<ref>{{Cite news|url=http://articles.economictimes.indiatimes.com/2014-05-16/news/49898450_1_narendra-modi-varanasi-lok-sabha-kailash-chaurasia|title=Elections 2014: Narendra Modi wins Varanasi by a massive margin of 3.37 lakh votes|date=16 mars 2014|newspaper=The Economic Times|language=en}}</ref>
Me rritjen e qytetit në sipërfaqe, popullsi, biznese dhe funksione administrative, ndikimi i tij u shtri përtej kufijve bashkiakë. Nga një qytet me një bërthamë të vetme, ai tani ka mar karakterin e një Aglomerati Urban që shtrihet përgjatë një sipërfaqeje prej 119.52 km<sup>2</sup>. Dhe pastaj është një sipërfaqe më e madhe e quajtur Rajoni i Zhvillimit të Varanasit (477.34 km<sup>2</sup>) mbi të cilin ai nuk ka kontroll formal, por mbi të cilin ka ndikim të madh të ndërsjelltë. Me përmirësimet e mëtejshme të rrugës GT (Autostrada Kombëtare 2) në një superstradë, zgjerimi i ardhshëm i qytetit do të vazhdoi të bëhet në të gjitha drejtimet e rrethinave të qytetit.
Line 272 ⟶ 278:
Nën master planin e vitit 2011, zona e zgjeruar e propozuar për Varanasin më të Madh ishte 179.27 km<sup>2</sup>. Ndryshimi më i dallueshëm gjatë planit të viteve 1991-2011 është zgjerimi i zonës së qytetit (+112%). Ndryshimet më të mëdha që nga viti 1991 pasi u futën pas vitit 1988, tregojnë një rritje drastike të tokës nën përdorimin qeveritar dhe gjysëm-qeveritar (+390.50%), si dhe shërbimet publike e komunitare (+190.63%). Hapi i rritjes së popullsisë çon në rritjen e sipërfaqes nën përdorimin rezidencial deri në 253.63% në krahasim me vitin 1988.<ref name=Indianness-Singh327/>
Administrativisht, Zona Urbane e Varanasit ({{coord|25|14|N|82|56|E|display=inline}} –{{coord|25|23.5|N|83|03|E|display=inline}}) konsiston në një Korporatë Bashkiake, një Zonë e bashkangjitur, katër Qyteza të vazhduara, dy Zona të njohura, një Bord Bashkiak dhe një Bord Kantoni.<ref>Rana P.B. Singh, 2015: Varanasi, Making of India’s heritage City</ref>
Varanasi është binjakëzuar me {{flagicon|JPN}}[[Kyoto]]n në [[Japonia|Japoni]]<ref name=Som>{{cite web|last=Som|first=Vishnu|url=http://www.ndtv.com/article/india/to-rejuvenate-indian-cities-pm-modi-takes-first-step-with-japan-584209?ndtv_alsoread|title=To Rejuvenate Indian Cities, PM Modi Takes First Step With Japan|date=30 gusht 2014|publisher=NDTV.com|language=en}}</ref>
===Kujdesi shëndetësor===
Sushruta, kirurgu dhe autori i madh i ''Sushruta Samhitas'', teksti sanskrit i kirurgjisë, jetoi në Varanasi dhe e praktikoi mjeksinë dhe kirurgjinë disa kohë gjatë shekullit të V p.e.s.. Që nga viti 1922, Ayurveda ka qenë subjekt i trajnimit në Banaras Hindu University dhe në vitin 1927 u krijua një kolegj i veçant ayurvedik.<ref>{{cite journal|url=http://dsal.uchicago.edu/reference/gazetteer/pager.html?objectid=DS405.1.I34_V02_605.gif|title=Susruta|journal=The Imperial Gazetteer of India|year=1909|volume=2|page=570|language=en}}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.bhu.ac.in/ims/ayurveda/ayurveda_about.htm|title=Faculty of Ayurveda|publisher=Banaras Hindu University|language=en}}</ref> Në Varanasi ka shumë qendra ayurvedike si Sparsa Ayurvedic Centre që mundëson trajtime ayurvedike si Panchakarma dhe metoda të tjera.<ref>{{cite web|url=http://www.ayurveda.in/centers/sparsa-ayurvedic-centre-399.html|title=Sparsa Ayurvedic Centre|publisher=ayurveda.in|language=en}}</ref> S. S. Ayurveda Hospital menaxhon një qendër të trajtimit Panchakarma, në lidhje me Kerala Ayurveda Ltd.<ref>{{cite web|url=http://www.keralaayurveda.biz/sites/default/files/pdf/KAL%20Press%20release%201%20July%202012.pdf|format=PDF|title=Kerala Ayurveda Panchakarma Centre at Banaras Hindu University (BHU) under PPP|date=5 korrik 2012|publisher=Kerala Ayurveda Ltd.|language=en|access-date=11 shkurt 2017|archive-date=10 korrik 2015|archive-url=https://web.archive.org/web/20150710222619/http://www.keralaayurveda.biz/sites/default/files/pdf/KAL%20Press%20release%201%20July%202012.pdf|url-status=dead}}</ref>
Varansi ka mjaft spitale, duke përfshirë Heritage Hospital, Marwari Hospital, Pitambari Hopspital, Mata Anand Mai Hospital, Rajkiya Hospital, Ram Krishna Mission Hospital, Shiv Prasad Gupta Hospital, Pandit Deen Dayal Upadhyay hospital (i menaxhuar nga qeveria shtetërore), më i madhi është Sir Sundar Lal Hospital (spital universitar) që ka më shumë se 1150 shtrate dhe një qendër të veçantë për traumën që ka 340 shtrate dhe Varanasi Hospital and Medical Research Centre. Gjithashtu në Varanasi vepron një institut i veçant për kancerin.<ref>{{cite web|url=http://www.up-tourism.com/destination/varanasi/restaurants.htm|title=Restaurants & Hospitals|publisher=Uttar Pradesh Tourism|language=en|accessdate=30 tetor 2012|archive-date=30 tetor 2012|archive-url=https://web.archive.org/web/20121030074029/http://up-tourism.com/destination/varanasi/restaurants.htm|url-status=dead}}</ref> Spitali i Varanasit u krijuar në vitin 1964 nga Dr. Baijnath Prasad.<ref name="VH">{{cite web|url=http://varanasihospital.com/|title=Welcome to Varanasi Hospital|publisher=Varanasi Hospital and Medical Research Centre|language=en|accessdate=30 tetor 2012}}</ref> Spitali, që në vitin 2012 kishte 66 shtrate, i ofron kurim Varanasit si dhe distrikteve dhe shteteve përreth, shumë prej të cilëve mbështeten te ai për kirurgjinë.<ref name="VH"/> Megjithëse spitali vuan nga mungesa e fondeve, ai ka shërbime si rrezet-x, ultrasonografinë, ekokardiografinë dhe një laborator patologjie.<ref name="VH"/> Pjesa urbane e distriktit të Varanasit kishte një vdekshmëri foshnjore prej 70 për 1,000 në periudhën 2010–2011.<ref>[http://censusindia.gov.in/vital_statistics/AHSBulletins/files/01-Uttar%20Pradesh%20AHS%20Bulletin.pdf "Annual Health Survey 2010–2011"]
===Mirëmbajtja publike===
Line 283 ⟶ 289:
Disa pjesë të Varanasit janë ndotur me kimikate industriale duke përfshirë metale të rënda toksike. Studimet e ujërave të zeza nga impiantet e trajtimit të kanalizimeve të Varanasit identifikojnë se ndotja e ujit me metale dhe ripërdorimi i këtij uji për vaditje si një mënyrë që metalet toksike që përthithen nga bimët që njerëzit kultivojnë për ushqim.<ref name="SharmaAgrawal2008">R. K. Sharma, M. Agrawal & F. M. Marshall: Heavy Metal (Cu, Zn, Cd and Pb) Contamination of Vegetables in Urban India: A Case Study in Varanasi; Environmental Pollution, volumi 154, nr. 2, 2008, issn 0269-7491, doi 10.1016/j.envpol.2007.10.010; fq. 254-63</ref><ref name="SharmaAgrawal2006">R. K. Sharma, M. Agrawal & F. Marshall: Heavy Metal Contamination in Vegetables Grown in Wastewater Irrigated Areas of Varanasi; Bulletin of Environmental Contamination and Toxicology; volumi 77, nr. 2, 2006, issn 0007-4861, doi 10.1007/s00128-006-1065-0; fq. 312-8</ref> Një shembull i studiuar është ''palaku'', një gjethe bimore popullore që përthith metale të rënda kur është në tokë dhe që njerëzit pastaj e hanë.<ref name="Kumar SharmaAgrawal2007">R. K. Sharma, M. Agrawal & F. Marshall: Heavy Metal Contamination of Soil and Vegetables in Suburban Areas of Varanasi; Ecotoxicology and Environmental Safety, volumi 66, nr. 2, 2007, issn 0147-6513, doi 10.1016/j.ecoenv.2005.11.007; fq. 258-66</ref> Një pjesë e llumit ndotës përmban minerale që janë plehërues, që mund ta bëjnë ujin e ndotur tërheqës për tu përdorur.<ref name="SinghMohan2004">K. P. Singh, D. Mohan, S. Sinha & R. Dalwani: Impact Assessment of Treated/Untreated Wastewater Toxicants Discharged by Sewage Treatment Plants on Health, Agricultural, and Environmental Auality in The Wastewater Disposal Area; Chemosphere, volumi 55, nr. 2, 2004, fq. 227-55, issn 0045-6535, doi 10.1016/j.chemosphere.2003.10.050</ref> Pesticidet e përdorura në bujqësinë vendore janë mjaft të pranishme për tu përhapur nëpërmjet ujit, nëpërmjet trajtimit të sistemit të kanalizimeve, pastaj kthehen te fermerët si ujëra të zeza.<ref name="SinghMohan2004"/>
Sistemi i furnizimit me ujë dhe sistemi i kanalizimeve të Varanasit mirëmbahet nga Jal Nigami, një degë e Varanasi Nagar Nigamit. Furnizimi me energji elektrike kryhet nga Uttar Pradesh Power Corporation Limited. Qyteti prodhon rreth 350.000.000 litra<ref name=schemevaranasi>{{Cite news|first=Gopal|last=Bhargava|url=http://www.tribuneindia.com/2000/20001025/mailbag.htm|title=Scheme for Varanasi|date=25 tetor 2000|work=The Tribune|location=[[India|Indi]]|language=en}}</ref> ujëra të zeza në ditë dhe 425 tonë mbetje të ngurta në ditë.<ref name=cpcbsolidwaste>{{cite web|url=http://www.cpcb.nic.in/pcpdiv_plan4.htm|title=Waste Generation and Composition|accessdate=18 gusht 2006|work=Management of municipal solid wastes|publisher=Planning Division, Central Pollution Control Board|language=en|archiveurl=https://web.archive.org/web/20060717141102/http://www.cpcb.nic.in/pcpdiv_plan4.htm|archivedate=17 korrik 2006}}</ref> Mbetjet e ngurta grumbullohen në një landfill.<ref name=cpcbsolidwaste2>{{cite web|url=http://www.cpcb.nic.in/pcpdiv_plan4.htm|title=Status of landfill sites in 59 cities|accessdate=18 gusht 2006|work=Management of municipal solid wastes|publisher=Planning Division, Central Pollution Control Board|language=en|archiveurl=https://web.archive.org/web/20060717141102/http://www.cpcb.nic.in/pcpdiv_plan4.htm|archivedate=17 korrik 2006}}</ref>
====Furnizimi me ujë====
Line 316 ⟶ 322:
==Demografia==
Varanasi është pjesë e zonës së gjuhës hindi, pasi shumica e popullsisë, afërsisht 80%, flet gjuhën hindi. Gjuha e dytë e më e folur është ajo urdu, është flitet nga 19% e popullsisë. Sipas të dhënave të përkohshme nga censusi i vitit 2011, aglomerati urban i Varanasit kishte një popullsi prej 1.435.113 banorësh, me 761,060 meshkuj dhe 674,053 femra.<ref name=uastats>{{cite web|url=http://www.censusindia.gov.in/2011-prov-results/paper2/data_files/India2/Table_3_PR_UA_Citiees_1Lakh_and_Above.pdf|title=Urban Agglomerations/Cities having population 1 lakh and above|work=Provisional Population Totals, Census of India 2011|language=en|accessdate=7 korrik 2012}}</ref>
Popullsia e aglomeratit urban të Varanasit në vitin 2001 ishte 1.371.749 banorë me një raport prej 879 femrash për 1.000 meshkuj.<ref name=censusmillioncities>{{cite web|url=http://www.censusindia.gov.in/|title=Urban Agglomerations/Cities having population of more than one million in 2001|language=en|accessdate=18 gusht 2006|date=25 korrik 2001|work=Census of India 2001 (Provisional)|publisher=Office of the Registrar General, India}}</ref> Megjithatë, zona nën Varanasi Nagar Nigam ka një popullsi prej 1.100.748 banorësh<ref name=uptownscensus1>{{cite web|url=http://www.censusindia.gov.in/|title=Population, Population in the age group 0–6 and literates by sex – Urban Agglomeration/Town: 2001|language=en|accessdate=17 gusht 2006|format=PDF|work=Census of India 2001 (Provisional)|publisher=Office of the Registrar General, India|pages=53-4}}</ref> me një raport prej 883 femrash për 1.000 meshkuj.<ref name=uptownscensus1/> Përqindja e alfabetizmit (ata që dinë të shkruajnë e të lexojnë) në aglomeratin urban është 77%, ndërsa ai në zonën e korporotës bashkiake është 78%.<ref name=uptownscensus1/> Afërsisht 138.000 banorë në zonën bashkiake jetojnë në baraka.<ref name=censusmillionslums>{{cite web|url=http://www.censusindia.gov.in/|title=Slum Population in Million Plus Cities (Municipal Corporations): Part A|accessdate=18 gusht 2006|date=22 janar 2002|work=Census of India 2001 (Provisional)|publisher=Office of the Registrar General, India|language=en}}</ref>
Varanasi, në vitin 1991 fitoi statusin e qytetit me një milion banorë si Aglomerat Urban duke u bërë metropol. Popullsia e qytetit përbëhet nga 63% hindu, 32% myslimanë dhe grupe të tjera më të vogla fetare. Përveç kësaj, çdo ditë rreth 43,000 udhëtarë e vizitojnë qytetin, që gjatë kohës së festave rritet deri në 65,000. Qyteti kryesor shtrihet përgjatë një sipërfaqe prej 84.55 km<sup>2</sup>, ndërsa Aglomeratit Urban i Varanasit shtrihej në një sipërfaqe kompakte prej vetëm 115.27 km<sup>2</sup>; dmth 12 450 banorë për km<sup>2</sup>.<ref name=97singh-pal115>Rana P.B. Singh & Neelam Pal: "Varanasi: Master Plans and Perspectives of Heritagescapes"; kapitulli 7 i "Holistic Development: A Regional Perspective"; redaktorë K.N. Singh & N.K. Rana, 2012, , fq. 97-115</ref>
Line 331 ⟶ 337:
| 2031 = 1.405.197
| pershkrimi =Popullsia e zonës së qytetit sipas projektimeve
| burimi = {{cite web|url=http://www.censusindia.gov.in/2011-prov-results/paper2/data_files/India2/Table_3_PR_UA_Citiees_1Lakh_and_Above.pdf|title=Urban Agglomerations/Cities having population 1 lakh and above|work=Provisional Population Totals, Census of India 2011|language=en|accessdate=7 korrik 2012}}
}}
Line 341 ⟶ 347:
| 2031 = 616.975
| pershkrimi =Shtesa dhe projeksioni i popullsisë së zonës urbane
| burimi = {{cite web|url=http://www.censusindia.gov.in/2011-prov-results/paper2/data_files/India2/Table_3_PR_UA_Citiees_1Lakh_and_Above.pdf|title=Urban Agglomerations/Cities having population 1 lakh and above|work=Provisional Population Totals, Census of India 2011|language=en|accessdate=7 korrik 2012}}
}}
Line 351 ⟶ 357:
| 2031 = 2.022.172
| pershkrimi =Popullsia e Aglomeratit Urban të Varanasit
| burimi = {{cite web|url=http://www.censusindia.gov.in/2011-prov-results/paper2/data_files/India2/Table_3_PR_UA_Citiees_1Lakh_and_Above.pdf|title=Urban Agglomerations/Cities having population 1 lakh and above|work=Provisional Population Totals, Census of India 2011|language=en|accessdate=7 korrik 2012}}
}}
Line 361 ⟶ 367:
| 2031 = 18.26%
| pershkrimi =Përqindja e rritjes 10-vjeçare të pop. së Agl. Urb. të Varanasit
| burimi = {{cite web|url=http://www.censusindia.gov.in/2011-prov-results/paper2/data_files/India2/Table_3_PR_UA_Citiees_1Lakh_and_Above.pdf|title=Urban Agglomerations/Cities having population 1 lakh and above|work=Provisional Population Totals, Census of India 2011| language=en|accessdate=7 korrik 2012}}
}}
Popullsia e kastës së paprekshme në Uttar Pradesh u rrit nga 35 milionë në vitin 2001 në 41 milionë në vitin 2011 me një nivel rritjeje prej 18%. Në qytetin e Varanasit, përqindja e popullsisë së kastës të paprekshme u rrit në në një nivel prej 5. Popullsia e tribuve të njohura në shtetin e Uttar Pradeshit, nga ana tjetër u rrit në mënyrë domethënëse nga 107 mijë në 11.34 mijë. Kjo për shkak të zhvendosjes së 10 kastave nga lista e kastave të paprekshme në listën e tribuve të njohura në Uttar Pradesh. Për shkak të të njëjtës arsye, përqindja e rritjes duket se është më e lartë për distriktin dhe qytetin e Varanasit.
{| class="wikitable"
|+ Caption: Popullsia e kastës së paprekshme dhe tribuve të planifikuara<ref>{{cite web|url=http://www.censusindia.gov.in/2011-prov-results/paper2/data_files/India2/Table_3_PR_UA_Citiees_1Lakh_and_Above.pdf|title=Urban Agglomerations/Cities having population 1 lakh and above|work=Provisional Population Totals, Census of India 2011| language=en|accessdate=7 korrik 2012}}</ref>
|-
!rowspan="2"| Territori !! colspan="2"| 2001 !! colspan="2" | 2011!! colspan="2" | Përqindja (%)
Line 405 ⟶ 411:
Endja e mëndafshit është industria mbizotëruese në Varanasi.<ref name="28JNNURM31"/> [[Myslimanët]] janë bashkësi ndikuese në këtë industri me afërsisht gjysëm milioni prej tyre që punojnë si endës, ngjyerës, qepës sarish dhe shitës të tyre.<ref name=Warikoo192>K. Warikoo: [https://books.google.com/books?id=0zRZBwAAQBAJ&pg=PA192 Religion and Security in South and Central Asia]; 2010, fq. 192</ref> Endja bëhet në mënyrë tipike brenda familjeve dhe shumica e endësve janë myslimanë "Momin Ansari".<ref name=Wood113>Jolie M. F. Wood: [https://books.google.com/books?id=9Fq4eUi_3oMC&pg=PA113 Contentious Politics and Civil Society in Varanasi]; Re-framing Democracy and Agency at India: Interrogating Political Society; 2011, fq. 113</ref> Varanasi është i njohur në të gjithë Indinë për prodhimin e mëndafshit shumë të rafinuar dhe sarit e Banarasit, punimet e brokadave me fije [[ari]] dhe [[argjendi]], që shpesh përdoren për martesa dhe raste të veçanta. Prodhimi i mëndafshit shpesh përdor punën minorene, megjithëse ndoshta jo në një raport më të lartë se gjetkë në Indi.<ref name="Human Rights Watch82">[https://books.google.com/books?id=NfX3sRoJ3rYC&pg=PA82 Human Rights Watch]; 1996 fq. 82</ref> Industria e endjes së mëndafshit së fundi ka qenë kërcënuar nga rritja e tezgjaheve me energji dhe dizajnet e prodhuar me kompjuter dhe nga konkurenca nga mëndafshet e importuara kineze.<ref name=28JNNURM31/>
Në sektorin e manifakturës metalike, një nga punësuesit kryesor është Diesel Locomotive Works.<ref name=28JNNURM31/> Bharat Heavy Electricals Limited, një fabrikë pajisjesh energjitike të mëdha, vepron gjithashtu një impiant për mirëmbajtjen e pajisjeve të rënda.<ref>{{cite web|url=http://www.bhelherp.com/about.jsp|title=About Bharat|publisher=Bharat Heavy Electricals Limited| language=en|accessdate=3 nëntor 2012|archive-date=26 dhjetor 2018|archive-url=https://web.archive.org/web/20181226115302/https://www.bhelherp.com/about.jsp|url-status=dead}}</ref> Mallra të tjerë të rëndësishëm të prodhuar dhe tregtuar në Varanasi përfshijnë tapetet Mirzapur, qilimat dhe dhurrit e punuara me dorë, pajisje tunxhi, bakri, druri dhe lodra balte, punime artizanale, argjendari dhe instrumente muzikore. Prodhime të rëndësishme bujqësore përfshijnë gjethe beteli (për të bërë paanë), mango langra dhe khoa (qumësht i ngurtësuar).<ref name=28JNNURM31/><ref name=Mitra117,169>Swati Mitra: [https://books.google.com/books?id=NviJaunGDJMC&pg=PA117 Good Earth Varanasi City Guide]; 2002, fq. 117, 169</ref>
[[File:GTY based WDG-4 locos with Freight Tanker at Malkajgiri 01.JPG|thumb|DLW fabrikoi lokomotiva transportuese ngarkesash përgjatë gjithë Indisë]]
Turizmi është sektori i dytë më i rëndësishëm i Varanasit.<ref name=56JNNURM57>[http://gangapedia.iitk.ac.in/sites/default/files/CDP_Varanasi.pdf City Development Plan for Varanasi] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20140223090737/http://gangapedia.iitk.ac.in/sites/default/files/CDP_Varanasi.pdf |date=23 shkurt 2014 }}; 2006, fq. 56-7</ref> Mbi 3 milion turistë indianë dhe 200,000 turistë të huaj e vizitojnë çdo vit, më zakonisht për arsye fetare.<ref name=56JNNURM57/><ref name="Times of India">{{cite news|title=Foreign tourists' arrival breach 2L mark|url=http://articles.timesofindia.indiatimes.com/2011-02-02/varanasi/28363436_1_foreign-tourists-tourism-officials-arrival|language=en|accessdate=22 tetor 2012|work=The Times of India|archive-date=16 janar 2014|archive-url=https://web.archive.org/web/20140116121558/http://articles.timesofindia.indiatimes.com/2011-02-02/varanasi/28363436_1_foreign-tourists-tourism-officials-arrival|url-status=dead}}</ref> Shumia e turistëve indianë janë nga [[Bihari]], [[Bengali Perëndimor]], [[Madia Pradeshi]] dhe Uttar Pradeshi, ndërsa shumica e turistëve të huaj janë nga [[Sri Lanka]] dhe [[Japonia]]. Periudha kulmore e turizmit është ajo midis tetorit dhe marsit.<ref name=56JNNURM57/> Në tërësi, në qytet ndodhen rreth 12,000 shtretër të disponueshëm, nga të cilët rreth gjysma janë në hotele të shtrenjtë dhe një e treta te [[Dharamshala|dharamsalat]] (bujtina fetare). Në përgjithëse, infrastruktura turistike e Varanasit nuk është shumë e zhvilluar.<ref name=56JNNURM57/>
Në Varanasi qendrat tregtare dhe multiplekset e famshme janë JHV Mall në zonën e kazermave të Varanasit, IP Mall në Sigra, IP Vijaya Mall në Bhelupur dhe PDR në Luxa. Qyteti ka mjaft banka, duke përfshirë Allahabad Bank, Andhra Bank, Bank of Baroda, Canara Bank, Central Bank of India, Corporation Bank, Indian Overseas Bank dhe State Bank of India.<ref>{{cite web|url=http://www.up-tourism.com/destination/varanasi/bank_post_telegraph.htm|title=Bank, Post & Telegraph|publisher=Uttar Pradesh Tourism|accessdate=30 tetor 2012| language=en |archive-date=26 dhjetor 2018|archive-url=https://web.archive.org/web/20181226115113/http://www.up-tourism.com/destination/varanasi/bank_post_telegraph.htm|url-status=dead}}</ref>
==Kultura==
Line 427 ⟶ 433:
===Letërsia===
Shkrimtarët e shquar indianë që kanë qëndruar në qytet ishin Kabiri, Ravidasi dhe Tulsidasi, që këtu shkroi një pjesë të madhe të ''Ram Charit Manasit'' të tij. Kulluka Bhatti në Varanasi shkroi shkroi përshkrimin e mirënjohur të ''Manusmṛtit'' në shekullin e XV,<ref>{{cite journal|url=http://dsal.uchicago.edu/reference/gazetteer/pager.html?objectid=DS405.1.I34_V02_297.gif|title=The Indian Empire|journal=The Imperial Gazetteer of India| language=en|year=1909|volume=2|page=262}}</ref> Më vonë shkrimtarë të qytetit përfshinin Acharya Shuklan, Baldev Upadhyayan, Bharatendu Harishchandran, Devaki Nandan Khatrin, Hazari Prasad Dwivedin, Jaishankar Prasadin, Kshetresa Chandra Chattopadhyayan, Sudama Pandey-n (Dhoomil), Vagish Shastrin dhe Vidya Niwas Mishran.<ref>[https://books.google.com/books?id=ViwqAQAAIAAJ Sruti]; 1999, P. N. Sundaresan</ref>
Në Varanasi publikohen ose publikoheshin mjaft gazeta dhe revista si ''Varanasi Chandroday'' pasuesja e saj ''Kashivartaprakashika'', që u bë një e përjavshme, e publikuar për herë të parë më 1 qershor 1851.<ref name=Medhasananda653>Medhasananda: [https://books.google.com/books?id=K4MMAQAAMAAJ&pg=PA653 Varanasi at The Crossroads: A Panoramic View of Early Modern Varanasi and the Story of Its Transition]; 2002, fq. 653</ref> Gazeta kryesore është ''Aj'', një gazetë nacionaliste në gjuhën hindi e publikuar për herë të parë në vitin 1920. Gazeta ishte përkrahëse e Kongresit Kombëtar Indian dhe është një nga gazetat kryesore në [[gjuha hindi|gjuhën hindi]] në Indinë Veriore.<ref name=Kasbekar126>Asha Kasbekar: [https://books.google.com/books?id=Sv7Uk0UcdM8C&pg=PA126 Pop Culture India!: Media, Arts, And Lifestyle]; 2006, fq. 126</ref>
Line 433 ⟶ 439:
===Arti===
[[File:Wall paintings, Varanasi, 1973.jpg|left|thumb|Piktura murore në Varanasi, 1974]]
Varanasi është një qendër e rëndësishme e arteve dhe dizajneve. Ai është një prodhues i mëndafsheve dhe brokadave me punime me fije ari dhe argjendi, endjes së tapeteve, lodrave prej druri, byzylykëve të bërë prej qelqi, punimeve prej fildishi, parfumeve, enëve artistike prej tunxhi dhe bakri dhe të një larmie punimesh artizanale.<ref name=topic>{{cite web|url=http://www.britannica.com/EBchecked/topiç623248/Varanasi|title=Varanasi|date=1 nëntor 2012| language=en|work=Encyclopædia Britannica}}</ref><ref name=bhu>{{cite web|url=http://www.bhu.ac.in/varanasi.htm|title=Benares, the Eternal City|accessdate=2 nëntor 2012|publisher=Banaras Hindu University| language=en|archive-date=20 qershor 2012|archive-url=https://web.archive.org/web/20120620142336/http://www.bhu.ac.in/varanasi.htm|url-status=dead}}</ref> Varreza e kazermës së Sundimit Britanik tani është vendi i Varanasi's Arts and Crafts.<ref name=Tiwari9>Reena Tiwari: [https://books.google.com/books?id=P7W1I4j75E8C&pg=PA9 Space-Body-Ritual: Performativity in the City]; 2010, fq. 9</ref>
Artistë të shquar (muzikantë dhe kërcimtarë) dhe histoianë që janë të lidhur me qytetin përfshijnë Anand Krishnan, Bismillah Khanin, muzikantët Omkarnath Thakur, Ravi Shankar, Girija Devi, Gopal Shankar Misra, Gopi Krishna, Kishan Maharaj, Lalmani Misra, N. Rajam, Rai Krishnadasa, Siddheshwari Devi, Samta Prasad, Sitara Devi dhe Pandit Vikash Maharaj.<ref>{{cite web|last=Uttar Pradesh|first=Govt.|url=http://varanasi.nic.in/|title=DEO Portal Varanasi| language=en|publisher=District Varanasi}}</ref>
===Muzika===
[[File:Goswami Tulsidas Awadhi Hindi Poet.jpg|upright|thumb|Shenjti Goswami Tulsidas, poeti dhe propaganduesi i muzikës Bhakthi në Varanasi]]
Tradita muzikore e Varanasit mund të datohet që nga tekstet puranike. Sipas legjendave të lashta, evoluimi i formave të kërcimit dhe muzikës i atribuohet Shivës, perëndisë padrone të Varanasit. Gjatë periudhës mesjetare, lëvizja Bhakti e sektit Vaishnava, u bë popullore dhe Varanasi u bë një qendër e lulëzuar për muzikantë si Surdas, Kabir, Raidas, Mira dhe Tulsidas. Gjatë sundimit monarkik të Govind Chandras në shekullin e XVI, Stili i Këndimit Dhrupad ishte nën patronazhin mbretëror dhe çoi në forma të tjera të lidhura të muzikës si Dhamar, Hori dhe Chaturang. Aktualisht maestroja dhrupad Pandit Ritwik Sanyal nga Varanasi është duke punuar për ripërtëritjen e këtij stili muzikor.<ref name=Music>{{cite web|url=http://www.varanasicity.com/varanasi-music.html|title=Varanasi Music|language=en |accessdate=27 maj 2013|publisher=Varanasi City.com}}</ref>
Në kohët e fundit, Girija Devi, këngëtarja e famshme klasike vendase e thumris-it, u vlerësua gjerësisht për interpretimet e saj.<ref name=Broughton-Ellingham91>S. Broughton & & M. Ellingham: [https://books.google.com/books?id=QzX8THIgRjUC&pg=PA91 World Music: Latin and North America, Caribbean, India, Asia and Pacific]; 2000, fq. 91</ref> Varanasi është i lidhur edhe me shumë instrumentalistë të shquar si Ustad Bismillah Khan, Vikash Maharaj<ref name=Music/> dhe Pandit Ravi Shankar, rënësi i famshëm i sitarit dhe muzikologu që i është dhënë çmimi më i lartë civil i vendit, Bharat Ratna.<ref name=Bruyn-Bain-Allardice470>P. de Bruyn, K. Bain & D. Allardice: [https://books.google.com/books?id=qG-9cwHOcCIC&pg=PA470 Frommer's India]; 2010, fq. 470</ref> Varanasi i është bashkuar paradës globale të UNESCO-s "Qytetet e Muzikës" nën Rrjetin e Qyteteve Kreative.<ref>http://en.unesco.org/creative-cities/creative-cities-map</ref>
==Arsimi==
Prania e 7 universiteteve të vlerësuar, 150 shkollave [[
Shkollat në Varanasi variojnë shumë në cilësi, me shkollat private që i tejkalojnë ato qeveritare. Në disa shkolla qeveritare mungojnë pajisjet bazë, si dërrasat e zeza, tavolinat dhe karriket për të gjithë nxënësit. Shkollat private variojnë në cilësi, me më të shtrenjtat që japin mësim në anglisht dhe që kanë kompjutera në klasa. Nxënësit që ndjekin shkolla private më të shtrenjta, zakonisht janë nga familje të klasave të larta, ndërsa ato me çmim të lirë tërheqin fëmijë nga familje me të ardhura më të ulëta me aspirata më të mëdha arsimore. Shkollat qeveritare zakonisht janë të rezervuara për fëmijët e klasave të ulëta me aspirata të ulëta arsimore.<ref name="Hiroshi Sasaki">Hiroshi Sasaki: [http://ir.lib.hiroshima-u.ac.jp/metadb/up/ZZT00001/JJpnAssocSouthAsianStud_16_17.pdf School Choice and Divided Primary Education: Case Study of Varanasi] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20130515042822/http://ir.lib.hiroshima-u.ac.jp/metadb/up/ZZT00001/JJpnAssocSouthAsianStud_16_17.pdf |date=15 maj 2013 }}; ''Journal of the Japanese Association for South Asian Studies'', nr. 16 (tetor 2004): fq. 17–39.</ref>
Shkolla e Konventit të Shën Jozefit në Shivpur, Varanasi, u krijua nga Motrat e Zonjës Sonë të Providencës së Francës si një institucion i pakicës katolike me aprovimin e Qeverisë së Uttar Pradeshit. Është një organizatë autonome nën dioqezën e Peshkopit të Varanasit. Ai mundëson arsimimin jo vetëm për fëmijët katolikë, por edhe për të tjerët në pajtim me rregullat e tij.<ref>{{Cite web|url=http://www.sjcsvns.org/index_files/AboutUs.htm|title=About US|accessdate=3 gusht 2015| language=en|publisher=St. Joseph's Convent School organization}}</ref>
Një tjetër institucion i rëndësishëm është Shkolla Qendrore Hindu në Kamachha. Kjo u krijua nga Annie Besant në korrik të vitit 1898 me objektivin e dhënies së mësimit shekullar. Është i hapur për studentë nga të gjitha kulturat.<ref>[https://books.google.com/books?id=uBSEJznCfJkC&pg=PA1 Dr. Rajendra Prasad, Correspondence and Select Documents: Volume Seventeen. Presidency Period January 1954 to December 1955]; 1984, fq. 1–</ref><ref>{{Cite web|url=http://www.varanasi.org.in/central-hindu-school|title=CHS Varanasi| language=en|accessdate=3 gusht 2015|publisher=varanasi.org.in}}</ref>
===Universiteti Sanskrit Sampurnananda===
Line 464 ⟶ 470:
===Central University of Tibetan Studies===
'''Central University for Tibetan Studies''' (CUTS; në gjuhën tibetiane: ཝ་ཎ་མཐོ་སློབ, në transliterimin
CUTS u themelua nga Jawahar Lal Nehru me këshillim me Tenzin Gyatso, Dalai Lama, me synimin e arsimimit të të rinjve tibetian në mërgim dhe studentët në kufirin himalajan si dhe me synimin e ripërkthimit në sanskritisht, hindi dhe gjuhët e tjera indiane të teksteve të humbura Indo-Budiste sanskritisht që tani ekzistojnë vetëm në gjuhën tibetiane.<ref name=MoC-cuts>[https://books.google.com/books?id=9vptAAAAMAAJ&q Indian Culture: Tradition & Continuity]; 2002, fq. 13</ref>
Fillimisht funksiononte si një degë e veçantë e Sampurnanand Sanskrit University. Në fillim të viteve 1970 Qeveria e Indisë e rishikoi përparimin e institutit dhe vendosi ti jepte statusin e një institucioni autonom në varësi të departmentit të kulturës në ministrinë e Arsimit të Indisë në 1977 me financimin e plotë nga qeveria indiane. Instituti përparoi në mënyrë të qëndrueshme kështu që qeveria e shpalli një universitet më 5 prill 1988. Instituti drejtohet nga prof. Lobsang Norbu Shastri.<ref name="VC's Message">{{cite web|language=en |url=http://www.cuts.ac.in/GuestSection/vc_desk.html|title=VC's Message|publisher=CUTS|date=2016|accessdate=14 shkurt 2016|archive-date=14 mars 2016|archive-url=https://web.archive.org/web/20160314043142/http://www.cuts.ac.in/GuestSection/vc_desk.html|url-status=dead}}</ref> Me qëllimin për të shkëlqyer në fushat e Tibetologjisë dhe Budologjisë, universiteti tërheq mjaft studentë nga shumë familje himalajane, që vijnë nga Kinnauri, Lahauli, Spiti, Ladakh-u dhe Monpas-i nga shteti i Arunaçalit. Studentët nga Nepali konsistojnë në studentë nga Sherpas, Lamas dhe shumë më tepër nga rajonet kufitare të Mustang-ut dhe Dolpos. Përveç këtyre, ai frekuentohet edhe nga studentë nga [[Butani]] dhe [[Mongolia]].
Universiteti ofron kurse edhe në mjeksinë tibetiane (Sowa Rigpa), Astrologji dhe artet e bukura. Më 14 janar 2009 instituti u shpall zyrtarisht një universitet dhe inaugurimi u bë nga Dalai Lama. Tani emri i tij është Central University of Tibetan Studies.
==Sporti==
Basketbolli, kriketi dhe hokei janë sportet më popullore në Varanasi.<ref>{{cite news|url=http://www.hindu.com/2005/11/09/stories/2005110912892000.htm|title=Varanasi team scores big win|work=The Hindu|date=9 nëntor 2005| language=en|accessdate=30 tetor 2012|location=Chennai, India|archive-date=26 dhjetor 2018|archive-url=https://web.archive.org/web/20181226115153/https://www.thehindu.com/2005/11/09/stories/2005110912892000.htm|url-status=dead}}</ref> Stadiumi kryesor në qytet është Stadiumi Sigra, i njohur edhe si Stadiumi Dr. Sampurnanda, ku luhen ndeshjet e kategorisë së parë të kriketit.<ref>{{cite web|url=http://stats.thecricketer.com/Grounds/1268.html|title=Dr Sampurnanda Stadium, Varanasi|publisher=The Cricketer| language=en|accessdate=30 tetor 2012|archive-date=26 dhjetor 2018|archive-url=https://web.archive.org/web/20181226115105/http://stats.thecricketer.com/Grounds/1268.html|url-status=dead}}</ref> Ndeshjet vendore të kriketit luhen edhe në terrenin e Banaras Hindu University, në kompleksin sportiv Dr. Bheeem Rao.<ref name=Ray3>Satyajit Ray: [https://books.google.com/books?id=RKjNXSvBrz8C&pg=PA3 Adventures of Feluda: Mystery of the El]; 2003, fq. 3</ref>
Fakulteti i Edukimit Fizik të Banaras Hindu University ofron kurse diplomimi në menaxhimin e sporteve, fizioterapinë sportive, psikologjinë sportive dhe gazetarinë sportive.<ref>{{cite web|url=http://bhu.ac.in/physicaledu/index.html|title=Department of Physical Education|publisher=Banaras Hindu University| language=en|accessdate=30 tetor 2012|archive-date=7 qershor 2012|archive-url=https://web.archive.org/web/20120607180710/http://www.bhu.ac.in/physicaledu/index.html|url-status=dead}}</ref>
Gjimnastika është gjithashtu popullore në Varanasi dhe shumë vajza indiane praktikohen në mjedis të hapur te [[ghatet]] në mëngjes, që bujt akhada, ku "ushtrimet e mëngjesit, një zhytje në Gang dhe një vizit te tempulli i Hanumanit" përbën një ritual të përditshëm.<ref name=Tiwari47>Reena Tiwari: [https://books.google.com/books?id=P7W1I4j75E8C&pg=PA9 Space-Body-Ritual: Performativity in the City]; 2010, fq. 47</ref> Megjithë ankesat rreth cilësisë së ujit, dy klube noti ofrojnë mësime noti në Gang.<ref>{{cite web|last=Naskar|first=Sudhiti|title=The river where swimming lessons can be a health hazard|publisher=BBC News| language=en|accessdate=4 korrik 2014|date=4 korrik 2014|url=http://www.bbc.com/news/magazine-28112403}}</ref>
Shoqata e Sportit të Shahut në Distriktin e Varanasit me qendër në Varanasi, është e lidhur me Shoqatën e Sportit të Shahut të Uttar Pradeshit.<ref>{{cite web|language=en |url=http://vdcsa.webs.com/|title=Varanasi District Chess Sports Association|publisher=Varanasi District Chess Sports Association|accessdate=30 tetor 2012|archive-date=3 prill 2013|archive-url=https://web.archive.org/web/20130403141958/http://vdcsa.webs.com/|url-status=dead}}</ref>
==Transporti==
[[File:Varanasi Trikes.jpg|thumb|left|
Vanarasi është i lidhur mirë me rrugë tokësore, hekurudhore dhe ajrore. Ai është i vendosur përgjatë bregut lindor të lumit Gang, në mes të Luginë së Gangut. Ai është i lidhur mirë me rrugë hekurudhore nga [[New Delhi]] (764 km), [[Kalkuta]] (677 km) dhe [[Bombeji]] (1476 km); ai është gjithashtu i lidhur me rrugë dhe fluturime ajrore me pjesë të ndryshme të [[India|Indisë]]. Brenda qytetit transporti mundësohet nga taksitë, rikshout, rikthout pedalues dhe tri rrotëshit, por me disa kufizime në zonën e vjetër të qytetit.<ref name=reach>{{cite web|url=http://varanasi.nic.in/default.htm|title=DEO Varanasi|work=Tourist Information How to Reach page|language=en|publisher=Varanasi District Administration by National Informatics center}}</ref>
[[File:The facade of Varansi Airport, Varanasi.jpg|thumb|Aeroporti Lal Bahadur Shastri]]
Varanasi shërbehet nga Aeroporti Ndërkombëtar Lal Bahadur Shastri, që është afërsisht 26 km nga qendra e qytetit në Babatpur.<ref name=Mitra195>Swati Mitra: [https://books.google.com/books?id=NviJaunGDJMC&pg=PA195 Good Earth Varanasi City Guide]; 2002, fq. 195</ref> Aeroporti inauguroi një terminal të ri në vitin 2010 dhe iu dha statusi i aeroportit ndërkombëtar më 4 tetor 2012.<ref name=fe/><ref>{{cite web|language=en |url=http://news.outlookindia.com/items.aspx?artid=777269|title=Cabinet Grants International Status to Five Airports|publisher=Outlook India|date=4 tetor 2012|accessdate=30 tetor 2012|archive-date=9 maj 2013|archive-url=https://web.archive.org/web/20130509140104/http://news.outlookindia.com/items.aspx?artid=777269|url-status=dead}}</ref> Air India, Buddha Air, Jet Airways, Jet Konnect, IndiGo dhe SpiceJet kryejnë fluturime nga Varanasi në [[Delhi]], [[Gaya]], [[Katmandu]], [[Khajuraho]], Sharjah, [[Laknau]], Bombeji, Hyderabad, [[Bangalore]], dhe Kalkuta.<ref>{{cite web |url=http://www.flightstats.com/go/FlightStatus/flightStatusByAirport.do?airportCode=VNS&airportQueryType=0|title=Varanasi Airport|publisher=Flight Stats| language=en|accessdate=30 tetor 2012|archive-date=3 qershor 2013|archive-url=https://web.archive.org/web/20130603161542/http://www.flightstats.com/go/FlightStatus/flightStatusByAirport.do?airportCode=VNS&airportQueryType=0|url-status=dead}}</ref> Mbi 330,000 pasagjerë e përdorin aeroportin çdo vit.<ref name=fe>{{cite web|language=en |url=http://www.financialexpress.com/news/varanasi-airport-to-get-remotecontrol-opening/653541/1|title=Varanasi airport to get remote-control opening|work=The Financial Express|date=30 korrik 2010|accessdate=30 tetor 2012}}</ref>
[[File:Varanasi Railway Station.JPG|thumb|left|Nyja hekurudhore e Varanasit]]
Nyja e Varanasit, zakonisht e njohur si Stacioni Hekurudhor i Kazermës së Varanasi, është stacioni më i madh hekurudhor në qytet. Te ai kalojnë më shumë se 360,000 pasagjerë dhe 240 trena çdo ditë.<ref>{{cite news|url=http://articles.timesofindia.indiatimes.com/2011-05-11/varanasi/29531482_1_summer-special-trains-railway-station-passenger-trains|title=With mercury soaring, Kashi is still 'hot' destination|work=The Times of India|date=11 maj 2011| language=en|accessdate=30 tetor 2012|archive-date=10 maj 2013|archive-url=https://web.archive.org/web/20130510113525/http://articles.timesofindia.indiatimes.com/2011-05-11/varanasi/29531482_1_summer-special-trains-railway-station-passenger-trains|url-status=dead}}</ref> Disa nga trenat më të rëndësishëm ekspres që operojnë në stacionin hekurudhor të nyjes së Varanasit janë: Udhna Varanasi Express që udhëton midis nyjës Udhna (Surat) dhe Varanasit, në një distancë prej 1398 km;<ref>{{Cite web|language=en |url=http://indiarailinfo.com/train/udhna-varanasi-weekly-express-19057-udn-to-bsb/20050/215/334|title=19057/Udhna(Surat) – Varanasi Bholenagari Express|accessdate=3 gusht 2015|publisher=Indian Railways}}</ref> Kashi Vishwanath Express, që udhëton midis Varanasit dhe Stacionit Hekurudhor të New Delhi;<ref>{{Cite web|language=en |url=http://runningstatus.in/status/14258-today|title=Kashi V Express (14258) Running Train Status|accessdate=3 gusht 2015|publisher=Indian Railways}}</ref> Kanpur Varanasi InterCity Express, i quajtur edhe Varuna Express, që udhëton në një distancë prej 355 km dhe lidhet me [[Laknau]]n (kryeqyteti i Uttar Pradeshit) dhe Kanpurin;<ref>{{Cite web|language=en |url=http://indiarailinfo.com/train/varuna-express-24228-cnb-to-bsb/8062|title=24228/Varuna Express|accessdate=3 gusht 2015|publisher=Indian Railways}}</ref> dhe Sabarmati Express, udhëton midis Varanasit dhe Ahmedabadit.
Varanasi gjendet pranë Autostradës Kombëtare 2, që lidh Kalkutën, Kanpurin, [[Agra]]n dhe Delhin. Autostrada Kombëtare 29 lidh Varanasin me Gorakpurin nëpërmjet Ghazipurit në veri-lindje. Autostrada Kombëtare 56 e lidh Varanasin me Laknaun nëpërmjet Jaunpurit dhe Sultanpurit, në veri-perëndim. Autostrada Kombëtare 7, autostrada më e madhe kombëtare në Indi, është rruga më e rëndësishme që e lidh Varanasine Indinë jugore, duke kaluar përmes qyteteve të Hyderabadit, Bangalores, Salemit, [[Madurai]]t, Tirunelvelit dhe Kanyakumarit. Auto rikshout dhe rikshout pedalues janë format e disponueshme më gjerësisht e transportit publik në qytetin e vjetër. Në rajonet e jashtme të qytetit, janë të disponueshëm zakonisht autobuzat dhe taksitë.<ref name=Bruyn-Bain-Allardice467>P. de Bruyn, K. Bain & D. Allardice: [https://books.google.com/books?id=qG-9cwHOcCIC&pg=PA470 Frommer's India]; 2010, fq. 467</ref>
Line 494 ⟶ 500:
==Feja në Varanasi==
{{Shiko gjithashtu|feja në Varanasi}}
'''Varanasi''' është më i shenjti nga shtatë qytetet e shenjta (''[[Sapta Puri]]'') të [[Hinduizmi]]t dhe [[Xhainizmi]]t, dhe luajti një rol të rëndësishëm në zhvillimin e [[Budizmi]]t. Qyteti është një mozaik i grupeve të ndryshme fetare dhe traditave të tyre. Vetëm brenda qytetit, ndodhen mbi 3300 faltore dhe tempuj hindu, rreth 1388 faltore apo [[
Në censusin e vitit 2011 distrikti i Varanasit kishte 84 % hindu dhe 14.88 % myslimanë; ndërsa besimet e tjera bashkë me ateistët përbënin rreth 1.12 %, ku bënin pjesë 7696 të krishterë, 3309 sikistë, 1146 budistë, 1898 xhainistë; 298 persona të besimeve të tjera dhe 7826 ateistë. Ndërsa qyteti i Varanasit përbëhej nga 70 % hindu dhe 28.8 % myslimanë, ndërsa besimet e tjera bashkë me ateistët ishin 1.2 % të përbërë nga 4034 të krishterë, 2610 sikistë, 461 budistë, 1417 xhainistë, 233 persona të besimeve të tjera dhe 3995 ateistë.<ref name=censusi-fetar>{{cito web|url=http://www.censusindia.gov.in/2011census/C-01/DDW09C-01%20MDDS.XLS|title=C-1 Population By Religious Community, Uttar Pradesh|work=censusindia.gov.in|language=en |accessdate=2 shkurt 2017}}</ref>
Në censusin e vitit 2001, hindutë përbënin rreth 81 %, myslimanët rreth 18 %, ndërsa personat e besimeve të tjera ose pa besim përbënin 0.4% të popullsisë së Distriktit të Varanasit.<ref name=censusreligion>{{cite web| language=en |url=http://censusindia.gov.in/Census_Data_2001/Census_Data_Online/Social_and_cultural/Religion.aspx|title=Census of India – Socio-cultural aspects|publisher=Censusindia.gov.in |accessdate=3 nëntor 2012}}</ref>
Qyteti është i famshëm për itineraret e tij të shumta të pelegrinazhit, festat dhe ritualet. Shumica e festave zhvillohen në bregun e Gangut, që është i mbushur me shtëpi qëndrimi fetare, tempuj, manastire dhe struktura të tjera, që përfaqësojnë si trashëgiminë materiale ashtu dhe atë jo-materiale.<ref>Rana P.B. Singh, Banaras: Making of India’s Heritage City; 2009.</ref>
Në gjeografinë e shenjtë të Indisë, Varanasi është njohur si "mikrokozmosi i Indisë".<ref name=Jacobsen136>Knut A. Jacobsen: [https://books.google.com/books?id=Kn6_3oBFAqIC&pg=PA136 Pilgrimage in the Hindu Tradition: Salvific Space]; 2013, fq. 136</ref> Përveç 3,300 vendeve fetare hindu, Varanasi ka 12 kisha, tre [[tempulli xhainist|tempuj xhainistë]], nëntë faltore budiste, tre [[Gurdvara]] (faltore të [[Sikizmi]]t) dhe 1,388 vende të shenjta myslimane.<ref name=Singh32>Rana P.B. Singh, Banaras: Making of India’s Heritage City; 2009, fq. 32</ref>
Line 503 ⟶ 509:
{{Shiko gjithashtu|Tempujt hindu në Varanasi}}
[[File:Kedar Ghat Benares, August 2005.jpg|thumb|Njerëz duke kryer ceremoni hindu në Ghatin Kedar të Varanasit]]
Varanasi, popullor për pelegrinët hindu me emrin Kashi,<ref>[https://web.archive.org/web/20101225054817/http://up-tourism.com/destination/varanasi/intro.htm Uttar Pradesh Tourism – Varanasi], Department of Tourism – Government of UP.], kontrolluar më 20 gusht 2015</ref> është një nga qytetet dhe qendrat më të shenjta të pelegrinazhit për
Në besimin hindu, ai është qyteti më i shenjtë; katër dhamët (banesat e zotave) në katër drejtimet kardinale të vendit janë të gjithë të përfaqësuar në qytet nëpërmjet hyjnive përkatëse në Ghatin Maha, Ghatin Rama, Ghatin Shankudhara dhe Ghatin Mir. Po ashtu, pjesë e trashëgimisë fetare dhe kulturore e qytetit janë edhe vende të tjera të shenjta hindu, si Kedarnathi në Ghatin Kedar, [[Mathura]] në Bakaruia Kund ose Ghatin Nakhi, Prayaga (Allahadbadi) në Ghatin Dashahvamedha, Kamakhya (Assami) në Kamachha, Kurukshetra në Kurkukshtrea Kund pranë Ghatit Asi dhe Liqeni Manasarovar te Mansarovari pranë Shyameshvaras.<ref name=Singh32/>
Në Varanasi jetojnë mbi 50,000 brahminë (priftërinj hindu), duke ofruar shërbime fetare për masat.<ref name=Shackley121/> Hindutë besojnë se larja në Gang heq mëkatet dhe se vdekja në Varanasi siguron çlirimin e shpiritit të një personi nga cikli i rimishërimit. Kështu, shumë hindu vijnë këtu për të vdekur.<ref name="Wilder-Smith Shaw Schwartz273">Wilder-Smith, Shaw & Schwartz: [url=https://books.google.com/books?id=itegkZspCgUC&pg=PA273 Travel Medicine: Tales Behind the Science]; 2012, fq. 273</ref> Në vitin 2001, hindutë përbënin afërsisht 84% të popullsisë së distriktit të Varanasit.<ref name=censusreligion/>
Si vendi i [[Tempulli Kashi Vishvanatha|Tempullit Kashi Vishvanatha]], ''[[Jyotirlinga]]'', qyteti është veçanërisht i shenjtë për ndjekësit e Shaivizmit. Kashi është gjithashtu një [[Shakti Pitha]], ku qëndron tempulli i hyjneshës [[Tempulli Vishalakshi|Vishalakshi]], që besohet se është vendi ku ranë vathët ose krahu i majt i hyjneshës Sati.<ref name=leaflet2>{{cite press release|title=Varanasi – Explore India Millennium Year|publisher=Ministry of Tourism, Government of India|date=mars 2007| language=en|accessdate=5 mars 2007}}</ref>
[[File:Manikarnika ghat at sunrise July 2007.JPG|thumb|left|345px|Tempull i Shivës i fundosur në bregun e Gangut]]
Varanasi është i famshëm për bujtjen e tempujve të shumtë. Mjaft tempuj në Varanasi kanë rëndësi të madhe fetare dhe historike në Hinduizëm. Këta tempuj janë ngritur në kohë të ndryshme përgjatë historisë së Varanasi. Duke qenë destinacioni më i vlerësuar i pelegrinazhit hindu, Varanasi thuhet se është një muzeum tempujsh. I quajtur gjithashtu edhe qyteti i tempujve, Varanasi vlerësohet se bujt rreth 23,000 tempuj,<ref name=48Bansal49>Sunita Pant Bansal: Hindu Pilgrimage. Teertha; 2008, fq. 48–9</ref> ku më popullorët janë [[Tempulli Kashi Vishvanatha]] i Shivës; Tempulli Sankat Mochan Hanuman; dhe [[Mandiri i Durgës në Varanasi|Tempulli i Durgës]], i njohur për majmunët që qëndrojnë në pemët e mëdha në afërsi.<ref name=Varun>{{cite web|url=http://www.britannica.com/eb/article-9074835/Varanasi|title=Varanasi|work=Encyclopædia Britannica| language=en|accessdate=11 gusht 2009}}</ref><ref name=temple>{{cite web| language=en |url=http://varanasi.nic.in/temple/various_temples.html|title=Important temples of Varanasi|accessdate=2 nëntor 2012|publisher=National Informatics Centre|archive-date=5 nëntor 2012|archive-url=https://web.archive.org/web/20121105032502/http://varanasi.nic.in/temple/various_temples.html|url-status=dead}}</ref><ref name=131Cunningham-Sastri140>Cunningham & Sastri; 2002; Ancient Geography of India; fq. 131–140</ref> Për të vizituar këta tempuj në Varanasi vijnë njerëz nga e gjithë [[India]] ashtu si dhe nga vende të tjera, duke i bërë këta tempuj ndër më të vizituarit në [[India|Indi]].
Shumë tempuj të rëndësishëm janë të vendosur nëpër [[Ghatet në Varanasi|ghate]], duke e shtuar vlerën fetare të lumit të shenjtë Gang. Shumica e tempujve nëpër ghate janë të vjetër dhe datojnë nga periudha mesjetare. Sipas legjendave Jyotirlinga e parë e Shivës, kolona e zjarrtë e dritës, këtu e çau tokën përmes dhe ndriçoi në qiell. Kështu Varanasi u quajt Kashi, "Qyteti i Dritës". Tempuj të tjerë të rëndësishëm në Varanasi janë [[Tempulli i Ri Vishwanath]], [[Tempulli Kala Bhairava]], Tempulli Mritunjaya, [[Tempulli i Annapurna Devit]] dhe [[Tempulli Vishalakshi]]. Ndërsa Tempulli i Annapurna Devit, në afësi të Tempullit Kashi Vishvanatha, i është kushtuar Annapurnas, hyjneshës së ushqimit,<ref name=temple/> Tempulli Sankatha pranë Ghatit Scindia i është kushtuar Sankathës, hyjneshës së shërimit. Tempulli Sankatha ka një skulpturë të madhe të një luani dhe një grup prej nëntë tempujsh të vegjël kushtuar nëntë planeteve (navagrahat).<ref name=temple/> Tempuj të tjerë që vlen të përmenden janë: Tempulli Bharat Mata, kushtuar personifikimit kombëtar të Indisë, i përuruar nga [[Mahatma Gandi]] në vitin 1936, [[Tempulli i Ri Vishwanath]], i vendosur në kampusin e Banares Hindu University dhe Tempulli i Tulsi Manas.<ref name=temple/>
====Manastiret hindu====
{{Shiko gjithashtu|Ashrami|Matha}}
Për shekuj Varanasi ka qenë shtëpia e filozofisë, misticizmit, spiritizmit dhe fesë indiane. Për këtë arsye Varanasi mjaft ka manastire ([[ashrami|ashramë]] dhe [[matha]]) të ndryshme, ku besime apo sekte të ndryshme kanë manastiret e tyre. Shumë nga këta manastire kanë mbijetuar prej shekujsh dhe janë qendra spiritualizmi dhe veprimtarish fetare. Në këtë kontekst një rol të rëndësishëm ka luajtur guru Shishya Parampara i Kashit. Këta manastire janë organizata jo-politike dhe pothuajse të gjithë bazohen në bamirësinë e anëtarëve. Njerëzit vijnë dhe qëndrojnë në këta manistire për të rizbuluar vetë-veten dhe për të njohur të vërtetat e përjetshme. Këta manastire mundësojnë një dritare për të eksploruar qytetin e shenjtë nëpërmjet personaliteteve intelektuale, traditave gojore dhe bashkëjetesës së përbashkët. Disa ashramë janë pa pagesë, me shërbime minimale, ndërkohë disa të tjerë janë ashramë profesionalë që ofrojnë mësime dhe shërbime të lidhura me besimin, yogën, terapitë etj. Këta ashramë kanë skema anëtarësimi që janë të disponueshme sipas zgjedhjes së vizitorëve. Ndërsa manastiret falas janë kryesisht për të moshuarit, njerëzit e braktisur, njerëzit që kanë hequr dorë nga të gjitha llojet e jetës materiale në kërkim të spiritualitetit, karmas, dharmas etj.; ashramët me pagesa të veçanta janë për profesinonistët, vizitorët ndërkombëtarë, familjet e klasës së mesme dhe të mesme të lartë etj. Të dy llojet e ashramëve ja vlen të vizitohen, për të mësuar tipin e jetës kulturore të Varanasit.<ref>{{cito web|url=http://www.varanasisearch.com/muthsandashrams.htm |title=Muths & Ashrams Varanasi|work=varanasisearch.com|language=en|accessdate=29 janar 2017|archive-date=25 tetor 2016|archive-url=https://web.archive.org/web/20161025062650/http://varanasisearch.com/muthsandashrams.htm|url-status=dead}}</ref>
Qyteti ka një listë të gjatë manastiresh (ashramë dhe [[matha]]), që renditen si më poshtë: Ashrami i Paramhanëve; Bharat Sewa Ashram Sangh; Jangambari Matha; Sadhu Bela Ashram; Mumukshu Bhavan; Dandi Swami Matha; Radha Swami Bagh; Ramkrishna Mission Sevashram; Ashrami Mata Anansmai; Ashrami Satua Baba; Karpatri Ji Matha; Sanatan Gaudiya Matha; Kabir Matha; Tailang Swami Matha; Ashrami i Ghatit Gadwa; Kinaram Muth; Ashrami Sarveshwari Samuh; Nirajani Akhanra; Annapurna Prantiya Sevashram; Dharma Sangha; Gopal Muth; Bhinagaraj Dandi Sevashram; Shankaracharya Matha; Lahangpura Kutiya; Jagatganj Kutiya; Newada Kutiya.
=====Kabir Matha=====
Kabir Matha është një manastir dhe qendër pelegrinazhi në Varanasi e lidhur me shenjtin hindu Kabir, që ishte dhe poet dhe filozof i shquar mistik. [[Matha]] është pak a shumë një manastir hindu por Kabir Matha nuk është thjeshtë një manastir, është më shumë si një qendër pelegrinazhi, një tempull dhe samadhisthal. Çdo vit Kabir Matha vizitohet nga një numër i madh besimtarësh që vijnë për të festuar Kabir Jayantin, ditëlindjen e Shën Kabirit.<ref name=holyvoyages-kabir>{{cito web|url=http://holyvoyages.com/varanasi/kabir-math-kabirchaura-lehartara-varanasi-india-kabir-birth-place.aspx|title=Kabir Muth in Varanasi|publisher=holyvoyages.com|language=en|accessdate=27 janar 2017|archive-date=30 mars 2017|archive-url=https://web.archive.org/web/20170330154911/http://holyvoyages.com/varanasi/kabir-math-kabirchaura-lehartara-varanasi-india-kabir-birth-place.aspx|url-status=dead}}</ref>
Kabir Matha është një manastir i vendosur në Kabirchaura C 23/5, në rrugën Kabir, në Lahartara të Varanasit, në rrugën Shenjt Kabir. Kabir Matha gjendet rreth 3 km larg stacionit hekurudhor të kazermave të Varanasit. '''Kabirchaura''' është një zonë në Varanasi, që njihet si vendi ku u rrit Kabiri, poet dhe shenjt i rëndësishëm mistik hindu. Fjala 'chaura' është një shtrembërim i fjalës 'chauraha', që do të thotë kryqëzim me katër drejtime (''chau'' do të thotë "katër", ndërsa ''raha'' "rrugë").
Kabir Matha e Kabirchauras në Varanasi është qendra e sektit Kabirpanthi dhe vendi qendror i gjithë shenjtëve dhe ndjekësve të Kabirit. Kabir Matha është një manasir i madh i shtrirë mbi një sipërfaqe të stërmadhe, që u zhvillua si Prakatya Dhami e Kabirit.
Shumë afër Kabir Mathës mund të dallohet një [[dharamshala]], e vendosur në vendin ku qëndronte shtëpia e shenjtit të madh. Në këtë [[dharamshala]], gjenden samadhët ose varret e prindërve të tij. Gjatë një gërmimi në këtë vend u zbuluan disa statuja misterioze. Statuja e parë është ajo e Vishnut shoqëruar nga Lakshmi Devi. Statuja e dytë është hamendësuar se i përket Gurusë së 9-të sikist, Guru Tegh Bahadur. Kësaj statuje i mungon koka dhe është e prangosur, që të kujton mënyrën se si Guru Tegh Bahadur-i u vra nga perandori fanatik mogul Aurangzeb. Aty ndodhen edhe statuja që ilustrojnë ngjarje të ndryshme dhe mënyrën e jetesës së Kabirit.<ref name=indiantravels-kabir>{{cito web|url=http://www.indiantravels.com/Uttar-Pradesh/Varanasi/Places/Kabir-mutt|title=Kabir mutt|website=indiantravels.com|language=en |accessdate=27 janar 2017|archive-date=3 shkurt 2015|archive-url=https://web.archive.org/web/20150203233558/http://www.indiantravels.com/Uttar-Pradesh/Varanasi/Places/Kabir-mutt|url-status=dead}}</ref>
Kabir Matha është bazikisht një kompleks në oborrin e të cilit gjenden plotë ndërtesa të vogla. Ajo ka më shumë rëndësi historike dhe shpirtërore sesa arkitekturore. Në të gjendet Lehartara Tal-i, Kasollja dhe Chabutara e Kabirit, Mandiri Samadhi, Tempulli Bijak, Niru Tila, Niru-Nima Samadhi, Acharya Pitha Mulagadi, Acharya Samadhi, Pusi i Kashi Nareshit, muzeu dhe statuja të shumta.
Kasollja e Kabirit është vendi ku ai zakonisht predikonte. Menjëherë pasi u bë dishepull i Swami Ramanandës, një grup i madh njerëzish filloi të grumbullohej për të dëgjuar predikimin e tij, prandaj iu desh një tjetër kasolle. Kasollja e tanishme konsiderohet e njëjta që u përdor nga Shën Kabiri për tu predikuar njerëzve.
Line 528 ⟶ 534:
Në qendër të tempullit ndodhet Smriti Kaksh-i i Kabirit, ku ruhen objektet e tij personale, ndër të cilat janë Heqlat e Kabirit, Ena Kashtha Patra, Tridenti Ghorakhpanthi, një varëse druri me 1000 rruaza, avlëmendi i tij dhe një pikturë që e paraqet atë në pleqëri. Në pjesën e sipërme të Smriti Kaksh-it ndodhet kupola e Tempullit Beejak, e cila është një shembull i bashkimit të [[arkitektura e tempujve hindu|arkitekturës së tempullit hindu]] dhe xhamisë.
Mandiri Samadhi në kompleks u ndërtua nga mbreti i Varanasit Veerdev Singh në vitin 1501, në vendin ku Kabiri zakonisht meditonte dhe adhuronte Zotin. Pasi ndjekësit e Kabirit gjetën lule në vend të trupit të vdekur të shenjtit, ata ia shpërndanë këto lule njëri-tjetrit, ndërsa disa nga to i varrosën në Mandirin e tanishëm Samadhi, të sjellë nga Magahari, ku shenjti besohet se dha frymën e fundit. Guri këndor në Mandirin Samadhi shkruan si vijon: “Ky tempull është ndërtuar nga Maharaxha Veerdev Singh në vitin 1578 të kalendarit Vikram Samvat sipas urdhërave dhe udhëzimeve të Acharya Shri Suratigopal Sahab, kostoja e të cilit ishte 3,887 rupi, 6 anna dhe 3 paisa”.<ref name=kabirchaura/>
Më vonë në vitin 1933 Mandirit Samadhi iu dha një formë madhështore dhe elegante nga acharya i 21-të i mathës, Acharya Ram Vilas Sahab. Ai është ndërtuar me gurë ‘baluva’në një sipaërfaqe katrore prej 148.65 m<sup>2</sup> në raportin 12.2 X 12.2 metra. Chauki (pjesa e tempullit pak jashtë hyrjes kryesore dhe që shtrihet përgjatë periferisë së tempullit) është bërë me mermer të zi dhe të bardhë dhe ghanta-ghari i tempullit është bërë me gurë të skalitur mjeshtërisht. Çatia e tempullit konsiderohet si një kryevepër arkitekturore. Kupola dhe kullat e tempullit janë gjithashtu dëshmi të punimit të rrallë arkitekturor. Oborri i Mandirit Samadhi tani përdoret për të zhvilluar ceremoni të veçanta.<ref name=kabirchaura>{{cite web|language=en |url=www.kabirchaura.com|title=Official website of Kabir Chaura Varanasi|website=kabirchaura.com|accessdate=28 janar 2017}}</ref>
Niru Tila është vendi ku jetonte Kabiri dhe prindërit e tij. Ky është vend ku Kabiri u soll nga prindërit dhe do të jetonte deri në fund të jetës. Ajo është më e lartë se platforma e tempullit dhe ruan mbetjet e prindërve të Kabirit, Niru dhe Nima. Faltorja është e zbukuruar me gurë të bukur mermeri. Niru Tila bart gjithashtu edhe një bujtinë për vizitorët, ndërsa pjesa e mbetur e Niru Tilas është shndërruar në një lëndinë me lule dhe pemë.
Sadguru Kabir Pustakalaya, biblioteka e Shën Kabirit është pjesa thelbësore e Kabir Mathës. Ajo ka mbi 700 dorëshkrime dhe krijime poetike të Shën Kabirit. Biblioteka ka libra të ndryshëm të publikuar mbi Kabirin, dorëshkrime të lashta të Beejak-ut ashtu si dhe shkrime të vjetra fetare.
Line 540 ⟶ 546:
=====Ashrami Satua Baba në Varanasi=====
Satua Baba është një nga shenjtët më të shquar të Varanasit. Ashram Satua Baba është shumë i famshëm si qendër mësimi. Ai është vendi ku të rinjtë mësojnë sanskritisht, gjuha klasike indiane. Ashrami Satua Baba bazohet në një sitem të vjetër mësimi manastiror në Indi. Të rinjtë futen në të për të marrë njohuri të plota të Vedave dhe shkrimeve të lashta sanskrite. Ky [[ashrami|ashram]] është gjithashtu shembulli më i vjetër i gjallë i Guru Shishya Paramparas.<ref>{{cito web|url=http://holyvoyages.com/varanasi/about-satua-baba-ashram-varanasi-india.aspx|title=Satua Baba Ashram in Varanasi|work=holyvoyages.com|language=en |accessdate=29 janar 2017|archive-date=28 mars 2017|archive-url=https://web.archive.org/web/20170328032822/http://holyvoyages.com/varanasi/about-satua-baba-ashram-varanasi-india.aspx|url-status=dead}}</ref>
Ashrami Satua Baba gjendet 10 hapa afër Ghatit Manikarnika. Besohet se ishte vendi ku Shiva iu shfaq si një i moshuar përpara Satua Babas. Ashrami Satua Baba u themelua në shekullin e XVIII dhe ka një shivalingë të njohur në Varanasi. Thuhet se shenjti vaishnavit Aghacharya Guru Anantshri Vibhushit Bhagwan Vishnu Swamiji qëndroi këtu 2652 vjet më parë. Gjithashtu, Ashrami Satua Baba është vendi ku u indoktrinua një nga filozofët më të shquar të Indisë, Jagatguru Shankaracharya nga guruja i tij Govindacharyaji Maharaj. Besohet se kur mbërriti këtu Shiva e mori provimin në vend të tij i paraqitur si Chandala, një besimtar i kastës së të paprekshmëve në Periudhën e Vonë Vedike.
=====Ashramët ose shtëpitë e vejushave në Varanasi=====
Në Varanasi ka më shumë se 38,000 të veja në ashramë dhe shtëpi të ndryshme vejushash. Ky është numri më i madh në Indi pas Vrindavanit. Shumë lëvizje shoqëroro-fetare e kanë përqëndruar veprimtarinë e tyre në mbështetjen e shtëpive të vejushave ku predikohet, lutet, trajnohen të vejat për të qenë pa-varura dhe veprimtari të tjera kulturore si festimet, festivalet, bhajanët etj.<ref name=holyvoyages-widow/>
India është një vend mjaft patriarkal, që i ka mbajtur gratë të nënshtruara, ku një nga shfaqje e tillë është dhe përjashtimi nga shoqëria i vejushave. Në Indi mendohet se të qenit e ve është një mallkim që sjell vuajtje për familjen. Falë përpjekjeve të lord William Bentinck që shfuqizoi Sati Prathan (zakoni i djegjes së grave, shpesh vajza të reja me djegien e kufomës së bashkëshortit. Shumë mizori kundër të vejave janë ndaluar me përpjekjet e qeverisë megjithatë akoma gratë konsiderohen një barrë për burrat. Megjithëse Rigveda dhe Manusmriti bashkë me shumë shkrime të tjera fetare mbrojnë statusin e barabartë për burrat dhe gratë, ka shembuj të dhunimit të të drejtave të grave. Disa nga këta shembuj janë mohimi i arsimimit dhe humbja e punësimit pas martesës që i bënë femrat të varen financiarisht te burrat. Kështu, vdekja e bashkëshortit shkakton humbjen tërësore të të ardhurave dhe gratë shpesh konsiderohen barra. Gratë që mbeten të veja vendosen në Shtëpi Vejushash të menaxhuara nga OJQ dhe qeveria. Ndonjëherë këto gra të mbetura ‘jetime’ pas vdekjes së bashkëshortit mbeten rrugëve duke lypur deri sa vdesin. Shtëpitë e të vejave ose ashramët e vejushave janë përpjekje për ti strehuar këto gra pa njeri dhe të përjashtuara. Në ashramët e vejushave këto të veja gjejnë strehim, veshje, ushqim dhe ndonjëherë punësim me përpjekjet e bamirësve.<ref name=holyvoyages-widow>{{cito web|url=http://holyvoyages.com/varanasi/list-of-widow-ashram-varanasi-up-india.aspx |title=Widow Ashram in Varanasi|work=holyvoyages.com|language=en|accessdate=29 janar 2017|archive-date=2 janar 2017|archive-url=https://web.archive.org/web/20170102224857/http://holyvoyages.com/varanasi/list-of-widow-ashram-varanasi-up-india.aspx|url-status=dead}}</ref>
Në Indi zakonisht besohet se një e ve është e tillë për shkak të disa pandershmërive të të shkuarës. Por kjo nuk ndodh me meshkujt, pasi besohet si është ters nëse dikush shikon fytyrën e një të veje herët në mëngjes ose përcaktimin për një detyrë të re. Të vetë margjinalizohen, u pengohet hyrja në tempuj dhe mbeten në shtëpi. Në shtëpitë e të vejave mund të fitohet mundësia për të ndërvepruar drejtpërdrejt me të vejat dhe percemptimi i tyre i stigmatizimit shoqëror. Njerëzit i vizitojnë ashramët e vejushave për të ndarë një çast të errët të jetëve të tyre të pafata. Kërkimi i studiuesve, veçanërisht të huaj, vijnë për ta kuptuar fenomenin shoqëror dhe rolin e vejushave në vdekjen e burrave, marrdhëniet e familjeve të tyre, bestytnitë në lidhje me të vejat në Shoqërinë Indiane, kushtet e tyre në shtëpitë e vejushave, përpjekjet e qeverisë për ta ndryshuar gjendjen etj.
Duke qenë se Varanasi është një qytet i shenjtë në të janë ndërtuar shumë shtëpi vejushash nga bamirësit, OJQ-të dhe qeveria për të strehuar deri në vdekje, vejushat e pashpresa dhe të moshura. Arsyeja e një numri të tillë ashramësh vejushash është se edhe në Varanasi vejushat braktisen për të vdekur pasi besohet se ai që vdes në Varanasi arrin shpëtimin. Në Indisë Veriore shoqëria është më pak e ndjeshme pasi në veri gratë nuk lejohet të veshin ngjyrë tjetër përveç të bardhës, ndërsa në Indinë Jugore ato lejohen të veshin rroba të bardha dhe të kuqe, kryesisht sari. Përgjithësisht të vejat që janë lënë nga familjet mbahen në ashramët e vejushave. Kushtet e të vejave në këta ashramë nuk janë gjithmonë të mira, pasi ndonjëherë këto gra mbeten pa asnjë qindarkë për të përmbushur ndonjë nga dëshirat e tyre më të vogla pasi qeveria e ndërpret ndihmën për ashramët për muaj.<ref name=holyvoyages-widow/>
Line 553 ⟶ 559:
''Mahashivaratri'' në shkurt është një festë hindu në Varanasi gjatë të cilës zbukurohet çdo tempull i Shivës. Gjatë kësaj feste kryehet procesioni i martesës së Shivës duke filluar nga Tempulli Mahamrityunjaya, Daranagar deri te [[Tempulli Kashi Vishvanatha]] nëpërmjet Chowkut.<ref name="Varun"/>
''Dhrupad Mela'' është një festival muzikor pesë-ditor kushtuar stilit dhrupad të zhvilluar në Ghatin Tulsi në shkurt–mars.<ref name="festival1">{{cite web|last=Uttar Pradesh Tourism |title=Fair and Festivals of Varanasi|url=http://www.up-tourism.com/destination/varanasi/fair_festival.htm|publisher=Uttar Pradesh Tourism| language=en|accessdate=22 tetor 2012|archive-date=26 dhjetor 2018|archive-url=https://web.archive.org/web/20181226115117/http://www.up-tourism.com/destination/varanasi/fair_festival.htm|url-status=dead}}</ref> Në të marrin pjesë artistë të shquar dhe është mjaft popullor mes turistëve të huaj.
''Hanuman Jayantin'' (mars–prill), ditëlindja e Hanumanit celebrohet nga Tempulli Sankat Mochan Hanuman. Gjatë kësaj feste organizohet një ritual i veçant puxha dhe aarti si dhe një procesion publik.<ref name=sm>{{cite news| language=en |url=http://articles.timesofindia.indiatimes.com/2009-04-08/varanasi/28040380_1_music-concert-birju-maharaj-mishra-brothers|title=Sankat Mochan Sangeet Samaroh from April 13|date=8 prill 2009|work=The Times of India|access-date=11 shkurt 2017|archive-date=4 nëntor 2012|archive-url=https://web.archive.org/web/20121104051021/http://articles.timesofindia.indiatimes.com/2009-04-08/varanasi/28040380_1_music-concert-birju-maharaj-mishra-brothers|url-status=dead}}</ref><ref>{{cite news|url=http://articles.timesofindia.indiatimes.com/2009-04-14/varanasi/28001802_1_music-festival-first-night-pandit-jasraj|title=Jasraj, Birju Maharaj enthral on first night|date=14 prill 2009|work=The Times of India| language=en|access-date=11 shkurt 2017|archive-date=4 nëntor 2012|archive-url=https://web.archive.org/web/20121104051028/http://articles.timesofindia.indiatimes.com/2009-04-14/varanasi/28001802_1_music-festival-first-night-pandit-jasraj|url-status=dead}}</ref> Duke filluar nga viti 1923, tempulli organizohn një festival pesë ditor të myzikës dhe kërcimit klasik të titulluar ''Sankat Mochan Sangeet Samaroh'' në këtë periudhë, ku ftohen për të marrë pjesë artistët më të shquar nga e gjithë India.<ref name=Varun/><ref>{{cite news|language=en |url=http://www.hindu.com/fr/2006/04/07/stories/2006040701270300.htm|title=Glimpses of eternity|work=The Hindu|location=Chennai, Indi|date=7 prill 2006|access-date=11 shkurt 2017|archive-date=30 prill 2008|archive-url=https://web.archive.org/web/20080430131308/http://www.hindu.com/fr/2006/04/07/stories/2006040701270300.htm|url-status=dead}}</ref><ref>{{cite news|language=en |url=http://articles.timesofindia.indiatimes.com/2010-04-04/varanasi/28132549_1_music-concert-music-festival-musicians|title=Sankat Mochan music concert begins|date=4 prill 2010|work=The Times of India|access-date=11 shkurt 2017|archive-date=4 nëntor 2012|archive-url=https://web.archive.org/web/20121104051034/http://articles.timesofindia.indiatimes.com/2010-04-04/varanasi/28132549_1_music-concert-music-festival-musicians|url-status=dead}}</ref><ref>{{cite news|url=http://articles.timesofindia.indiatimes.com/2012-04-12/varanasi/31330678_1_padma-awardees-music-festival-flute|title=Sankat Mochan Sangeet Samaroh begins|language=en|accessdate=2 nëntor 2012|work=The Times of India|date=12 prill 2012|archive-date=10 maj 2013|archive-url=https://web.archive.org/web/20130510125240/http://articles.timesofindia.indiatimes.com/2012-04-12/varanasi/31330678_1_padma-awardees-music-festival-flute|url-status=dead}}</ref>
''Ramalila'' e [[Fortesa e Ramnagarit|Ramnagarit]] është një vënie në skenë dramatike e legjendës së Ramas, siç tregohet te ''Ramacharitamanasa''. Drama e sponsorizuar nga Kashi Nareshi, performohet në Ramnagar çdo mbrëmje për 31 ditë. Në ditën e fundit festa arrin një kreshendo pasi Rama eleminon demonin mbret Ravana. Kashi Nareshi Udit Narayan Singh e nisi këtë traditë rreth vitit 1830.<ref>Swati Mitra: [https://books.google.com/books?id=NviJaunGDJMC Good Earth Varanasi City Guide]; 2002, fq. 216</ref><ref name="festival"/>
[[File:Nag Nathaiya festival in Varanasi.jpg|thumb
''Nag Nathaiya Lila'' zhvillohet në ditën e katërt hënore të dyjavështit të muajit hindu të Kartikas (tetor–nëntor), që përkujton fitoren e Krishnas mbi gjarprin Kaliya. Në një inskenim hyjnia Krishna hidhet në Gang për Nag Nathan në Ghatin Tulasi. Shumë njerëz mblidhen për ta parë këtë event. Me këtë rast, në brigjet e Gangut mbillet një degë e madhe e pemës Kadamba (''Neolamarckia cadamba'') në mënyrë që një djal që luan rolin e Krishnës mund të hidhet në lum mbi figurën e Kaliyas. Ai qëndron mbi figurë në një pozë kërcimi duke i rënë fyellit. Njerëzit e shikojnë shfaqjen duke qendruar mbi brigjet e lumit ose në varka.<ref name=69Pintchman70>Tracy Pintchman: [https://books.google.com/books?id=W-9Hq-DOXnEC Guests at God's Wedding: Celebrating Kartik among the Women of Benares]; 2005, fq. 69-70</ref>
''Bharat Milap'' celebron takimin e Ramas dhe vëllait të tij më të vogël Bharata pas kthimit të të parit nga mërgimi 14 vjeçar në [[
''Ganga Mahotsav'' is është një festival muzikor pesë ditor i organizuar nga Departamenti i Turizmit të Uttar Pradeshit, i zhvilluar në nëntor–dhjetor duke kulminuar një ditë përpara Kartika Poornimas (Dev Deepawali). Gjatë Kartika Poornimas, të quajtur edhe Dev Deepawali (festa e Gangut), Gangu adhurohet duke iu ofruar aarti nga mijëra pelegrinë që lëshojnë drita të pluskojnë në lum nga ghatet.<ref name=Varun/><ref name="festival1"/> Ganga Mahotsav është një festë turistike që celebron trashëgiminë e pasur kulturore të Varanasit. Përveç programeve kulturore dhe garën vendore me varka, zhvillohen e dhe ndeshje luftarake të arteve luftarake vendore. Dita përmbyllëse koincidon me festën tradicionale të Dev Deepavalit (festa e dritave të zotave), kur më shumë se një milion fenerë (Diya) ndriçohen në ghatet e Gangut.
Line 571 ⟶ 577:
===Islami===
[[File:Smaller mosque of Aurangzeb, with the north minaret covered with scaffolding (Varanasi) by James Prinsep.jpg|thumb|
Megjithëse ngulimi i myslimanëve filloi në shekullin e XI, pas pushtimit të Mohamad Ghaznavit (1021–1030) dhe konvertimit të një pjese të hinduve, formimi i një grupi kulturor të qëndrueshëm filloi në shekullin e XVIII.<ref>K.G.V., Schwerin, ‘Saint Worship in Indian Islam: the legend of the Martyr Salar Masud Ghazi’, te "Amtiaz Imtiaz (red.), 'Ritual and Religion among Muslims in India'"; 1981, p.146.</ref> Nipi i Mohamad Ghaznavit, Salar Masud ishte vetëm 19 vjeç kur iu bashkua një prej ekspeditave ushtarake dhe vdekja e tij në luftë përkujtohet në formën e festës Ghazi Miyan Ka Mela. Ghazi Miyan Ka Mela zhvillohet nga shumica e të varfërve të klasave të ulëta të myslimanëve dhe një pjesë e hinduve.<ref name="127Rana-conference159">Rana P.B. Singh, referimi: ''Muslim Shrines and Multi-Religious visitations in Hindus' city of Banaras, India: Co-existential Scenario''; 2013, konferenca 'Compostela International Studies in Pilgrimage History and Culture'; Antón M. Pazos (
Në censusin e vitit 2011 distrikti i Varanasit kishte 14.88 % myslimanë, ndërsa qyteti i Varanasit 28.8 %.<ref name=censusi-fetar/> Ata kanë ruajtur një rol domethënës në shoqërinë, kulturën dhe ekonominë tradicionale të qytetit. Rëndësia e myslimanëve në Varanasi vihet në dukje veçanërisht nga prania e 1388 faltoret dhe siteve të tyre të shenjta, krahasuar me 3300 faltoret dhe site të shenjta hindu. Në Varanasi banojnë afërsisht 250,000 myslimanë.
Line 578 ⟶ 584:
Rreth 90 për qind e myslimanëve në qytetin e Varanasit i përkasin sektit sunit, të ndarë në dy grupe: të shkollës së vjetër, si Hanafi, Shafai, Malaki dhe Hambali dhe të shkollës së re, si Barelvi dhe Deobandi. 10 për qindëshi i mbetur përbëhet nga shiitë, të ndarë në tre grupe 1. Athnas ose A-Sarit, Davudi Bohras dhe Imam Ismailit, 2. Ahmadia (Qadiani) dhe 3. Ahle-Hadith. Të gjithë këta grupe formojnë një bashkësi hapësinore të përqëndruar kryesisht në pjesën veri-lindore të qytetit. Përgjatë kohës, nën ndikimin e hinduizmit, edhe mes myslimanëve u zhvillua një rend shoqëror hierarkik me katër nivele: 1) Ashraf (i lartë), si Saiyyad, Sheikh, Mogul dhe Pathan; 2) Atahar (i mesëm), si Rajput, Tyagi dhe Jat; 3) Ajlaf (i ulët), ku përfshihen kasta profesionale si Ansari (endëstit), Darzi (rrobaqepësit), Kassai (kasapët), Mirasi dhe Arajal; dhe 4) më e ulta si Halalkhor, Lal Bagi dhe Mehtar.<ref>Rana P.B. Singh & Pravin S. Rana, Banaras Region: Spiritual and Cultural Guide, 2002.</ref> Rreth 90 për qind e myslimanëve i përkasin bashkësisë së endësve, të njohur si Ansari/Julaha të angazhuar në në bërjen e sarëve indianë.
[[File:Dargah-e-Fatman in 2013 2014-05-30 22-45.jpg|left|thumb|
Duke qenë i njohur si vendi më i shquar, i shenjt hindu, Varanasi nuk ka qenë lidhur me [[
Vendet e shenjta myslimane në qytet përbëhen nga shtatë kategori që përfshijnë 415 xhami, 299 vende kulti të quajtur mazarë, 197 kryqëzime ku kalon procesioni tazija (të njohur si ''imamçokë''), 88 vende varrimi të quajtur ''talaja'', 11 vende të veçanta për lutje të quajtur idgahë, tre site për varrosjen e tazijave dhe 375 site të tjera fetare.<ref name=Singh54>Rana Singh: [https://books.google.com/books?id=JwMaBwAAQBAJ&pg=PA54 Banaras: Making of India’s Heritage City]; 2009, fq. 54</ref>
Vendet e shenjta myslimane në Varanasi mund të ndahen në shtatë tipe: 1) 415 xhami. 2) 299 mazarë (varre dëshmorësh) 3) 197
Në Varanasi ndodhen 15 xhami me vlerë domethënëse historike. Veçanërisht për tu përmendur janë Xhamia Abdul Razzaq, Xhamia Alamgir, Xhamia Bibi Razia, Xhamia Chaukhambha, Xhamia Dhai Nim Kangore, Xhamia Fatman, Xhamia Ganje Shahada, [[Xhamia Gyanvapi]] dhe [[Hazreti|Hazret]] Sayyed Salar Masud Dargah. Shumë nga këto xhami u ndërtuar nga elementet e faltoreve hindu që u shkatërruan me porosi të pushtuesve ose sunduesve myslimanë. Dy xhamitë më të mirënjohura janë [[Xhamia Gyanvapi]] dhe [[Xhamia Alamgir në Varanasi|Xhamia Alamgiri]].<ref name="Time Out259">[https://books.google.al/books?id=CUZpPim5nnQC&pg=PA259 Time Out India: Perfect Places to Stay, Eat and Explore]; 2010; fq. 259</ref>
Xhami më pak të njohura në Varanasi janë Jamia Masjid, e vendosur në Maulvibagh në Sigra, një destinacion i rëndësishëm i myslimanëve të Varanasit; Badi Masjid në Kashibagh; Masjid Hafiz Zahoor në rrugën Durgakund; Masjid Fatman në Ramakanth Nagar; Masjid Al Quraishi në Mauilbibagh, Jaddumandi; Habibshah Masjid në Shivpur dhe Masjid në Jaitpura.<ref name=varanasionline-mosques/><ref name=holyvoyages-mosques>{{cito web|language=en |url=http://holyvoyages.com/varanasi/famous-islamic-mosques-varanasi-up-india.aspx|title=Mosques in Varanasi|work=holyvoyages.com|accessdate=31 janar 2017|archive-date=16 qershor 2017|archive-url=https://web.archive.org/web/20170616084811/http://holyvoyages.com/varanasi/famous-islamic-mosques-varanasi-up-india.aspx|url-status=dead}}</ref>
[[File:Varanasi 2010 ghats2.JPG|thumb|
Numri tërësor i vendeve të shenjta arrin në 1,388 nga të cilët gjysma ndodhen në xhami dhe mazarë bashkë. Ka dy tipe xhamish – njëra historike dhe tjetra e përgjithshme. Mes 15 xhamive historike, më të famshmet janë Dhai Nim Kangoore, Ganje Shahada, Chaukhambha, Bibi Razia, Gyanavapi, Alamgiri Dharahra, Fatman dhe Abdul Razzaq.<ref name="127Rana-conference159"/>
Line 623 ⟶ 629:
===Krishtërimi===
[[File:Saint Mary's Cathedral in Varanasi-1.jpg|thumb|
Në censusin e vitit 2011 distrikti i Varanasit kishte 7696 të krishterë, ndërsa qyteti i Varanasit kishte 4034 të krishterë.<ref name=censusi-fetar/> Në Periudhën Britanike Varanasi përvetësoi edhe Krishtërimin, që ishte i huaj për traditat e rrënjosura thellë hinduiste. Në shekullin e XVIII, nën administrimin e Warren Hastings, qyteti sundohej nga East India Company. Gjatë kësaj kohe, kompania promovoi qëllimisht mësimin e gjuhës sanskrite dhe teologjisë hindu nëpërmjet themelimit të Shkollës Sanskrite në vitin 1791 duke krijuar një klimë të përshtatshme, për të propaganduar dogmat e krishtera në qytet. Me ngulimin e popullsisë britanike në periudhën koloniale, përgjatë shekullit të XVIII dhe të XIX në Varanasi u ndërtuan shumë kisha që nuk kanë rrënjë të thella historike.<ref name=holyvoyages-churches/>
Në vitin 1830, u themelua seminari i parë anglez, i quajtur Seminari Anglo-Indian dhe erdhën misionarë të krishterë për të predikuar. Ata patën ndikim në klasën e ulët të shoqërisë hindu, veçanërisht te të paprekshmit.<ref name=35Singh36>Rana P.B. Singh: Banaras: [https://books.google.com/books?id=JwMaBwAAQBAJ&pg=PA35 Making of India’s Heritage City]; 2009, fq. 35-6</ref> Megjithatë, me përfundimin e sundimit britanik, krishtërimi nuk u përhap më tej në Varanasi, që numëron 22 kisha.<ref name=35Singh36/> Koha më e mirë për ti vizituar insititucionet e krishtera në Varanasi është gjatë Krishtlindjeve, të Premteve të Mira dhe të dielave.<ref name=varansionline-churches>{{cito web|url=http://www.varanasionline.in/city-guide/churches-in-varanasi|title=Churches in Varanasi|publisher=varanasionline.in|language=en |accessdate=2 shkurt 2017}}</ref>
Të krishterët protestantë të Varanasit janë të organizuar nën autoritetin e Dioqezës së Laknaut, me qendër në Allahabad, pjesë e Kishës Anglikane dhe Protestante të Indisë Veriore,<ref>{{Cite web|url=http://www.cnisynod.org/tehdisc.aspx#|title=The Dioceses|language=en |publisher=cnisynod.org|url-status=dead|access-date=11 shkurt 2017|archive-date=19 qershor 2010|archive-url=https://web.archive.org/web/20100619064902/http://www.cnisynod.org/tehdisc.aspx}}</ref> Ndërsa ata katolikë janë të organizuar nga Dioqeza Katolike Romane e Varanasit (latinisht Varanasiensis) që është pjesë e Provincës Kishtare të Agras me seli Katedralen e Shën Mërisë.<ref>{{cite web|url=http://www.gcatholic.org/dioceses/diocese/vara0.htm|title=Diocese of Varanasi| language=en|publisher=gcatholic.org}}</ref>
Këto kisha kanë një histori të përbashkët koloniale, që mbahen nëpërmjet shtimit të të konvertuarve. Megjithatë, kohët e fundit janë krijuar edhe disa kisha të reja me emra në hindi dhe tërësisht indiane në organizmin fetar, përveç parimeve bazë të krishtërimit.<ref name=holyvoyages-churches>{{cito web|url=http://holyvoyages.com/varanasi/about-christian-churches-varanasi-up-india.aspx|title=Churches of Varanasi| language=en |publisher=holyvoyages.com|accessdate=2 shkurt 2017|archive-date=28 mars 2017|archive-url=https://web.archive.org/web/20170328091138/http://holyvoyages.com/varanasi/about-christian-churches-varanasi-up-india.aspx|url-status=dead}}</ref>
;Kisha e Shën Thomait në Godowlia
Kisha e Shën Thomait në Godowlia, është një kishë e vjetër protestante e vendosur në zemër të Varanasit. Ajo ndodhet në kryqëzimin Girijaghar, lagjja Godowlia në Varanasi, shumë afër Stacionit Hekurudhor të Kantonit. Ajo është nën autoritetin e Dioqezës së Laknaut të Kishave Anglikane dhe Protestante të Indisë Veriore.<ref name=holyvoyages-churches/>
Kisha ka një lartësi prej 18.3 metrash. Ajo është ringjyrosur së fundmi me ngjyrë të verdhë të hapur dhe të bardhë, tipike të kishave protestante, pasi po e humbiste teksturën e saj.<ref>{{Cite web|url=http://timesofindia.indiatimes.com/city/varanasi/This-church-of-unknown-years-stands-tall-in-Godowlia/articleshow/11223317.cms|title=This church of unknown years stands tall in Godowlia|language=en|accessdate=3 gusht 2015|date=23 dhjetor 2011|work=The Times of India}}</ref>
Rreth historisë së kësaj kishe në një zonë të dominuar nga hindutë dihet pak, megjithëse struktura prej tullash e tanishme e kishës sugjeron se ajo është ndërtuar para vitit 1700. Në muret e saj nuk ka mbishkrime që të shënojnë kohën e ndërtimit, megjithatë besohet se Shën Thomai i njohur si Didimus, një nga 12 apostujt e Jezu Krishtit, e vizitoi qytetin midis viteve 52 - 72 të e.s.. Shën Thomai ishte apostulli i vetëm i Jezusit që shkoi jashtë Perandorisë Romake për të predikuar ungjijtë dhe për të përhapur krishtërimin. Ai besohet se e kapërceu Detin Arabik dhe lundroi për në Indi në vitin 52 të e.s. në Kerala ku përhapi besimin e krishterë mes hebrejve të atyshëm. Në itinerarin e tij, përveç shumë qyteteve të tjera të vjetra kryesisht në Indinë Jugore, ishte dhe Varanasi dhe besohet se ai predikoi në këtë vend kur zona e tanishme e ngjeshur e qytetit nuk kishte gjë tjetër veç pak tempujve dhe Lumit Gang. Ky vend i veçantë u bë vend adhurimi duke çuar në formimin e Kishës së Shën Thomait. Megjithëse nuk ka të dhëna për ta përkrahur këtë tezë, dihet se gjatë periudhës së Perandorisë Romake marrdhëniet me Indinë lulëzuan nëpërmjet shkëmbimeve të mallrave, besimeve, filozofisë dhe kulturave.<ref name=holyvoyages-churches/>
Line 656 ⟶ 662:
===Xhanizmi===
[[File:Jain Ghat, Varanasi, UP, India.jpg|thumb|
Në censusin e vitit 2011 distrikti i Varanasit kishte 1898 xhainistë, ndërsa qyteti i Varanasit 1417.<ref name=censusi-fetar/> Xhainizmi është një fe shumë e vjetër, bashkëkohese me Budizmin dhe Hinduizmin. Ajo është feja e 6-të më e ndjekur në Indi. Kultura indiane është ndikuar thellësisht nga Xhainizmi në ide, gjuhë, letërsi dhe arkitekturë. Xhina ose xhain do të thotë fitimtar. Mahavira, tirthankara i 24-rt, i konsideruar si themeluesi i [[Xhainizmi]]t, ka histori të ngjashme me atë të Budës. Ai ishte një princ i kastës Kshatriya i lindur në shekullin e VI në Kundagram (Muzaffarpur, Bihar) që në moshën 30 vjeçare vendosi të kërkonte të vërtetën duke braktisur familjen. Pas 13 vjetësh ai arriti ndriçimin dhe që nga ajo kohë u quajt Xhain bashkë me ndjekësit e tij. Përpara Mahaviras kishin qenë 23 tirthankara (profetë të hyjnizuar) të Xhainizmit, por Mahavira vlerësohet se e ripërtëriti besimin duke zhdukur ligësinë që i ishte ngjitur besimit me kalimin e kohës. Megjithatë xhainizmi nuk u përhap aq gjerësisht sa [[Budizmi]].<ref name=holyvoyages-jain/>
Më vonë, me shfaqjen e diferencave midis ndjekësve të Xhainizmit, ai u nda në dy degë: Digambara dhe Svetambara. Digambara beson në mos dhunën e skajshme deri në jetesën e zhveshur për të shmangur vrasjen edhe të qenieve më të vogla. Prandaj ky sekt përkrah nudizmin e rreptë, në fakt në sanskritisht 'digambara' do të thotë 'lakuriq'. Digambara e kundërshton hyrjen e grave në bashkësinë fetare, pasi i konsideron ato si pengesa të shpëtimit. Një nga ndjekësit e mëdhenj të këtij sekti ishte Chandargupta Maurya. Ndërsa Svetambara beson se mos-dhuna e skajshme nuk është e mundur praktikisht. Sekti Svetambara pranon veshjen me të bardha dhe ndjek mësimet e Xhainit ashtu si dhe të gjitha shkrimet e Xhainizmit. Svetambarasit janë më liberal për gratë duke i pranuar ato në grup.<ref name=holyvoyages-jain/>
Disa monumente të shquara xhainiste janë Mali Abu në Raxhastan, [[Shravanabelagola]] në Karnataka, [[Shpellat Udayagiri dhe Khandagiri]] në Odisha, ndërsa Gomateshvara është statuja më e lartë xhainiste në Indi. Pas sundimit të të huajve si Kanishka u krijua një larmi e madhe në stilin e skulpturës, për tu krijuar dy forma të rëndësishme të saj: Stili Mathura dhe Stili Grek.<ref name=holyvoyages-jain/>
Besimi xhainist ka një lidhje para-historike me Varanasin, që përmendet në shumë shkrime të lashta xhainiste. Ato i referohen Varanasit (Kashi) si një Tirtha Xhaine (vend i shenjtë), pasi aty kanë lindur 4 nga 24 tirthankara (profetë të hyjnizuar) të rëndësishëm, Suparshvanatha (i 7-ti), Chandraprabha (i 8-ti), Shreyansnatha (i 11-ti) dhe Parshvanatha (i 23-ti).<ref name=varanasitour-shreyanshnath>{{cite web|url=http://varanasi-tourism.net/sarnath-tourism/shreyanshnath-temple-varanasi.html|2=Shreyanshanth Temple|publisher=varanasi-tourism.net|language=en|accessdate=4 shkurt 2017|title=Kopje e arkivuar|archive-date=29 dhjetor 2016|archive-url=https://web.archive.org/web/20161229153933/http://varanasi-tourism.net/sarnath-tourism/shreyanshnath-temple-varanasi.html|url-status=dead}}</ref>
Parshvanatha, tirthankara i 23-të, lindi në shekullin e VIII p.e.s. pranë Bhelupurit në Varanasi, tani i identifikueshëm me Tempullin Xhainist Parshvanatha; ai parashtroi parimin e triadës së Mahavratave (zotime të mëdha) –ahimsa ("mos-dhuna"), asteya ("mos-vjedhja") dhe aparigraha ("mos-
Varanasi ka tempuj të shumtë xhainistë, ku dy më të rëndësishmit janë Tempulli Shri Parshvanath Digambara dhe Svetambara në Bhelupur dhe Tempulli Xhainist Digambara në Sarnath.<ref name=holyvoyages-jain>{{cite web|url=http://holyvoyages.com/varanasi/about-famous-jain-temples-varanasi-up-india.aspx|title=Jain Temples in Varanasi|language=en |publisher=holyvoyages.com|accessdate=3 shkurt 2017|archive-date=28 mars 2017|archive-url=https://web.archive.org/web/20170328161135/http://holyvoyages.com/varanasi/about-famous-jain-temples-varanasi-up-india.aspx|url-status=dead}}</ref>
*'''Tempujt Xhainistë Parshvanath Digambara dhe Svetambara'''
[[File:Jain_Mandir.JPG|thumb|left|369px|Tempulli xhainist Parshvanath]]
'''Tempujt Xhainistë Parshvanath Digambara dhe Svetambara''' është një tempull i dyfishtë në Bhelpur, kushtuar Parshvanathës, tirthankaras së 23-të xhainist, të lindur aty. Tempujt e vegjël i përkasin njëri sektit Digmabara ndërsa tjetri atij Svetambara, që megjithë diferencat ideologjike kanë krijuar një histori bashkëjetese. Diferenca e vetme është se Tempulli Digambara ka një idhull të zi 75 cm të lartë, ndërsa Tempulli Svetambara një idhull të bardhë 60 cm të lartë. Tirtha Kshetra Xhainiste Shri Parshvanath në Bhelupur gjendet afërsisht 5 km nga qendra e qytetit, rreth 3 km nga Banaras Hindu University dhe 4 km nga Kazermat e Varanasit. Tirtha në të cilën ndodhen këta tempuj përmendet në tekste të shekullit të XIV.<ref name=33Singh35/><ref name=holyvoyages-parshvanath>{{cite web|language=en |url=http://holyvoyages.com/varanasi/about-shri-parshvanath-digambara-shwetambara-jain-temples-varanasi-india.aspx|title=Shri Parshvanath Digambara & Shwetambara Jain Temples of Varansi|publisher=holyvoyages.com|accessdate=3 shkurt 2017|archive-date=25 tetor 2017|archive-url=https://web.archive.org/web/20171025031646/http://holyvoyages.com/varanasi/about-shri-parshvanath-digambara-shwetambara-jain-temples-varanasi-india.aspx|url-status=dead}}</ref><ref name=Jain>{{Cite web|url=http://www.varanasionline.in/city-guide/jain-temples-in-varanasi|title=Jain temples in Varanasi|publisher=Varanasi City Online}}</ref><ref>{{Cite web|url=http://www.jainpushp.org/temples-india/up.htm| language=en|title=Jain Temples - Uttar Pradesh|work=Bhelupura - the birthplace of 23rd Tirthankar|publisher=ainpushp.org}}</ref>
Kompleksi i tempullit është jashtëzakonisht i qetë. Tempulli është ngjyrosur në të verdhë të zbehtë dhe paraqet një mjeshtri të madhe skulpturore. Ai ka skulpturën e idhullit të Parshvanathës dhe shumë paraqitje të tij në formën e gjarprit, që është simboli i tij. Muret e kompleksit tempullor me shumë histori legjendare qëndrojnë të larta në ndërtesat Varanasit.<ref name=holyvoyages-parshvanath/>
*'''Tempulli Xhainist Digambara në Sarnath'''
[[File:Sridigamber_Jain_Temple,_Singhpuri,_Sarnath,_Varanasi.jpg|right|thumb|Tempulli Xhainist Shreyanshantha Digambara, Singhpuri, Sarnath]]
Tempulli Xhainist Digambara është një tempull kushtuar tirthankarës së 11-të xhainiste, Shreyansnatha në jug-perëndim të Stupës Dhamekh në Sarnath. Tempulli është rreth 11 km nga qyteti i Varanasit, pranë Archeological Survey of India Museum dhe Tempullit të Durgës.
[[Tempulli xhainist]] në Sarnath u ndërtua në vitin 1824 dhe thuhet se gjendet në vendin ku ka lindur Shreyanshnatha, tirthankara i 11-të. Ai është një shembull i shkëlqyer i arkitekturës moderne me elemente të traditës së lashtë. Tempulli ka një strukturë të bukur të skalitur, që paraqet artin, arkitekturën dhe skulpturat e bukura xhainiste, që shfaqin skulptura të lidhura me jetën e Mahaviras dhe shumë legjenda të Literaturës Xhainiste.<ref name=holyvoyages-digambara>{{cite web|url=http://holyvoyages.com/varanasi/about-digambara-jain-temple-sarnath-varanasi-india.aspx|title=Digambara Jain Temple, Sarnath Varanasi|language=en |publisher=holyvoyages.com|accessdate=3 shkurt 2017|archive-date=15 janar 2020|archive-url=https://web.archive.org/web/20200115131003/https://holyvoyages.com/varanasi/about-digambara-jain-temple-sarnath-varanasi-india.aspx|url-status=dead}}</ref> Tempulli i Shreyanshnathës mban një vend shumë domethënës në arkitekturën fetare xhainiste. Tempulli i tij në Varanasi u ndërtua nga ndjekësit xhainistë të asaj kohe. Struktura e tempullit është tërësisht e ndryshme nga arkitektura e zakonshme e tempujve xhainistë në Indi. Struktura me majë të hollë e varrit të artë i jep atij një pamje të bukur nga jashtë dhe spiritualitet nga brenda.<ref name=varanasitour-shreyanshnath/>
Në vend gjendet akoma një ashtakod stoop (kolonë tetëkëndore) e stërmadhe prej 31.4 m e lartë, e cila besohet se është rreth 2200 vjeçare. Idhulli i këtij tempulli është një statujë në blu e Shreyanshnatha Bhagvanit, 75 cm e lartë në pozicionin e zambakut (Padmasana). Territori i tempullit ka mjaft pemë që i japin ndjesinë e ngrohtësisë, qetësisë dhe prehjes. Tempulli i Shreyanshnathas gjendet në afërsi të Parkut Arkeologjik të Sarnathit, pranë Stupës Dhamekh dhe është i rrethuar nga vende të gërmuara arkeologjike. Pranë tij gjendet Parku i famshmëm i Drerit në Sarnath.<ref name=varanasitour-shreyanshnath/>
[[File:Digamber Jain Temple, Sarnath.jpg|thumb|left|
Tempulli i përket sektit Digambara, që nuk i lejon gratë të hyjnë dhe nuk beson në jetën familjare të Mahavira Xhainit. Ata besojnë se veshjet janë zotërime materiale që e rrisin varësinë dhe dëshirën. Sipas besimeve xhainiste, Shreyanshnatha u bë një Siddha – një shpirt i çliruar që shkatërroi të gjitha karmat e tij. Ai lindi si biri i mbretit Vishnu dhe mbretëreshës Vishnu Devi në Simhapuri, pranë [[Sarnathi]]t në Dinastinë Ikshvaku. Babai i tij quhej Vishnu Raj ndërsa nëna quhej Vishnu Devi. Shreyanshnatha ishte një person me mendje shenjtori që nga fillimi, por për shkak të urdhrave të prindërve të tij, ai zhvilloi një jetë familjare dhe drejtoi mbretërinë e babait për disa kohë. Ai u bë vetë baba i një djali dhe pas pak vitesh, ia dorëzoi atij mbretërinë dhe u bë një muni ose asketik fetar. Ai u bë menjerë i ditur dhe arriti ndriçimin shpirtëror. Ai e braktisi trupin e tij dhe arriti nirvanën në Malin Samed.<ref name=varanasitour-shreyanshnath/>
;Tempulli Xhainist në Bhadaini
Tempulli Xhainist u ndërtua në vendin e lindjes së Suparshvanathas, tirthankarës së 7-të, i vendosur në bregun e Gangut në Ghatin Bochchraj (pranë Ghatit Xhainist) në Varanasi. Tempulli u ndërtuar në vitin 1885 në pjesën e sipërme të Ghatit Xhain. Në këtë vend Parshvnatha jo vetëm lindi por arriti edhe ndriçimin. Ai është gjithashtu vendi i katër Kalyanakëve të Suparshvanthas. Në afërsi të tempullit gjenden dy [[dharamshala]].<ref name=easternup-bhadaini>{{cito web |url=http://www.easternuptourism.com/varanasi-jain-digamber-temple-bhadaini.php|title=Jain Digamber Temple, Bhadaini|language=en|accessdate=5 shkurt 2017|archive-date=21 nëntor 2016|archive-url=https://web.archive.org/web/20161121111751/http://easternuptourism.com/varanasi-jain-digamber-temple-bhadaini.php|url-status=dead}}</ref>
*'''Ahichchhatra Parshvanatha Atishaya Kshetra'''
Ahichchhatra Parshvanath Atishaya Kshetra Digambara është një qendër e vetëdijes fetare xhainiste, pranë Qendrës Shëndetësore Parësore në Ramnagar, Varanasi. Ky vend i shenjtë Kshetra është i vendosur në fshatin Ramnagar i rrethuar nga një mjedis i bukur dhe i qetë. Rreth 2800 vjet më parë Parshvanatha Bhagvan këtu arriti ‘keval gyan’ nëpërmjet ‘tapashcharan-it’ të thellë. Është vendi i shenjtë i vetëm ku ‘Samvar Deva’, kundërshtari i Parshvanathës u përpoq të krijonte pengesa për meditimin e tij dhe kur ‘Dharnendra’ pa se ‘Samvar Deva’ po shpërqëndronte Parshvanatha Bhagvanin, për të treguar përkushtimin e tij ndaj tij, gjarpëri Dharnendra e ngriti atë mbi 'kapuçin' e tij dhe Padmavati e shtriu kapuçin e saj sipër Parshvanathës dhe kështu pengesa e Samvar Devës dështoi. Pikërisht në atë moment Parshvanatha u ndriçua nga ‘Keval Gyan-i’ dhe ‘Gyan Kalyanka’ u festua me përkushtim nga zota dhe njerëz të ndryshëm. Më vonë në Samavsharanin e parë të Parshvanatha Bhagvanit u zhvillua këtu nga Kuber-i me urdhër të Indra Devës dhe ‘divya dhvanit’ të tij.<ref name=templeadvisor-parshvanath>{{cito web|url=http://www.templeadvisor.com/temples-in-india/jain-temples/ahichchhatra-parshvanath-atishaya-kshetra|title=Ahichchhatra Parshvanath Atishaya Kshetra|publisher=templeadvisor.com|language=en|accessdate=5 shkurt 2017|archive-date=1 prill 2017|archive-url=https://web.archive.org/web/20170401135509/http://www.templeadvisor.com/temples-in-india/jain-temples/ahichchhatra-parshvanath-atishaya-kshetra|url-status=dead}}</ref>
Në lashtësi ky vend ishte i famshëm si ‘Sankhyavati’ por më vonë, pas mbrojtjes së Parshvanath Bhagvanin nga kokat e gjarprinjve Dharnendra dhe Padmavati, ky vend u bë i njohur si ‘Ahichchhatra’. Kjo është Panchal Janapada e 52 Janapadave të krijuara nga Adinatha Bhagvani. Gjatë periudhës pasuese Panchal Janapada u nda në Panchal Verior dhe Jugor. ‘Kampila’ mbeti kryeqyteti i Panchalit Jugor ndërsa Ahichchhatra mbeti kryeqyteti i Panchalit Verior. Gjatë Periudhës së ‘Mahabaratës’ Panchali Verior drejtohej nga mbreti ‘Drona’ ndërsa Panchali Jugor nga ‘Drupada’. Sipas një prej mbishkrimeve të zbuluara nga shpella e Pabhosa Kshetras pranë Kaushambit ky vend quhej edhe ‘Adhichakra’.<ref name=templeadvisor-parshvanath/>
Line 705 ⟶ 711:
===Budizmi===
{{Shiko gjithashtu|Vende Pelegrinazhi Budist në Indi}}
[[File:Gautama Buddha first sermon in Sarnath.jpg|
Në censusin e vitit 2011 distrikti i Varanasit kishte 1146 budistë, ndërsa qyteti i Varanasit 461.<ref name=censusi-fetar/> [[Sarnathi]], një rrethinë e Varanasit, është vend pelegrinazhi budist, pasi është vendi i Parkut të Drerit ku [[Buda|Gautama Buda]] thuhet se bëri predikimin e tij të parë rreth parimeve bazë të [[Budizmi]]t.<ref name=Mellor-Podany73>R. Mellor & A. H. Podany: [https://books.google.com/books?id=l8MqX3QAmIkC&pg=PA73 The World in Ancient Times: Primary Sources and Reference Volume]; 2005, fq. 73</ref> '''[[Sarnathi]]''' është një qytet i vendosur 13 km në veri-lindje të Varanasit pranë vendbashkimit të lumenjve Gang dhe Gomati në koordinatat {{coord|25.3811|N|83.0214|E|display=inline}}. Për budistët, [[Sarnathi]] (ose Isipatana) është një nga [[Vende Pelegrinazhi Budist në Indi|katër vendet e pelegrinazhit]] të përcaktuara nga Gautama Buda, ku tre të tjerat janë [[Kushinagari]], [[Bodh Gaya]] dhe [[Lumbini]]. Ai ka qenë zhvilluar si një vend pelegrinazhi, si për budistët nga [[India]] ashtu dhe ata jashtë saj. Një numër vendesh në të cilët [[Budizmi]] është i rëndësishëm (ose mbizotërues), midis tyre [[Tailanda]], [[Japonia]], [[Tibeti]], [[Sri Lanka]] dhe [[Mianmari]], kanë ngritur tempuj dhe manastire në Sarnath në stilin që është tipik pë vendin përkatës. Kështu, pelegrinët dhe vizitorët kanë mundësinë të përjetojnë një panoramë të [[Arkitektura Budiste|Arkitekturës Budiste]] të kulturave të ndryshme.
Line 712 ⟶ 718:
Duke parë se Varanasi ka një vend të veçant në vendet e shenjta budiste dhe besimtarët budistë nga e gjithë bota kryejnë pelegrinazh përgjatë gjithë vitit në Sarnath, festat budiste të Varanasit janë të rëndësishme.
[[File:Sarnath tibetan temple 1.jpg|thumb|
Një nga festat më domethënëse të Budizmit është Vaishakha Purnima {dita e hënës së plotë të Vaishakhas (prill-maj)}, që nderohet si dita e lindjes, ndriçimit dhe shpëtimit të Shakyamunit nga të gjithë besimtarët. Budistët zhvillojnë Prabhat Pherin (ecjen qarkore të mëngjesit) në këtë ditë. Statuja e Budës në Moolgandha Kuti Vihara adhurohet në mënyrë rituale duke e qarkuar në cirkumambulacion, u jepet ushqim majmunëve, kryhen recitime dhe në darkë bëhet ndezja e qirinjve. Përveç ndjekësve indianë, gjatë kësaj feste në Varanasi marrin pjesë edhe besimtarë nga [[Sri Lanka]], Tailanda, Mianmari, [[Malajzia]], [[Japonia]], [[Kina]], Taivani, Korea, [[Kamboxhia]], [[Nepali]] etj. Mahabodhi Society organizon një grumbullim plotë ngjyra që përfshin edhe dinjitarë të lartë. Vibhuti Narayan Singh-u, mbreti i Kashit, është gjithashtu një i ftuar i rregullt i këtij kongregacioni. Qeveria e Uttar Pradeshit vendosi të organizoi çdo vit një festë budiste tre ditore (Bauddha Mahotsava) në këtë vend që nga viti 1997, me synimin e fokusimit mbi jetën e Budës nëpërmjet prezantimeve kulturore si drama etj. Në vitet e fundit, kjo festë është zhvendosur në ditën e Kartika Purnimas, dita e hënës së plotë të Kartikas (shtator-tetor).<ref name="32Budist-Kranti-Suman37"/>
Gjatë dekadave të fundit, Central Institute of Higher Tibetan Studies në Sarnath ka organizuar një festë intelektuale dyvjeçare. Gjatë ditës së Vaishakha Poornimas, Në kohën e daljes së hënës së plotë, murgjit, fillestarët, studiuesit dhe mësuesit e Budologjisë mblidhen në parkun e Bibliotekës Santarakshita. Një imazh i Të Bekuarit vendoset mbi një piedestal me drita dekorative duke përkujtuar atë të Prabhamandalës (aureola e dritës). Ceremonia fillon me këndimin e lutjeve nga murgjit në gjuhën bhot. Pastaj studiuesit e ftuar ndezin qirinj përballë imazhit si dhe kryhet Buddharpana (dorëzimi te Buddha) i volumit të publikimit Dhee. Librat e rrallë të Indisë dhe vendeve të tjera janë tema kryesore. Bashkohen pjesët që mungojnë, korrigjohen gabimet bazuar në veprat e studimit në të gjitha gjuhët e botës në të cilat ata traktate janë shkruar. Kështu besohet se realizohet dhe kuptohet Buda. Kjo festë nuk bëhet me pompozitet, por vetëm me punë intelektuale. Kjo festë intelektuale përsëritet gjatë ditës së Kartika Poornima, dita në të cilën përfundon Varshavasa (qëndrimi katër muajor në një vend gjatë stinës së shirave të Budës).
[[File:A Buddhist temple at Sarnath.jpg|thumb|
Tradita budiste i bashkon murgjit në manastire gjatë periudhës së shirave dhe ata mund të largohen vetëm pas kësaj dite. Gjatë kësaj dite, festa zhvillohet me gëzim të madh nga laikët në Mulagandha Kuti Vihara dhe [[vihara]]t e afërta. Reliket e Budës nxiren në procesion në vend dhe ndjekësit nga vende të ndryshme lejohet ta shikojnë reliket në tempull. Kjo ngjarje zhvillohet një herë në vit. Pas lutjeve dhe adhurimit të mëngjesit, murgjëve u ofrohet ushqim dhe rroba që nuk lejohet ti ndryshojnë përveç këtij rasti. Kjo ceremoni është e njohur si Kathina (pjesë orizi). Rrobat bëhen prej leshi të ashpër, të ngjyrosura sipas ngjyrës së sektit. Në zonat Theravada, veçanërisht në Sri Lanka, sipas traditës rrobat ngjyhen, enden dhe thuren në të njëjtën ditë. Pjesa tjetër e ditës kalohet në meditim dhe adhurim dhe në darkë ndizen fenerë dhe qirinj në tempuj dhe në stupa.<ref name="32Budist-Kranti-Suman37"/>
Line 726 ⟶ 732:
===Sikizmi===
Në censusin e vitit 2011 distrikti i Varanasit kishte 3309 sikistë, ndërsa qyteti i Varanasit 2610 të tillë.<ref name=censusi-fetar/> Guru Nanak-u erdhi dy herë në Varanasi, në vitin 1502 si i ri gjatë një pelegrinazhi dhe në vitin 1506, për ndërveprimin fetar me të urtit e Varanasit, kur predikoi dogmën e [[Sikizmi]]t gjatë festës së Mahashivaratrit. Guruja i 9-të Tegh Bahadur (1664–1675) erdhi në Varanasi në vitin 1666 dhe vendi ku ai qëndroi quhet Asu Bhairava Sangar (Nichibagh), ku qëndroi edhe Guruja i 10-të dhe i fundit sikist, Guru Gobind Singh. Gobind Singh-u kishte dërguar pesë dishepuj të tij në Varanasi për të mësuar sanskritisht. Kjo shkollë ekziston edhe sot me emrin Guru Nanak Sanskrit Vidyalaya në Bisheshvarganj. Vende të tjera të rëndësishme fetare të Sikizmit janë tre vendet e shenjta të njohura si Sangatet dhe një manastir në Ramnagar, që thuhet se zotëron kopjen origjinale të Guru Granth Sahibit. Pranë Augharnath-ka-Takias ndodhet gjithashtu një [[gurdvara]] madhështore. Shumica e sikistëve këtu janë emigrantë nga Punxhabi Perëndimor në [[Pakistani|Pakistan]] që u vendosën pas ndarjes së Indisë në vitin 1947.<ref name=35Singh36/>
Dalitët përbëjnë 13% të popullsisë së Varanasit.<ref>{{cite news|title=city's demographics consists of 14% Muslims, 25% OBCs, 13% Dalits, and 46% upper castes|language=en |url=http://www.india.com/election-2014/this-is-how-narendra-modi-will-win-varanasi-27780/}}</ref> Shumica e dalitëve janë ndjekës të Guru Ravidassit. [[Shri Guru Ravidass Janam Asthani]] është një vend i rëndësishëm pelegrinazhi për ravidasit nga e gjithë [[India]]. Me popullaritetin në rritje të këtij tempulli si dhe numrit në rritje të pelegrinëve, Qeveria e Uttar Pradeshit ka menduar të ngrejë përmendore të përshtatshme për Guru Ravidass Ji-në në Varanasi.<ref>{{cite web|title=Ultimate Place of Pilgrimage, Shri Guru Ravidass Janam Asthan Mandir, Varanasi |url=http://sachkhandballan.net/main.php?page=Ultimate_Place_of_Pilgrimage_Shri_Guru_Ravidass_Janam_Asthan_Mandir_Varanasi|publisher=Sachkhandballan.net|language=en |accessdate=29 korrik 2015|archive-date=20 mars 2015|archive-url=https://web.archive.org/web/20150320040951/http://sachkhandballan.net/main.php?page=Ultimate_Place_of_Pilgrimage_Shri_Guru_Ravidass_Janam_Asthan_Mandir_Varanasi|url-status=dead}}</ref>
;Gurdvara Gurubagh
Gurdvara Gurubagh i është kushtuar Guru Nanak Devit, që e vizitoi Varanasi në shekullin e XVI, gjatë festës së Shivaratrit. Ai mendohet se kishte një ndërveprim të madh me shumë studiues brahminë dhe sadhusë. [[Gurdvara]] ka një sallë të gjerë drejtkëndore me një shenjtërore që ofron ndenjëse për vizitorët. Ndërtesa e tanishme u përurua më 23 nëntor 1969, me rastin e përvjetorit të 500-të të lindjes së Guru Nanak-ut. Gjatë festave të guruve sikë orgnaizohen sabad-kirtanë.<ref>{{cito web|url=http://www.easternuptourism.com/varanasi-gurudwara-gurubagh.php|title=Varanasi Gurudwara Gurubagh|publisher=easternuptourism.com |language=en|accessdate=5 shkurt 2017|archive-date=21 nëntor 2016|archive-url=https://web.archive.org/web/20161121111816/http://easternuptourism.com/varanasi-gurudwara-gurubagh.php|url-status=dead}}</ref>
Gurdvara Gurubagh është e vendosur në kryqëzimin Gurubagh, në rrugën Guru Nanak. Ajo është rreth 4 km nga Stacioni Hekurudhor i Kazermave të Varanasit.
;Gurdvara Tapasthal
Gurdvara Tapasthal e njohur edhe si Gurdvara Badi Sangat Sri Guru Teg Bahadur është gurdvara më e vjetër dhe më e rëndësishme në Varanasi. Ajo është ndërtuar për të përkujtuar qëndrimin e Guru Teg Bahadur-it. Guru Govind Singh-u gjithashtu e vizitoi këtë vend në vitin 1670, gjatë rrugës së tij nga [[Patna]] për në Punxhab. Ndërtesa e saj e parë u ndërtua nga maharaxha Narinder Singh i Patialas në vitin 1854 dhe u rikonstruktua duke u shndërruar në një ndërtesë tre katëshe në vitin 1950. Shenjtërorja ndodhet në fund të sallës së gjerë në katin e parë. Brenda sallës së mbledhjes, ndodhen dy faltore të shtesë – një dhomë e vogël e quajtur ‘Tap Asthan’ dhe një pus i ngusht i quajtur ‘Baoli Charan Ganga’. Këtu mbahen 17 Hukumnama (letra të Gurusë), një palë këpucë dhe dy Chola që i përkasin Guru Teg Bahadur-it, një palë këpucë që i përkasin Guru Govind Sahib-it. Besohet se Guru Nanak Sahib-i gjithashtu e ka vizituar këtë vend.<ref>{{cito web|url=http://www.easternuptourism.com/varanasi-gurudwara-tapasthal.php|title=Varanasi Gurudwara Tapasthal|publisher=easternuptourism.com|language=en |accessdate=5 shkurt 2017|archive-date=21 nëntor 2016|archive-url=https://web.archive.org/web/20161121172432/http://easternuptourism.com/varanasi-gurudwara-tapasthal.php|url-status=dead}}</ref>
Gurdvara Tapasthal gjendet rreth 3 km nga Stacioni Hekurudhor i Kazermave të Varanasit, e vendosur në zonën Nichibagh pranë Aas Bhairon-it. Një ditë e veçantë e [[gurdvara|gurdvarës]] është Prakash Utsavi.
====Shri Guru Ravidass Janam Asthani====
[[File:RavidasiVaranasi.JPG|thumb|
'''Tempulli [[Shri Guru Ravidass Janam Asthani]]''' (श्री गुरु रविदास जनम स्थान dhe ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਰਵਿਦਾਸ ਜਨਮ ਅਸਥਾਨ) në Seer Goverdhanpur të Varanasit, është vendi vendi kryesor i pelegrinazhit për ndjekësit e besimit Ravidasi.<ref name="outlookindia.com 2015">{{cite web|title=Mayawati fails to pay visit to Ravidas' birth place|website=outlookindia.com|date=21 shkurt 2008|url=http://www.outlookindia.com/news/article/mayawati-fails-to-pay-visit-to-ravidas-birth-place/547086|language=en|accessdate=20 tetor 2015}}</ref><ref name="The Times of India 2015">{{cite web|title=Huge congregation expected for Ravidas Jayanti celebrations|website=The Times of India|date=2 shkurt 2015|language=en |url=http://timesofindia.indiatimes.com/city/varanasi/Huge-congregation-expected-for-Ravidas-Jayanti-celebrations/articleshow/46094766.cms|accessdate=20 tetor 2015}}</ref>
Tempulli është qendra kryesore e pelegrinazhit për ndjekësit e besimit Ravidasi nga bashkësi si Ad-Dharmët,<ref>{{Cite web |url=http://adidharammission.com/
[[File:Sant Samaj at 635th Birth Anniversary of Guru Ravidass ji at Varanasi.JPG|thumb|left|
Tempulli Janam Asthan i Guru Ji-së në Seer Goverdhanpur të Varanasit tani ka fituar statusin e Begampuras (prehjes) për ndjekësit e Guru Ji-së duke u bërë vendi kryesor i pelegrinazhit për ta. Çdo vit, gjatë ditëlindjes së Guru Ravidass-it, tempulli mbledh miliona besimtarë nga India dhe më gjerë. ''[[Shri Guru Ravidass Janam Asthani]]'' është afërsisht 13 minuta me makinë nga Ghati i Sant Ravidas-it.<ref name="Ravidas Ghat to Shri Guru Ravidass Janam Asthan Mandir 2015">{{cite web|title=Ravidas Ghat to Shri Guru Ravidass Janam Asthan Mandir |website=Ravidas Ghat to Shri Guru Ravidass Janam Asthan Mandir|date=5 tetor 2015|url=https://www.google.co.in/maps/dir/Ravidas+Ghat,+Dumraon+Colony,+Varanasi,+Uttar+Pradesh/Shri+Guru+Ravidass+Janam+Asthan+Mandir,+Seer+Goverdhanpur,+Varanasi,+Uttar+Pradesh+221005/@25.2611345,82.9862396,5755m/am=t/data=!3m1!1e3!4m13!4m12!1m5!1m1!1s0x398e319356fa1cbf:0xbd341065b0cead04!2m2!1d83.0091181!2d25.2836247!1m5!1m1!1s0x398e31792cffa1d1:0x44c331ffd6cc6b8b!2m2!1d82.998758!2d25.256477?hl=en|language=en |accessdate=20 tetor 2015}}</ref>
;Historia:
[[File:GuruRavida.jpg|thumb|284px|Gjurmët e gdhendura të Sri Guru Ravidass-it]]
Guri i themeleve të këtij tempulli u vendos nga Sant Hari Dass-i, bashkë me një numër të madh ndjekësisht të Dera Ballan-it, veçanërisht të përfaqësuar nga Sant Sarwan Dass-i, të hënën e 14 qershorit 1965 gjatë ditës së Ashad Sankrantit. Besimtarët përcaktuan vendlindjen e Guru Ravidass-it dhe ndërtuan aty tempullin. Besohet se Guru Ravidass-i në këtë vend jetoi dhe kryente ritet e adhurimit fetar. Ndërtimi i tempullit u përfundua në vitin 1994 sipas stilit të [[Arkitektura Sikiste|Arkitekturës Sikiste]]. Saheb Kanshi Ram, kryetari i Partisë Bahujan Samaj, kreu vendosjen ceremoniale të kubesë së artë në majë të tempullit.<ref>{{cite news|title=the foundation stone of Guru Ravidass Gate at Varanasi was laid by BSP founder Kanshi Ram on May 25, 1997|url=http://timesofindia.indiatimes.com/city/chandigarh/Deciphering-dera-politics/articleshow/10849962.cms|newspaper=Times of India|language=en}}</ref><ref>{{cite web|title=Shri Guru Ravidass Janam Asthan Mandir Seer Govardhanpur, Varanasi (U.P.) |url=http://www.gururavidassguruji.com/place-of-pilgrimage|language=en|access-date=11 shkurt 2017|archive-date=15 mars 2015|archive-url=https://web.archive.org/web/20150315012830/http://www.gururavidassguruji.com/place-of-pilgrimage|url-status=dead}}</ref>
Më 16 korrik 1998, K. R. Narayanan-i, presidenti i atëhershëm i [[India|Indisë]], kreu ceremoninë e hapjes së portës së stërmadhe monumentale të hyrjes për në tempull. Porta e Shri Guru Ravidass-it në Lanka Chauraha pranë Banaras Hindu University përmes Rrugës ''Kanshi Ram'' të çon te Shri Guru Ravidass Janam Asthani.<ref name="The Times of India 2011">{{cite news|title=Dera Sachkhand Ballan|newspaper=The Times of India|date=24 nëntor 2011 |url=http://timesofindia.indiatimes.com/city/chandigarh/Deciphering-dera-politics/articleshow/10849962.cms|language=en|accessdate=20 tetor 2015}}</ref><ref>{{cite news|title=Varanasi pours out heart| language=en |url=http://timesofindia.indiatimes.com/city/varanasi/Varanasi-pours-out-heart-for-Nepal-quake-victims/articleshow/47094022.cms|newspaper=The Times of India}}</ref>
==Arkitektura dhe urbanistika==
I konsideruar si një nga qendrat më të shquara të pelegrinazhit në Indi, Varanasi gjendet në brigjet e Gangut, ku një tërheqje të rëndësishme arkitekturore përbëjnë [[ghatet]] e tij. Ghatet përbëhen nga shumë shkallë që çojnë drejtë tempujve, dyqaneve dhe shtëpive të vendosura ngjeshur në rrugica të ngushta. Arkitektura e qytetit mbetet e paplotë pa arkitekturën e vjetër islamike që luan një rol të rëndësishëm në pasurinë e tij arkitekturore. Gjatë sundimit mysliman, perandorët mogulë ndërtuan shumë xhami në Varanasi.
Arkitektura e Varanasit pasqyron një larmi stilesh ndërtimi, modelimi dhe detajesht të shkrirë nga stilet indiane dhe më tej. Në qytetin shpirtëror të Varanasit shihen ndërtesa të lashta në rrëjona, kolona të forta, ballkone tradicionale, mure me tulla të kuqe, rrugica të ngushta të mbingarkuara, ndërtesa moderne të papërshtashme, tempuj të mbuluar me blozë dhe zona të mbuluara nga hiri. Rrjedha e lumit Gang është e shoqëruar me ndërtime në formën e shkallëve të ghateve. Shumica e ghateve kanë qenë ndërtuar gjatë sundimit të Perandorisë Maratha. Secili nga 84 ghatet ka historinë, mitet, eposet dhe stilin e tij të arkitekturës. Ballkonet me kolona kanë xhali të punuara në mënyrë të rafinuar, nike të vogla dritaresh ose dyqanesh, të skalitura në mënyrë të përpiktë në gurë të ndërtesave me kacavjerrëse nëpër veranda. Kjo lloj arkitekture ndihmon në ndërveprimin mes njerëzve.<ref>{{cito web|language=en |url=http://www.dsource.in/resource/architecture-varanasi/architecture-kashi|title=Architecture of Varanasi|author=Nina Sabnani, Sumant Rao, Ruchi Shahand, Piyush Verma|accessdate=22 dhjetor 2016}}</ref>
Sensi i mbylljes, errësirës dhe ngarkesës në rrugicat e ngushta të qytetit të vjetër kontraston me hapsirën dhe gjerësinë e ghateve. Pamjet panoramike të tetëdhjetë e katër ghateve siç shihen nga lumi dhe bregu kontrastojnë me pamjet e fokusuara në bregun perëndimor. Peizazhi urban paraqet pamjen e majëzave të tempujve, ritmin e shkallëve, hapjet dhe platformat buzë lumore duke e bërë të dukshëm rendin e nënkuptuar vizual.<ref name="Ghats Workshop">Ghats of Varanasi on the Ganga in India - The Cultural Landscape Reclaimed - Varanasi Site Workshop, 2014. Department of Landscape Architecture University of Illinois at Urbana Champaign, USA and Bhanubhen Nanavati College of Architecture for Women (BNCA), Pune, India</ref>
Line 827 ⟶ 833:
|}
Në master planin e vitit 2011, rreth 0.95% e sipërfaqes (82.50 ha) nga 8,645 ha ishte përcaktuar si zonë historike, monumentale dhe arkeologjike, që në master planin e vitit 2031 është pakësuar në vetëm 0.38% (92.40 ha) nga sipërfaqja e përgjithshme e propozuar prej 24,646 ha.<ref>{{cite journal|author=Rana P.B. Singh|date=shkurt 2015|title=Banaras: Visioning Cultural Heritage & Planning|journal=SANDHI, A Journal of Interfacing Science-Heritage and Technology-Tradition of India| language=en|volume=1|issue=1|pages=100-22|ISBN=978-93-80813-32-5}}</ref>
Në master planin 1991-2011, për herë të parë në historinë e master planeve të Varanasit, u propozuan disa strategji të trashëgimisë urbane dhe zonimit të trashëgimsë; për ruajtur dhe konservuar lavdinë e lashtë të Varanasi dhe për të identifikuar shërbimet, infrastrukturën dhe komplekset monumentale të nevojshme. Pak mbi 2% e zonës tërësore është propozuar si zonë turistike dhe e trashëgimisë. Theksi është vënë më shumë te përdorimi qeveritar dhe gjysëm-qeveritar. Sipas planit të zonimit, në Varanasi mund të identifikohen pesë zona të trashëgimisë:<ref>Rana P.B. Singh: Heritagescapes and Cultural Landscapes; 2011, kapitulli 10, fq. 209-50</ref>
Line 834 ⟶ 840:
Trashëgimia buzë-lumore mbulon pjesën e qytetit që shtrihet brenda 200 m nga bregu i lumit. 84 ghate buzë-lumore mbulojnë një gjatësi prej 6.8 km përgjatë bregut në formë gjysëm-hëne të Lumit Gang, Ganga-ji, nga pikë-bashkimi i përroit Asi në jug deri te pikë takimi i lumit Varana në veri. Këtu bregu lumor mbizotërohet nga pallatet e lartë të ndërtuar nga mbretërit dhe zotërit e pjesëve të ndryshme të Indisë midis shekullit të XVIII dhe të XX ashtu si dhe zona përgjatë ghateve është e mbizotëruar nga faltore dhe tempuj të ndryshëm. Një nga ndërtesat më mbresëlënëse është Pallati Darbhanga, tashmë i quajtur ‘Pallati Brij Rama’ (i zotëruar nga Clarcks' Hotel Group), që është në proces shndërrimi në një hotel të trashëgimisë që do të rezultoi në humbjen e trashëgimisë dhe promovimin e ndotjes mjedisore. [[Ghatet në Varanasi]] përfaqësojnë ansambet më të shkëlqyer të arkitekturës monumentale të lidhur me veprimtaritë e përditshme të besimtarëve, duke simbolizuar kështu trashëgiminë e traditës së Indisë. [[Ghatet]] janë nyja lidhëse e ritualeve madhore dhe festave (‘burimet e trashëgimisë kulturore jo materiale’) në qytetin e shenjtë, nga ku fillojnë dhe përfundojnë të gjitha ritualet fetare hindu.
Prania e 84 ghateve formon një zinxhir simbolik të vendeve të shenjta. Në terma kozmologjikë numri 84 i referohet 84 lakëve (njëqind mijë) të specieve organike që përshkruhen në [[mitologjia hindu|mitologjinë hindu]], ku çdo ghat përfaqëson 100,000 specie organike (yoni). Kështu duke bërë banja të shenjta në Gang në të gjitha ghatet shpirti vetiak pastrohet nga të 8,400,000 speciet. Ky numër i referohet gjithashtu udhëtimit kozmik, dmth. 12 zodiakëve ose ndarjes së kohës
Në mënyrë që të përthithi rritjen e popullsisë në qendrën e qytetit të vjetër, po ndërtohen godina të reja si duke shkatërruar strukturat e vjetra ashtu duke ndërtuar mbi to. Meqë shumica e vendeve të trashëgimisë janë në këto zona të banuara dendur me rrugica të ngushta, dy urdhëra të qeverisë së Uttar Pradeshit urdhërojnë që: “në të gjitha qytetet e vendosura përgjatë lumit Gang, nuk mund të kryhen veprimtari zhvilluese 200 metra nga bregu i lumit”. Ai ndalon në mënyrë specifike ndërtimet e reja në ghatet breg-lumore përveç nëse këto ndërtesa janë tempuj, [[matha]] dhe [[ashrami|ashramë]] (manastire) dhe vetëm nëse këto e kanë aprovuar planet ndërtimore ose janë vetëm duke u rikonstruktuar. Urdhërat vazhdojnë duke thënë se të gjitha ndërtimet e tjera të vjetra që janë brenda 200 metrave nga ghatet mund vetëm të rikonstruktohen. Në përgjithësi këta urdhëra synojnë të mbrojnë integritetin, shenjtërinë dhe lavdinë e lashtë të qyteteve përgjatë Gangut. Bregu i lumit në formë gjysëm-hëne është një tempull panoramik në formë amfiteatri, ku [[ghatet]] përbëjnë platformat, uji altarin dhe dielli perëndinë.
Line 860 ⟶ 866:
Idea e mandalas përputhet me nocionin hindu të rendit kozmik.<ref>John M. Malville: Sun worship in contemporary India; 1985, Man in India (Ranchi), 63 (3), fq. 172</ref> Në botën orientale idea e qytetit të lashtë është zhvilluar në fushën psiko-kulturore dhe proceset ekonomike në përmasat e hapësirës dhe kohës që çojnë në formimin e organizim të rregulluar territorial.
Kozmograma është një dizajn magjiko-hapsinor, që kombinon kozmosin makro-, mezo- dhe mikro- në një rend dhe nivel bashkimi. Kjo mënyrë shërben për të shpjeguar dhe përjetuar marrdhënien tërësore midis Njeriut dhe Kozmosit, dhe ku pika qendrore përfaqëson frymën-jetësore të tokës. Numri 108, një kozmogramë numerike në vetëvete, ka një kuptim kozmogonik të lidhur me 27 yjësitë dhe ritmin e jetës njerëzore ose 8 drejtimet kardinale. Ajo në këtë mënyrë përcakton kardinalitetin, qendrorizmin dhe qarkullimin rrethor.<ref>R.P.B. Singh: "Cosmic layout of Hindus’ Sacred City, Varanasi (Benares)"; 1993, 9 (2), fq. 245</ref> Struktura bazë e kozmogramit përbëhet nga tre pjesë: një rreth (drita), një katror (uji) dhe një trekëndësh (era). Në këntekstin numerik, katrori përcakton 9 pika (planetet), rrethi 4 pika (drejtimet) dhe trekëndëshi 3 akset (botët mitike). Bashkëveprimi i tyre (9 x 4 x 3) jep 108; ky plan strukturor në tërësi simbolizon një kozmogram.<ref>{{cite journal|author=Rana P.B. Singh|title=Sacred Geometry of India’s Holy City, Varanasi: Kashi as Cosmogram|year=1994|journal=National Geographical Journal of India|location=Varanasi|language=en|ISSN=0027-9374/ 0944|volume=40|page=190}}</ref>
Përdorimi i simbolizmit të trupit njerëzor tregon një tjetër nivel të kuptimit të mikrokozmosit. Ky është përshkruar gjerësisht te Vastu Vidya, një traktat mbi arkitekturën. Nëpërmjet parimit të ekzistencës që detyrohet të marr dhe të mbaj një formë të caktuar është vendosur një rend, forma bazike të cilit ka qenë Vastu-Purusha Mandala – një plan strukturoro-fenomenal, që mund të shpjegohet nga riti i flijimit vedik. Forma spirale simbolizon lëvizjen, lëvizjen ciklike të kohës. Prej nga ka rrjedhur ecja rituale përqark një vendi të shenjtë. Një altar i rrumbullakët simbolizon botën tokësore dhe një katror në të simbolizon atë qiellore.<ref name=volwahsen44>Andreas Volwahsen: Living Architecture: Indien. 1969, fq. 44</ref>
Plani i themeleve të vetë tempullit është një mandala, që përfaqëson një imazh të ligjeve që drejtojnë kozmosin.<ref name=volwahsen44/> Ecja rituale ose cirkumambuacioni simbolizon udhëtimin kozmik dhe njohjen e tij. Sipas [[Vastu shastra]]ve (manuale mbi arkitekturën), kozmograma bazë (Vastu-Purusha Mandala) për një plan sipërfaqeje mund të kryhet në 32 mënyra; më e thjeshta përbëhet nga një katror, që mund të ndahet në 4, 9, 16, 25, 36, 49, 64, 81, 100 dhe kështu deri në 1,024 katrorë.<ref>{{cite journal|author=Rana P.B. Singh|title=Sacred Geometry of India’s Holy City, Varanasi: Kashi as Cosmogram|year=1994|journal=National Geographical Journal of India|location=Varanasi| language=en|ISSN=0027-9374/ 0944|volume=40|page=198}}</ref>
Përmasat e zgjedhura për këto plane nuk janë të parëndësishme. Numri më i zakonshëm i zgjedhur për planet është 81, Ekashiti Pada (9 x 9 rrjeta katrorësh, pada). Brihat Samhita tregon se 81 katrorët ishin të përshtatshme për themelimin e qyteteve, pallateve dhe shtëpive, ndërsa projektet me 64 katrorë ishin të përshtatshëm për tempujt.
Line 874 ⟶ 880:
Historikisht, praktikat hindu të ritualeve, festave, udhëtimeve të shenjta, hyjnive dhe lidhjeve të tyre simetrike bëri të formohej një sistem hapsinor i shenjtë që është akoma i perceptuar nga pelegrinët dhe besimtarët. Modeli i qyteteve tradicionale dhe mbretërore në Indi, ndjek kryesisht një arketip kozmik, duke pasqyruar fuqinë kozmo-magjike. Në këtë mënyrë “qytetet tokësore, tempujt ose institucionet fetare kanë kopjet e tyre në sferën transhendentale, shpesh të identifikuar me qiejt”.<ref>Th. H. Gastner: Myth and Story; 1954, Numen, 1, fq. 191</ref>
Sipas Matsya Puranas, një tekst i shekullit të IX, plani i qytetit ka nevojë të zhvillohet në formën e tij me përcaktimit e hapsirës për hyjnitë e ndryshme. Brahma (Krijuesit) thuhet se qëndron në nëntë katrorët në qendër, duke formuar një katërkëndësh të hapur.<ref>Vinay: [https://books.google.al/books?id=KUIYFxbng1YC Matsya Purana]; ISBN 81-288-0678-5, 253.21</ref> Vendosja e hyjnive bëhet sipas statusit dhe rëndësisë së tyre në praktikat e ritualeve hindu. Tetë drejtimet kardinale kontrollohen nga hyjnitë gardiane që i ruajnë. Ky plan paraqet bashkimin simbolik të trupit, hapsirës dhe kozmosit. Qyteti i [[Madurai]]t në Indinë Jugore përbën një shembull të tillë. Sipas Malville “në çdo qytet hindu, paraqitja më e kuptueshme e bashkimit të makrokozmosit dhe mikrokozmosit është tempulli”.<ref>{{cite journal|author=John M. Malville|title=Astronomy at Vijayanagara: Sacred Geography confronts the cosmos |year=1994|journal=National Geographical Journal of India|language=en|issue=40|pages=171-88}}</ref> Në fakt, “si në kozmologji ashtu dhe kozmogoni, tempulli mundëson një hartë të universit siç ai ekziston sot dhe një përfaqësim të proceseve krijuese kozmogonike që e kanë drejtuar dhe vijojnë ta drejtojnë prodhimin e tij”.<ref>John M. Malville: "Cosmogonic Motifs in Indian Temples"; in, "Sacred Architecture and Traditions of India, China, Judaism and Islam"; red. Emily Lyle, 1992, fq. 25</ref>
Varanasi, i njohur si mikrokozmosi i Indisë dhe qyteti më i shenjtë i besimit hindu, ka ruajtur modelin e tij kozmik, që u zhvillua në të shkuarën historike. Ai është një lloj simboli, që kondenson të gjithë Indinë në një rreth të madh të shenjtë, një mandala gjeografike, një hartë kozmike. Varanasi përfaqëson një përzierje komplekse të struktrës kozmike dhe shenjtërisë vendore që është zhvilluar pa mbështetjen e mbretërimit të shenjtë. Mandala e pelegrinazhit përfaqëson kalimin nga makrokozmosi (qielli) në mezokozmos (toka) dhe më tej në mikrokozmos (tempulli ose trupi) që është formuar nga rrjeti i itinerareve të pelegrinazhit. Lidhja e brendshme midis këtyre tre niveleve arkitipike ndonjëherë është i shprehur në idenë e një aksi qendror rreth të cilit rrotullohet kozmosi. Kjo qendër shërben si një lidhje komunikimi midis qiellit dhe tokës; është axis mundi. Në Varanasi cirkuitet e ndryshme të pelegrinazhit, si sekuencë, të çojnë nga hapsira e jashtme në të brendshmen, duke paralelizuar makro-, mezo- dhe mikrokozmosin si dhe fuqinë trashendentale.
Line 913 ⟶ 919:
Shiva dhe Parvati, të dy ishin duke vuajtur larg nga Kashi. Shiva kërkoi një mënyrë për të krijuar një të çarë në dharman e Divodasas dhe dërgoi 64 yoginit e tij duke i shkaktuar atij rrëzimin nga pushteti. Shiva dërgoi edhe Adityan (diellin), Brahman dhe ganat por suksesi i parë i atribuohet zotit të ganave, Ganeshës, që e realizoi qëllimin e tij por dështoi të braktiste qytetin e shenjtë si paraardhësit e tij, që edhe Shankara nuk mund ta lërë. Kur Vishnu arriti në Kashi, ai zbarkoi në fillim te Ghati Adikeshava. Ai krijoi pasoja të tilla që Divodasa u bind plotësisht linte mbretërimin e tij dhe të tërhiqej. Periudha e largimit të zotave nga toka ishte koha kur u shfaq legjenda e Kashit në formën e tij më të hershme. Pas veprimit të fundit të Mahadevas, Divodasa iku për në parajsë fizikisht sipas bekimit të dhënë nga atij nga Brahma. Shiva i pa formë u kthye në Kashi përsëri, me vëmenjden e të gjitha perëndive të dërguara nga ai, që ishin tepër të hipnotizuara për të ikur nga qyteti. Kur Shiva u kthye në Kashi për rimarr rolin e tij qendror aty, Rrethi i Shenjtë i të gjithë zotave ishta tashmë në vend.
Gjatë shekujve XII-XVII të sundimit mysliman, shumica e tempujve të Varanasit u shkatërruan. Në këtë mënyrë plani bazë strukturor e humbi identitetin e tij. Më vonë, kur situata u qetësua, tempujt u rindërtuan në vende të ndryshme.<ref>{{cite journal|author=Rana P.B. Singh|title=Sacred Geometry of India’s Holy City, Varanasi: Kashi as Cosmogram|year=1994 |journal=National Geographical Journal of India|location=Varanasi|language=en|ISSN=0027-9374/ 0944|volume=40|page=199}}</ref> Në këtë mënyrë struktura dhe rrjeti i gjeometrive të shenjta u bë kompleks, ku ndërlidhjet e pavarura dhe ndërvarura dhe orientimet në mënyrë të vazhdueshme takohen dhe kthehen në rrjetin kozmik. Ruajtja dhe vazhdimësia e traditave fetare ndihmon të shpjegohet rrjeti i komplikuar i Varanasit si kozmogramë, rreshtimin gjeometrik dhe mjediset e gjalla të ritualeve.<ref>Rana P.B. Singh: "Cosmic Order and Cultural Astronomy: Sacred Cities of India"; 2009, kapitulli 5, fq. 151</ref>
Literatura mahatmya (glorifikuese) përshkruan format e tij të ndryshme, territoret dhe numrat e shenjtë të bashkangjitur të tij. Mes simboleve të tillë, përshkrimi i formave të larmishme të Kashit/Varanasit në kohën mitike është unik në paraqitjen hapsinore.<ref>Rana P.B. Singh: The Image of Varanasi: Sacrality and perceptual world; 1988, National Geographical Journal of India, nr. 34 (1): fq. 3-5</ref> Nagara Khanda e Skanda Puranas<ref>Kashi Rahasya; 1957, Gurumandala Granthamalaya, nr. XIV, vol. III, fq. 119</ref> përshkruan formën territoriale të qytetit të shenjtë në katër epoka mitike (yuga në kozmologjinë hindu). Sipas saj, forma e Varanasit ishte si një trident (trishula) në Epokën Krita/ Satya (epokë me 1.728.000 vjet), një disk (çakra) në Epokën Treta (1.296.000 vjet), karro (ratha) në Epokën Dvapara (864,000 vjet) dhe një guackë kërmilli deti (shankha) në Epokën Kali (432,000 vjet). Këto katër forma tregojnë qartësisht demarkacionin territorial të Varanasit,<ref>Rana P.B. Singh: "Cosmic Order and Cultural Astronomy: Sacred Cities of India"; 2009, kapitulli 5, fq. 155</ref> nëpërmjet siteve të faltoreve të ndryshme.<ref>Rana P.B. Singh: Banaras, Making of India’s Heritage City; 2009, fq. 108</ref>
Line 931 ⟶ 937:
Paraqitja e Varanasit si një formë antropomorfike e Shivës ka qenë shtrirë për të paraqitur formën zoomorfike, si ‘Demi Nandi’, mjeti transportues i Shivës, i mitologjizuar si një strukturë kozmogonike e Varanasit; Nandi kujdeset për ritmin e kohës dhe funksionin që drejton ‘samsaran’ për llogari të padronit të tij, Shiva.<ref>Rana P.B. Singh: Cosmic Order and Cultural Astronomy: Sacred Cities of India; 2009, kapitulli 5, fq. 157</ref>
Duke ndjekur traditën gojore, qyteti simbolizon edhe trupin e Vishnut. Panchatirthat (pesë ghatet më të shenjta mes numri të përgjithshëm të 84 ghateve përgjatë Gangut) simbolizojnë trupin mikro-kozmik të Vishnut. Asi është koka, Dashashwamedha është kraharori, Manikarnika është kërthiza, Panchaganga përfaqëson kofshët ndërsa Adi Keshava këmbët.<ref>{{cite journal |author=Rana P.B. Singh|title=Sacred Geometry of India’s Holy City, Varanasi: Kashi as Cosmogram|year=1994|journal=National Geographical Journal of India|language=en |location=Varanasi|ISSN=0027-9374/ 0944|volume=40|pages=189-216}}</ref> Kjo përkujton vendosjen e këmbës hyjnore të Vishnut në Varanasi; në këtë mënyrë zona përgjatë lumit Gang është trupi i Vishnut. Te Kashi Khanda thuhet se “Duke u larë në pesë tirtha, një person nuk merr kurr përsëri një trup me pesë elemente. Në vend të kësaj ai bëhet Shiva pesë-fytyrësh në Kashi”.<ref>Kashi Khanda; Gurumandala Granthamalaya No.XX vol.IV, 1961, 84.114</ref> Këta mite i referohen ndërvarësisë së ngushtë midis traditave vaishnavite dhe shaivite; sipas mitit, Shiva dhe Vishnu janë një identitet integral në Varanasi.<ref>Rana P.B. Singh: Cosmic Order and Cultural Astronomy: Sacred Cities of India; 2009, kapitulli 5, fq. 151-85.</ref>
Varanasi është krahasuar me një grua<ref>Kashi Khanda; Gurumandala Granthamalaya No.XX vol.IV, 1961, 7.66</ref> dy sytë e bukur të së cilës janë Lolarka (në jug) dhe Adi Keshava (në veri), dy krahët formohen nga lumi Varana (në veri) dhe përroi Asi (në jug). Në këtë mënyrë territori midis dy lumenjve dhe dy vendeve hyjnore bashkohet në një energji hyjnore të paraqitur në formën e një gruaje. Pastaj, në një nivel tjetër, ndodhen dy faltore të ‘Qytetit si hyjneshë’. Faltorja e vogël e Kashi Devit në Ghatin Lalita është lartësuar si dhënësja e lehtësimit nga të gjitha mëkatet dhe cikli i rimishërimit.<ref>Kashi Rahasya; Gurumandala Granthamalaya, No. XIV, vol. III, 1957, 17.29</ref> Në mënyrë të ngjashme është treguar edhe Varanasi Devi, faltorja e të cilës qëndron në Tempullin Trilochana,<ref>Kashi Khanda; Gurumandala Granthamalaya No.XX vol.IV, 1961, 33.127</ref> megjithëse, ndonjëherë vetë qyteti është përmendur si hyjneshë nënë.<ref>Kashi Khanda; Gurumandala Granthamalaya No.XX vol.IV, 1961, 30.71</ref>
Line 940 ⟶ 946:
Qyteti është zonuar në rrathë gjithmonë e më të vegjël, ku secila zonë ka cirkumambulacionin e saj të pelegrinazhit. Psh.: Itinerari i madh Panchakroshi rrethon të gjithë Kashin dhe të jetosh brenda kufijve të kësaj zone konsiderohet si mbarësi.
Në Varanasi ekzistojnë 56 cirkuite ose itinerare pelegrinazhi, nga të cilët pesë janë më popullorët dhe që kanë rëndësi në bërjen e rrjetit të kozmogramës kozmologjike. Sinteza përfundimtare e mjedisit të qytetit përfaqëson ndërveprimin e makro-, mezo- dhe mikro- kozmosit në nivele të ndryshme, ku, në nivelin mikro, tempulli përfaqëson kozmosin, megjithatë, për shkak të shkatërrimit të madh të tempujve gjatë sundimit dhe pushtimeve myslimane, struktura bazike ka humbur. Përgjatë kohës këto struktura janë rindërtuar dhe janë krijuar mite për të rigjallëruar lavdinë e lashtë dhe fuqinë mistike. Prandaj struktura dhe rrjeti i gjeometrive të shenjta është bërë kaq kompleks dhe nuk është i lehtë për tu kuptuar.<ref>{{cite journal|author=Rana P.B. Singh|title=Sacred Geometry of India’s Holy City, Varanasi: Kashi as Cosmogram|year=1994 |journal=National Geographical Journal of India|location=Varanasi|language=en|ISSN=0027-9374/ 0944|volume=40|page=189}}</ref>
Itineraret formojnë një formë të parregullt rrethore duke ndjekur një sekuencë që fillon dhe përfundon te Manikarnika, pasi Manikarnika simbolizon krijimin dhe përfundimin e proceseve. Në fillim të pelegrinazhit, Manikarnika përbën një pjesë të periferisë, por në fund ajo bëhet qendra, fokusi i itinerarit cirkumambulator.<ref name=300Tiwari304/> Udhëtimet e shenjta të brendshme takohen te Jananavapi, i konsideruar si axis mundi. Tempulli i Madhyameshvaras shërben si qendra për mbulimin e rrethit që së pari është përmendur te Padma Purana (Sristi Khanda), një tekst i shekullit të VII. Me praninë e dy axis mundisve i gjithë sistemi është bërë i ndërlikuar.
Line 1.044 ⟶ 1.050:
Master Plani Zhvillimit të Qytetit (1991-2011) ka identifikuar zonat e trashëgimisë së qytetit dhe ka formuluar rregullimet në mënyrë të përshtatshme për mbrojtjen dhe zhvillimin e tyre. Autoriteti i Zhvillimit të Varanasit së fundmi ka ndërrmarrë hapa për hartimin e një dokumentacioni të kuptueshëm të trashëgimisë së gjerë arkitekturore dhe asaj jo materiale të qytetit nëpërmjet formulimit të kornizës ligjore për ruajtjen e përshtatshme të panoramës së tij kulturore.
Përveç 19 siteve arkeologjike të identifikuara nga Archaeological Survey of India (ASI),<ref name="Archaeological Survey of India">{{cite web|title=Alphabetical List of Monuments – Uttar Pradesh|url=http://asi.nic.in/asi_monu_alphalist_uttarpradesh_patna.asp|language=en |publisher=Archaeological Survey of India|accessdate=22 tetor 2012|archive-date=11 janar 2019|archive-url=https://web.archive.org/web/20190111101312/http://asi.nic.in/|url-status=dead}}</ref> disa nga vendet më famshme të interesit janë Aghor Peethi, [[Xhamia Alamgir në Varanasi|Xhamia Alamgir]], [[Kolonat e Ashokas|Kolona e Ashokas]], Bharat Kala Bhawani (muzeu i artit), Tempulli Bharat Mata, Central University for Tibetan Studies, Tempulli Dhanvantari, Mandiri i Durgës, [[Jantar Mantari i Varanasit|Jantar Mantari]], [[Tempulli Kashi Vishvanatha]], Tempulli Sankat Mochan Hanuman, Mahatma Gandhi Kashi Vidyapith, [[Tempulli i Ri Vishwanath]] në kampusin e Banares Hindu University, [[Fortesa e Ramnagarit]], [[Ghatet në Varanasi|Ghatet breg-lumore]], Tempulli Tulsi Manas.<ref name=Tourist>{{cite web|url=http://varanasi.nic.in/default.htm|title=DEO Varanasi |work=Tourist Information: Places of Interest|language=en|publisher=Varanasi District Administration by National Informatics center}}</ref>
'''Stupa Dharmarajika''' është një nga pak stupat para-Ashokase që kanë mbijetuar, megjithëse vetëm themelet i kanë mbetur. Pjesa tjetër e Stupës Dharmarajika u zhvendos në Varanasi për tu përdorur si material ndërtimi në shekullin e XVIII. Në atë kohë, u gjetën gjithashtu edhe reliket e Stupës Dharmarajika. Këto relike u hodhën për pasojë në lumin Gang.
Rrënojat e '''Mulagandhakuti Viharas''' shënojnë vendin ku Buda kaloi stinën e tij të parë të shirave, ndërsa Mulagandhakuti Vihara moderne është manastir i ndërtuar në vitet 1930 nga shoqëria sri-lankase Mahabodhi, me piktura murore të bukura.<ref>{{cite book|last=Nakamura|first=Hajime|title=Gotama Buddha|publisher=Kosei|pages=267|year=2000 |language=en|ISBN=4-333-01893-5}}</ref> Mbrapa saj është Parku i Drerit (ku gjenden akoma drerë).
;Stupa Chaukhandi
[[File:Sarnath Stupa 13.JPG|thumb|left|
'''[[Stupa Chaukhandi]]''' përkujton vendin ku Buda takoi dishepujt e tij të parë, që daton nga shekulli i pestë ose më herët. Ajo është një [[stupa (arkitekturë)|stupë]] e rëndësishme budiste e gjendur në [[Sarnathi|Sarnath]] në koordinatat {{coord|25.374102|N|83.023658|E|display=inline}}, 13 kilometra nga Varanasi.<ref>{{cite web|url=http://www.historyworld.net/wrldhis/PlainTextHistories.asp?groupid=1526&HistoryID=ab27|title=History of Architecture - Shrines and temples|publisher=historyworld.net |language=en|accessdate=18 dhjetor 2006|archive-date=6 qershor 2011|archive-url=https://web.archive.org/web/20110606172712/http://www.historyworld.net/wrldhis/PlainTextHistories.asp?groupid=1526&HistoryID=ab27|url-status=dead}}</ref> Sot stupa është një pirg i lartë i mbuluar me një ndërtesë tullash e kryesuar nga një kullë tetëkëndore. Ajo është një monument i ruajtur dhe mirëmbajtur nga Archaeological Survey of India.
Stupa Chaukhandi mendohet se fillimisht ka qenë ndërtuar si një tempull i tarracuar gjatë Periudhës Gupta midis shekullit të IV dhe të VI për të shënuar vendin ku Buda dhe dishepujt e tij të parë u takuan duke udhëtuar nga [[Bodh
[[File:
;Varri i Lal Khanit:
Varri i Lal Khanit gjendet i vendosur në një distancë prej rreth 6 km nga stacioni hekurudhor i Varanasit, pranë Urës Rajghat, në koordinatat {{coord|25|19|30|N|83|2|25|E|display=inline}}. Ai është një mauzoleum i klasifikuar nën kategorinë e monumenteve myslimane në Varanasi, i ndërtuar sipas [[Arkitektura Mogule|Arkitekturës Mogule]]. Varri i Lal Khanit gjendet brenda fortesës së lashtë të Rajghatit (tani e shpërbërë) i ndërtuar në vitin 1773. Lal Khan do të thotë "Khani i Kuq". Ai ndjek qendrën e një oborri të madh drejtkëndor me një kullë në çdo kënd dhe është një strukturë masive me kube e zbukuruar me pllaka me ngjyra. Ndikimi i Periudhës Mogule është shihet qartësisht në arkitekturën e këtij varri. Prania e strukturave si kioska në këndet e çatisë si dhe trajtimi i kolonave dhe mureve është reminishencë e një shkëlqimi të të shkuarës.<ref>{{cito web |url=
====Stupa Dhamek====
'''[[Stupa Dhamek]]''' ({{lang-hi|धामेक स्तूप}}) është një nga pak stupat para-ashokane që ekzistojnë akoma, megjithëse vetëm në rrënoja.<ref name=Gupta11>Shobhna Gupta: [https://books.google.com/books?id=W4r5iLMVGkAC&pg=PA11 Monuments of India]; 2003, fq. 11</ref> Shkruhet edhe ''Dhamekh'' dhe ''Dhamekha'', e rrjedhur nga versioni sanskritisht 'Stupa Dharmarajika', që mund të përkthehet si Stupa e mbretërisë së Dharmas). Ajo është e vendosur në koordinatat {{coord|25.3808|N|83.0245|E|display=inline}} në [[Sarnathi|Sarnath]], 13 km larg nga Varanasi.<ref>http://www.iloveindia.com/indian-monuments/dhamekh-stupa.html</ref>
[[File:Monastery around Dhamek stupa, Sarnath.jpg|thumb|left|442px|Manastiri përreth Stupës Dhamek]]
[[stupa (arkitekturë)|Stupa]]t e kanë origjinën nga tumat para-budiste, në të cilat asketikët varroseshin në një pozicion të ulur,<ref>{{cite web|url=http://www.buddhanet.net/stupa.htm |language=en|accessdate=7 janar 2013|title=Buddhist Art and Architecture: Symbolism of the Stupa/Chorten|date=14 gusht 2006}}</ref> të quajtura [[chaitya]].<ref>{{cite web|language=en |url=http://www.history.upenn.edu/coursepages/hist086/material/sanchi.htm|accessdate=7 janar 2013|title=THE BUDDHIST STUPA: ORIGIN AND DEVELOPMENT|date=13 janar 2005 |archive-date=3 prill 2015|archive-url=https://web.archive.org/web/20150403024435/http://www.history.upenn.edu/coursepages/hist086/material/sanchi.htm|url-status=dead}}</ref> Pas Parinirvanas së Budës, mbetjet e tij u kremuan dhe hiri u nda dhe u varros nën tetë tuma me dy tuma të tjera që mbanin urnën dhe thëngjijtë. Pak dihet rreth këtyre stupave të hershme, veçanërisht pasi nuk ka qenë e mundur të identifikoheshin dhjetë monumentet origjinale. Gjithësesi, disa stupa të mëvonshme, si ajo e [[Sarnathi]]t dhe [[Sanchi]]t, duket se janë zbukurime të tumave të mëparshme.<ref name=Possehl>Gregory L. Possehl: [http://books.google.co.uk/books?id=pmAuAsi4ePIC&pg=PA12 The Indus Civilization: A Contemporary Perspective; 2010, fq. 12]</ref> Stupa Dhamek u ndërtua në vitin 500 të e.s.<ref>Sir Banister Fletcher's a History of Architecture; fq. 646</ref> për të zëvendësuar një strukturë të mëparshme të porositur nga mbreti i madh Maurjan, Ashoka në vitin 249 p.e.s., bashkë me mjaft monumente të tjera, për të përkujtuar veprimtaritë e Budës në këtë vend. Stupat u krijuan si tuma rrethore të rrethuara nga gurë të mëdhenj. Mbreti Ashoka ndërtoi stupa për të vendosur pjesët e vogla të kalcifikuara të kockave dhe relikeve të tjera të Budës dhe dishepujve të tij.<ref>{{cite web|url=http://www.indian-heritage.org/aindex.html|title=Stupas |publisher=Indian Heritage|language=en|accessdate=20 nëntor 2006|language=En|archive-date=8 janar 2007|archive-url=https://web.archive.org/web/20070108045253/http://www.indian-heritage.org/aindex.html|url-status=dead}}</ref> Një [[Kolonat e Ashokës|kolonë e Ashokës]] me një edikt të gdhendur në të qëndron pranë sitit.
Ky është vendi më i rëndësishëm për tu vizituar në Varanasi. Çdokush që planifikon të vizitoi Varanasin, do të kaloi me siguri edhe aty.
[[Stupa Dhamek]] thuhet se shënon vendin (''Rishipattana'' që mund të përkthehet si "ku Rishi mbërriti") ku Buda dha predikimin e tij të parë për pesë dishepujt e tij pasi arriti ndriçimin,<ref>{{cite web|url=http://www.buddhistpilgrimage.info/sarnath.htm|title=Place of the Buddha’s First Sermon|publisher=Indian architecture|accessdate=19 shtator 2006 |language=en|archive-date=28 gusht 2006|archive-url=https://web.archive.org/web/20060828022730/http://buddhistpilgrimage.info/sarnath.htm|url-status=dead}}</ref><ref>{{cite web |url=http://www.asia.msu.edu/southasia/india/culture/architecture.html|title=Windows on Asia|accessdate=8 shkurt 2007|language=en|archive-date=1 shtator 2006|archive-url=https://web.archive.org/web/20060901123953/http://www.asia.msu.edu/southasia/india/culture/architecture.html|url-status=dead}}</ref> "duke treguar Rrugën e Tetëfishtë që të çon te [[Nirvana]]".<ref>Cituar nga: P. de Bruyn, N. Venkatraman & K. Bain: Frommer's India, fq. 340</ref> Në mjaft burime të lashta siti i predikimit të parë është përmendur se ka qenë në një "Mriga-dayaa-vanam″ ose rezervat kafshësh. (Në sanskritisht mriga përdoret në kuptimin e kafshëve të gjahut, ku më i zakonshmi është dreri). Përkrahja e fundit mbretërore në sit daton afërsisht nga shekulli i XII, pas të cilit vendi i Mrigadayavanamit duket se është zhdukur për besimtarët. Stupa u zmadhua gjashtë herë, por pjesa e sipërme është akoma e papërfunduar.<ref>Robert W. Bradnock: Footprint India; 2004, 191</ref> Ndërsa po vizitonte [[Sarnathi]]n në vitin 640, [[Xuanzangu]] regjistroi se ngulimi kishte mbi 1,500 priftërinj dhe stupa kryesore ishte afërsit 91.44 metra e lartë.<ref>Robert A. Arnett: India Unveiled; Atman Press, 2006, ISBN 0-9652900-4-2</ref>
Në formën e saj të tanishme, stupa është një cilindër solid prej tullash dhe gurësh që arrin një lartësi prej 43.6 metrash dhe që ka një diametër prej 28 metrash. Është struktura më masive në Sarnath.<ref>{{cite web|url=http://www.varanasicity.com/sarnath/dhamek-stupa.html |title=Dhamekh Stupa|publisher=Varanasicity.com|accessdate=16 tetor 2006|language=
Stupa Dhamek u përfshi në romanin misterioz thriller indian të vitit 2014, ''The Emperor's Riddles'' të shkruar nga Satyarth Nayak.
====Jantar Mantari====
[[File:Courtyard at Observatory of Man Singh.jpg|thumb|
'''[[
Monumenti u ndërtua me synimin për të krijuar kalendare të sakta diellore dhe hënore si dhe për të studiuar objektet kozmike.
=====Historia=====
[[File:Samrat Yantram at Observatory of Man Singh.jpg|thumb|left|
[[
Sipas librit të Sir Robert Barker-it, Collected Writing of Dharmpal, të shkruar në vitin 1772, observatori ishte ndërtuar rreth 200 vjet më parë nga Raja Mawnsing, djali i Jaysing-ut. Ai pohon se "Kurioziteti kryesor këtu është observatori ...ka një hark mural të tepër të mirë të vendosur mbi një suva chunam-i, aq të hollë dhe të lëmuar, sa duket si mermer; dhe megjithëse është me siguri shumë e vjetër, është akoma e përsosur, por treguesi është i mangët; humbje që mund të rregullohet nga një person që ka një shije për këto studime..."<ref>[http://voiceofdharma.org/books/tbt/ Collected Writing of Dharampal]
Plani i observatorit në pallatin Man Mahal u pregatit nga Jagannath-i, një astronom dhe punimet u zbatuan nga një arkitekt nga Jaipuri i quajtur Sardar Mohan nën mbikqyrjen e Sadashivas.<ref name=varanasitourismtravels.jantar/>
Line 1.096 ⟶ 1.101:
Edhe sot llogaritjet e tij janë pothuajse në kohezion me instrumentet moderne teknologjike. Disa nga instrumentet më të rëndësishme të Jantar Mantarit të Varanasit janë: Disha Yantra, Bhitti Yantra, Digansha Yantra, Samrata Yantra, Laghu Samrata Yantra, Krantivritta Yantra, Prakash Yantra, Narivalaya Dakshin, Chakra Yantra, Dhruva Yantra, Ram Yantra, Uttar Gola etj.<ref name=varanasionline.jantar/>
[[File:Wall of the hall at Observatory of Man Singh.jpg|thumb|left|
Në hyrje të tij gjendet Bhitti Yantra (kuadranti muror), që konsiston në një mur 3.353 metra të lartë dhe 2.775 m. të gjerë, në vendin e meridianit; që tani është i rrënuar. Instrumenti më i madh është Samrata Yantra (mbreti i instrumenteve), muri i të cilit është 10.973 m. i gjatë dhe 1.372 m. i gjerë, i vendosur në planin e një meridiani. Njëri skaj është 1.937 m. i lartë, ndërsa tjetri 6.795 m., duke u ngjitur gradualisht drejt pikës së drejtuar nga [[Poli i Veriut]]. Kjo ndihmon në matjen e meridianit dhe lëvizjen e ndonjë planeti ose ylli si dhe diellit, ashtu si dhe itinerari i sakt i një ylli. Një version më i vogël i këtij instrumenti, është Laghu Samrata Yantra. Një tjetër instrument gjigand, i quajtur Digansha Yantra, përdoret për të gjetur gradët e azimutit të planeteve ose yjeve.
Jantar Mantari është i vendosur në çatinë e Pallatit Man Mahal, i njohur në mënyrë popullore si Man Mandir, në Ghatin Man Mandir pranë Ghatit Dashashvamedha dhe Tempullit Kashi Vishvanatha në Godaulia, në bregun perëndimor të Gangut. Ai është i vendosur në një vend të lartë që ujërat e Gangut nuk mund ta arrijnë. Ai gjendet 7 km nga Banaras Hindu University dhe 6 km nga Stacioni Hekurudhor i Varanasit. Ai është një monument mjaft tërheqës për arkitektët, astronomët dhe inxhinierët.<ref name=varanasionline.jantar>{{cito web|url=http://www.varanasionline.in/city-guide/jantar-mantar-varanasi|title=Jantar Mantar Varanasi|website=varanasionline.in|language=en|accessdate=7 shkurt 2017}}</ref> Pranë këtij monumenti gjenden shumë majmunë që grumbullohen në ghatet e Varansit si rezultat i urbanizimit dhe shkatërrimit të habitatit të tyre.<ref name=holyvoyages.jantar/> Tavanet e ngjyrosura në mënyrë elegante dhe dritaret e pallatit, që shërbejnë edhe si ballkone, janë tërheqje shtesë për vizitorët që nga tarraca e tij mund të shijojnë panoramat e gjera të brigjeve lindore dhe perëndimore të Gangut.<ref name=varanasitourismtravels.jantar/> Duke qenë se makinat nuk lejohen përtej Godaulias, për të arritur në Observatorin Man Mandir duhet të ecësh në këmbë për 5 minuta.
Një shembull i stileve komplekse arkitekturore, struktura tërheq shumë astronomë, inxhinierë, arkitektë dhe shkencëtarë bashkë me udhëtarë për kombinimin e tij të përsosur të formave gjeometrike.<ref name="About Jantar Mantar"/> Monumenti është i hapur të gjitha ditët nga ora 10:00 e mëngjesit deri në orën 5:00 mbasdite.<ref name="About Jantar Mantar"/> Indianët dhe qytetarët e organizatave SAARC (South Asian Association for Regional Cooperation) dhe BIMSTEC (Bay of Bengal Initiative for Multi-Sectoral Technical and Economic Cooperation) për të hyrë paguajnë 5 rupi secili, ndërsa të tjerët 100 rupi. Hyrja e fëmijve deri në 15 vjeç është falas.<ref name=varanasitourismtravels.jantar>{{cito web|language=en |url=http://www.varanasitourismtravels.com/things-to-do/places-interest/man-mandir-observatory/|title=Man Mandir Observatory|website=varanasitourismtravels.com|accessdate=7 shkurt 2017|archive-date=30 prill 2017|archive-url=https://web.archive.org/web/20170430075925/http://www.varanasitourismtravels.com/things-to-do/places-interest/man-mandir-observatory/|url-status=dead}}</ref>
Instrumentet e observatorit mbi çatinë e pallatit sot janë të kërcënuara nga degradimi, pavarësisht faktit se monumenti është shpallur monument i rëndësisë kombëtare. Shumica e pllakave të bakrit që shënojnë këndet ë perimetrin e instrumenteve gjithashtu janë të rrëzuara dhe shumë prej tyre tashmë i kanë humbur pjesët e tyre.
====Fortesa e Ramnagarit====
[[File:Main Entrance of Ramnagar Fort, Varanasi.jpg| thumb|
'''[[Fortesa e Ramnagarit]]''' ({{lang-hi|रामनगर किला}} është një kështjellë në Ramnagar të Varanasit. Ajo është e vendosur në bregun lindor të lumit Gang, përballë Ghatit Tulsi. Struktura prej guri ranor u ndërtua në [[Arkitektura Mogule|Stilin Mogul]] në vitin 1750 nga Kashi Nareshi, Balwant Singh. Aktualisht, fortesa nuk është në gjendje të mirë. Ajo ka qenë selia e Kashi Nareshit (mbretit të Kashit) që nga shekulli i XVIII. Edhe maharaxhai i tanishëm i Varanasit, Anant Narayan Singh e ka rezidencën në këtë fortesë, megjithëse titulli mbretëror është shfuqizuar që nga viti 1971.<ref name="Mitra 2002">Swati Mitra: [https://books.google.com/books?id=NviJaunGDJMC&pg=PA124 Good Earth Varanasi City Guide]; 2002, fq. 124–7</ref><ref name=Ram>{{cite web| language=en |url=http://www.lonelyplanet.com/india/uttar-pradesh/varanasi/sights/museum/ramnagar-fort-museum|title=Lonely Planet review for Ramnagar Fort & Museum|accessdate=6 nëntor 2012|publisher=Lonely Planet}}</ref>
[[Fortesa e Ramnagarit]] është një shembull tipik i [[Arkitektura Mogule|Arkitekturës Mogule]] me ballkone të skalitur, oborre të hapur dhe pavjone piktoreske. Ajo është e vendosur pranë Gangut në bregun e tij lindor dhe përkundrejt Ghatit Tulsi, në koordinatat {{coord|25|16|48|N|83|01|48|E|display=inline}}, në një sipërfaqe prej 0.217 hektarësh, e ndërtuar me gurë ranorë ''chunar-i'' në ngjyrë kremi. Tani për tani, fortesa është e pa riparuar. Ajo dhe muzeu i saj janë depozituese të historisë së mbretërve të Benaresit. I përmendur si një muze "eksentrik", ai përmban një koleksion të rrallë. Për shkak të vendndodhjes panoramike në brigjet e Gangut, shpesh është përdorur si një vend i jashtëm për xhirimin e filmave.<ref name="Mitra 2002"/><ref name=Ram/>
Line 1.115 ⟶ 1.120:
=====Përshkrimi=====
[[File:Varanasi 20130619-1075.jpg|thumb|
Fortesa është një vend panoramik në bregun lindor, djathtas të Lumit Gang, përballë [[Ghatet në Varanasi|Ghateve të Varanasit]]. Është 14 km nga Varanasi dhe 2 km nga Benares Hindu University nëpërmjet Gangut.<ref name="Mitra 2002"/><ref name=Ram/><ref name=Fort>{{Cite web|url=http://easternuptourism.com/Ramnagar-Fort.jsp|title=Ramnagar Fort & Museum|publisher=Official Website of Eastern UP Tourism|language=en|url-status=dead|access-date=11 shkurt 2017|archive-date=30 nëntor 2013|archive-url=https://web.archive.org/web/20131130011021/http://www.easternuptourism.com/Ramnagar-Fort.jsp}}</ref> Ura ponton, që mundëson hyrjen në fortesë, i ka dërrasat të rrënuara. Gjatë stinës së musoneve, fortesa arrihet vetëm me varkë përgjatë lumit. Ecja me varkë për te fortesa nga [[Ghatet në Varanasi#Ghati Dashashwamedha|Ghati Dashashwamedha]] në Varanasi merr rreth një orë. Një varkë shtetërore e ngjyrosur me emblema të dyfishta në formën e kuajve mund të shihet e ankoruar në platformën lundruese.<ref name=moor>{{Cite web| language=en |url=http://www.bl.uk/onlinegallery/onlineex/
Ndërtesa është ndërtuar me gurë ranorë ''chunar-i'' ngjyrë kremi në stilin tipik të [[Arkitektura Mogule|Arkitekturës Mogule]].<ref name="Mitra 2002"/> Ajo bujt Tempullin e Veda Vyasas, një muze dhe kompleksin rezidencial të mbretit.<ref name=Fort/> Në të gjendet edhe një tempull ''Dakshin Mukhi'' i Hanumanit, që është i drejtuar nga jugu.<ref name=NIC>{{Cite web |url=http://varanasi.nic.in/history/ramnagar.html|title=Ramnagar|language=en|accessdate=7 nëntor 2012|publisher=National Informatics Centre}}</ref>
Fortesa është ndërtuar mbi terren të lartë, mbi nivelin e vërshimit të ujit të lumit.<ref name="Fodor's 2004">[https://books.google.com/books?id=eM-wM2K5mgYC&pg=PA168 Fodor's India, 5th Edition]; 2004, fq. 168</ref> Fortesa ka shumë ballkone të skalitur, oborret të hapur dhe pavijone.<ref name=Fort/> Vetëm një pjesë e strukturës është e hapur për publikun, pasi pjesa tjetër është rezidenca e Kashi Nareshit dhe familjes së tij. Kur maharaxhai është në pallatin e tij fortesë flamuri ngrihet mbi të.<ref name="Mitra 2002"/> Brenda fortesës, pallati ka dy kulla të bardha, të pajisura me shkallë. Në fundin e shkallëve, ndodhet një hyrje harkore dhe shumë oborre që të çojnë në kullën e bardhë.<ref name=moor/>
Në anën tjetër të lumit Gang, në qytezën e Ramnagarit, që është pjesë e Aglomeratit Urban të Varanasit, është e njohur për fortesën dhe muzeun e saj. Në pamje të parë sapo hyhet në portën monumentale të fortesës-pallat, Lal Darwaza, që përfshin edhe lagjet e rojeve, armatimet dhe dhomat e depozitimit për instrumentet muzikore.
[[File:Ram Nagar Fort 4 - inner courtyard (38569484921).jpg|left|284px|thumb|Hyrje nga oborri i brendshëm i Fortesës Ramnagar]]
Rezidenca private e maharaxhait ndodhet në njërën anë të kullës, ndërsa Salla Durbar dhe dhomat e recepsionit në anën tjetër. Një mbishkrim në muret e fortesës pohon: "Shtëpia e fortifikuar e raxhait të Benares-it, me varkën e tij shtetërore".<ref>{{Cite web|language=en |url=http://www.bl.uk/onlinegallery/onlineex/apac/addorimss/t/019addor0004728u00000000.html|title=The Raja of Benares's palace at Ramnagar from the river, with the Raja's state boat|accessdate=7 nëntor 2012|publisher=Online Gallery of British Library|archive-date=28 nëntor 2022|archive-url=https://web.archive.org/web/20221128113823/https://www.bl.uk/onlinegallery/onlineex/apac/addorimss/t/019addor0004728u00000000.html|url-status=dead}}</ref>
Pas një ecjeje të shkurtër në kompleksin e fortesës, duke kaluar nëpër një tunel arrihet në bregun e djathtë të lumit Gang. Duke ngjitur një palë shkallë në të djathtë të mund të shihet Tempulli i Vyasheshvaras, një Shiva linga e vendosur nga asketiku Vyasa, hartuesi i vedave. Në afërsi të saj ndodhet një tjetër tempull që ja vlen të shihet; nga pavijoni panorama e rrjedhës së Gangut është e shkëlqyer. Gjatë muajit të Maghas (janar-shkurt) në çdo të hënë brenda fortesës dhe në depozinët e Ramanagarit zhvillohet një panair, që quhet “Vedavyasa Mela” në nder të Vedavyasas, hartuesit legjendar të vedave (tekste të shenjta) dhe autorit të eposit [[Mahabharata]], të shkruar në shekullin e X p.e.s.. Tempulli i Vedavyasas në Fortesën e Ramanagarit, përgjatë bregut të Gangut, është qendra e këtyre veprimtarive.
Line 1.132 ⟶ 1.137:
=====Muzeu=====
[[File:Ramnagar Fort, Varanasi, UP.JPG|thumb|
Muzeu është i njohur si Saraswati Bhawan dhe gjendet në atë që ishte Salla Durbar ose Salla e Pritjeve të Publikut në fortesë.<ref name=Fort/> Është i mirënjohur për koleksionet e tij të rralla dhe të pazakonta të makinave të vjetra amerikane, karrikeve të stolisura prej sedani, punimeve prej fildishi, kostumeve mesjetare, palakinëve me brokada ari dhe argjendi (në formën e zambakut). Ai ka shala elefanti të punuara në argjend, argjendari, kostume të bëra me mëndafsh ''kimkhwa'' (prodhimi më i rafinuar i endësve të Varanasit), një sallë mbresëlënëse armatimesh me shpata, topa të vjetër nga [[Afrika]], [[Burma]] dhe [[Japonia]]. Pushkë të vjetra me fitil, nargjile të zbukuruara, kama, portrete të maharaxhajve, instrumente muzikore të zeza, që janë bërë të bardha për shkak të lënies pas dore të mirëmbajtjes dhe një orë e rrallë astrologjike.<ref name=Ram/> Kjo orë e vendosur në pjesën jugore të pallatit, në seksionin e 4-rt të muzeut mbretëror, jep një larmi informacionesh horologjike dhe astronomike për të përcaktuar të cilët zakonisht nevojiten një numër instrumentesh shkencore. Ajo tregon jo vetëm kohën e saktë, por edhe detajet astrologjike të diellit, hënës dhe planetëve. Ajo është bërë në vitin 1872 nga astronomi i oborrit mbretëror të Varanasit.
Line 1.142 ⟶ 1.147:
=====Festat=====
[[File:Ram Leela Mela As Performed before at Ram Nugur before the Raja of Benares by James Prinsep 1834.jpg|left|333px|thumb|Rama Lila Mela,
Pallati fortesë duket shumë vibrant dhe i zbukurar plotë ngjyra gjatë festës një mujore Rama Lila, kur vihen në skenë skena të ndryshme nga eposi [[Ramajana]]. Në këtë rast, një paradë ose proçesion plotë ngjyra i eposit [[
====Ghatet====
{{wide image|Varanasi panorama.jpg|953px| Panoramë e [[Ghatet në Varanasi|Ghateve në Varanasi]] nga Gangu}}
{{kryesore|Ghatet në Varanasi}}
[[File:Meditation on a Ghat on the Ganges, Varanasi.jpg|thumb|
'''[[Ghatet në Varanasi]]'''<ref>{{cite web|url=http://varanasi.nic.in/ghat/ghat.htm|title=Ghats of Ganga at Varanasi|publisher=Department of Culture, Varanasi|language=en|accessdate=20 dhjetor 2010}}</ref> janë vende të shkallëzuara në bregun e lumit që mundësojnë afrimin deri te uji i lumit të Gangut. Qyteti i Varanasit ka 87 [[ghatet|ghate]].<ref>[http://www.theaustralian.com.au/news/world/pollution-clogs-indias-sacred-ganges-river/story-fnb64oi6-1226940442658# Pollution clogs India’s sacred Ganges river]</ref> Shumica e ghateve janë vende larjeje dhe ghate për ceremoninë Puja të [[Hinduizmi]]t, ndërsa pak prej tyre përdoren ekskulzivisht si vende kremimi (vende ku digjen trupat e të vdekurve.<ref>Rob Bowden: The Ganges; 2003, Heinemann, ISBN 978-0-7398-6070-0</ref>
Shumica e ghateve të Varanasit u ndërtuan pas vitit 1700, kur qyteti ishte pjesë e Perandorisë Maratha.<ref>Diana Eck: Banaras: City of Light; ISBN 978-0-691-02023-5</ref> Ndërtuesit e ghateve të tanishme janë marathat, shindet (scindiat), holkarët, bhonslet dhe Peshwet (peshwat). Shumë ghate janë të lidhur me legjendat ose mitet ndërsa shumë prej tyre janë në pronësi private. Varkat që lundrojnë në mëngjes në Gang përgjatë ghateve janë një tërheqje popullore turistike.
[[Ghatet]] janë një përbërës i pandashëm i konceptit hindu të hyjnores të përfaqësuar nga elementet fizike, metafizike dhe të mbinatyrshme.<ref name= Ganga>{{cite web|language=en |url=http://varanasi.nic.in/ghat/ghatr.html|title=Ganga & ghats|accessdate=3 nëntor 2012|publisher=National Informatics Centre}}</ref> Varanasi ka të paktën 84 [[ghatet|ghate]], shumica e të cilëve përdoren për banjë nga pelegrinët dhe për kryerjen e ceremonive puxha shpirtërisht domethënëse të [[Hinduizmi]]t, ndërsa pak prej tyre përdoren ekskluzivisht si vende kremimi hindu.<ref name="Ghats">{{cite web|url=http://varanasi.nic.in/ghat/ghat1-20.html |title=Ghats of Benares, 1–20|language=en|accessdate=3 nëntor 2012|publisher=National Informatics Centre}}</ref><ref name=ghats>{{cite web|url=http://varanasi.nic.in/ghat/ghat41-60.html|title=Ghats of Varanasi, 41 to 60|accessdate=3 nëntor 2012|publisher=National Informatics Centre}}</ref><ref name=ghat>{{cite web|url=http://varanasi.nic.in/ghat/ghat61-84.html|title=Ghats of Benares, 61 to 84|language=en|accessdate=3 nëntor 2012|publisher=National Informatics Centre}}</ref> Shkallët e ghateve të çojnë në ujin e lumit Gang, duke përfshirë dhe Ghatin Dashashwamedha, Ghatin Manikarnika, Ghatin Panchganga dhe Ghatin Harishchandra, kur hindutë kremojnë të vdekurit e tyre. Shumë ghate janë të lidhura me [[mitologjia hindu|legjendat hindu]] dhe mjaft prej tyre tani janë në pronësi.<ref name=34Bansal35>Sunita Pant Bansal: [https://books.google.com/?id=F303Zb7EC0kC&pg=PT34 Hindu Pilgrimage]; 2008, fq. 34–5</ref>
[[File:
Shumë prej ghateve u ndërtuan nën patronazhin e Dinastisë Maratha, Shinde (Scindia), Holkar, Bhonsle dhe Peshwa. Një varg në mëngjes që lundron në Gang përgjatë ghateve është një panoramë mjaft e pëlqyer turistike. Shtrirja e gjatë e ghateve në Varanasi e pajisin bregun lumor me një shumësi faltoresh, tempujsh dhe pallatesh të ndërtuar "radhë pas radhe sipër nivelit të ujit".<ref>Kenneth Pletcher: [https://books.google.com/books?id=Mjr0X-8jrLAC&pg=PA159 The Geography of India: Sacred and Historic Places]; 2010, fq. 159-60</ref>
Man Singhu i Amberit ndërtoi Ghatin Maan-Sarowar. Maharaxhai i Darbhangas ndërtoi Ghatin Darbhanga. Tulsidasi shkroi Rāmacaritamānasan te Ghati Tulsi. Qendra e Sri Kashi Math Samsthanit, një shkollë shpirtërore e ndjekur nga brahminët Goud Saraswat, folës të gjuhës konkani, gjendet te Ghati Brahma.
=====Ghati Assi=====
[[File:Assi Ghat, Varanasi.JPG|thumb|
Ghati Assi është një ghat i rëndësishëm i Varanasit, që tradicionalisht përbën skajin jugor të qytetit. Ky ghat përmendet në mjaft referenca në literaturën e hershme, veçanërisht te Matsya Purana, Kurma Purana, Padma Purana dhe Kashi Khanda.<ref>Vinay: [https://books.google.al/books?id=KUIYFxbng1YC Matsaya Purana]; Diamond Pocket Books, ISBN 81-288-0678-5</ref><ref>Vinay: [https://books.google.al/books?id=QsxfCgAAQBAJ Koorma Purana]; Diamond Pocket Books, ISBN 81-288-2802-9</ref><ref>Vinay: [https://books.google.al/books?id=QI4wPwAACAAJ Padma Purana]; Diamond Pocket Books, 2008, ISBN 81-288-1748-5</ref><ref>Vinay: [https://books.google.al/books?id=5nk6DQAAQBAJ&pg=PT43 Kashi Khanda, Diamond Pocket Books, 2016] ISBN 81-288-2277-2</ref> Në fakt ky ghat u zgjerua nga Assi deri te ghati Bhaidaini më herët. Pas shekullit të XIX Ghati Asi u nda në pesë ghate, Ghati Asi, Ghati Ganga Mahal (I), Ghati Rewan, Ghati Tulasi dhe Ghati Bhadaini.
Zona e Ghatit Asi ndodhet në koordinatat {{coord|25|17.334|N|83|00.358|E|display=inline}} (Asi Sangameshvara - 2) në skajin jugor të qytetit dhe deri në 1979 shënohej nga pikëtakimi i kanaleve kulluese të Asit; Pika referuese jugore është Asi Sangameshvara. Zona shtrihet në 1.375 hektarë në përmasat 125 m. X 110 m.
Line 1.169 ⟶ 1.174:
Të gjithë itineraret e pelegrinazhit që kalojnë nëpërmjet jugut kalojnë edhe në këtë vend. Madje edhe në mitologjitë e lashta (psh.: Matya Purana), kanalet e Asit përmenden si rrjedha stinore dhe shtrat i tharë. Tempulli i Asi Sangameshvaras (“Zoti i pikëtakimit të Asit”) shënonte me një pllakë mermeri vendin e trashëgimisë puranike të sitit. Pllaka shkruan se “Në pelegrinazhin Pancakroshi, ky vend është një nga Pancatirthit”. Ky ghat përmendet në mbishkrimet e Periudhës Gahadavala (Shekulli i XI-XII). Te Giravana-padamanjari i Varadarajas (1600-60) ky ghat është përshkruar gjithashtu me lavde. Nga fillimi i shekullit të XIX rripi i gjatë i ghatit u nda në ghate të veçanta. Në vitin 1902 mbretëresha Dulhin Radha Dulari Kunwar e Sursandit (Bihar) e bleu pjesën jugore të ghatit dhe ndërtoi pallatin e saj të vogël (tashmë Hotel Ganga View) dhe ndërtoi edhe Tempullin e Lakshminarayanas.
Deri në shekullin e XIX
;Gjendja e ruajtjes:
[[File:Sri Lakshminarayan Temple at Assi Ghat, Varanasi, Uttar Pradesh, India (2012).jpg|thumb|left|358px|Ghati Assi, ghati më jugor në Varanasi]]
Në fakt, në emër të zbukurimit dhe ndryshimit zhvillimi dhe transformimi i zonës së ghatit u kthye në një problem të madh. Mbyllja e pikëtakimit të Asit (i zhvendosur 0.5 km në jug në vitet 1981-82) dhe ndërtimi i shkallëve puka të ghatit ashtu si dhe ghatet e afërta rezultoi në krijimin e një problemi të madh me depozitimet aluvionale. Sipas një vlerësimi rreth 8200 m² lymi në një gjatësi prej 60 m u depozitohet çdo vit përgjatë ghateve Asi dhe Rivan dhe për ta pastruar duhet një shumë e mirë parash që të shpenzohet çdo vit. Për më tepër, shtrati dhe rrjedha janë duke ndryshuar, që shkakton humbjen e sensit estetik si dhe vlerave shenjtërore të ghatit. Pasojat e qasjes moderne të planifikimit afat-shkurtër këtu janë qartësisht të dukshme.
Në korrik të vitit 2013, Gjykata e Larë e Allahabadit pezulloi një projet ndërtimor gjigand të Qeverisë shtetërore të Uttar Pradeshit për bërjen e strukturave të përhershme në zonën e trashëgimisë (brenda dhe përreth Assi Ghatit) në Varanasi që ishte në kundërshtim të hapur me ligjet dhe do ta shpërfytyronte përgjithmonë panoramën urbane të ghatet breg-lumore të Varanasit.<ref>{{cite web|url=http://www.kautilyasociety.com/blog/wp-content/uploads/2013/09/Allahabad-High-Court-Order_-29July131.pdf|title=Allahabad High Court Order|language=en|date=29 korrik 2013}}</ref>
Këto ndërtime të propozuar përfshinin bankina në lum, tualete, strehë, platforma të mëdha larjeje, parqe, kioska, zona parkimi, zona të gjelbra, një shëtitore 9 metra të gjerë dhe 635 metra të gjatë.<ref>{{cite news|url=http://navbharattimes.indiatimes.com/articleshow/22233290.cms |title=हाईकोर्ट ने सरकार से वाराणसी के घाटों के सौंदर्यीकरण का प्रस्ताव मांगा नवभारत टाइम्स|author=<!—not stated-->|language=hi|trans-title=Gjykata e Lartë kërkon propozime nga qeveria për zbukurimin e Ghateve të Varanasit|work=indiatimes|date=3 shtator 2013|work=Navbharat Times|Publisher=Times of India Group}}</ref>
Sipas gjykatës, në mënyrë që të përputhej me kërkesat e qytetarëve të Varanasit, përpara se projekti i pezulluar të zbatohet, ai duhet të përmbush këto kërkesa:
Line 1.187 ⟶ 1.192:
=====Ghati Ganga Mahala I=====
[[File:Ganga Mahal Ghat Assi, Varanasi.JPG|thumb|
[[File:Ghats in Varanasi 028.jpg|thumb|
Ghati Ganga Mahala (I) është emërtuar sipas një pallati të ish maharaxhait të Banarasit në drejtimin verior të skajit të Ghatit Asi. Në fakt ghati ka një domethënie të vogël kulturore, përveç skalitjeve të bukura që përfaqësojnë madhështinë e arkitekturës së Rajputit dhe asaj vendore të shekullit të XVI. Megjithatë pallati u ndërtua në gjysmën e parë të shekullit të XX. Ghati Ganga Mahala ndodhet në koordinatat {{coord|25|17.396|N|83|00.377|E|display=inline}} (qendra e Ghatit) dhe shtrihet në një sipërfaqe prej 0.54 hektarësh.
Kjo është pjesa e zgjatur e
Pallati Ganga
=====Ghati Tulsi=====
[[File:Tulasi Ghat, Varanasi.JPG|thumb|left|
Ky ghat është emërtuar sipas poetit të madh Tulasi (1547-1622) që shkroi Ramcharitmanasin. Më herët ishte i njohur si Ghati Lolark si dëshmohet te Gaharwa Danpatra dhe Girvanapadamanjari (shekulli i XVII). Më vonë në vitin 1941 Baldeo Das Birala e bëri këtë ghat me shkallë puka. Ky ghat është i lidhur me një numër të rëndësishëm veprimtarish si Banja e Lolarkkundas, banja për tu çliruar nga lebroza, gjatë muajit hënor hindu të Kartikas (tetor-nëntor) këtu kryhet Krishna lila me rite tradicionale, koncerte muzikore, ndeshje luftimi dhe diskutime shpirtërore.
Tulasi Ghati gjendet në koordinatat {{coord|25|17.490|N|83|00.385|E|display=inline}} (Ghati Tulasi, pema e Pipalit) dhe {{coord|25|17.510|N|83|00.387|E|display=inline}} (Arka Vinayaka). Ai ndodhet pranë Ghatit Bhadaini (Ghati i vjetër Lolarka). Ghati Tulasi ka një sipërfaqe prej 1.1 hektarësh, ndërsa Arka Vinayak 0.001 hektarë.
[[File:Tulsi Ghat.jpg|thumb|
Ghati i vjetër i Lolarkas është ri-emërtuar në kujtim të lidhjes së tij me Tulasin (1547-1623), një poet i madh që shkroi Ramacaritamanasa, një version në gjuhën hindi i eposit të Ramayanës. Tulasi, këtu kaloi periudhën e fundit të jetës së tij. Pasi ngjit shkallët, në të djathtë të statujës së Hanumanit të vendosur nga Tulasi dhe një pjesë varke dhe druri sandali (khandaun) të përdorur nga ai. Kjo faltore e vogël është e bashkangjitur me një shtëpi të zotëruar nga Mahant Veer Bhadra Mishra. Në pjesën e sipërme të ghatit ndodhen katër faltore që përmbajnë imazhet e Shivës dhe Hanumanit. Ky ghat u ndërtua në vitin 1807 nga Amrit Rao, djali i adoptuar i Raghobas, që e padronizoi ndërtesën. Më vonë, u bënë riparime dhe zgjerime nga Mahant Svami Nathi. Në vitin 1941 Baldeo Das Birla bëri shkallët prej guri pukka të këtij ghati. Bashkangjitur me këtë ghat janë një dhomë miqësh, një shkollë sanskrite dhe Cleaning Ganga Laboratory.
Në platformën e hapur në Ghatin Tulasi, çdo ditë në muajin hindu të Karttikas (tetor-nëntor) kryhet përgjatë një jave Krishna Lila (një performancë teatrore e jetës së zotit Krishna). Rama Lila, e nisur nga Tulasi, është gjithashtu e vijuar gjatë muajit të Asvinas (shtator-tetor) për një periudhë prej 17 ditësh. Në afërsi gjendet Tulasi Akharas (vendi i luftimit), i nisur nga Tulasi në shekullin e XVI, ku në orët e mëngjesit shumë njerëz, kryesisht baxhoxhinj, praktikojnë stilin indian të luftimit.
Arka Vinayaka: Në bregun e lartë të Gangut, duke qëndruar në pemën e pipalit (ficus religiosa), Arka (“mbajtësi i lëndës”) është konsideruar si i pari në grupin prej 56 Vinayakave/Ganeshave që shënojnë shtatë itinerare rrotullimi spiral të pelegrinazhit. Arka Vinayaka është mbrojtësi i skajit jug-lindor të itinerarit të shenjtë. Në të njëjtin kompleks është një imazh i vogël i Bhadra Vinayakas. Duke u kthyer nga perëndimi vijon prapë rrugica. Në kthimin e vogël majtas, Amarnatha Shiva linga (Amareshvara) përfaqëson kopjen e lingës së famshme prej akulli në Kashmirin e [[Himalajet|
Zona e Ghatit Tulasi zotërohet nga Sankat Mochan Foundation, ndërsa Tempulli Arka Vinayaka zotërohet nga një shoqëri që e ka lënë nën kujdesin e komitetit vendor. Sankat Mochan Foundation dhe Ganga Cleaning Campaign (Swatch Ganga Campaign), të dyja të mbikqyrura dhe drejtuara nga Mahant Veer Bhadra Mishra, janë përfshirë në programe ruajtjeje, por nuk ka ndonjë theksim të veçantë mbi ruajtjen e mirëmbajtjen e trashëgimisë. Shtimi i ndërtesave të reja nuk përshtatet fare me panoramën e trashëgimisë.
=====Ghati Chet Singh=====
[[File:Ghats 437.jpg|thumb|
Është një ghat historik i fortifikuar. Pallati i Chet Singh Ghatit u ndërtua në mes të shekullit të XVIII nga Chet Singh-u (1770-1781) si një fortesë e vogël, që qe dëshmitare e betejës së ashpër midis trupave të Warren Hastings dhe Chet Singhut në vitin 1781 që rezultoi në humbjen e Chet Singhut. Kështu kjo fortesë kaloi nën kontrollin e britanikëve. Në fund të shekullit të XIX mbreti Prabhunarayan Singh mori përsëri pronësinë e kësaj fortese. Pjesa veriore e saj iu dhurua grupit të asketikëve Naga, që më vonë ndërtuan manastiret dhe ghatet e tyre, të quajtura Niranjani Ghat dhe Nirvani Ghat.
Vendi ka parë një betejë të ashpër midis trupave të Warren Hastings dhe Chet Singh-ut në vitin 1781. Fortesa dhe ghati u morën nga britanikët nga Maharaxha Prabhu Narayan Singh-u në gjysmën e dytë të shekullit të XIX. Fillimisht ky ghat ishte i njohur si Ghati Khirki; Tani ka katër pjesë të njohura si Cheta Singh, Niranjani, Nirvani dhe Shivala. Ghati ka tre tempuj të Shivës që i përkasin shekullit të XVIII. Deri në gjysmën e parë të shekullit të XX ishte mjaft i rëndësishëm kulturoralisht. Këtu organizohej festa e famshme e Budhwa Mangalit, që zhvillohej për shtatë ditë. Për shkak të rrjedhës së fortë të Gangut, njerëzit e shmangin larjen këtu. Ky ghat është rigjallëruar nga qeveria e Uttar Pradeshit në vitin 1958.
[[File:Varanasi 2010 Chet Singh Ghat.jpg|thumb|left|
Ghati i Chet Singhut gjenden në koordinatat {{coord|25|17.621|N|83|00.380|E|display= inline}} (pika e hyrjes në Ghat). Chet Singh Ghati gjendet në zonën Shivala. Ai shtrihet në një sipërfaqe prej 0.47 hektarësh.
Ky pallat ka qenë rezidenca kryesore e rezidenca e tij kryesore. Kjo ndërtesë përbëhet nga një pallat me pavjone, i ndërtuar mbi një tarracë që shikon nga Gangu, një grup ndërtesash për gratë (të shkatërruara) dhe një [[Kopshtet Mogule|kopsht mogul]] me [[darbari|darbar]] dhe kullë uji. Pallati ka një marrdhënie të veçantë me Gangun. Ai hapet drejt ghatit që është një vijim i pallatit dhe arrihet nëpërmjet portikësh monumentalë. Portiku bujt një palë shkallë, që mundësojnë hyrjen për në tarracë. Aty, një pavjon qendror qëndron në drejtim të Gangut, mbi të cilin maharaxhai dilte për të soditur. Niveli i tarracës është i përcaktuar në dy kënde nga dy struktura masive të kurorëzuar me pavjone tetëkëndore me kupola. Në kompleks ndodhen tre tempujt të Shivës, ndërtuar në shekullin e XVIII-XIX.
Line 1.221 ⟶ 1.226:
=====Ghati Harishchandra=====
[[File:Harishchandra Ghat, Varanasi.JPG|thumb|
Ky është një nga dy ghatet e kremimit dhe disa kohë është përmendur si Adi Manikarnika ("terreni origjinal i kremimit"),<ref>Vinay: [https://books.google.al/books?id=8U0NYx_K_CAC Kāshi Kedara Mahatmya]; 1990, vargjet 2.225-6</ref> pasi këtu gjendet akoma Adi Manikarnika Tirtha. Ky është gjithashtu vendi i vjetër i shenjtë buzë ujit i quajtur Harampapa Tirtha. Ghati Harishchandra bashkë me Ghatin e Karnatakas shtrihet në një sipërfaqe prej 0.29 hektarësh.
[[File:Harishchandra Ghat 2, Varanasi.JPG|thumb|
Ghati Harishcandra është emërtuar sipas një mbreti të madh mitik të quajtur Harish Chandra. Sipas rrëfenjave të lashta, ai punoi terrenin e kremimit për ruajtjen e të vërtetës dhe bamirësi, por në fund zotat e shpërblyen atë, duke i rikthyer fronin dhe djalin e vdekur.<ref>Vinay: [https://books.google.al/books?id=KUIYFxbng1YC Matsaya Purana]; fq. 8</ref> Ky është një nga dy ghatet e kremimit. Ky ghat nuk është përshkruar në mitologjitë e lashta dhe për herë të parë përmendet nga Prinsep-i (1822) dhe Sherring-u (1868), ku të dy e përmendin me emrin Ghati Shmashana. Është hamendësuar se kur qyteti u zgjerua drejt jugut, ghati i kremimit është kopjuar, që është e dukshme nga imazhet e Satit të shekullit të XV-XVI të shpërndara pranë këtij ghati. Mund të pranohet lehtësisht se gjatë shekullit të XV-XVI kishte tashmë një terren aktiv kremimi, ashtu siç përshkruhet te Kedara Amtaragriha Yatra. Në mes të shekullit të XVIII në pikturat e ruajtura në Muzeun Savai Mansingh-II (Jaipur, Raxhastan) ky ghat përmendet si Ghati Shamashana.
Line 1.230 ⟶ 1.235:
=====Ghati Lali=====
[[File:Lal Ghat in Varanasi.jpg|thumb|left|
Rreth vitit 1778 ky ghat u ndërtua me shkallë puka nga mbreti i Banarasit. Në pjesën e sipërme të tij ndodhet Tempulli i Lambodara Cintamanit dhe Jyestha Vinaykave, Kiratesvara, Jayanta Shiva linga dhe Maha Lakshmi. Zona është e mbizotëruar nga kasta e larësve të rrobave. Ghati Lali ndodhet në koordinatat {{coord|25|17.951|N|83|00.467|E|display=inline}} (Jyeshtha Vinayaka, Ghati Lali) dhe bashkë me Ghatin Vijayanagaram shtrihen në një sipërfaqe prej 0.156 hektarësh.
[[File:Lal Ghat, Varanasi.JPG|thumb|
Ghati Lali (ose ndonjëherë i quajtur Lalli), sipas legjendave popullore e mori emrin sipas shenjtit të famshëm mistik të fundit të shekullit të XVIII, Lali Baba, i Champaranit (në Bihar) që kishte krijuar manastirin e tij aty, të njohur si Gudaradas Akhara. Kjo mund të përkrahet nga regjistrimi në hartën e vjetër të Banarasit të përpiluar nga Prinsep në vitin 1822. Në fund të viteve 1770 raxhai i Banarasit e riparoi pjesërisht dhe bëri një pjesë të tij me puka. Megjithatë rreth vitit 1890 mbreti i Vijayanagaras (India Jugore) bashkë me ndërtimin e një ghati të ri në afërsi e bëri këtë ghat me puka. Në vitin 1988 Departamenti i Vaditjes së Qeverisë së Uttar Pradeshit e ka rindërtuar dhe bërë plotësisht me puka këtë ghat. Në pjesën e sipërme ndodhen faltoret e Lamodara dhe Chintamani Vinayakas. Në breg, në një nike të stërmadhe guri (madhi) ndodhen imazhet e Jyestha Vinayakas, Kirateshvaras, Jayanta Lingas dhe Maha Lakshmit. Shkallët prej guri që lidhin ghatin përbëhen nga mjaft nike që përmbanjë imazhe hyjnore.
Pjesa e sipërme e Ghatit Lali u ble nga një manastir i Haridvaras në vitin 1990 dhe është ndërtuar një ndërtesë plotësisht e re, duke e emërtuar në nder të themeluesit të tij Ghati Dandi Svami Bhumananda. Më 22 janar 2007 Autoriteti i Zhvillimit të Varanasit e njoftuan Sri Vibhusit Swamin për një shkatërrim të rendeve të shtesave të paligjshme të Bhuma Niketanit. Megjithë procesin gjyqësor të prishjes së rendeve për këtë ndërtim të paligjshëm më 22 janar 2007, ndërtimi i paligjshëm vijoi të ekzistonte për 6 vjest, duke dhunuar urdhërin e qeverisë për ndalimin e ndërtimit, por gjithashtu duke uzurpuar ghatet që janë pronë publike.
Kur u hetua nga Gjykata e Allahabadit, pse nuk u zbatua urdhëri i shkatërrimit, autoriteti Autoriteti i Zhvillimit të Varanasit pohoi "se Bhuma Niketani nuk ishte zgjeruar, por vetëm ishte mbuluar me xham të ri". Gjykatësit e Gjykatës së Lartë të Allahabadit e etiketuan këtë raport si "asgjë, veçse një akt për të mbrojtur ndërtimet e paligjshme.<ref>{{Citation|title=Court order No. - Case:- PUBLIC INTEREST LITIGATION (PIL) No. - 31229 of 2005|url=http://www.kautilyasociety.com/blog/wp-content/uploads/2013/06/PIL_Allahabad-High-Court-Order_14March20131.pdf|publisher=Allahabad High Court|language=en|date=14 mars 2013}}</ref>
Përveç kujdesimit të Trustit Svami Karapatri dhe Trustit Svami Bhumananda, nuk ka plane, programe apo strategji të veçanta veprimi për mbrojtjen dhe ruajtjen e ghateve. Trustet e mirëmbajnë pronën e tyre sipas këndvështrimeve të tyre, pa ndonjë plan të përcaktuar.
=====Ghati Kedara=====
[[File:Le Kedar Ghat (Varanasi) (8472444740).jpg|thumb|left|
Ky ghat është lartësuar hollësisht te Kashti Khanda si dhe te Kashi Kedara Mahatmya.<ref>Karunapati Tripathi (red.): Kashi Khanda; 1991-98, 77.8-10, fq. 47-54</ref><ref>Vinay: [https://books.google.al/books?id=8U0NYx_K_CAC Kāshi Kedara Mahatmya]; Diamond Pocket Books, 1990, ISBN 81-288-0726-9</ref> Ky ghat konsiderohet si vendi i shenjtë i Haramapapa Tirthas.
Ghati Kedara gjendet në koordinatat {{coord|25|17.985|N|83|00.425|E|display=inline}} (Tempulli Kedareshvara). Sipërfaqja e zonës kryesore të shenjtë është 0.50 hektarë. Në krye të tij gjendet tempulli i Kedaresvaras, hyjnisë mbrojtëse të segmentit të shenjtë jugor. Faltoret e bashkangjitura me Ghatin Kedar dhe vendin e shenjtë janë: Tarakesvara, Gauri Kunda dhe Vitanka Narasimha. Në fundin e shekullit të XVI Kumarasvami, një ndjekës i përkushtuar i Dattatreyas bëri një manastir bashkangjitur me Tempullin Kedaresvara. Sipas një mbishkrimi Gahadavala ( rreth vitit 1100) pranë këtij ghati gjendet Ghati Svapnesvara, por që tani nuk ekziston më.
[[File:Kalpatri Ashram Kedar Ghat, Varanasi.JPG|thumb|
Në fillim të ghatit gjendet Gauri Kunda, një pellg i vogël uji që përmban një imazh të mrekullueshëm të Gaurit (Parvati) në murin lindor. Duke u ngjitur në shkallët e rrëpirta, në platformë është një faltore e Tarakeshvara lingas. Kedara është një tesmpull lumor, që qëndron në krye të një ghati mbresëlënës mbi nivelin e ujit mbi kodrën e gjatë që mbështetet nga një majëza e tretë e tridentit simbolik të Shivës. Tempulli është një ndërtesë e madhe, që ngrihet nga brigjet e lumit te i cili një ghat i rafinuar guri zbret në shtratin e lumit Gang. Ai qëndron në mes të oborrit të gjerë, në katër këndet e të cilit janë këtër tempuj të kurorëzuar me kupola. Veranda që shtrihet përreth anës së brendshme të rrethimit përmban mjaft faltore të vogla dhe koleksione të shumta idhujsh. Pelegrinët kryejnë një banjë të shenjtë në Gang dhe mbajnë enë tunxhi të ujit të shenjtë ndërsa ngjiten në shkallët e gjera dhe të rrëpirta për ta ofruar atë në adhurimin e Kedareshvaras.
[[File:Ghats in Varanasi 032.jpg|thumb|left|Ghati Kedara me
Duke hyrë në Tempullin Kedara nga të dy rrugët, ku njëra shkon në një oborr të brendshëm të errët. Përreth murit të jashtëm është një shumësi faltorëzesh të vogla, shumica e të cilave kanë Shiva linga të veçanta. Në qendër të oborrit është tempulli i brendshëm, brenda të cilit janë akoma më shumë faltore dytësore: ato të bashkëshortes së Shivës dhe shërbyesve të saj. Në fund arrihet te dera e [[garbhagriha|shenjtërores së brendshme]], të ruajtur nga demi i Shivës, Nandi. Linga e Kedaras e vendosur brenda kësaj dhome të errët nuk është një lingë e zakonshme, por një gungë e dalë nga shkëmbi me një linjë të bardhë përmes saj. Sipas traditës, kjo u vendos nga dora njerëzore, por është një lingë e pazakontë “e vetë-shfaqur”.
Line 1.257 ⟶ 1.262:
=====Ghati Ahilyabai=====
[[File:Ahilya Ghat by the Ganges, Varanasi.jpg|thumb|
Ghati Ahilyabai gjendet në koordinatat {{coord|25|18.334|N|83|00.627|E|display=inline}} (pjesa e mbrapme qendrore në anën e argjinaturës) dhe bashke me bllokun e pallatit shtrihet në një sipërfaqe prej 0.23 hektarësh. Në vendin e sitit të vjetër të Ghatit Kevelyagiri, rreth vitit 1778 mbretëresha Ahilyabai Holkar e Indores e bëri këtë ghat me shkallë puka. Për herë të parë emri i një personi iu çua ghatit. Ajo ishte gjithashtu përgjegjëse për rindërtimin e Tempullit Visvesvara në vitin 1777, siç është edhe sot.
Line 1.263 ⟶ 1.268:
;Përshkrimi dhe historia:
I ndërtuar nga Ahilyabai, ai është një nga shumë ndërtesat e ndërtuara nën patronazhin e mbretëreshës, që, nga rezidenca e saj e Maheshwarit, ishte ndërtuesja e mjaft tempujve në qytet, mes të cilëve janë Tempulli Vishvanatha dhe Ghati Manikarnika. Brenda kompleksit ndodhet një pallat dhe zonë rezidenciale. Oborri i shërbimit është i vendosur përballë pallatit, që vijon poshtë drejt ghatit të ndërtuar mbi lumin Gang. Në kompleks ndodhet gjithashtu një grup ndërtesash fetare duke përfshirë tempuj dhe zona e shërbyesve, disa prej të cilave janë përdorur si akhara (vende ndeshjeje). Pranë pallatit, është ndërtuar një brahmapuri i përbërë nga dhjetë shtëpi përgjatë një rruge paralele me lumin dhe e mbrojtur në të dy skajet me porta. Këto shtëpi u ndërtuan në të njëjtën kohë, që shpjegon edhe paraqitjen e rregullt dhe simetrike të tyre. Në drejtim të pjesës së vjetër të qytetit, ndodhet një portik i kurorëzuar me një noubat (tambur) që mbron kompleksin.
Me mbizotërimin dhe larminë e elementëve të tij të përbërës, Pallati i Indores paraqet një shembull të atyre principatave që e bënë bregun lumor unik, të shkëlqyer duke e bënë një pikë të veçantë referimi. Pamja e Pallatit të Indores, nga lumi ose ghati, ka dy perspektiva: Në drejtim të rrjedhës, një grup prej tre tempujsh: kryesori me një kube dhe dy shenjtërore të vogla. Në të njëjtin rrethim, ndodhet një ndërtesë përdhese, ku depozitoheshin veglat e përdorura në akhara.
[[File:Ahilyabai Ghat, Varanasi.JPG|thumb|
Në drejtimin kundër rrjedhës nga pallati, ngjitur një ndërtese me tre kate; ato në fakt janë katet e sipërm të lagjes brahmapuri. Tradicionalisht, brahmapuri, “qyteti i brahminëve”, është vendi i qëndrimit të brahminëve dhe pujarit (priftit që shërben tempujt e mbretëreshës) dhe familjet e tyre. Dy hyrjet me status të ndryshëm rregullojnë rrugicën e brendshme të brahmapurit. Njëra, në drejtim të kundërt me rrjedhën, hapet me një rrugicë pingule me lumin dhe nuk është pjesë e kompleksit por përdoret gjatë stinës së musoneve, kur kalimi nga një zonë në tjetrën nëpërmjet ghatit është i pamundur.
Line 1.277 ⟶ 1.281:
=====Ghati Prayaga=====
[[File:India-5471 - Flickr - archer10 (Dennis).jpg|thumb|
Pjesët e poshtme dhe të sipërme të Ghatit Dashashvamedha degëzohen nga një tjetër ghat, Ghati Prayaga, që është kopje e qytetit të shenjtë të Prayagas (Allahabadit), që gjendet 128 km në perëndim. Besohet se duke bërë banjë të shenjtë aty mundësohet saktësisht i njëjti përfitim fetar si në Prayaga. Deri në fillim të shekullit të XIX aty kalonte një kanal nga Benia Talabi deri te Godaulia (i përmendur si Godavari nga i cili ka rrjedhur emri Godaulia) përpara se të derdhej në Gang, që degëzohej në dy rrjedha nga një ishull i vogël. Më vonë kanali u mbulua dhe u shndërrua në rrugën Godaulia-Dashashvamedha – siç është edhe sot. Ky itinerar i vjetër është paraqitur në hartën e Prinsep-it në 1822. Me kalimin e kohës ishulli i vogël u shndërrua në një tjetër ghat, Ghati Prayaga.
[[File:India - Varanasi - 009 - Praying ghat (2147057552).jpg|thumb|
Prayaga, e njohur si "Tirtharaja" (mbreti i tirthave), qëndron në pikiëtakimin e lumenjve Gang, Yamuna dhe Sarasvati (tashmë i tharë). Zakonisht besohet se duke kryer ritualet dhe banjën e shenjtë këtu mundësohet saktësisht e njëjta dobi fetare si në vetë Prayaga (80 km më në perëndim). Dobia e kësaj zone është lartësuar te Kashi Khanda.<ref>Karunapati Tripathi (red.): Kashi Khanda; 1991-98, vargjet 61.36-38</ref> Rreth gjendjes së tanishme, Eck thekson se "sot, megjithatë, emri Ghati Prayaga, ndërsa është pikturuar në mënyrë të bujshme në tempullin që qëndron midis dy degëve të Dasasvamedhas, zakonisht nuk përdorej. Dhe madje tempulli aty, plotësisht i rrënuar, përdoret vetëm nga varkëtarët që depozitojnë pajisjet e tyre në shenjtëroren e tij".<ref name=Eck228>Diana L. Eck: Banaras. The City of Light; 1983, fq. 228</ref> Zona e tempullit dhe ghatit u rikonstruktuan nga mbretëresha e Digpatias (në [[Bengali Perëndimor|Bengalin Perëndimo]]). Në këtë vend besimtarët bëjnë banjë kryesisht gjatë gjithë muajit të Maghas (janar-shkurt).
Line 1.289 ⟶ 1.293:
=====Ghati Shitala=====
[[File:Shitala Ghat, Varanasi.JPG|thumb|
Rreth vitit 1740 Narayana Dikshita, preceptori i Bajirao Peshavas, e bëri këtë ghat me shkallë puka. Në fakt, ky është pjesa jugore e zgjatimit të Ghatit Dasasvamedha, ku gjendet Dasasvamedha Tirtha dhe imazhet e Dasasvamedhesvaras dhe Dasaharesvaras. Ky ghat është emërtuar sipas tempullit të famshëm Sitala që ndodhet aty. Gjatë ditës së 8-të të muajit hënor të Caitras, Vaisakha Jyesthas dhe Asadhas (mars – korrik) dhe Asvinas (shtator – tetor) njerëzit këtu festojnë Sitala Asthamin ("dita e 8-të" ). Të njëjtat festa zhvillohen në Ghatin (Adi) Sitla në veri. Një tjetër rast i rëndësishëm në këtë ghat është adhurimi i veçant nga çiftet e sapo martuar, dhe anëtarët e afërt të familjes vijnë këtu për të kryer ritualet adhuruese për Gangan ndjeku nga ritualet në Tempullin Shitala.
Line 1.299 ⟶ 1.303:
=====Ghati Dashashwamedha=====
[[File:View of Dasashwamedh Ghat in the evening before Arati, Varanasi.jpg|thumb|left|358px|Ghati Dahsashvamedha përpara fillimit të ceremonisë Aarti]]
'''Ghati Dashashwamedha''' është ghati kryesor dhe me gjasa më i vjetri në Varanasi i vendosur pranë [[Tempulli Kashi Vishvanatha|Tempullit Kashi Vishvanatha]]. Besohet se [[Brahma]] e krijoi këtë ghat për të mirëseardhur Shivën dhe për të flijuar dhjetë kuaj gjatë ''Dasa-Ashwamedha yajnas'' së kryer aty. Sipas mitit të lidhur me Divodasan, Zoti Brahma (" krijuesi" në trinitetin e zotave hindu) në këtë vend kreu flijimin e dhjetë kuajve (dasa-asvamedha). Burimet historike tregojnë se në këtë vend dinastia hindu e shekullit të II, Bhara Siva Naga, kreu flijimin e dhjetë kuajve. Kashi Khanda e përshkruan lavdinë e këtij ghati në shumë vargje të saj.<ref>Karunapati Tripathi (red.): Kashi Khanda; 1991-98, vargjet 52.1-10, 61.38</ref>
Me të janë të lidhur dy [[mitologjia hindu|mite hindu]]: Sipas njërit, [[Brahma]] e krijoi atë për të mirëseardhur perëndinë [[Shiva]]. Sipas tjetrit, [[Brahma]] flijoi dhjetë kuaj, gjatë Dasa-Ashwamedha yajnas së zhvilluar këtu. Një grup priftërinjsh kryejnë përditë në mbrëmje në këtë ghat "Agni Poojan" (Adhurimi i Zjarrit) që i kushtohen Shivës, Lumit Gang (i hyjnizuar si perëndesha Ganga), Suryas (Diellit), Agnit (Zjarrit) dhe të gjithë universit.
Sipër dhe pranë këtij ghati ndodhen gjithashtu tempuj kushtuar Sulatankesvaras, Brahmesvaras, Varahesvaras, Abhaya Vinayakas, Gangas (Gangu si një hyjneshë) dhe Bandi Devit, që janë të gjithë vende të rëndësishme pelegrinazhi. Këto faltore janë të lidhura me mjaft itinerare të rëndësishme pelegrinazhi dhe aty një grup priftërinjsh kryen "Agni Puxha" (sanskritisht: "Adhurimi i Zjarrit") në mënyrë të përditshme në mbrëmje në këtë ghat si një kushtim për Shivën, Gangan, Suryan (Dielli), Agnin (Zjarri) dhe gjithë universin. Gjatë të martave dhe festave fetare zhvillohen aarti të veçanta.<ref name=ghats/>
[[File:Dasaswamedh Ghat (Varanasi india) 01.jpg|thumb|
Pjesa jugore e ghatit u bë me shkallë puka në vitin 1740 nga Bajirao Peshava dhe më vonë rreth vitit 1774 nga Ahilyabai Holkari i Indores. Ghati Dashashvamedha ndodhet në koordinatat {{coord|25|18.385|N|83|00.616|E|display=inline}} (pjesa e poshtme e Ghatit Dashashvamedha) dhe {{coord|25|18.416|N|83|00.650|E|display=inline}} (pjesa e sipërme e Ghatit Dashashvamedha). Të dy zonat shtrihen në një sipërfaqe prej 0.54 hektarësh dhe zotërohen nga Korporata Bashkiake e Varanasit.
;Përshkrimi dhe historia:
[[File:Dashashwamedh Ghat, Varanasi zoom in.jpg|thumb|left|
Ghati Dashashvamedha është ghati më i rëndësishëm dhe më aktiv në aspektin historik dhe vazhdimësisë së traditave. Ky ghat është i ndarë në dy pjesë; midis dy pjesëve është Ghati Prayaga që është kopje e qytetit të shenjtë të Prayagas (Allahabadit), i vendosur 128 km në perëndim. Ky ghat mendohet se është siti i parë i regjistruar historik i lidhur me mbretin Bhara Shiva Nagas të shekullit të II të e.s., që pas mundjes së Perandorisë Kushane kreu flijimin e kuajve që Shiva ta falte Dinastinë e tyre. Në mitologjinë e lashtë puranike ky ghat është lartësuar si Rudrasara (“vendi i ujit të Rudrës/Shivës”). Sipas një miti tjetër të lashtë, perëndia [[Brahma]] (“krijuesi”) kreu flijimin (-medha) e dhjetë (Dash-) kuajve’ (-ashva) në këtë vend, nga e ka marrë dhe emrin. Brahmeshvara linga me katër koka (pjesa e sipërme) është marrë si dëshmi e vërtetësisë së kësaj rrëfenje. Kashi Khanda regjistron shumë vargje që përshkruajnë lavdinë e këtij ghati. Deri në shekullin e XVIII ky ghat ishte i shtrirë gjerësisht, por që më vonë u nda në shumë ghate si Ghatet Ahilyabai, Shitala, Prayaga dhe Ghoda. Imazhe të tjera hyjnore përfshijnë Varaheshvaran, Abhaya Vinayakan, Gangan (“Hyjnesha e Gangut”) dhe Bandi Devin. Këta imazhe dhe faltoret janë të lidhura me mjaft itinerare të rëndësishme pelegrinazhi. Balaji Bajirao ndërtoi formën e tanishme të këtij ghati në vitet 1738-40 dhe më vonë në vitin 1775 nga Ahilyabai Holkari shtetit të Indores. Struktura e tanishme e shkallëve prej guri u ndërtua nga qeveria e Uttar Pradeshit në vitin 1965.
Line 1.316 ⟶ 1.320:
=====Ghati Man Mandir=====
[[File:Man Mandir Ghat, Varanasi.JPG|thumb|
Emri i vjetër i këtij ghati ishte Someshvara, por rreth vitit 1585, kur Raja Savai Mana Singh-u (i Amberit) ndërtoi pallatin e tij dhe ghati u emërtua sipas tij. Ky ghat është "i njohur kryesisht për ndërtesën madhështore me dritare të skalitura me zbukurime të hijshme", tregon Eck.<ref name=Eck228/> Në krye të ghatit pranë pallatit të Jai Singh-ut ndodhet një [[Jantar Mantari|observator hindu]], i ndërtuar nga Savi Ji Singh-u (1686-1743). Nën drejtimin e ministrit të tij astrolog, Jagannatha, mbreti e ndërtoi këtë observator gjatë viteve 1710-1737. Maharaxhai Jai Singh II i Jaipurit ndërtoi pallatin e tij në këtë ghat në vitin 1770 dhe e pajisi me dritare zbukuruese ashtu si ata në [[Delhi]], Jaipur, [[
[[File:Manmandir 07.jpg|thumb|left|
Besimtarët kryejnë homazhe pranë këtij observatori, te lingami i Someswarit, zotit të Hënës. Megjithëse më pak i pajisur se observatorët në Jaipur dhe Delhi, Jantar Mantari ka një orë diellore ekuatoriale unike që është funksionale dhe lejon monitorimin dhe regjistrimin e matjeve nga një person.<ref>{{cite web|url=http://users.hartwick.edu/
Observatori Hindu zotërohet nga Archaeological Survey of India, tempujt në afërsi të ghatit zotërohen nga trustet përkatëse ndërsa zona e ghatit zotërohet nga Korporata Bashkiake. Observatori i Man Singhut gjendet në koordinatat {{coord|25|18.467|N|83|00.658|E|display=inline}} (Qendra e [[
;Historia dhe zhvillimi:
Në tekstin e shekullit të XVII, Girvana-padamanjari, ky ghat lëvdohet me emrin Ghati Someshvara. Në vitin 1586 mbreti Raja Savai Man Singh (i Amberit në Raxhastan) e ndërtoi këtë vend dhe zhvilloi këtë ghat, prej nga e ka marr emrin e tanishëm. Ghati është i njohur kryesisht për ndërtesën madhështore me dritare të zbukuruara me skalitje të mahnitshme. Ballkonet dhe dritaret e pallatit janë shembuj të shkëlqyer të periudhës mesjetare të stileve Rajputas dhe Durg.
[[File:ManMandir Ghat, Varanasi.jpg|thumb|
Pallati i Man Singhut (i ndëtuar rreth vitit 1600) mund të arrihet nga një rrugicë e ngushtë që të con nga një degëzim në rrugën kryesore pranë Ghatit Dashashvamedha. Në mënyrë alternative, mund të arrihet duke kaluar nga Ghati Dashashvamedha dhe duke zbritur në ghatin pasues. Sipër çatisë, në vitin 1710 Savai Jai Singh-u i II (1686-1743) ndërtoi një observator hindu. Savai Jai Singhu, mbreti i shtetit të Amberit në Raxhastan ishte një gjeni i llojit pothuajse të pazakontë, një matematikan dhe astronom ekspert ashtu si dhe një ndërtues dhe sundues i ndriçuar. Ai u porosit nga Muhammad Shahu, perandori mogul për të reformuar kalendarin, një detyrë e ndjeshme në vendin e astrologëve dhe me një vit hënor tërësisht të strukturuar rreth Panteonit Hindu. Për të përmbushur këtë në një nivel të lartë teknik, Jai Singhu u përfshi në një skemë ambicioze për të ndërtuar pesë observatorë në shkallë monumentale të paparë për atë kohë. Mbreti astronom kishte ndërtuar observatorë të tillë (1718-1734) në Jaipur, [[Delhi]], [[Mathura]], Varanasi dhe [[
Faltoret e afërta në pjesën e sipërme të ghatit janë Someshvara, Dalabheshvara ({{coord|25|18.496|N|83|00.635|E|display=inline}}), Rameshvara dhe Sthuladanta Vinayaka, që përshkruhen në itinerare të ndryshme pelegrinazhi. Dalabheshvara (“dhënësi i thjerrzës”) i lavdëruar si ‘dhënësi i ushqimit’, është në një dhomë nën 2.5 m nga zona e afërt. Në shenjtëroren e brendshme ndodhet ‘figura në pllakë guri’ (Varanasi shilapatta citra), e datuar nga shekulli i XI-XII që paraqet një seri figurash miniaturë të hyjnive brahmanike të renditura në fasha horizontale. Këto jan të dëmtuara keq, megjithatë krahasuar me Varanasi shilapattat e ngjashme të mbajtura në muzetë e [[Gwaliori]]t, Jhansit dhe [[
=====Ghati Mir=====
[[File:MirGhat, Varanasi.JPG|thumb|left|
Ky ghat përfaqëson dy vendet e vjetra të Jarasandhesvaras dhe Vrdhadityas, që u shndërruan nga Mira Rustam Ali-u në vitin 1735. Imazhet e Jarasandheshvaras dhe Vridhhadityas janë suvatuar në muret e vjetra të rrugicës, në emër të këtyre dy imazheve shumica e pelgrinëve të Pancakroshi ose Antargriha Yatras hedhin lule dhe oriz në Gang. Tashmë pelegrinët hindu hedhin lule dhe oriz në Gang në kujtim të këtyre imazheve. Faltoret dhe statujat në afërsi janë Vrdhaditya, Asa Vinayaka, Yajna Varahaand Visalaksi ("Sy gjera", një nga 52 Sakti-pithat e hyjneshave). Një tjetër vend i rëndësishëm është Dharmakupa që konsiston në një pus të shenjtë të rrethuar nga pesë tempuj si dhe nga Divodasesvara lingami. Tempulli i Dharmesas është i lidhur me mitin fuqisë së Yamas (Zoti i vdekjes) mbi fatin e të vdekurve kudo në tok përveçse në Varanasi. Për shkak të hyrjes së kastave të ulëta ("të paprekshmit") tempulli i Visvesvaras/Visvanathas konsiderohet i papastër. Svami Karapatri-Ji, një brahmin shumë konservator dhe drejtues kulti, ka themeluar një "Tempull të Ri Visvanatha" në vitin 1956 në krye të ghatit. Nëpër shkallë, nën një pemë pipala, kryhen ritualet e derdhjes së ujit në nder të paraardhësve. Ghati Mir gjendet në koordinatat {{coord|25|18.549|N|83|00.653|E|display=inline}} (qendra e Ghatit Mir) i shtrirë në një sipërfaqe prej 0.21 hektarësh.
[[File:Mir Ghat, Varanasi.JPG|thumb|
Teksti i shekullit të XVII Giravana-padamanjari përmend Ghatin Jarasandheshvara. Në një nga letrat e shkruara nga Sadashiva Naik-u, përfaqësuesi i Peshvave, Mir Rustam Ali-u është përmendur si padroni i ndërtimit të ghatit. Në burimet e tjera është përmendur gjithashtu se themeluesi i familjes mbretërore të Vanarasit, Balwant Singh-u e shkatërroi fortesën e Mir Rustam Ali-ut në Ghatin Mir dhe me rrënojat e saj ndërtoi fortesën e tij në Ramanagar, në vitin 1763. Me kalimin e kohës ghati është quajtur Ghati Mir; madje edhe James Prinsep (1822) e përmend atë me këtë emër. Faltoret dhe imazhet në afërsi janë Vriddhaditya, Asha Vinayaka, Yajna Varaha, Ananda Bhairava, Bare Hanumani dhe Vishalakshi (“Sy Gjeri”, një nga 52 Shaktipithat). Një tjetër sit i rëndësishëm është Dharmakupa, që konsiston në një pus të shenjtë të rrethuar nga pesë tempuj dhe faltore të vogla; në një nga tempujt ndodhen imazhet e Divodasheshvaras, Vishvabahukas dhe Vindhyavasinit. Tempulli i afërt i Dharmeshit është i lidhur me mitin e fuqisë së Yamas (zoti i vdekjes) mbi fatin e të vdekurve kudo në tokë, përveçse në Varanasi.
Line 1.342 ⟶ 1.346:
=====Ghati Lalita=====
[[File:Lalita ghat Varanasi.JPG|thumb|left|
Ghati Lalita u ndërtua nga mbreti i [[Nepali]]t në rajonin verior të Varanasit. Ky ghat është emërtuar sipas hyjneshës së famshme Lalita në Varanasi si dhe në Prayaga. Është vendi i Tempullit të Ganga Keshavas, një tempull druri i ndërtuar në stilin tipik të Katmandus. Tempulli ka një imazh të Pashupateshwarit, një manifestim i perëndisë Shiva. Lingami i mirënjohur i Ganga Kesavas dhe faltoret e Gangatityas, Kasi Devit, Lalita Devit dhe Ghagirath Tirtha janë të lidhura me këtë vend. Njerëzit besojnë se një shikim i shpejt i Lalita Devit sjell të njëjtën dobi si ecja cirkumambulatoret përreth gjithë botës.
Në fillim të shekullit të XX ky ghat u nda në tre ghate të pavarur, d.m.th. Ghati Nepali, Ghati Lalita dhe Ghati Rajarajeshvari. Gjatë periudhës së ndërtimit të Tempullit Samarajeshvara në vitin 1843 dy ghatet e parë u integruan dhe u ndërtuan shkallë guri nga mbreti i Nepalit. Pjesa e sipërme, e quajtur Ghati Rajarajeshvari u ndërtua nga një Babu Keshava Das në fillim të shekullit të XIX. Pjesa jugore e ghatit u rindërtua nga qeveria e Uttar Pradeshit në vitin 1965.
[[File:Lalita Ghat, Varanasi.JPG|thumb|
Ghati Lalita dhe tempujt në të gjenden në koordinatat {{coord|25|18.547|N|83|00.815|E|display=inline}} (nikja e Lalita Devit). Ghati Lalita dhe tempujt e afërt shtrihen në një sipërfaqe prej 0.02 hektarësh. Në krye të ghatit, qëndron Tempulli i Nepalit, i ndërtuar rreth vitit 1841 nën patronazhin e mbretit të Nepalit dhe mendohet se lingami aty kopjon Pasupatisvaran e famshme në Katmandu. Tempulli ka disa gdhendje në dru skenash erotike dhe të katërta portat janë dekoruar me forma arkitekturore gjeomagnetike.
Mes ndërtesave të rëndësishme përfshihen Rajarajeshvari Matha, Siddhagiri Matha dhe Umaraogiri Matha. Dy manastiret e fundit ([[matha]]) u ndërtuan nga familjet Sadhu. Moksha Bhavani, një bujtinë, u ndërtua në vitin 1922 nga Jowaharalal Khemka, i Ratangarh-ut (në Raxhastan), në kujtim të babait të tij. Siddhagiri Matha i përket Shaiva Paramahamsa Sampradayas.
[[File:'Hanuman Temple' in Lalaita Ghat..jpg|thumb|left|339px|Tempulli i Hanumanit në Ghatin Lalita]]
Në dhomën e poshtme, pranë rrugicës përgjatë bregut, ndodhen imazhe të Lalita Devit, Varanasi Devit dhe Bhairavas. Në pjesën e sipërme në një kompleks tempullor ndodhen faltoret e Rajarajeshvarit, Ganga Adityas dhe Ganga Keshavas, të ndërtuara në shekullin e XVIII-XIX, megjithëse imazhet janë kryesisht të shekullit të XII. Imazhi i Ganga Adityas është kopjim i më të vjetrit, që ishte prishur në të shkuarën. Kamaret në pankinën prej guri dhe tërësisht të mbuluara nga lumi në stinën e shirave, është një faltore e vogël e bukur e Gangas, e paraqitur si një figurë femërore e ulur mbi një krokodil. Ky është një vend tipik dhe unik ku imazhi i hyjneshës lumore zhytet çdo vit nga vërshimet e ujit.
Line 1.358 ⟶ 1.362:
=====Ghati Manikarnika=====
[[File:Varanasi, Uttar Pradesh, India (2007) 374 - Flickr - archer10 (Dennis).jpg|thumb|
'''Ghati Manikarnika''' në mënyrë popullore njihet si "Terreni i madh i kremimit" (Mahasmasana) në qytet. Pranë ghatit, ndodhen platforma të ngritura që përdoren për përkujtimore rituale të vdekjeve. Ky ghat përmendet në mbishkrimet e shekullit të IV të Periudhës Gupta. Megjithatë, ghati i tanishëm si një argjinaturë e përhershme breg-lumore u ndërtua në vitin 1302 dhe ka qenë rikonstruktuar të paktën tre herë gjatë ekzistencës së tij.<ref name=ghats/>
Line 1.364 ⟶ 1.368:
Në afërsi të tij janë faltoret e Manikarnikesvaras (pak më tej në anën e sipërme të rrugicës), Mahesvaras (lingam në qiell të hapur në ghat), Siddhas dhe Manikarna Vinayakas. Tempulli i Manikarnikesvaras arrihet nga ghati duke ngjitur një rrugicë të rrëpirtë në jug të Kundas. "Lingami i këtij tempulli të vendosur në mënyrë dramatike në fund të një pusi të thellë – mund të arrihet nga nëpërmjet një tuneli që nis në ghat".
Në ghat gjendet edhe një pellg i shenjtë, çakra-Puskarini Kunda ("Pellgu me disk zambaku") dhe gjurmët e këmbëve të Vishnut, Carana Paduka. Sipas mitit puranik kohë më parë se Ganga të mbërrinte te thëmbrat e Bhagirathas, Cakra-Puskarini Kunda ishte e pranishme. Te Kashi Khanda thuhet: “Për dobinë e tre botëve mbreti Bhagiratha e solli Gangan në vendin ku ndodhet Manikarnika – te “Pylli i Lumturisë së Shivës” ("Annandavana"), te Pellgu i Zambakut të Vishnut (Chakra-Puskarni Kunda)”.<ref>Vinay: Karunapati Tripathi (red.): Kashi Khanda; 1991-98, 60.137-8</ref> Tashmë Kunda e rrethuar nga një palë kangjella prej hekuri, është rreth 18.29 m. në krye, duke e ngushtuar deri në rreth 6.1 m. atë buzë ujit.<ref>D. L. Eck: Banaras. The City of Light; 1982, fq. 239</ref> Në faltoren e vogël brenda Kundas gjenden statujat e Vishnut dhe Lakshmit, në murin perëndimor; ndërsa aty gjenden edhe një seri prej një dyzine nikesh të vogla që përmbajnë Shiva lingamë. Përgjatë itinerarit të shenjtë, te vetë ghati, gjenden simbolikisht gjurmët e këmbëve të Vishnut (Carana Paduka), të vendosura në një pllakë rrethore mermeri. Thuhet se për 7,000 vjet Vishnu në këtë vend ka kryer tapat dhe nëpërmjet qindra miliona hinduve e ka spërkatur atë me ujin e shenjtë të Gangut dhe e ka zbukuruar atë me lule. Një pllakatë e Prinsep-it nëntitullohet "pika më e shenjtë në qytetin e shenjtë".
[[File:Manikarnika Cremation Ghat, Varanasi.jpg|thumb|left|345px|Ghati Manikarnika]]
Vendi i afërt me këtë pikë të shenjtë është rezervuar për kremimin e pak njerëzve të zgjedhur, veçanërisht maharaxhajtë e Varanasit.<ref>D. L. Eck: Banaras. The City of Light; 1982, fq. 246</ref> Zona e këtij ghati ka reputacionin e lashtë si një terren kremimi; sipas teksteve hindu perëndia Shiva ka thënë: “Duke u bërë vetë Koha, Unë shkatërroi botën këtu, o hyjneshë!"<ref>Vinay: [https://books.google.al/books?id=QI4wPwAACAAJ Padma Purana]; 2008, 1.33.14</ref> Megjithatë, nuk është e qartë kur ky sit u pranua plotësisht për kremim. Për më tepër, Naradiya Purana,<ref>Naradiya Purana; 1923, Venkateshvara Press, 11.48.67</ref> Matsya Purana<ref>Vinay: Matsaya Purana; Diamond Pocket Books, 182.23-24</ref> dhe Kashi Khanda<ref>Vinay: Karunapati Tripathi (red.): Kashi Khanda, 1991-98, 30.84-85</ref> e përshkruajnë lavdinë e tij në aspektin e ritualeve të kremimit të të vdekurve. Platforma e ngritur bashkangjitur me ghatin përdoret për ritualet e përvjetoreve të vdekjeve. Midis Ghatit Jalasayi dhe Manikarnika në rrjedhën e lumit qëndrojnë katërmbëdhjetë tirtha ujore, mes të cilave më të rëndësishmet janë Vishnu Tirtha, Bhavani Tirtha, Skanda Tirtha, Taraka Tirtha, Avimuktesvara Tirtha dhe Pasupati Tirtha.
I lartësuar mbi ghatin Manikarnika, ndodhet një tempulli i Shiva–Durgas i mbretit të Amethyt (Oudhi; tani pjesë e Uttar Pradeshit), i ndërtuar rreth vitit 1850, që është i dallueshëm me pesë majat e tij me ngjyrë të kuqe të thellë dhe të praruara. Havell (1905) e përshkruan kështu:
"Është ndërtuar mbi një tarracë që shikon mbi lum dhe arrihet me një nga ato rrugët e shkallëzuara të rrëpirta, që të çojnë nga ghatet në qytet, që të sugjeron një qytezë të Italisë Jugore ose Spanjës. Duke u ngjitur në një palë shkallë anësore, kalohet nën Naubata Khanan, ku mizikantët këndojnë lavde të hyjneshës me shoqërime të çuditshme por jo të pakëndshme. Në anën e djathtë të hyrjes është një luan bronxi i Durgës dhe në të majtë demi i Shivës. Qetësia dhe pastërtia brenda janë një lehtësim nga rrëmuja, mospërfillja dhe papastërtia, si dhe atmosfera disi e ndyrë e faltoreve më popullore të Benaresit".<ref>E. B. Havell: Benares, the Sacred City; 1999, fq. 169</ref>
Line 1.375 ⟶ 1.378:
Ghati Manikarnika gjendet në koordinatat {{coord|25|18.673|N|83|00.899|E|display=inline}} (Maheshvara linga në breg) dhe {{coord|25|18.669|N|83|00.878|E|display=inline}} (Tempulli Tarakeshvara). Zona e Ghatit Manikarnika shtrihet në një sipërfaqe prej 0.05 hektarësh. çdo vit kur lumi Gang tërhiqet, uji lë një masë të madhe mbetjesh aluvionale në depozitë. Gërmimi dhe heqja graduale e mbetjeve fillon dhe përfundon gjatë Shivaratrit (dita e hënës së plotë e shkurt-marsit). Me këtë rast këtu zhvillohet një festë e madhe. Pak më shumë se 30,000 kufoma kremohen çdo vit në Vanaras, nga të cila rreth 28,000 kremohen në Ghatin e kremimit Manikarnika dhe pjesa tjetër në Ghatin Harishchandra në jug. Duke kremuar një trup të vdekur shpenzohen rreth 5 kuintalë (500 kg) dru. çdo trup i vdekur regjistrohet në zyrën e afërt, i pasuar nga negociatat dhe pazari me priftin mortor (Dom) që jep zjarrin e shenjtë për djegien mortore.
[[File:Varanasi, Uttar Pradesh, India (2007) 360 - Flickr - archer10 (Dennis).jpg |thumb|
;Historia dhe përshkrimi:
Me Ghatin Manikarnika janë të lidhura dy legjenda. Sipas njërës, besohet se është vendi ku perëndia [[Vishnu]] gërmoi një gropë me [[Chakra]]n e tij dhe e mbushi atë me djersitjen e tij ndërsa kryente argjërime të ndryshme pendestare. Ndërsa perëndia [[Shiva]] po shikonte Vishnun, në atë kohë atij i ra vathi ("manikarnika") në gropë. Ndërsa sipas legjendës së dytë, në mënyrë që ta bënte perëndinë Shiva të lëvizte përqark me adhuruesit e tij, bashkëshortja e tij [[Parvati]] fshehu vathët e saj dhe i kërkoi atij që ti gjente, duke i thënë se ata i kishin humbur në brigjet e Gangut. Idea e hyjneshës Parvati mbrapa gënjeshtrës ishte që Shiva atëherë do të rrinte përqark, duke kërkuar për vathët e humbur. Në këtë legjendë, kurdoherë që një trup kremohet te Ghati Manikarnika, Shiva i kërkon shpirtit të tij nëse i ka parë vathët.
Line 1.384 ⟶ 1.387:
Ky është ghati i parë i bërë me shkallë puka nga mbretrit vëllezër në vitin 1302; dhe u rikonstruktua në vitin 1730 nën patronazhin e Bajirao Pesavas si dhe në vitin 1791 nga Ahilyabai Holkar-i që e rikonstruktoi të gjithë ghatin. Ghatit ju bënë riparime përsëri në vitin 1872. Ghati Manikarnika është përmendur në mbishkrimin Gupta të shekullit të V. Shkallët prej guri u bënë në vitin 1303 dhe u rindërtuan në vitin 1730 nën patronzhin e Bajirao Peshvas. Në vitin 1791 Ahilyabai Holkar-i e rindërtoi të gjithë ghatin. Në vitin 1872 iu bënë përsëri riparime dhe rikonstruktime. Në vitin 1965 qeveria e Uttar Pradeshit e riparoi dhe e rikonstruktoi këtë ghat.
Maharaxha Mangal Singh-u i Alwarit në Raxhastan, ndërtoi në vitin 1895 Tempullin Manokameshvara, në çatinë e zonës së tij rezidenciale. Pjesët e tij përfshijnë gjysëm-shenjtëroren, gjysëm-mandapan dhe [[mandapa]]n drejtkëndore. Verandat janë të dekoruara në mënyrë të bukur dhe paraqesin punime mjeshtërore të skalitjeve në gurë. Në të katërt drejtimet e shenjtërores së brendshme ka dyer. Tempulli ka imazhe të bukura të Shivës, Ganeshës dhe Parvatit. Për të shkuar në këtë tempull, duhet të kalohet nëpër zonën rezidenciale, që shumë herë është e pakënaqshme.
[[File:Manikarnika ghat at sunrise July 2007.JPG|thumb|left|339px|Tempull i vogël në Ghatin Manikarnika]]
Pranë bregut është Maheshvara linga në qiell të hapur. Në të djathtë saj gjendet një tempull që dalëngadalë po rrëshket në Gang. Që nga fillimi i shekullit të XIX ky tempull ka qendruar në të njëjtën mënyrë. Pranë tij është Chakrapuskarini ose Manikarnika Kunda, një pellg i shenjtë uji. Sipas mitologjisë puranike xhevahiri i kreshtës (Mani-) së Shivës dhe vathi (-karnika) i gruas së tij ranë në pellgun e shenjtë, kështu u emërtua Manikarnika. Një rrëfenjë tregon se këtë pellg e bëri Vishnu me diskun e tij (çakra), që është pasqyruar në emërtimin Chakrapuskarini. Sipas tekstit të shekullit të XII, Kashi Khanda, Vishnu e bëri këtë ‘pellg zambakësh dhe e mbushi’ atë me ujë nga djersa e tij si dhe këtu kreu agjërime të rrepta. Depozita, sot e rrethuar me kangjella hekuri, është rreth 18.3 m<sup>2</sup> në krye, duke u ngushtuar deri në rreth 6.1 m<sup>2</sup> në fundin e tij. Kunda përfaqëson pellgun e parë në botë. Ishte vendi i parë i shenjtë i gërmuar në fillimin e kohës me djersën e shenjtë të Vishnut. Si një dëshmi e kësaj legjende në afërsi të tij janë të dukshme gjurmët e Vishnut.
Mbretëresha Ahilyabai Holkar e Indores ndërtoi Tempullin Tarakeshvara në 1795, me një planimetri drejtkëndore. Tempulli është i strukturuar me bazën e gjashtë kolonave. Në hyrje është imazhi i Ganeshës. Në shenjtëroren e brendshme, në një enë është një shiva-lingam me katër koka. Si Tempulli Pancayatana në stilin e Banarasit, këtu janë gjithashtu imazhet e Suryas, Durgas, Ganeshas dhe Vishes nëpër katër këndet. Ky imazh i Shivës, paradite dekorohet me maskë me pesë koka prej bronxi, që mundëson çlirimin e shpirtrave të ikur duke u vendosur vargje të shenjta në veshë. Tarakeshvara është e përshtatshme pas përfundimit të riteve të kremimit. Ky tempull është hamendësuar se është një kopje e një faltoreje të famshme rreth 100 km në veri të Kalkutës. Në tre sitet e famshme të tempujve të Shivës ekziston imazhi i Tarakeshvaras, d.m.th. në Jnanavapi, në lindje të demit të madh Nandi, në Tempullin Khemaka pranë Tempullit të Artë (Vishvanatha) dhe në Ghatin Kedar.
Line 1.401 ⟶ 1.403:
=====Ghati Scindia=====
[[File:Scindia Ghat, Varanasi.JPG|thumb|left|
Më parë ishte i njohur si Ghati Viresvara, sipas tempullit me të njëjtin emër që qëndron në krye. Ghati Scindia i njohur edhe si Ghati Shinde kufizohet me Manikarnikan në veri, me tempullin e tij të Shivës, që qëndron pjesërisht i zhytur në lum si rezultat i peshës së madhe të ghatit të ndërtuar rreth 150 vjet më parë. Ghati Scindhia gjendet në koordinatat {{coord|25|18.729|N|83|00.935|E|display=inline}} (Tempulli Vashistha-Vamadeva) dhe {{coord|25|18.730|N|83|00.930|E|display=inline}} (Tempulli Atmavireshvara) dhe bashkë me Ghatin Sankatha shtrihen në një sipërfaqe prej 0.0241 hektarësh. Sipër ghatit, gjenden mjaft nga faltoret më të rëndësishme të Varanasit brenda labirintit të rrugicave të Siddha Kshetras (Fusha e Përmbushjes). Sipas traditës, [[Agni]], zoti hindu i zjarrit ka lindur pikërisht këtu. Besimtarët hindu në këtë vend i luten Vireshwaras, zotit të të gjithë heronjve, për një djal.
[[File:Varanasi, India (21202535155).jpg|thumb|
Në vitin 1780 Ahilabai Holker-i i Indores e bëri ghatin me shkallë puka. Në vitin 1829 mbretëresha Baijabai e riparoi dhe rimodeloi atë; dhe përsëri në vitin 1937 Daulatarao Scindhia e bëri të gjithë ghatin me shkallë puka. Në krye të tij ndodhen faltoret e Vashisthas dhe Vamadevas, si dhe Atmaviresvaras. Në këtë ghat buzë lumit Gang gjendet Paravata Tirtha. Midis Ghateve Manikarnika dhe Scindhia ndodhen tre tirtha ujore, Uma Tirtha, Sarasvata Tirtha dhe Kamblasvetara Tirtha.
Line 1.415 ⟶ 1.417:
=====Ghati Sankatha=====
[[File:Sanktha Ghat, Varanasi.JPG|thumb|left|
Emri i tij i vjetër ishte Ghati Yameshvara sipas emërtimit të faltores. Në krye të rrugicës qëndrojnë tempujt e Yameshvaras dhe Harischandresvaras; me rastin e Yama Dvitiyas besimtarët vazhdojnë të bëjnë banjë të shenjtë. Këtë ghat e ndërtoi në fundin e shekullit të XVIII mbreti i Barodas, por në vitin 1825 e veja e Beniram Panditit, e njohur si "Panditain" dhe nipërit e tij e bënë këtë ghat me shkallë puka bashkë me ndërtimin e një strukture të Tempullit të Sankatha Devit. Në krye të ghatit drejt qytetit ndodhen faltoret e hyjneshave Katyayini dhe Siddhesvari; tre Vinayakave: Hariscandras, Cintamanit, Mitras si dhe Vasukisvaras. Në krye të tij së fundi është vendosur një statujë e re e Santosi Matas ("Nëna e Kënaqjes"). Ghati Sankatha gjendet në koordinatat {{coord|25|18.733|N|83|00.933|E|display=inline}} (Tempulli Sankatha Devi) dhe bashkë me Ghatin Scindhia shtrihen në një sipërfaqe prej 0.0241 hektarësh.
Line 1.424 ⟶ 1.426:
=====Ghati Panchaganga=====
[[File:PanchaGanga Ghat, Varanasi (3).jpg|thumb|
Në Periudhën Gahadavala (shekulli i XI-XII) ky ishte një ghat popullor dhe i shquar, i patronizuar nga familja mbretërore. Që nga ajo periudhë ka qenë një tempull i famshëm i Vindu Madhavas, që u shkatërrua dhe u shndërrua në një xhami në vitin 1673, prej nga e ka marrë emrin Ghati Veni Madhava, tashmë pjesa e poshtme e ghatit.
Line 1.435 ⟶ 1.437:
Shumica e tempujve të tjerë i përkasin shekullit të XIX-XX. Megjithatë, tempulli i vetëm i vjetër në këtë zonë është Mandiri Rama i Kanganvali Havelit, i ndërtuar në fillim të shekullit të XVII nga mbreti i Amerit (në Raxhastan), Mirza Raja Jaisingh-u, fillimisht si një shkollë vedike. Kjo është përshkruar nga udhëtari francez Jean Baptise Tavernier (në 1665).<ref name=Taverinier1977/> Në vitin 1775 u rikonstruktua nga nga Sripatirao Pesava dhe Pant Pririnidhi i Andhas.
;Përshkrimi
[[File:Panchaganga Ghat, Varanasi.JPG|thumb|left|318px|Ghati Panchaganga, Varanasi]]
Ghati Pancaganga gjendet në koordinatat {{coord|25|19.012|N|83|01.107|E|display=inline}} (qendra e Ghatit Pancaganga) dhe bashkë me zonën e afërt shtrihen në një sipërfaqe prej 0.016 hektarësh.
Dobia dhe lavdia e këtij ghati janë përshkruar në tekstet e shekullit të XI si dhe te Kashi Khanda.<ref name=116Tripathi144>Karunapati Tripathi (red.): Kashi Khanda; 1991-98, 59.116-144</ref>
Line 1.443 ⟶ 1.445:
Te ghati, pranë bregut të lumit, ndodhen një dyzinë dhomash tre faqëshe faltoresh që janë të drejtuara nga lumi. Disa përmbajnë një lingam ose një statujë, siç janë statujat e holla të shtrira të Vishnut që fle mbi gjarprin Shesha. Të tjerat janë pothuajse të zhveshura dhe përdoren kryesisht për praktika yoge dhe meditimi.
Në këtë ghat ndodhen tetë tirtha të shenjta buzë ujit të lumit: Pippalada, Vindu Makha, Mayukharka, Jnanahrda dhe Pancanada. Në këtë ghat ndodhet edhe dy manastire, Sri dhe Ramannada. Në afërsi të tij ndodhet Tailanga Svami Matha, e ndërtuar nga një shenjt i madh i shekullit të XIX, Tailanga Svami dhe që përmban një linga të stërmadhe të quajtur Tailangeshvara.
[[File:PanchaGanga Ghat, Varanasi (2).JPG|thumb|318px|Ghati Panchaganga, Varanasi]]
Ndërtesa përmban një verandë të gjatë, në pjesën jugore të së cilës (të mbyllur si shenjtërore e brendshme, [[garbhagriha]]) ndodhet idhulli i Vindu Madhavas. çatia e tempullit është bërë me dru dhe pllaka guri të cilësisë së mirë. Ai ka dy porta hyrëse, të ndara nga një verandë, përballë vendit që është lagjja e banimit të familjes së priftit. Ka porta nga lindja dhe veriu për në shenjtëroren e brendshme. Përreth saj nuk ka verandë për ecje cirkumambulatore. Në të majtë të portës hyrëse, ndodhet një statujë e transportuesit të Vishnut, Garuda, një shpend hyjnor dhe në të djathtë ndoshet Hanumani, shërbyesi majmun i Ramas. Këta janë pjesë të tempullit origjinal dhe janë shembuj të shkëlqyer të miniaturës dhe arkitekturës së kolonave. Në sallë mund të shihen piktura të 10 mishërimeve të Vishnut, ndërsa në këndin e kompleksit ndodhet një dhomë që përmban “72 lingat e Shivës” dhe mjaft statuja të Shivës, Ganeshës, Vishnut etj. Sherring-u e ka përshkruar gjallërisht këtë ghat duke thënë:
"Ghati është i gjerë dhe i thellë si dhe tepër i fortë. Shkallët dhe kullëzat e tij janë të gjitha prej guri, nëpërmjet numrit të tyre të madh përballojnë një shumësi adhuruesish dhe larësish. Kullëzat janë të ulta dhe të të zbrazëta dhe janë përdorur si tempuj dhe faltore. Secila përmban mjaft idhuj, që janë, kryesisht emblema të Shivës. Një vëshgues i zakonshëm do të jetë në padije të faktit se këto janë mbushur me idhuj dhe vështirë se do ta imagjinonte se ishte mbi duke ecur mbi një radhë të gjatë faltoresh dhe mbi kokat e qindra idhujve. Ai do të duhet të zbriste mjaft shkallë para se të zbulonte sakrilegjin e bërë në padije; por duke bërë kështu, ai do të perceptonte se kullëzat janë të hapura drejt lumit dhe në këtë mënyrë janë shumë të përshtatshme për qëllimi adhurimi".<ref>Matthew Atmore Sherring: [https://books.google.al/books?id=2udTAAAAcAAJ The Sacred City of the Hindus: An Account of Benares in Ancient and Modern Times]; Trübner & Co., 1868</ref>
Line 1.453 ⟶ 1.455:
=====Ghati Raja=====
[[File:Panoramic view of Raja Ghat.jpg|thumb|
Ghati Raja dhe zonat e afërta monumentale ndodhen në koordinatat {{coord|25|19.434|N|83|01.909|E|display=inline}} (Ghati Raj, qendra lindore e Tempullit Ravidas) dhe shtrihen në një sipërfaqe prej 0.07 hektarësh. Pranë këtij ghati qëndrojnë mbetjet e Fortesës Gahadavala, ku ndodhen faltoret e Rajaputa Vinayakas dhe Bhainsasuras. Pjesa veriore e këtij ghati është përmendur në mitet e hershme puranike si Ghati Vedeshvara, ku tani ndodhen shumë pemë dhe një vend ndeshjesh, ku skena mbizotërohet nga buajt e ujit të zotëruar nga barinjtë-mjelës.
Në mbishkrimin Mauryan ky ghat është përshkruar si vendi i shenjtë dhe një pikë ankorimi. Dëshmitë arkeologjike tregojnë banimin e zonave të afërta gjatë shekullit të VIII p.e.s. Rëndësia e tij si ghat ankorimi u mbajt deri më 1 janar 1887, kur u ndërtua Lord Duffrin Bridge. Në vitin 1948 emri i urës ndryshoi në Ura Malaviya sipas emrit të themeluesit të Banaras Hindu University, Madan Mohan Malaiya. Në mbishkrimet Gahadavala (rreth vitit 1100) ky ghat është përshkruar po ashtu si një vend i shenjtë dhe si pikë ankorimi. Të lidhura me këtë ghat janë katër tirtha ujore: Sankhya, Uddalaka, Hayagriva dhe Nilagriva Tirtha. Deri në shekullin e XII ky ishte një ghat shumë aktiv për festat fetare dhe transportin lumor, megjithatë që atëherë qyteti u zgjerua në drejtim të jugut dhe me kalimin e kohës ghatet e tjera u bënë më të rëndësishme.
[[File:Raja Ghat, Varanasi.JPG|thumb|
Deri në vitin 1988 ghati ishte në baltë të hapur natyrore, por në këtë vit qeveria e Uttar Pradeshit e bëri këtë ghat me shkallë puka. Madje edhe pjesa veriore është e tillë. Në krye të tij në vitin 1986 u ndërtuar një tempull i shenjtit-këpucar Ravidasa (1388-1518), që kishte lindur në skajin jugor të qytetit në fshatin Sir Karahia; në këtë vend ditëlindja e tij festohet gjatë ditës së hënës së plotë të Maghas (janar-shkurt). Në këtë ghat ndodhen katër tirtha ujore (vende të shenjta), Sankha, Uddalaka, Hayagriva dhe Nilagriva. Në pjesën veriore të këtij ghati ndodhen dy manastire dhe një tempull i Badri Narayanas. Pranë Tempullit të tanishëm të Ravidasit është një faltore e vogël e Mahisasuras, “një demon-buall” i vrarë nga hyjnesha dhe më pas i shndërruar në një ndihmës hyjnor. Sipas legjendës popullore, më vonë shpirti i demonit adhuroi Shivën dhe hyjneshën, prej nga është bërë traditë që ai të adhurohet.
Line 1.465 ⟶ 1.467:
=====Kremimet nëpër ghate=====
[[File:
Ujërat e zeza të patrajtuara janë një burim i vazhdueshëm i ndotjes së lumenjve në [[India|Indi]]. Mbeturinat e qytetit dhe ujërat e zeza të patrajtuara janë burimi më i madh i ndotjes së Gangut pranë Ghateve të Varanasit.<ref>O. Singh: Frontiers in Environmental Geography; ISBN 978-81-7022-462-4, fq. 246-256</ref>
Në traditat hindu, kremimi është një nga ritet e kalimit dhe Ghatet e Varanasit konsiderohen si një nga vendet e mbara për këtë ritual.<ref>Diana Eck: Banaras: City of Light; Princeton University Press, ISBN 978-0-691-02023-5</ref> Në kohën e krmemimit ose "riteve të fundit", kryehet një "Puja" (lutje). Gjatë kremimit recitohen hymne dhe mantra për të shënuar ritualin. Manikarnika dhe Harishchandra Ghati i janë kushtuar ritualeve të kremimit. Në mënyrë të përvitshme, më pak se 2 në 1000 njerëz të cilët vdesin në [[India|Indi]], ose 25,000 deri në 30,000 trupa kremohen në ghate të ndryshme të Varanasit; me një mesatare prej rreth 80 kremime në ditë. Kjo praktikë është bërë problematike për ndotjen që i shkakton lumit.<ref>S. Agarwal: Water pollution; APH Publishing, ISBN 978-81-7648-832-7.</ref> Në vitet 1980, qeveria e Indisë nisi një inisiativë për Pastrimin e Gangut, për ti pastruar kremimet dhe burimet e tjera të ndotjes nga ghatet e Varanasit. Në shumë raste, kremimi bëhet diku tjetër dhe vetëm hiri shpërndahet në lumë pranë këtyre ghateve.<ref>Gavin Flood: ''Rites of Passage''; te Paul Bowen: ''[http://books.google.com/books?id=_bjmiUSDRkAC Themes and issues in Hinduism]''; 1998, Cassell, London, ISBN 0-304-33851-6, fq. 270</ref>
===
[[File:Varanasi, India - Durga temple, Bhelupur (23430472781).jpg|thumb|369px|Tempulli Durga Kunda i shek. të XVIII, i njohur edhe si "Tempulli i Majmunëve"]]
==== Durga dhe format e saj ====
Në Varanasi ndodhen dy tempuj të "Durgës": [[Tempulli i Durgës në Ramnagar|Tempulli i
'''[[Mandiri i Durgës në Varanasi|Mandiri i Durgës]]''' (në [[gjuha hindi|gjuhën hindi]]: दुर्गा मंदिर), i njohur edhe si '''Mandiri Durga Kunda''', '''Tempulli i Durgës''' si dhe '''Tempulli i majmunëve''', është i vendosur pranë Durga Kundës në zonën e Bhelupurit në koordinatat {{coord|25.288622|N|82.999279|E|display=inline}}. Ky tempull i është kushtuar Maa Durgës dhe u ndërtua në shekullin e XVIII nga ''Bengali Maharani'' (mbretëresha e Bengalit).<ref name="Durga Mandir">{{cite web|title=Durga Mandir|publisher=Varanasi.org|language=en |accessdate=1 mars 2015|url=http://www.varanasi.org.in/durga-temple}}</ref>
[[File:Durga Temple gate.JPG|thumb|
[[Arkitektura]] e Mandirit të Durgës është një shtembull i rafinuar i stilit Nagara të [[arkitektura e tempujve hindu|tempujve hindu]], që është stili tipik i Indisë Veriore. Tempulli, që zakonisht quhet ‘Tempulli i majmunëve’, ka një [[ujëmbledhësit tempullor indianë|depozitë uji]] drejtkëndore të quajtur Durga Kund ("Kund" do të thotë pellg ose pishinë). Tempulli ka kulla shumë katëshe<ref name=route/> dhe është i ngjyrosur në të kuqe okre, që përfaqson ngyrën e kuqe të Durgës. Kundi fillimisht ishte i lidhur me lumin kështu që depozita mbushej automatikisht. Ky kanal më vonë u mbyll, duke e ndërprerë furnizimin me ujë, që tashmë realizohet vetëm nëpërmjet shiut ose kullimit nga tempulli. Çdo vit me rastin e Nag Panchamit, në kund kryhet akti i paraqitjes së [[Vishnu]]t të shtrirë mbi gjarprin mistik të përdredhur të quajtur "Shesha".<ref>{{cite web|url=http://timesofindia.indiatimes.com/city/varanasi/Nag-Panchami-celebrated-with-religious-fervour/articleshow/15115776.cms|title=Nag Panchami celebrated with religious fervour|work=The Times of India|language=en|date=24 korrik 2012|accessdate=30 korrik 2015}}</ref>
Mandiri i Durgës është një nga [[Tempulli hindu|tempujt]] më të ngarkuar në qytet, që qëndron në sektorin jugor të tij mbi një depozitë të madhe drejtkëndore të quajtur Durga Kunda. Tempulli ndodhet në rrugën kryesore Sankat Mochan nga Stacioni Hekurudhor për te Banaras Hindu University, 250 metra në veri të Tempullit të Tulsi Manas, 700 metra në veri-lindje të Tempullit Sankat Mochan Hanuman dhe 1.3 kilometra në veri të Banaras Hindu University.<ref name="Location Durga">{{cite news|title=Location|publisher=Google Maps|language=en |accessdate=1 mars 2015|url=https://www.google.co.uk/maps/place/Durgakund+Temple/@25.288622,82.999279,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x398e31f3e4ffffff:0xe551b4ec8d935cae}}</ref>
[[File:
'''[[Tempulli i Durgës në Ramnagar|Tempulli i Durgës]]''' (në gjuhën marathi: दुर्गा मंदिर) është i vendosur në Ramnagar në koordinatat {{coord|25.2819349|N|83.0405957|E|display=inline}}.<ref>http://varanasi.nic.in/history/ramnagar.html</ref> Mendohet se është ndërtuar 500 vjet më parë, dhe tashmë është nën kontrollin e familjes mbretërore të Varanasit. Ky tempull i është kushtuar perëndeshës Durga. Tempulli ka një pellg të ndërtuar me gurë pranë tij. Tempulli i Durgës vlerësohet për punimet e mrekullueshme të gurit, që janë një shembull mjeshtëror i artit të punimit të gurit në Indinë Veriore.
[[File:
Tempulli është bazuar mbi një planimetri në formë katrore dhe gjendet në një kampus po ashtu katror. Ndërtesa kryesore e tempullit është ndërtuar mbi një platformë katrore. Forma e ndërtesës është gjithashtu katrore. Kampusi i tempullit është një zonë e gjelbër me pemë dhe bimë. Në këtë kampus vizitorët mund të ecin përreth ndërtesës së tempullit kryesor. Kjo ecje është një ritual i zakonshëm në [[Hinduizmi|hinduizëm]].
Line 1.500 ⟶ 1.501:
;Tempulli Sankatha Devi
[[File:Varanasi 110m - tree shrines (34892136202).jpg|thumb|284px| Faltore pemore në oborrin e Tempullit Sankata Devi, pranë Ghatit Sankatha]]
'''Tempulli Sankatha Devi''' (në [[gjuha hindi|gjuhën hindi]]: संकटा देवी मंदिर, gjithashtu i njohur si '''Mandiri Sankata Mata''' ose thjeshtë '''Mandiri Sankata'''; shpesh i thirrur me parashtesën '''Sri''') është një tempull i vendosur sipër Ghatit Scindia, në labirintin e rrugicave qytetase, kushtuar "Hyjneshës së Shërmimit", Sankatha Devi. Ky tempull u ndërtua në shekullin e XVIII nga mbreti i Barodas në stilin Nagara të [[Arkitektura e tempujve hindu|arkitekturës hinduiste]] bashkë me Ghatin Sankatha. Tempulli konsiderohet si tempulli i vetëm në Indi kushtuar Sankatha Devit.<ref name="Sankata Ghat history">{{cite web|title=Sankata Ghat history|publisher=Superb India Tours|language=en|accessdate=1 maj 2015|url=http://www.superbindiatours.com/UP/varanasi-tourism/sankata-ghat.html|archive-date=25 maj 2015|archive-url=https://web.archive.org/web/20150525105918/http://www.superbindiatours.com/UP/varanasi-tourism/sankata-ghat.html|url-status=dead}}</ref><ref name="Sankata Devi">{{cite web|title=Sankata Devi|publisher=Om Jai|accessdate=1 maj 2015|language=en |url=http://www.omjai.org/Sankata%20Devi%20Namashtakam|archive-date=25 maj 2015|archive-url=https://web.archive.org/web/20150525102958/http://www.omjai.org/Sankata%20Devi%20Namashtakam|url-status=dead}}</ref><ref name="Religious significance">{{cite web|title=Religious significance|publisher=Karm Jyotish|accessdate=1 maj 2015|language=en |url=http://karmjyotish.blogspot.in/2011/01/mystical-encounter-with-shree-sankata.html}}</ref><ref name="Coordinates Sankatha">{{cite web|title=Coordinates |publisher=latlong.net|language=en|accessdate=1 maj 2015|url=http://www.latlong.net/|archive-date=7 gusht 2017|archive-url=https://web.archive.org/web/20170807151635/http://www.latlong.net/|url-status=dead}}</ref><ref name="Elevation Sankatha">{{cite web|title=Elevation|language=en |publisher=daftlogic.com|accessdate=1 maj 2015|url=http://www.daftlogic.com/sandbox-google-maps-find-altitude.htm}}</ref> Në vitin 1825, Ghati u bë me shkallë puka nga e veja e Brahmin Pandit.<ref name="Sankata Ghat history"/>
Tempulli Sankatha Devi gjendet në koordinatat {{coord|25.312687|N|83.015277|E|display=inline}} rreth 6 km nga stacioni hekurudhor i Varanasi dhe rreth 3 km nga Banaras Hindu University. Brenda territorit të tij ndodhet një statujë e stërmadhe luani. Pranë këtij tempulli ndodhen gjithashtu tempujt e nëntë planeteve (nava grahat) ku gjenden edhe statujat e tyre. Tempulli Sankata Devi gjendet në afërsi të dy Shakti Pithave të fuqishme, Pancha Mudra Pithas (Tempulli Atma Veereshwar) dhe Siddh Pitha (Tempulli Siddheshwari).
Idhulli i Sankatha Matas me katër krahë është hyjnia kryesore e tempullit. Ai është 1.5 metra i lartë, i veshur me argjend dhe konsiderohet si i vetë-krijuar. Në të dy anët e Sankatha Matas, ndodhen idhujt e Hanumanit dhe Bhairavës. Pranë tyre ndodhet një Shiva lingam i madh si dhe një pemë e madh banyani, që duket sikur mbron idhujt e Ganeshës dhe Hanumanit. Sankata Devi besohet se ka dhjetë duar dhe fuqinë për të mbrojtur bashkëshortët e largët dhe për të siguruar rikthimin e tyre të sigurt.
Sankata Devi do të thotë "Hyjnesha e Rreziqeve", ku "Sankata" rrjedh nga fjala sanskrite "sankat" (संकट) që do të thotë '''rrezik'''. Besimtarët i luten asaj me besimin për të shmangur çdo rrezik në jetë ose për të lehtësuar problemet e pranishme. Besohet gjithashtu se gjatë mërgimit të tyre pandavët i bënë homazhe Sankata Devit.<ref name="Sankata Ghat history"/><ref name="Sankata Devi"/><ref name="Religious significance"/><ref name="Religious importance">{{cite web|title=Religious importance|publisher=Temple Travel|language=en |accessdate=1 maj 2015|url=http://www.templetravel.net/2013/04/sankatha-temple-in-varanasi-uttar.html|archive-date=5 prill 2015|archive-url=https://web.archive.org/web/20150405202456/http://www.templetravel.net/2013/04/sankatha-temple-in-varanasi-uttar.html|url-status=dead}}</ref><ref name="Pandavas paid homage">{{cite web|title=Pandavas paid homage|publisher=Eastern UP Tourism|language=en |accessdate=1 maj 2015|url=http://www.easternuptourism.com/Sankatha-Temple.jsp|archive-date=25 maj 2015|archive-url=https://web.archive.org/web/20150525104905/http://www.easternuptourism.com/Sankatha-Temple.jsp|url-status=dead}}</ref>
====
[[File:Annapurna devi.jpg|thumb|
'''[[Tempulli i Annapurna Devit]]''' (në [[gjuha hindi|gjuhën hindi]]: अन्नपूर्णा देवी मंदिर; në gjuhën tamile: அன்னபூர்ணா தேவி மந்திர்; në gjuhën marathi: अन्नपूर्णा देवी मंदिर dhe në gjuhën bengaleze: অন্নপূর্ণা দেবী মন্দির. I njohur edhe si '''Mandiri i Annapurna Matas''' dhe '''Mandiri i Annapurnas'''), është një tempull me rëndësi të madhe fetare në Varanasi, kushtuar hyjneshës Annapurna Devi. Annapurna Devi është hyjnesha e ushqimit (anna d.t.th. ushqim, ndërsa purna i plotë ose tërësor) dhe një formë (avatar) e hyjneshës [[Parvati]] që njihet edhe si Kashipuradeeshwari ("Mbretëresha e Kashit").
Tempulli i Annapurnas u ndërtua në shekullin e XVIII nga Maratha Peshwa Baji Rao.<ref name="Annapurna Devi Mandir">{{cite web|title=Annapurna Devi Mandir |publisher=Varanasi.org|language=en|accessdate=qershor 2015|url=http://www.varanasi.org.in/annapurna-temple-varanasi}}</ref><ref name="Bhavani Devi">{{cite web|title=Bhavani Devi|publisher=Varanasi Temples|language=en |accessdate=qershor 2015|url=http://varanasi-temples.com/category/devi-temples/annapurna-devi/}}</ref><ref name="Annapurna Temple in Varanasi">{{cite web|title=Annapurna Temple in Varanasi|publisher=Temple Travel|language=en|accessdate=14 qershor 2015|url=http://www.templetravel.net/2013/04/annapurna-temple-in-varanasi-uttar.html|archive-date=6 prill 2015|archive-url=https://web.archive.org/web/20150406041844/http://www.templetravel.net/2013/04/annapurna-temple-in-varanasi-uttar.html|url-status=dead}}</ref><ref name="Annapurna Temple, Varanasi">{{cite web|title=Annapurna Temple, Varanasi|publisher=My Temples India |language=en|accessdate=14 qershor 2015|url=http://mytemplesindia.com/hindu-temple-uttarpradesh/annapurna-temple-varanasi-kashi/}}{{Lidhje e vdekur}}</ref>
;Përshkrimi dhe domethënia:
Tempulli i Annapurna Devit është i vendosur në zonën e Visheshwarganjit në Varanasi në një lartësi prej 80.985 metrash<ref name="Elevation Annapurna">{{cite web|title=Elevation|publisher=Elevation finder|accessdate=16 qershor 2015|language=en |url=http://www.freemaptools.com/elevation-finder.htm}}</ref> Ai ndodhet në Annapurna Gali, në Jnanavapi në koordinatat {{coord|25|18.634|N|83|00.576|E|display=inline}} dhe shtrihet në një sipërfaqe prej 0.02 hektarësh. Ai është i vendosur në rrugën Dashashwamedh, Vishvanath Gali. Ai gjendet 15 metra në veri-perëndim të [[Tempulli Kashi Vishvanath|Tempullit të famshëm Kashi Vishvanath]], 350 metra në perëndim të Ghatit Manikarnika, 5 kilometra në jug-lindje të stacionit hekurudhor të Varanasit dhe 4.5 kilometra në veri-lindje të Banaras Hindu University.<ref name="Location Annapurna">{{cite web|title=Location|publisher=Google Maps|language=en|accessdate=
Tempulli është ndërtuar në stilin Nagara të [[arkitektura e tempujve hindu|Arkitekturës hindu]] dhe ka shenjtërore me verandë të madhe me kolona, që bujt imazhe të hyjneshës. Ai bujt dy idhuj të hyjneshës Annapurna Devi; njëri i bërë prej ari dhe tjetri prej tunxhi. Idhulli prej tunxhi përdoret për darshana (ritual adhurimi hindu) të përditshme, ndërsa idhulli prej ari përdoret vetë një herë në vit për darshana; ditën përpara divalit (dita e Annakutës).<ref name="Annapurna Temple in Varanasi"/>
Vetë Tempulli qëndron në oborrin e kompleksit, një shenjtërore e vogël me një verandë të madhe me kolona. Brenda tempullit ndodhen idhujt e Mahagaurit (Hyjnesha e Madhe e Bardhë), Ganeshës, Gauri Shankaras dhe Hanumanit. Tempulli ka një kullë me një kube, të skalitur dhe zbukurar në [[arkitektura e tempujve hindu|stilin hindu]].
Hyjnesha mban veshje të bardha dhe kalëron një dem po ashtu të bardhë. Sanskritisht maha, महा = e madhe, tepër; ndërsa gauri गौरी = e bardhë.<ref name="Mahagauri">{{cite web|language=en |title=Mahagauri|publisher=Mahagauri.com|accessdate=17 korrik 2015|url=http://www.mahagauri.com/}}</ref>
=====
[[File:LALITA DEVI.jpg|thumb|
'''Tempulli Lalita Gauri''' (në [[gjuha hindi|gjuhën hindi]]: ललिता गौरी मंदिर), i njohur edhe si '''Mandiri Lalita Mata''', është një tempull mjaft i rëndësishëm kushtuar hyjneshës Lalita Gauri (një formë e hyjneshës Parvati).<ref name="Ghat of Goddess">{{cite news|title=Ghat of Goddess|publisher=The Times of India|language=en|accessdate=17 shtator 2015|url=http://timesofindia.indiatimes.com/city/varanasi/This-ghat-of-Goddess-Lalita-is-in-a-shambles/articleshow/13415603.cms}}</ref><ref name="Nine forms of Goddess Gauri">{{cite web|title=Nine forms of Goddess Gauri|publisher=Shri Kashi darshan|language=en |accessdate=15 shtator 2015|url=http://www.shrikashidarshan.org/packages/kashi-darshan/nav-durga-nav-gauri-darshan-yatra.html|archive-date=22 janar 2020|archive-url=https://web.archive.org/web/20200122174443/http://www.shrikashidarshan.org/packages/kashi-darshan/nav-durga-nav-gauri-darshan-yatra.html|url-status=dead}}</ref><ref name="Lalita Mandir">{{cite web|title=Lalita Mandir|publisher=Kashiyana.com|language=en|accessdate=11 shtator 2015|url=http://www.kashiyana.com/m/pages/rghat.aspx?id1=20141203183311&id=0 |archive-date=25 shtator 2015|archive-url=https://web.archive.org/web/20150925155542/http://www.kashiyana.com/m/pages/rghat.aspx?id1=20141203183311&id=0|url-status=dead}}</ref> Tempulli u ndërtua në fillim të shekullit të XIX midis viteve 1800-1804 nga Rana Bahadur Shah-u në stilin Nagara të [[arkitektura e tempujve hindu|arkitekturës së tempujve hindu]]. Tempulli Lalita Gauri është i vendosur në Ghatin Lalita në lartësinë 73.941 m mbi nivelin e detit, 5 kilometra në jug-lindje të Stacionit të Nyjes Hekurudhore të Varanasit dhe 300 metra në lindje të [[Tempulli Kashi Vishvanatha|Tempullit Kashi Vishvanatha]], në koordinatat {{coord|25.310013|N|83.013276|E|display=inline}}. Ghati Lalita është emërtuar sipas këtij tempulli.<ref name="Ghats of Varanasi">{{cite news|title=Ghats of Varanasi|publisher=Shri Kashi darshan|language=en|accessdate=9 shtator 2015 |url=http://www.shrikashidarshan.org/about-varanasi/ghats-of-kashi/2/|archive-url=https://web.archive.org/web/20150925151417/http://www.shrikashidarshan.org/about-varanasi/ghats-of-kashi/2/|archive-date=25 shtator 2015|url-status=dead}}</ref><ref name="Devi temples">{{cite web|title=Devi temples|publisher=Varanasi temples website |language=en|accessdate=8 shtator 2015|url=http://varanasi-temples.com/category/devi-temples/page/2/}}</ref><ref name="Devotees throng Lalita Gauri Temple">{{cite news|title=Devotees throng Lalita Gauri Temple|publisher=The Times of India|language=en |accessdate=7 shtator 2015|url=http://timesofindia.indiatimes.com/city/varanasi/Devotees-throng-Lalita-Gauri-Temple/articleshow/12446197.cms}}</ref>
[[File:காசி விசாலாட்சி கோயில்.jpg|thumb|291px| Pamje ballore e e Tempullit Kashi Vishalakshi]]
===== Tempulli Vishalakshi =====
'''[[Tempulli Vishalakshi]]''' ose '''Tempulli Vishalakshi Gauri''' është një [[tempulli hindu|tempull hindu]] kushtuar hyjneshës Vishalakshi (një formë e hyjneshës Parvati/Gauri) në Ghatin Mir në bregun e Gangut në Varanasi.<ref name=Eck229>Diana L. Eck: [https://books.google.com/books?id=J57C4d8Bv6UC&pg=PA229 Banaras: City of Light]; fq. 229</ref> Përgjithësisht konsiderohet si një nga [[Shakti Pitha]]t, tempujt më të shenjtë kushtuar Nënës Hyjnore Hindu, Adi Shakti.
Line 1.535 ⟶ 1.538:
Hyjnesha është e pranishme në formën e Vishalakshit në vendin e shenjtë të quajtur Vishal Tirtha në Lumin Gang. E gjithë zona që përfshinë Vishalakshy Devin, Dharmeshwarin, Vishwa Bhuja Gaurin etj. është një Shakti Pitha e fuqishme e njohur si Dharma Pitha. Vishalakshi Gauri është një nga 9 gaurit që adhurohen gjatë Navaratrit që bie në mars-prill (9 ditë para Ram Navamit).
====
=====
[[File:Benares- The Golden Temple, India, ca. 1915 (IMP-CSCNWW33-OS14-66).jpg|thumb|
'''[[Tempulli Kashi Vishvanatha]]''' në Varanasi është një nga tempujt më të adhuruar të Shivës, i njohur edhe si Tempulli i Artë.<ref name=route>{{cite news |url=http://timesofindia.indiatimes.com/articleshow42205744.cms|title=The religious route|accessdate=4 dhjetor 2008|language=en|date=3 prill 2003|newspaper=The Times of India}}</ref> Ai është një [[tempulli hindu|tempull i famshëm hindu]], një nga 12 tempujt e shenjtë ''[[
Tempulli ka qenë shkatërruar dhe rindërtuar mjaft herë përgjatë historisë së tij. [[Xhamia Gyanvapi]], që është pranë tempullit, është ndërtuar në vendin origjinal të tempullit.<ref name="Warrier2014">Shrikala Warrier: [https://books.google.com/books?id=qNhiCAAAQBAJ&pg=PA57 Kamandalu: The Seven Sacred Rivers of Hinduism]; fq. 57–</ref> Tempulli Vishveshvara gjendet në një kompleks tempullor bashkë me disa faltore të tjera dytësore dhe Pusin Jnana Vapi, i shtrirë në një sipërfaqe prej 0.13 hektarësh në koordinatat {{coord|25|18|38.79|N|83|0|38.21|E|display=inline}}.
;Përshkrimi:
[[Tempulli Kashi Vishvanatha]] është tempulli më popullor dhe i rëndësishm i Varanasit, që është vendi i një numri të madh tempujsh historikë. Ai gjendet në zemër të Varanasit, shumë i frekuentuar nga besimtarët hindu dhe është njëkohësisht një nga tërheqjet kryesore turistike. [[Tempulli Kashi Vishvanatha]] ka një vendosje të bukur në bregun perëndimor të Gangut, lumit më të shenjt indian, afër ghateve më të rëndësishme të Varanasit, pranë [[Xhamia Gyanvapi|Xhamisë Gyanvapi]].<ref name="varanasitour-gyanvapimosque"/> Zona përreth xhamisë së tanishme të Aurangzebit (e quajtur [[Xhamia Gyanvapi]]) ishte hapësira e ecjes cirkumamabulatore (pradakshina) përreth Tempullit të vjetër Vishveshvara. Në muret e tempullit kishte shumë faltore dytësore që pas shndërrimit në xhami e humbën domethënien. Zona është një pikë e nxehtë e tensioneve të vazhdueshme mes hinduve dhe myslimanëve, prandaj ruhet nën masa të rrepta sigurie.<ref name="lonelyplanet-vishwanath">{{cito web|language=en |url=https://www.lonelyplanet.com/india/varanasi/attractions/vishwanath-temple/a/poi-sig/449259/356519|title=Vishwanath Temple|publisher=Lonely Planet|accessdate=11 janar 2017}}</ref> Në këtë rast nuk ka patur dyshime që [[Xhamia Gyanvapi]] gjendet në sitin e një tempulli të shkatërruar, pasi ajo përfshin qartësisht pjesë të rëndësishme të mureve të tempullit origjinal, ndryshe nga [[Mosmarrveshja e Ayodhyas]], ku u kërkuan gërmime arkeologjike për të provuar se në vendin e [[Xhamia Babri|Xhamisë Babri]] në [[Ayodhya]] më parë kishte qenë një tempull.<ref>{{cito web|url=http://koenraadelst.bharatvani.org/articles/ayodhya/kashivishvanath.html|title=Why did Aurangzeb Demolish the Kashi Vishvanath?|author=Koenraad Elst|publisher=The Koenraad Elst Site|date=2002|language=en|accessdate=11 janar 2017|archive-date=21 dhjetor 2016|archive-url=https://web.archive.org/web/20161221205339/http://koenraadelst.bharatvani.org/articles/ayodhya/kashivishvanath.html|url-status=dead}}</ref> Masat e sigurisë janë tepër të rrepta.
[[File:Ganga Dwar, Gateway of Corridor of Kashi Vishwanath Temple, Varanasi.webp|thumb|345px|Portiku për tu futur në Tempullin Kashi Vishwanath nga ghatet e Gangut]]
[[Tempulli Kashi Vishvanatha]], pika shenjtë më e shquar e Varanasit, i është kushtuar Shivës, të adhuruar në formën e Vishvanathas ose Vishveshvaras (që do të thotë sunduesi i botës). Vishveshvara Linga është lingë svajambu (e vetë-krijuar).<ref name="Varanasi temples-Vishvanatha">{{cito web|url=http://varanasi-temples.com/shiva-temples/vishweshwar-vishwanath-temple/|title=VISHWESHWAR (VISHWANATH TEMPLE)|work=Temples of Varanasi as referred to in Kashi Khand|language=en|access-date=8 janar 2017}}</ref> Në jug ndodhej Mukti Mandapa, në perëndim Shringar Mandapa, në veri Aishwarya Mandapa dhe në lindje Gyan Mandapa. Sipas Kashi Khandës (Kapitulli 99) Shiva dhe hyjnesha Parvati e vizituan Mukti Mandapën bashkë me devat nga ku ata shkuan dhe u ulën te Shringar Mandapa, drejtuar nga lindja. Këtu, Sipas Kashi Kandas Shiva përshkruan fuqinë e Vishveshvara Lingës si vijon: Duke prekur Vishveshvara Lingën dhe duke u lutur, besimtari është i lirë nga të gjitha mëkatet e grumbulluara nga dy brezat e shkuar.<ref name="Kashi Kanda 99">{{cite book|editor=Karunapati Tripathi|title=संस्कृत एवं हिन्दी अनुवाद|language=hi|script-title=Kashi Khanda|chapter=kapitulli 99|page=paragrafi 5}}</ref> Në shumë tempuj përgjatë gjithë [[India|Indisë]], besimtarët nuk lejohen të hyjnë në shenjtërore (Sanctum Sanctorum), megjithatë, në Tempullin Vishvanatha në Varanasi ata lejohen. Një besimtar që me përkushtim të pastër, malaks me ujë lingan dhe ofron vetëm një lule për Vishveshvarën, merr bekime të barasvlefshme me kryerjen e një puxhaje me qindra Lule të Arta.<ref name="Varanasi temples-Vishvanatha"/>
Kullat [[shikhara]] të tempullit mund të shihen që nga Gangu, ndërsa lundrohet. Makina nuk mund të shkoi deri te tempulli për shkak të ngushtësisë së rrugëve. Besimtarët zakonisht në fillim bëjnë një banjë të shenjtë në Gang dhe pastaj vijojnë të kryejnë adhurimin në tempull.<ref name="varanasi-tourism-vishwanath"/> Tempulli Kashi Vishvanatha është i vendosur pothuajse 6 km nga Banaras Hindu University; 6 km larg stacionit hekurudhor të nyjës së Varanasi; 17 km larg nyjës së Mughalsarait; 4 km nga stacioni i Maduadhit; 2 km nga stacioni i qytetit të Varanasit.<ref name="devdeepawali-vishwanatha"/> Tempulli gjendet në Vishvanatha Gali, Ck-35/19 Chowk. Në afërsi të kompleksit ndodhet Tempulli Annapoorna.<ref name="dinamalar-vishwnathar">{{cito web|language=en |url=http://temple.dinamalar.com/en/new_en.php?id=1676|title=Sri Kasi Viswanathar temple|publisher=temple.dinamalar|accessdate=14 janar 2017}}</ref>
I vendsour në mes të një dyzine rrugicash të ngjeshura të Varanasit, mund të arrihet nga një rrugicë e quajtur Vishvanatha Gali, e famshme për dyqanet që shesin ëmbëlsira dhe produkte për puxha, ku gjendet edhe një kënd i famshëm për zonjat.<ref name="indianmirror-vishwanath"/> Duke u afruar te tempulli, gjenden shitës lulesh shportat e të cilëve janë të mbushura me kurora kalendulash dhe jasemini.
Megjithëse jyotirlinga është idhulli kryesues, brenda kompleksit tempullor ka mjaft faltore të tjera më të vogla, në të cilat adhurohen edhe zota të tjerë të panteonit hindu, si Mahakala, Vishnu, Dhandapani, Avimukteshwara, Vinayaka, Sanishwara, Virupaksha dhe Virupakshi Gauri etj.<ref name="templedetails-vishwanatha"/> Në kompleks ndodhen gjithashtu imazhe të shoqëruesve apo ndihmësve të Shivës, duke përfshirë Kala Bhairavan, që mban rendin e botës sipas dëshirës së Shivës. Sipas disa studiuesve lingat e tjera si Mahakala, Nikumbheshvara, Dandapanisvara, Vaikuntheshvara, Kala Bhairava, Kapileshvara, Kubereshvara bartin emrat e yakshave.<ref name="indianmirror-vishwanath">{{cito web|language=en |url=http://www.indianmirror.com/temples/kashi-vishwanath.html|title=Kashi Vishwanath Temple|publisher=indianmirror.com|accessdate=11 janar 2017}}</ref> Bashkë me një grup lingash të vogla në veri, që quhet oborri i Vishvanathës, ndodhen gjithashtu idhujt e Saubhagya Gaurit, Shringar Gaurit, Savitrit, Vighneshvara Ganeshës, Vyaseshvarës etj. Tempulli Vishvanatha ndodhet brenda një oborri, në anën e majtë të të cilit, duke hyrë nga ana jugore, ndodhen në rresht, njëri pas tjetrit tempujt e Vishnut, Virupakshi Gaurit dhe Avimukta Vinayakas. Në një tempull, që quhet Tempulli Nilakantheshvar, ndodhet një grup prej pesë lingash. Nga aty në të djathtë është dhoma e Vishvanathës, ndërsa në të majtë dhoma e Dandapanishvaras. Pak mbrapa Avimukteshvara Vinayakas ndodhen tempujt e Shanishcharas dhe Virupakshas.<ref name="tirthyatraindia-vishwanatha"/> Në skaj djathtas, pranë hyrjes është Tempulli Avimukteshvara që bart një lingë të quajtur Avimukteshvara, lashtësia dhe domethënia e të cilit është më e hershme se Vishvanatha. Rreth kwsaj linge ekziston një kundërthënie sipas të cilës ajo mund të jetë jyotirlinga origjinale e vetë-krijuar.<ref name="kashivishwanath.in-vishwanath"/>
Djathtas hyrjes, në veri të tempullit kryesor, midis Xhamisë Gyanvapi dhe kompleksit tempullor gjendet Jnanavapi Mandapa me pusin Jnanavapi Kupa (i njohur edhe me emrat Gyanvapi Kupa, Jnana Vapi, Gyan Vapi, Gyan Bapi, Gyan Kupa, Gyan Kupor, ose Gyan Kapur Kuan, që do të thotë ''Pusi i Diturisë''), ku besohet se u hodh kryeprifti i tempullit bashkë me jytirlingën origjinale për ti shpëtuar sulmit mysliman.<ref name="templedetails-vishwanatha"/><ref name="templepurohit-kashi vishvanath">{{cito web|url=https://www.templepurohit.com/hindu-temple/kashi-vishwanath-temple-varanasi/|title=Kashi Vishwanath Temple, Varanasi |language=en|publisher=Temple Purohit|accessdate=11 janar 2017}}</ref> Pusi Gyan Vapi është i rrethuar nga një kolonadë e lartë e mbuluar prej 40 kolonash madhështore, të ndërtuara në vitin 1828 nga Rani Baiza Bai dhe që ka një pavjon [[mandapa]] mjaft mbresëlënës me mur guri dhe tendë. Aty ndodhen statujat e Gauri Shankaras, Tarakeshvara, demit Nandi rreth 2 m. të lartë si dhe një idhull i vogël i Maheshvaras në pemën e banianit (ficus religiosa). Pelegrinët e konsiderojnë këtë pus, më të shenjtë se vetë tempulli i tanishëm i Shivës, pasi sipas traditës popullore, besohet se në thellësi të tij, vijon të qëndroi jyotirlinga origjinale.
Ky pus ofron mbështetje për kullën qendrore dhe dy anësoret e Tempullit Kashi Vishvanatha. Në kullën e tempullit kryesor qëndron i varur një flamur i vogël me me një trident si shtizë. Duke kaluar përmes kangjellave të hekurta mund kalohet nëpërmjet pjesës së mbrapme të xhamisë dhe të shihen mbetjet e tempullit të lashtë. Adhuruesit kalojnë përreth pjesës së mbrapme të tempullit nëpërmjet një korridori të jashtëm të errët, ku shivalingat janë renditur në një zonë të quajtur “Oborri i Shivës”. Në këndin veri-perëndimor ndodhen imazhet e Saubhadya Gaurit, Vighneshvara Ganeshës, Nikumbheshvaras dhe Kapileshvaras. Në kompleks gjenden faltoret e hyjneshës Shringar (“bukuria”) Gauri dhe Saubhagya ("gruaja fatmbarë") Gauri. Nën një pemë të vjetër ficus religiosa ndodhet një idhull i Sanit (Saturni), në afërsi të të cilës është një faltore e Yaksha Bhairavas. Në shenjtëroren e brendshme ndodhen imazhet e Ekdanta Vinayakas (“Ganesha me një çatall”), Perëndia e Diellit dhe shtesa shumë të vona të Ramas dhe familjes së tij. Të gjithë këta idhuj janë pjesë e botës së Shivës me në qendër Tempullin Vishvanatha (Vishveshvara). Kompleksi tempullor konsiderohet një mikrokozmos i Varanasit, që nga ana tjetër konsiderohet si mikrokozmosi i universit.
Tempulli ka përmasa të vogla dhe besimtarët duhet të kalojnë përmes një rrugice të ngushtë.<ref name="dinamalar-vishwnathar"/> Kur futesh, është një shfaqje me njerëz që shtyjnë, shkelen dhe ndonjëherë kërkojnë me forcë që të bëjnë vetë një ofertë dhe të prekin lingën, që i pastron të gjithë mëkatet. Duke qenë tempulli më i famshëm i Varanasit, ai vizitohet për ditë nga rreth 3000 besimtarë, por gjatë ditëve të veçanta numri mund ti tejkaloi 100 000 besimtarë.<ref name="culturalindia-vishwanath">{{cito web|url=http://www.culturalindia.net/indian-temples/kashi-vishwanath.html|title=Vishwanath Temple|language=en |publisher=culturalindia.net|accessdate=11 janar 2017}}</ref>
Megjithëse interiori i tempullit nuk është i madh dhe i rafinuar, ai paraqet ajri të qetë, ideale për adhurim. Brenda shenjtërores (sanctum sanctorum-i), në qendër të dyshemesë, qëndron 'jyotirlinga' e shenjtë, e vendosur në mes të një platforme katrore (yoni) prej argjendi solid. Trungu i lingas është prej guri të zi të lëmuar me elemente kuarciti. Kjo 'lingë' e shenjtë, me diametër 90 cm dhe 60 cm. e lartë është fokusi kryesor përkushtimor në qytet.<ref name="templepurohit-kashi vishvanath"/> Megjithatë, jyotirlinga origjinale nuk disponohet që nga koha e shkatërrimit të tempullit, pasi mendohet se ndodhet akoma në thellësi të pusit Jnana Vapi.<ref name="tirthyatraindia-vishwanatha">{{cito web|language=en |url=http://www.tirthyatraindia.com/kashi_vishwanath_temple.html|title=Kashi Vishwanath Temple|publisher=tirthyatraindia.com|accessdate=11 janar 2017|archive-date=26 tetor 2016|archive-url=https://web.archive.org/web/20161026153035/http://www.tirthyatraindia.com/kashi_vishwanath_temple.html|url-status=dead}}</ref> Një pjesë e traditës mendon se linga origjinale e vetë-krijuar është Avimukteshvara Linga, e vendosur në oborrin e Tempullit Kashi Vishvanatha.<ref name="indianscriptures-vishweshwar">{{cito web|url=http://www.indianscriptures.com/sacred-places/jyotir-lingas/vishweshwar|title=VISHWESHWAR|publisher=indianscriptures.com |language=en|date=16 janar 2014|accessdate=11 janar 2017}}</ref> Megjithatë, besohet se yoni (bazamenti i lingës) është ai i tempullit të shekullit të XIII. Vishveshvara Linga simbolizon kolonën e flakës që lidh qiellin me tokën, ndërsa pusi i afërt Gyanvapi përfaqëson burimin zanafillor të ujit.
Hapësira midis Vishvanatha Lingës dhe Mahadeva Lingës, nën kube, përdoret si pagëzimore dhe në të qëndrojnë të varura deri në nëntë kambana. Porta kryesore e këtij tempulli është e veshur me argjend. Ajria rrethuese e zonës së Tempullit Vishvanatha është e mbushur me adhurim dhe përkushtim që të lë mbresa të forta.
;Historia:
Tempulli Kashi Vishvanatha ka qenë adhuruar si banesa shpirtërore e Shivës. Në historinë fetare indiane, Vishvanatha ose Vishveshvara Jyothirlinga ka një domethënie të jashtëzakonshme.<ref name="indianscriptures-vishwanatha">{{cito web|url=http://www.indianscriptures.com/sacred-places/temples/kashi-vishwanath-temple-varanasi-1|title=Kashi Vishwanath Tempule Varanasi |publisher=indianscriptures.com|language=en|accessdate=14 janar 2017}}</ref> Gjithësesi, vendi i parë origjinal i Tempullit Vishveshvara ose Vishvanatha është një çështje historike për tu shqyrtuar. Tempulli Vishvanatha përmendet pothuajse në të gjithë tekstet puranike.<ref name="templesofindia-vishwanath">{{cito web|language=en |url=http://www.templesofindia.net/index.php/temples/kashi-vishwanth-temple-varanasi|title=Kashi Vishwanth Temple Varanasi|publisher=templesofindia.net|accessdate=11 janar 2017|archive-date=16 shkurt 2017|archive-url=https://web.archive.org/web/20170216175942/http://templesofindia.net/index.php/temples/kashi-vishwanth-temple-varanasi|url-status=dead}}</ref> [[Tempulli Kashi Vishvanatha]] u shkatërrua disa herë nga pushtuesit dhe sunduesit myslimanë. Historia e tempujve të mëparshëm që bujtnin lingën e Vishvanathës është bërthama e historisë së Varanasit përgjatë një mijë viteve të fundit: një tregim i përsëritur shkatërrimi, përdhosjeje dhe rindërtimi. Vetë tempulli ka qenë shkatërruar dhe rindërtuar mjaft herë përgjatë 800 vjetëve kaluar.<ref name="templedetails-vishwanatha">{{cito web|url=http://www.templedetails.com/kashi-vishwanath-temple/ |title=Kashi Vishwanath Temple|date=15 shtator 2016|language=en |publisher=templedetails.com|accessdate=11 janar 2017}}</ref> Tashmë mbi rrënojat e vjetra të Tempullit Vishvanatha qëndrojnë dy xhami të ndryshme, njëra e ndërtuar në shekullin e XIII nga Razia Sultana dhe tjetra e ndërtuar në shekullin e XVII nga Aurangzebi.
Disa studiues e çojnë datën e ndërtimit rreth vitit 490 të e.s.,<ref name="indiaunveiled-vishwanath">{{cito web|url=http://www.indiaunveiled.in/destination/kashi-vishwanath-temple-golden-temple|title=Kashi Vishwanath Temple (Golden Temple)|language=en |publisher=indiaunveiled|accessdate=11 janar 2017}}</ref> por të dhënat historike tregojnë se Tempulli i parë Kashi Vishvanatha duhet të jetë ndërtuar në vitet 500-508 të e.s., gjatë Periudhës Gupta nën mbretërimin e Vainya Guptas, një adhurues i Shivës, kohë që përkon me fuqizimin e Varanasit si qendër pelegrinazhi.<ref>Rana P.B. Singh: [https://books.google.ca/books?id=JwMaBwAAQBAJ&pg=PA58&source=gbs_toc_r&cad=3#v=onepage&q&f=false Banaras: Making of India’s Heritage City]; fq. 58-60</ref> Megjithatë, të dhënat tregojnë se tempulli i shkatërruar për herë të parë nga Qutb-ud-din Aibak-u qe ndërtua në shek. e XI me gjasa nga Chandradeva i Dinastisë Gahadavala,<ref name="mahashivratri-vishwanath">{{cito web|url=http://www.mahashivratri.org/vishwanath-temple-varanasi.html |title=Vishwanath Temple in Varanasi|publisher=mahashivratri.org|language=en|accessdate=11 janar 2017}}</ref> gjatë sundimit të të cilës Varanasi ishte në lulëzim. Varanasi, që ishte një vend i shenjtë pelegrinazhi për hindu, ishte shënjestër sulmesh nga ushtritë dhe sunduesit myslimanë. Ushtria e Mohamed Ghorit, e komanduar nga Qutb-ud-din Aibak-u i shkatërroi tempujt e Varanasit në vitin 1194, kur mundi në betejë mbretin Jayachandra Gahadavala. Për shkak të përkushtimit të besimtarëve hindu, vendi i pelegrinazhit së jyotirlingës vijoi të zhvillohej.<ref name="shaivam-vishwanath">{{cito web|url=http://shaivam.org/temples-special/12-jyothirlingas-11-Kashi-shri-visveshwar-varanasi|title=11. Kashi SHRI VISHWESHWAR (Varanasi)|language=en|publisher=shaivam.org|accessdate=11 janar 2017}}</ref>
Në vitin 1585, me patronazhin e tregtarit të pasur të Varanasit, Raghunath Pandit (të njohur si Todara Mala, ministri i financave i oborrit të Akbarit), me mbështetjen e Akbarit, e rindërtoi tempullin në vendin e tij origjinal.<ref name="SPUday2005">S. P. Udayakumar: [https://books.google.com/books?id=XjkEERJrRdwC&pg=PA99 Presenting the Past: Anxious History and Ancient Future in Hindutva India]; fq. 99</ref> Ai përshtati në mënyrë të përpiktë planin bazë arkitekturor dhe strukturor të Tempullit Vishveshvara të rindërtuar në fundin e shekullit të XIII. Megjithatë, në vitin 1669 Aurangzebi, perandori fanatik mogul do ta rishkatërronte përsëri dhe me mbetjet e tempullit origjinal, ndërtoi [[Xhamia Gyanvapi|Xhaminë Gyanvapi]],<ref>{{cite book|author=Catherine B. Asher|title=Architecture of Mughal India|url=https://books.google.com/books?id=3ctLNvx68hIC&pg=PA278|language=en |pages=278-9}}</ref><ref name="Bakshi2004">Akhil Bakshi: [https://books.google.com/books?id=l_1tAAAAMAAJ Between Heaven and Hell: Travels Through Sri Lanka, Bangladesh, Bhutan, Nepal, and India]; 2004</ref> me minare 71 m. të larta.<ref name="Vanessa2013"/><ref>Rana P.B. Singh: Cosmic Order and Cultural Astronomy: Sacred Cities of India; 2009, Kapitulli 6, Goddesses and Spatial Ordering in Kashi: Shaktiscape, fq. 198</ref>
[[File:Kashi Vishwanath temple.jpg|thumb|
Tempullin do ta ndërtonte më vonë, midis viteve 1776-1785, Ahilyabai Holkari, mbretëresha marathase e Mbretërisë Malwa (Indores), në vendin e tanishëm, pranë xhamisë, pak më tej vendit origjinal.<ref>Rana P.B. Singh: Cosmic Order and Cultural Astronomy: Sacred Cities of India; 2009, Kapitulli 6, Goddesses and Spatial Ordering in Kashi: Shaktiscape, fq. 203</ref><ref name="govt page">{{cite web|url=http://varanasi.nic.in/temple/KASHI.html|title=Shri Kashi Vishvanatha Temple - A Brief history|language=en|access-date=11 shkurt 2017|archive-date=10 shkurt 2007|archive-url=https://web.archive.org/web/20070210110217/http://varanasi.nic.in/temple/kashi.html|url-status=dead}}</ref> Në këtë mënyrë, Tempulli i tanishëm Vishvanatha ndodhet në vendin e tij të katërt, i zhvendosur dhe rindërtuar disa herë pas shkatërrimeve.
Në vitin shek. e XVIII, mbreti i atëhershëm i Kashit, Mansaram dhe djali i tij Belvant Singh ndërtuan shumë tempuj të tjerë në Varanasi. Me porosinë e guvernatorit të përgjithshëm të Indisë, Warren Hastings në vitin 1785, kolektori i atëherëshëm mysliman i Varanasit, Ibrahim Khan, përballë Tempullit Vishvanatha ndërtoi [[Naubat Khana]]n e tempullit (vend-qëndrimi i muzikantëve dhe instrumenteve muzikore të tempullit).<ref name="varanasi-tourism-vishwanath"/> Në vitin 1828, mbretëresha Baija Bai, e veja e mbretit marathas Daulat Rao Scindhia së Gwaliorit, ndërtoi një kolonadë me çati të ulët me mbi 40 kolona në territorin e pusit Gyan Vapi.<ref>Matthew Atmore Sherring: [https://books.google.ca/books?id=HlQOAAAAQAAJ&pg=PA55 The Sacred City of the Hindus: An Account of Benares in Ancient and Modern Times]; 1868, fq. 55-6</ref>
Në vitin 1839, rreth 50 vjet pas ndërtimit, Punjab Kesari (sunduesi i Punxhabit) i fuqishëm sikist i Lahores, Ranjit Singh dhuroi rreth 820 kg ar të pastër për mbulimin e dy kullave [[shikhara]] të tempullit.
Më 28 janar 1983 tempulli u ble nga Qeveria e Uttar Pradeshit dhe që atëherë menaxhimi i tij iu besua Bordit të Tempullit Vishvanatha (Sri Kashi Vishwanath Mandir Nyas Parishad), me president Dr. Vibhuti Narayan Singh (ish mbreti i Kashit ose Kashi Naresh) dhe një komitet ekzekutiv me komisionerin divizional si kryetar.<ref name="devdeepawali-vishwanatha">{{cito web|url=http://www.devdeepawali.com/heritage-of-varanasi/temples/kashi-vishwanath-temple/ |title=Kashi Vishwanath Temple|publisher=devdeepawali.com|language=en|accessdate=11 janar 2017|archive-date=14 mars 2017|archive-url=https://web.archive.org/web/20170314031435/http://www.devdeepawali.com/heritage-of-varanasi/temples/kashi-vishwanath-temple/|url-status=dead}}</ref> Tempulli ndodhej në një zonë tepër të ngjeshur dhe së fundmi, për ti dhënë më tepër hapsirë besimtarëve u shkatërrua një grup muresh.
Në vitin 2012 tempulli u rikonstruktua i gjithi duke u veshur me ar, zona përreth tij u pastrua dhe u zgjerua dhe u zbukuruan faltoret më të vogla rreth tij. Qeveria e Uttar Pradeshit ka ndërmarr një program për të pastruar mjedisin e tempullit, duke bëri shpronësimin e nëntë ndërtesave dhe komplekseve për tu prishur përgjatë itinerarit që të bëhej zgjerimi i rrugës.<ref name="ndtv-vishwanatha">{{cito web|url=http://www.ndtv.com/cities/famed-kashi-vishwanath-temple-complex-set-for-a-makeover-507652|title=Famed Kashi Vishwanath temple complex set for a makeover|language=en|date=16 dhjetor 2012|publisher=ndtv.com|accessdate=11 janar 2017}}</ref> Gjithashtu përveç mbulimit me ar të kupolës së kullës kryesore, u mbulua gjithashtu me ar edhe pjesa e poshtme e kullës së Tempullit Vishvanatha si dhe kullat e tempujve Sri Bhuwaneshwar, Sri Tarakeshwar dhe Sri Dhandapani. Është llogaritur se për realizimin e projektit u nevojitën 19 kg ar dhe 4 000 kg bakër.
[[File:Elevation Plan of Kashi Vishwanath.jpg|thumb|left|345px|skicë vertikale e tempullit]]
;Arkitektura:
Tempulli Kashi Vishvanatha ka një popullaritet të jashtëzakonshëm në të gjithë Indinë. Në fakt stili arkitekturor i shumë tempujve indianë është frymëzuar nga ky tempull. Por megjithë famën e tij, tempulli i tanishëm nuk ka asgjë nga madhështia arkitekturore dhe lashtësia e tempujve klasikë indianë në Orissa ose në Indinë Jugore. Tempulli i tanishëm gjendet i ngjeshur në zonën Vishvanatha Gali në brendësi të Varanasit, e cila është e 'endur' dendur dhe veçoritë e tij arkitekturore janë të fshehura nga shikimi mbrapa kompleksit të mureve. Struktura tempullore përfaqëson stilin e lashtë indian të arkitekturës.<ref name="indianscriptures-vishwanatha"/>
Tempulli Kashi Vishvanatha është i vendosur në mes të një katërkëndëshi të mbuluar me çati, në një sipërfaqe prej 4.65 m<sup>2</sup>. Struktura tempullore në thelb përbëhet nga tre pjesë të veçanta: tre kullat me kupla të vendosura në këndet e tempullit. E para është kulla e praruar majëzore e Kashi Vishvanathës, në këndin jug-lindor me një lartësi 15.5 metrash, e dyta ëshë një kullë e madhe e praruar dhe e treta është kulla po e artë e Mahadevës, në krye të së cilës qëndron një trident me një flamur.<ref name="templepurohit-kashi vishvanath"/> Tre kullat tempullore të ndërtuara nga Ahilyabai Holkari, kanë kupola të hijshme por vlen të veçohet kupola në formë bulbore mbi sallën kryesore. Ajo u ndërtua në stilin e zambakut të përmbysur të [[Arkitektura Mogule|Arkitekturës Mogule]] duke u mbuluar me bakër, që më vonë do të kthehej në ar, ashtu si dhe të tjerat. Kulla 15.5 metra e lartë, e veshur me ar dhe e skalitur me skulptura është një tërheqja kryesore e tempullit. Idhujt e hyjnive hindu dhe shkrimet përreth janë skalitur me argjend.<ref name="religions.iloveindia-vishwanatha">{{cito web| language=en |url=http://religions.iloveindia.com/indian-temples/kashi-vishwanath-temple.html|title=Kashi Vishwanath Temple|publisher=religions.iloveindia.com|accessdate=11 janar 2017}}</ref> Për arsye se tempulli në tërësi ka tre kulla të mbuluara me ar të pastër njihet edhe si Tempulli i Artë.<ref name="kashivishwanath.in-vishwanath">{{cito web| language=en |url=http://www.kashivishwanath.in/vishwanath.html|title=Vishwanath Temple|publisher=kashivishwanath.in|accessdate=11 janar 2017|archive-date=9 janar 2017|archive-url=https://web.archive.org/web/20170109042356/http://kashivishwanath.in/vishwanath.html|url-status=dead}}</ref> Tempulli ka ngjashmëri edhe me Tempullin e Artë të Amritsarit. Tempulli Vishvanatha përbëhet nga një sallë [[mandapa]] dhe një shenjtërore [[garbhagriha]], përkrahë shumë faltoreve dytësore. Sabhagurha (salla e mbledhjes) që shtrihet dhe të çon drejt [[garbhagriha]]s (shenjtërores) është një tërheqje interesante në brendësi të tempullit.
;Tempulli i mëparshëm
Mbetje të rëndësishme të tempullit tw shkatwrruar nga Aurangzebi u përdorën për ndërtimin e një pjese të madhe të murit perëndimor të xhamisë që i zuri vendin tempullit. Këto mbetjet mund të shihen te themelet, kolonat dhe në pjesën e mbrapme të xhamisë, tregojnë punimesh artistike shumë të stërholluara.<ref name="templepurohit-kashi vishvanath"/><ref name="kashivishwanath.in-kashi">{{cito web| language=en |url=http://www.kashivishwanath.in/kashivishwanath.html|title=Kashi Vishwanath Temple|publisher=kashivishwanath.in|accessdate=11 janar 2017|archive-date=11 maj 2017|archive-url=https://web.archive.org/web/20170511161827/http://kashivishwanath.in/kashivishwanath.html|url-status=dead}}</ref> Një pamje e afërt e modelit të rrënojave të tempullit tregon karakterin e përzier dhe e kompozuar në stilin Xhainist dhe hindu.
<gallery widths="
File:Temple Of Vishveshwur Benares by James Prinsep 1834.jpg|[[Xhamia Gyanvapi]],
File:Plan Of The Ancient Temple Of Vishveshvur by James Prinsep 1832.jpg|''Plani i Tempullit të Lashtë Vishveshvur'', nga
</gallery>
Line 1.605 ⟶ 1.608:
Simboli i rrethit të trefishtë formohej mbi bazën e një kornize rrjetash që thelbësisht përfaqësonte tre botët apo mbretëritë mitike, duke simbolizuar pushtetin e Shivës si kontrolluesin e tre botëve, tokës, atmosferës dhe qiellit apo parajsës.<ref>Rana P.B. Singh: Cosmic Order and Cultural Astronomy: Sacred Cities of India; 2009, kapitulli 6, fq. 199</ref> Në llogaritjet klasike indiane që kanë të bëjnë me ndërtimin e një tempulli dhe karakteristikat e tij, numri i plotë merej si baza e pjesës tjetër si mjet përcaktimin.<ref>Andreas Volwahsen: Living Architecture: Indien; 1969, fq. 50-1</ref> Duke ndjekur këtë parim, Tempulli Vishveshvara mund të vendoset në atë shkallë.
Tempulli u ndërtua mbi një plan navaratna, d.m.th. me nënë kullëza së bashku duke përshfirë edhe kullëzën më të lartë qendrore (
[[File:Gyan Vapi with Nandi and Shiva Shrine.jpg|thumb|left|369px| Përpara, nga e majta në të djathtë: një faltore e vogël (e shkallëzuar) e Shivës, një statujë e Nandit dhe një rrethim me kolona që përmban Gyan Vapin (d.m.th. "Pusi i Diturisë"). Në sfond shihen majëzat e Tempullit Kashi Vishwanath]]
Planimetria e lashtë e Tempullit Vishvanatha mund të provohet me strukturën gjeometrike. Ekzistonin tre rrathë bazë që ishin përfaqësues të tre fazave të jetës (lindja, lulëzimi dhe vdekja - dhe - rilindja), që përputhen më tej me tre botët mitike (lokat), toka, qielli dhe parajsa, dhe tre fazat e kohës (kala) – koha e shkuar, e tashme dhe e ardhme. Trefishimi i formës gjeometrike bashkohet në modelin katror.
Line 1.613 ⟶ 1.618:
;Domethënia:
Në Varanasi, më shumë se ghatet apo edhe Gangu, fokusi përkushtimor mbetet jyotirlinga e vendosur në Tempullin Kashi Vishvanatha.<ref name="mahashivratri-vishwanath"/> Ai është pika më e shenjtë në qytet.<ref name="indianmirror-vishwanath"/> Ai është qendra e besimit për miliona hindu, si një nga tempulli më i shenjtë dhe i adhuruar i Shivës në Indi. Tempulli e ka të ngulitur rëndësinë e tij në shkrimet e vjetra indiane që prej kohësh të shumë të hershme, veçanërisht në literaturën puranike.<ref name="tirthyatraindia-vishwanatha"/>
Rëndësia e këtij tempulli qëndron në faktin se ai bart një nga dymbëdhjetë [[jyotirlingat]] (lingat e dritës) të Shivës, i vendosur në bregun perëndimor të Gangut.<ref name="varanasionline-vishwanath">{{cito web|url=http://www.varanasionline.in/city-guide/kashi-vishwanath-temple|title=Kashi Vishwanath Temple|publisher=varanasionline.in|language=en|accessdate=11 janar 2017}}</ref> Jyotirlinga Vishvanatha ose Vishveshvara në Tempullin Kashi Vishvanatha ka një rëndësi të jashtëzakonshme në historinë fetare të Indisë.<ref name="indianscriptures-vishwanatha"/> Kashi Vishvanatha është më e shquara nga të 12-ta [[jyotirlingat]] dhe quhet mbreti i jyotirlingave që përfaqësojnë natyrën pa fillim dhe pa fund të Shivës. Një darshan (përjetim pamor i hyjnores) i vetëm i Vishveshvara Jyotirlingas konisderohet si bekues me të gjitha virtytet e përfituara nga darshani i gjithë jyotirlingave të tjera, të shpërndara në pjesë të ndryshme të Indisë.<ref name="templepurohit-kashi vishvanath"/> Idhulli kryesues i tempullit është Vishvanatha, epitet i Shivës që do të thotë ''Sunduesi i Universit''.
[[Tempulli Kashi Vishvanatha]] është i rrënjosur thellë në botëkuptimin hindu dhe ka qenë një mishërim i gjallë i traditave dhe vlerave të larta shpirtërore që janë trashëguar prej lashtësisë. Ai ka qenë një pikturë e gjallë e traditave kulturore dhe vlerave të më të larta shpirtërore prej kohësh të qëmotshme.<ref name="varanasitour-gyanvapimosque">{{cito web| language=en |url=http://www.varanasitour.com/pilgrimage-in-varanasi/kashi-vishwanath-temple-gyanvapi-mosque.html|title=Kashi Vishwanath Temple and Gyanvapi Mosque|publisher=varanasitour.com|accessdate=11 janar 2017|archive-date=13 tetor 2016|archive-url=https://web.archive.org/web/20161013022615/http://varanasitour.com/pilgrimage-in-varanasi/kashi-vishwanath-temple-gyanvapi-mosque.html|url-status=dead}}</ref> Tempullin, si një nga vendet më të rëndësishme të adhurimit hindu, e kanë vizituar shumica e shenjtëve të rëndësishëm hindu, si Goswami Tulsidasi, Swami Vivekananda, Adi Sankaracharya, Gurunanak Devi, Swami Dayananad Saraswati, Ramakrishna Paramhansa dhe mjaft personalitete të tjera shpirtërore.<ref name="templesofindia-vishwanath"/> Siç përmendet në shkrimet e lashta indiane, një banjë në lumin Gang bashkë me 'darshanin' e Vishvanatha lingës konsiderohen si dy mënyrat kryesore për të arritur shpëtimin ('moksha').<ref name="varanasionline-vishwanath"/> Kështu, sipas traditës popullore, njerëz nga i gjithë vendi, përpiqen ta vizitojnë tempullin të paktën një herë në jetën e tyre. Mbetjet (hiri) e të afërmve të kremuar në Ghatin Manikarnika, ku bën pjesë edhe tempulli, hidhen në Gang si një mënyrë që ndihmon në arritjen e shpëtimit.<ref name="religions.iloveindia-vishwanatha"/>
[[File:Temple Varanasi.jpg|thumb|345px|Tempulli i Ri Vishvanatha]]
Tempulli Kashi Vishvanatha llogaritet mes tempujve më të vizituar hindu, pasi besimtarë të panumërt dhe vizitorë të tjerë vijnë shkojnë aty çdo vit.<ref name="varanasi-tourism-vishwanath"/> Ai frekuentohet përditëshmërisht nga 3000 besimtarë, ndërsa gjatë kohëve të caktuara numri i tejkalon 100 000-ët, bile thuhet se mund të arrijë edhe një milion.<ref name="templepurohit-kashi vishvanath"/>
===== Tempulli i Ri Vishwanatha =====
'''[[Tempulli i Ri Vishwanath]]''' (në [[gjuha hindi|gjuhën hindi]]: श्री विश्वनाथ मंदिर), '''Mandiri i Ri Vishvanatha''' ose ''Mandiri i Ri Birla'' është një nga tërheqjet më të rëndësishme të Varanasit. I themeluar nga Raja Birla i Familjes Birla, një nga familjet më të mëdha industrialiste në Indi, u ndërtua si një kopje e [[Tempulli Kashi Vishvanatha|Tempullit të vjetër Kashi Vishvanatha]]. Tempulli është projektuar nga Madan Mohan Malaviya (themeluesi i Banaras Hindu University – BHU), si pjesë e kampusit të BHU-së dhe përfaqëson ripërtëritjen kombëtare të [[India|Indisë]].
Tempulli gjendet në kampusin e Benaras Hindu University dhe i është kushtuar adhurimit të Shivës. Në të ndodhen idhujt e Shivës dhe Lakshmi Narayanjës. Lartësia e përgjithshme e tempullit është 77 metra. Mandiri i Ri Shri Vishvanatha ka kullën tempullore ([[shikhara]]) më të lartë në botë, madje edhe më e lartë se Qutub Minar në [[
;Historia:
[[File:Vishwanath Temple, BHU, Varanasi.jpg|thumb|left|
Në vitet 1930, Madan Mohan Malaviya planifikoi të kopjonte [[Tempulli Kashi Vishvanatha|Tempullin Shri Kashi Vishvanath]] në kampusin e Benaras Hindu University. Familja Birla ndërmori ndërtimin dhe themelimin u nis në mars të vitit 1931. Tempulli u përfundua në vitin 1966.<ref name="Brief description"/><ref name="The temples"/><ref name="Vishvanath Temple"/><ref name="New Vishvanath Temple"/><ref name="Birla Temple"/><ref name="History New"/>
Ndërtimi i [[Tempulli i Ri Vishwanath|Tempullit të Ri Vishvanatha]] nga Birla Group of Industries kërkoi tridhjetë e pesë vjet për tu përfunduar (1931-1966). Projekti i tempullit u frymëzua nga [[Tempulli Kashi Vishvanatha]] dhe është bërë kryesisht prej mermeri.
Line 1.634 ⟶ 1.639:
Mandiri Shri Vishvanatha gjendet 3.3 kilometra në jug-perëndim të [[Mandiri i Durgës në Varanasi|Mandirit të Durgës]], 7 kilometra në jug-perëndim të [[Tempulli Kashi Vishvanatha|Tempullit Shri Kashi Vishvanath]] dhe 9 kilometra në jug të Stacionit Hekurudhor të Varanasit në koordinatat {{coord|25.266034|N|82.987847|E|display=inline}}. Tempulli është shumë i ngarkuar përditë por në disa raste të veçanta ai bëhet tejet i mbushur nga besimtarë nga [[India]] ashtu si dhe nga vende të tjera.
=====
'''[[Tempulli Kala Bhairava]]''' (në [[gjuha hindi|gjuhën hindi]]: काल भैरव मंदिर) është një nga tempujt më të vjetër të Shivës në Varanasi. Ai i kushtohet Kala Bhairavas, 'kryepolicit' hyjnor të Varanasit. I shtrirë në një sipërfaqe prej 400 m<sup>2</sup> (0.04 ha) me raportin 16 m. x 25 m. pranë zyrës kryesore postare të Varanasit në K-32/22 Bharonath, Vishveshvar Ganj, në koordinatat {{coord|25|19|3.52|N|82|58|26.09|E|display=inline}}, ky tempull ka rëndësi të madhe historike dhe kulturore, veçanërisht mes banorëve të Varanasit. Seksioni i qytetit në të cilin gjendet tempulli i Kala Bhairavës është i njohur si Kotvalpuri. Për në tempull mund të shkohet si nëpërmjet kryqëzimit Vishveshvar Ganj, ashtu dhe nëpërmjet parkut Maidagin.
[[File:Bhairava Brahma.jpg|thumb|296px|Pikturë rreth 1820; që tregon legjendën e Bhairavës pasi i pret kokën e pestë Brahmës]]
;Përshkrimi:
[[Tempulli Kala Bhairava]] gjendet në një largësi prej 6 km nga stacioni hekurudhor i kazermës së Varanasit, pranë zyrës kryesore postare, në Vishveshvar Ganj, midis parkut Maidagin dhe rrugicës Chaukhamba e zonës Bhaironath, 1 km në lindje të [[Tempulli Kashi Vishvanatha|Tempullit Kashi Vishvanatha]], në Varanasi.<ref name=euptourism-bhairava>{{cito web|url=http://www.easternuptourism.com/varanasi-kaal-bhairav.php|title=Kaal Bhairav|publisher=easternuptourism.com|language=en|accessdate=25 janar 2017|archive-date=10 shkurt 2017|archive-url=https://web.archive.org/web/20170210013338/http://easternuptourism.com/varanasi-kaal-bhairav.php|url-status=dead}}</ref> Duke hyrë nga rruga, nëpërmjet një porte që ruhet nga qeni transportues i Bhairavës, gjendet një kopësht i bukur, në qendër të të cilit ndodhet faltorja kryesore e Bhairavës. Në anën jugore jashtë kopështit katërkëndësh të kompleksit ndodhet një faltore e vjetër, që bart shumë idhuj, një ndër të cilët është dhe vetë Bhaironathi. Në këtë tempull ka statuja të tjera mes të cilave, ajo e Shivës, Ganeshës dhe Surajnarayanit. Imazhi pjesërisht i shkatërruar i Dandapanit (“kolona e ndëshkimit”) më vonë është rivendosur në pjesën e mbrapme të këtij tempulli dhe iu dha emri “Kshetrapala Bhairava”, ‘Bhairava që mbron territorin’. Në këtë zonë ndodhen gjithashtu edhe faltoret dhe imazhet e Kaleshvaras dhe Mahakalas, të përfaqësues të “vdekjes”.
Në derën e mbrapme të tempullit ndodhet një shtatore e Kshetrapal Bhairavës.<ref name=euptourism-bhairava/><ref name="Kaal Bhairav Mandir">{{cite web|title=Kaal Bhairav Mandir|publisher=Varanasi.org|language=en|accessdate=15 qershor 2015|url=http://www.varanasi.org.in/kalbhairav-temple-varanasi}}</ref><ref name="Kaal Bhairav">{{cite web|title=Kaal Bhairav|publisher=Religious Portal|language=en|accessdate=15 qershor 2015|url=http://www.http://religiousportal.com/lord-bhairav/|archive-date=12 shtator 2018|archive-url=https://web.archive.org/web/20180912072355/http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/8490524.stm|url-status=dead}}</ref> Duke kryer një ecje rituale circumambulacioni përreth kompleksit të tempullit, mund të shihen një grup faltoresh dytësore të Devit, Hanumanit, Krishnas dhe Radhas, Parvatit dhe Ganeshës. Më interesante është një pllakatë e madhe e “Nëntë Planeteve” (Navagraha), ku mbi çdo shtëpi planetare të zodiakut të të cilës ndodhet paraqitja dhe altari indiavidual.
[[Tempulli Kala Bhairava]] është i skalitur në mënyrë të bukur. I gjithë tempulli është i ngjyrosur në portokalli. Baza e tempullit është ndërtuar me gurë të thjeshtë në tre anë. Kulla tërheqëse e tempullit është mjaft e lartë. Ajo është e rrethuar nga shumë kupola të vogla, që ngrihen në seri njëra pas tjetrës deri te kupolën e sipërme që është e praruar. Përballë faltores kryesore ndodhet një verandë, që mbahet nga kolona dhe është dekoruar me piktura dhe skalitje sipas [[Arkitektura e tempujve hindu|Stilit të Arkitekturës Hindu]]. Dera e hyrjes së tempullit është në krahun verior. Muri në të gjitha anët e derës, që të çon në ndërtesë, është i dekoruar me piktura. Pragu i faltores ruhet nga dy idhuj, të njohur si 'dvarpaleshvara'. Vetë dera është skalitur dhe zbukuruar mjeshtërisht. Në brendësi të faltores ndodhet një dhomë e vogël. Në anën tjetër është vendosur një faltore e vogël prej bakri. Pranë murit, në këmbë, mund të shihet arma e hyjnisë, tridenti me thumbat e tij, e ngjyrosur me të kuqe.
Line 1.651 ⟶ 1.656:
Për shumë shekuj ky tempull ishte një qendër shpirtërore në Varanasi për asketikët më të rreptë të Shivës, "kapalikat" ose "mbajtësit e kafkave" dhe pasardhësit e tyre më të vonë, gorakhnathët. Sot, gjithësesi, tempulli nuk është zotërimi ekskluziv i këtyre yogive të skajshëm, por është i mbajtur nga familjarë të zakonshëm. Megjithëse është popullor dhe i dashur mes atyre që jetojnë nën ndikimin e tij në rrethinat e seksionit Kotvalpuri të qytetit, sot tempulli nuk është një ndalesë e detyrueshme për pelegrinët. Përgjithësisht njerëzit bëjnë darshanin e [[Tempulli Kashi Vishvanatha|Tempullit Vishvanatha]] dhe [[Tempulli i Annapurna Devit|Annapurna]] dhe ikin.
=====
'''Tempulli Mrityunjay Mahadev''' (në [[gjuha hindi|në gjuhën hindi]]: मृत्युंजय महादेव मंदिर) është një [[tempulli hindu|tempull hindu]] kushtuar Mahadevit (epitet i Shivës) në Varanasi.<ref name="Mrityunjay Mahadev Mandir">{{cite web|title=Mrityunjay Mahadev Mandir |publisher=Varanasi.org|language=en|accessdate=1 mars 2015 |url=http://www.varanasi.org.in/mrityunjay-mahadev-temple-varanasi}}</ref><ref name="Indian temples">{{cite web|title=Indian temples|publisher=Temple Travel|language=en |accessdate=1 mars 2015|url=http://www.templetravel.net/2013/04/mritunjay-mahadev-temple-in-varanasi.html|archive-date=2 prill 2015|archive-url=https://web.archive.org/web/20150402101858/http://www.templetravel.net/2013/04/mritunjay-mahadev-temple-in-varanasi.html|url-status=dead}}</ref><ref name="Mrityunjay Mahadev">{{cite web|title=Mrityunjay Mahadev|publisher=varanasi-temples.com|language=en |accessdate=1 mars 2015|url=http://varanasi-temples.com/category/shiva-temples/main-shiva-temples/mrityunjay-mahadev/}}</ref><ref name="Temples">{{cite web| language=en |title=Temples|publisher=myvaranasicity.com|accessdate=1 mars 2015 |url=http://myvaranasicity.com/about/markandeya-mahadevkaithi}}</ref> 'Mrityunjay Mahadev' do të thotë “zoti që triumfon mbi vdekjen”, ku fjala 'mrityu' do të thotë vdekje, ndërsa 'jay' fitore.
'''Tempulli Mrityunjay Mahadev''' është i vendosur midis rrugës Daranagari dhe [[Tempulli Kala Bhairava|Tempullit Kala Bhairava]] pranë Tempullit Kala Bhairava, Vishveshvarganj, Vriddha Kal, K52/39, në koordinatat {{coord|25.317645|N|82.973914|E|display=inline}} në Varanasi. Tempulli ndodhet 2 km larg stacionit hekurudhor të qytetit, 1.7 km në perëndim të Ghatit Gola, 1.1 km në veri të Ghatit Pancha Ganga dhe 500 m. në jug-lindje të ''Kotwalit''.<ref name="Location Mrityunjay">{{cite news|title=Location|publisher=Google Maps|language=en|accessdate=1 mars 2015 |url=https://www.google.co.uk/maps/place/Mrityunjaya+Mahadev+Temple/@25.322127,83.005778,16z/data=!4m5!1m2!2m1!1sMrityunjay+Mahadev+Temple+Varanasi!3m1!1s0x398e2e3d7dd1fb31:0x15ea53adbe61e75a}}</ref>
Në pjesën e mbrapme të këtij kompleksi ndodhet një pus i vjetër, i quajtur 'Kalodak Kupa' që ka rëndësi të madhe fetare. Uji i tij thuhet se është një përzierje e mjaft rrjedhave nëntokësore që besohet se shërojnë të gjitha sëmundjet. Sipas një legjende rreth pusit thuhet se Dhanvantari, Zoti i Mjeksisë Ayurveda, avatar i Vishnut, ka hedhur në të të gjitha barnat e tij duke i dhënë pusit fuqi shëruese magjike.<ref name="Mrityunjay Mahadev Mandir"/><ref name=" Mrityunjay Mahadev "/> Mrityunjayeshvar Linga është në afërsi të Kaleshvar Lingës. Te Kashi Khanda Mrityunjayeshvar-i është përmendur edhe si Apa Mrityu Hareshvar-i (Zoti që parandalon vdekjen e parakohshme).
Historia e këtij tempulli lidhet me pusin e tij të vjetër dhe 'shivalingën'. Ai është ndërtuar në shekullin e XVIII. Këtu vijnë njerëz nga e gjithë [[India]] dhe kryejnë “Mrityunjay Path” dhe spërkaten me ujë nga pusi i tempullit pasi besojnë se çlirohen nga problemet, shërojnë sëmundjet dhe e mbajnë larg vdekjen e parakohshme.<ref name="Mrityunjay Mahadev Mandir"/><ref name="Mrityunjay Mahadev"/>
=====
'''Tempulli Shri Tilbhandeshvar Mahadev''' (në [[gjuha hindi|gjuhën hindi]]: श्री तिलभांडेश्वर महादेव मंदिर), i njohur edhe si '''Tempulli Tilbhandeshvar''', është një tempull hindu në Varanasi, i vendosur pranë Bengal Tola Inter College dhe zonës së Madanpuras, në koordinatat {{coord|25.302926|N|83.003061|E|display=inline}}, 500 në lindje të lumit Ganga, 3.2 km në veri të Banaras Hindu University dhe 1.5 km në jug-perëndim të [[Tempulli Kashi Vishvanatha|Mandirit Shri Kashi Vishvanath]],<ref name="Location Tilbhandeshvar">{{cite news|title=Location of Sri Tilbhandeshëar Mahadeva Temple, Bhelupur, Varanasi|language=en |publisher=Google Maps|accessdate=mars 2015 |url=https://www.google.co.uk/maps/dir//Sri+Tilbhandeshëar+Mahadeva+Temple,+Bhelupur,+Varanasi,+Uttar+Pradesh+221001,+India/@25.3030071,82.9661604,13z/data=!3m1!4b1!4m8!4m7!1m0!1m5!1m1!1s0x398e31fcb85fffaf:0xfd440f75286ab3f7!2m2!1d83.0030685!2d25.3029341}}</ref> rreth 5 km larg stacionit hekurudhor të Varanasit dhe 9 km nga [[Mandiri i Durgës në Varanasi|Mandiri i Durgës]]. Ky tempull i është kushtuar Shivës dhe besohet se është ndërtuar në shekullin e XVIII.<ref name="Temple info Tilbhandeshvar">{{cite web |title=Tilbhandeshwar Temple information|publisher=Varanasi.org|language=en|accessdate=23 mar 2015|url=http://www.varanasi.org.in/tilbhandeshwar-temple-varanasi}}</ref>
Përveç Tilbhandeshvarit këtu shihen edhe Mahadevi, Vibhandeshvari, Maa Parvati, Bhairava, Ayappani dhe zota të tjerë hindu. Ky tempull përfaqëson një kombinim unik të Kulturës Malyali dhe Banarsi. Besohet se Mata Sharda ka kaluar disa ditë në këtë tempull në Varanasi.<ref name="Temple info Tilbhandeshvar"/><ref name="History Tilbhandeshvar">{{cite web |title=History|publisher=Temples of Bharat|date=1 shtator 2009|accessdate=26 mars 2015 |language=en|url=
Tempulli Shri Tilbhandeshvar Mahadev u ndërtua në shekullin e XVIII. Tempulli ka një ajri shumë të qetë, mjaft të përshtatshme për meditim. Besimtarët i ofrojnë 'jal' shivalingës dhe meditojnë në këmbët e Shivës. Besohet se linga e tempullit është e vetë-krijuar (svayambu) 2,500 vjet më parë dhe çdo vit rritet me madhësinë e një "til-i" (në [[gjuha hindi|gjuhën hindi]]: तिल; që d.t.th. farë sesami). Tashmë linga është 1.067 m e lartë dhe me diametër në bazë afërsisht 0.92 m.
===== Tempulli Gurudham =====
Tempulli Gurudham u ndërtua nga Jai Narayan Ghoshal-i në vitin 1814. Kompleksi i tempullit shtrihet në një sipërfaqe prej 4.86 hektarësh. Ai është një nga tre monumet të tilla në Indi që ruajnë arkitekturën arkitipike të simbolizmit të Tantras.<ref>Rana P.B. Singh: Varanasi, India’s Cultural Heritage City: Contestation, Conservation & Planning; 2011, kapitulli 10, fq. 209-50.</ref> Ky tempull shpjegon qartësisht konceptin e tempullit si kozmogramë, ku simbolizmi i hapsirës, formës kozmo-magjike dhe trupi formon një rrjet të Mandalas Tantrike. Shtatë sferat-trupore (çakrat) janë përfaqësuar plotësisht në planin e tij hapsinor bazë. Në këtë tempull janë paraqitur në mënyrë hapsinore 4 pamjet mikrokozmike të shtatë qendrave më të shenjta të Indisë ([[Sapta Puri]]t) dhe fazat e meditimit. Tempuj të ngjashëm në Indi janë në Bansbaria (Hamseshvari), pranë Chidambaramit (Satya Jnana) dhe Prayagas/Allahabadit (Hamsa Tirtha në Jhunsi).<ref>Rana P.B. Singh: Cosmic Order and Cultural Astronomy: Sacred Cities of India; 2009, kapitulli 6, fq. 204</ref>
Tempulli perceptohet si ruajtësi i dritës, që pasqyron gjendej e Gurusë dhe mënyrat e meditimit. Struktura bazë është tetëkëndore, duke përmbajtur një portë që simbolizon shtatë sitet më të shenjta që mundësojnë çlirimin shpëtimtar ([[Sapta Puri]]t) dhe e fundit, porta e vetë Gurusë. Këto tetë porta i referohen gjithashtu tetë drejtimeve. Për më tepër, një sens i hyjnore dhe besimit mistik imponohet si Shaivizëm (Avanti, Varanasi), Vaishnavizëm ([[
Në shenjtëroren e brendshme të tempullit, nmbi një zambak me njëmijë petale, është vendosur statuja e Gurusë bashkë me atë të energjisë së tij hyjnore: të dyja të bëra nga përzjerja e tetë metaleve (ashta dhatu). Zambaku shpreh një simbolizëm të dyfishtë ekzoterik dhe ezoterik. Ai simbolizon një zanafille simetrike dhe hapsinore të ‘njëshit, si fjala rrënjë, Om. Zambaku, në kuptimin më të gjerë, shënon krijimin e gjeneruar nga fara zanafillore e ujërave kozmike; te Taittiriya Samhita thuhet se “zambaku është vetë toka mbi ato ujëra”. Sipas një tjetër teksti, zambaku është simboli i thjeshtësisë shpirtërore të tërësisë, duke e treguar veten në qendër të hapsirës misterioze (akasha) në thellësi të zemrës.<ref>[http://www.swamij.com/upanishad-chandogya.htm Chandogya Upanishad], përkthyer në anglisht nga Swami Nikhilananda, pjesa 8, kapitulli 1, paragrafi 3</ref>
Line 1.679 ⟶ 1.685:
Tashmë gjendja e tempullit është shumë e keqe, për shkak kryesisht të lënies pas dore, zënia e paligjshme e hapsirës dhe shkeljet nga banorët dhe të nguliturit e afërt. Ky tempull shpejt do të jetë jashtë skene nga trashëgimia e qytetit dhe kjo trashëgimi e madhe do të mbetet vetëm nëpër kujtime.<ref>Rana P.B. Singh: Cosmic Order and Cultural Astronomy: Sacred Cities of India; 2009, kapitulli 6; fq. 205</ref>
=====
[[File:
'''Tempulli Nepalez''' ({{lang-hi|नेपाली मंदिर}}, {{lang-ben|নেপালি মন্দির}}) është një nga tempujt më të vjetër dhe të rëndësishëm të Varanasit. Tempulli njihet edhe si '''Kanthwala Mandir''' ('kanthwala' në gjuhën hindi d.t.th. ''druri'') dhe '''Mini Khajuraho'''. Ky [[Tempulli hindu|tempull]] kushtuar Shivës, është ndërtuar në fillim të shekullit të XIX nga mbreti i [[Nepali]]t si kopje e [[Tempulli Pashupatinath|Tempullit Pashupatinath]] në Katmandu.<ref name="Nepali Mandir">{{cite web|title=Nepali Mandir|publisher=ixigo.com|accessdate=1 gusht 2015|url=https://www.ixigo.com/nepali-temple-varanasi-india-ne-1652334|language=en|archive-date=25 shtator 2015|archive-url=https://web.archive.org/web/20150925172251/https://www.ixigo.com/nepali-temple-varanasi-india-ne-1652334|url-status=dead}}</ref><ref name="A piece of Nepal in Varanasi">{{cite news|title=A piece of Nepal in Varanasi|publisher=The Times of India |language=en|accessdate=1 gusht 2015|url=http://timesofindia.indiatimes.com/india/A-piece-of-Nepal-in-Varanasi/articleshow/5938486.cms}}</ref><ref name="This ghat of Goddess Lalita">{{cite news|title=This ghat of Goddess Lalita|publisher=The Times of India|language=en |accessdate=1 gusht 2015|url=http://timesofindia.indiatimes.com/city/varanasi/This-ghat-of-Goddess-Lalita-is-in-a-shambles/articleshow/13415603.cms}}</ref><ref name="
Tempulli Nepalez është i vendosur në Ghatin Lalita në Varanasi. Ndodhet 3.8 km në jug-lindje të nyjës hekurudhore të Varanasit dhe 100 metra në jug-perëndim të Ghatit Manikarnika në lartësinë 78.161 m në koordinatat {{coord|25.309821|N|83.012859|E|display=inline}}.<ref name="Location Nepalez">{{cite news|title=Location|publisher=Google Maps|language=en |accessdate=1 gusht 2015|url=https://www.google.co.uk/maps}}</ref>
;Historia dhe ndërtimi:
Mbreti i Nepalit, Rana Bahadur Shah u strehua në Varanasi nga viti 1800 deri në 1804 dhe e quajti veten "Swami Nirgunanda". Gjatë ekzilit të tij, ai vendosi të ndërtoi një kopje të [[Tempulli Pashupatinath|Tempullit Pashupatinath]] në Varanasi. Ndërtimi i këtij tempulli filloi gjatë qëndrimit të tij në Varanasi. Gjatë ndërtimit, Shahu u kthye në Nepal. Më 25 prill 1806, Rana Bahadur Shah-u u vra nga gjysëm-vëllai i tij, Sher Bahadur Shah. Djali i tij Girvan Yuddha Bikram Shah Deva e përfundoi projektin 20 vjet pas datës së caktuar. Toka më vonë iu transferua Rana Bahadur Shah-ut nga Kashi Nareshi në vitin 1843. Tempulli, pranë zonës, Ghati Lalita dhe një [[Dharamshala]] i përkasin Qeverisë së Nepalit.<ref name="Nepali Mandir"/><ref name="A piece of Nepal in Varanasi"/><ref name="This ghat of Goddess Lalita"/><ref name="
Tempulli është bërë prej terrakote, guri dhe druri dhe kërkoi tre dekada për tu përfunduar. Druri është rezistent ndaj termiteve. Ai është ndërtuar në [[Arkitektura Nepaleze|Stilin Nepalez të Arkitekturës]] dhe është i rrethuar nga pemë tamarindi dhe pipali (ficus religiosa). Tempulli ka Stil Arkitekturor [[Pagoda]], kryesisht i gdendur me dru. Ka skulptura të ngjashme me ato të paraqitura te [[Grupi i Monumenteve të Khajurahos]] dhe prandaj quhet edhe "Mini Khajuraho".<ref name="Nepali Mandir"/><ref name="A piece of Nepal in Varanasi"/><ref name="This ghat of Goddess Lalita"/><ref name="
=====
Tempulli Samarajeshvara gjendet në koordinatat {{coord|25|18.551|N|83|00.814|E|display=inline}} (Samarajeshvara, Tempulli Nepalit) në zonën e Ghatit Lalita i shtrirë në një sipërfaqe prej 0.015 hektarësh.
Line 1.695 ⟶ 1.701:
Tempulli Samrajeshvara dhe shtëpia e bashkangjitur e qëndrimit të pelegrinëve ([[Dharamshala]]) i përkasin Guthi Samsthan-it të [[Nepali]]t, që gjatë tre viteve të fundit e mbrojti dhe ruajti tempullit dhe shtëpinë e qëndrimit në një mënyrë të mirë. Ky projekt u sponsorizua nga Departamenti i Arkeologjisë së Qeverisë së Nepalit, nën mbikqyrjen e Dr. Rishikeshav Regmit. Shumë nga drurët e prishur janë zëvendësuar dhe të vjetrit janë ruajtur të bashkangjitur me verandën. Zëvendësimi i arkitekturës së drurit nuk ka qenë në cilësinë dhe madhështinë e të vjetrës. Për më tepër, në mjaft vende stili është ndryshuar.
=====
Tempulli Panchakroshi gjendet në koordinatat {{coord|25|18.791|N|83|00.833|E|display=inline}} pranë rrugicës Bhikharidas te Gola Gali. Kompleksi tempullor shtrihet në një sipërfaqe prej 106.25 m<sup>2</sup> ose 0.0106 ha me përmasat 8.5m x 12.5m.
Tempulli zotëron 107 imazhe të itinerarit të pelegrinazhit Panchakroshi përveç 194 imazheve të tjerë të lidhur me itinerare të tjerë pelegrinazhi në Varanasi. Këto miniatura si nike guri (përmasat mesatare të tyre janë rreth 30 X 45 cm.) në mure dhe në portën ballore përmbajnë forma të gdhendura të emrave të tyre, ku disa prej tyre tani janë të rrënuara dhe të keq-riparuara me çimento. Studiuesi i arkitekturës dhe pelegrinazhit Niels Gutschow thekson se "pasi i iniciuari mund të kryej yatran brenda trupit të tij, Mandiri Panchakroshi shërben si mjet: 301 perënditë dhe perëndeshat, [[ghatet]], pellgjet dhe puset janë vizualizuar, adhuruar dhe kaluar në circumambulacion ritual në një veprim të vetëm lëvizjeje. Muret e tempullit shndërrohen në një skenë të madhe të shenjtë".<ref>{{cite journal|last=Gutschow|first=Niels |date=shtator 1994|title=Varanasi/Benares: the centre of Hinduism|language=en |journal=Erdkunde, Archiv für Wissenschaftliche Geographie|volume=48|page=200}}</ref> Në shenjtëroren e brendshme Dvadasheshvara lingami i Shivës përbëhet nga baza prej guri mbi të cilën qëndrojnë 12 kristale që përbëjnë lingamin.
E ardhmja e këtij tempulli është në rrezik. Tashmë nga 273 mbishkrimet në bazën e nikeve, 30 janë të padeshifrueshme dhe 19 janë gjithashtu të dëmtuara pjesërisht. Përdorimi i shtresave të bojrave, smaltit në ngjyrë okre dhe të kuqe si dhe çimentos për riparime, së bashku e kanë përshpejtuar degradimin. Me mbështetjen e banorëve vendorë, në emër të detyrës fetare, janë bërë megjithatë disa restaurime.
Line 1.707 ⟶ 1.713:
Dizajni arkitekturor është një vepër unike që paraqet një proces të shfaqjes hapsinore nëpërmjet të cilit India përfaqësohet në artin tempullor. Me kryerjen e pelegrinazhit në këtë tempull, pelegrinët ndjejnë se ata kanë qenë në të gjithë Varanasin dhe madje edhe në të gjithë Indinë.
====
=====
Kompleksi tempullar Jagannath në Assi gjendet në kordinatat {{coord|25|17.591|N|83|00.746|E|display=inline}} në Ghatin Asi, në drejtim të Nagawas. Kompleksi ka një sipërfaqe prej 7.87 hektarësh 35m X 225m, ku shtrirja e tempullit kryesor të kompleksit është 35m X 44m. Zona e kompleksit tempullor simbolizon Puri Kshetran e [[Orissa]]s. Tempulli në nder të Jagannathas u ndërtua në vitin 1802 si kopje e [[Tempulli Jagannatha në Puri|Tempullit të famshëm Jagannatha]] në Puri të [[Orissa]]s.
Line 1.715 ⟶ 1.721:
Kompleksi i stërmadh me rëndësi të madhe trashëgimore, me rrugica pelegrinazhi, kopshte lulesh dhe pellgje të shenjta në fillim të shekullit të XX tani është i rrezikuar. Ndërtimet e paligjshme dhe për më tepër krijimi i një hoteli të madh brenda vetë kompleksit janë dëmtuesit kryesorë.
=====
Mandiri Gopal gjendet në koordinatat {{coord|25|18.728|N|83|00.703|E|display=inline}} pranë Chowkhambhas i shtrirë në një sipërfaqe prej 0.13 hektarësh. Tempulli i kushtohet Krishnës, mishërimit të 8-të të Vishnut. Tempulli administrohet dhe menaxhohet nga Trusti i Mandirit Gopal, që përbëhet nga familje priftërinjsh, ndjekës, manastiri dhe qytetarë të shquar të Varanasit.
Drejtuar nga tempulli kryesor janë tempujt e Ranachoda-Jit, Baladeo-Jit dhe Dau-Jit. Tempuj të tjerë të në afërsi janë ata kushtuar Siddhda Durgas dhe Vindu Madhavas.
Line 1.722 ⟶ 1.728:
Një tempull të vogël kushtuar Krishnës e ndërtoi Vallabhacharya, Gjatë Periudhës së hershme Mogule poeti-shenjt që drejtonte Krishna Bhaktin ishte Vallabhacharya (1479-1531), që në moshën 11 vjeçare erdhi në Varanasi për të studiuar. Më vonë pas përfundimit të pelegrinazhit në të gjithë vendet e rëndësishme në Indi, ai më në fund u vendos në Varanasi. Ndërsa jetonte në Varanasi në zonën Jatanbar ai parashtroi filozofinë e Shuddhadvaitas dhe shkroi rreth 84 libra. Ai ishte martuar në vitin 1504 dhe djali i tij Vitthalanatha lindi në 1515 në Varanasi. Tempulli u rikonstruktua dhe zgjerua në vitin 1730 nga një nga shenjtët e mëdhenj të të njëjtës linjë, Sri Gopal-Ji. Struktura e tanishme e tempullit u ndërtua në vitin 1777 dhe u emërtua Mandiri Gopala. Duke qëndruar në zonën Chaukhambha, Mandiri Gopala është selia qendrore e Grupit të Ndjekësve Vallabha.
=====
Tempulli Adi Keshava, pranë vendbashkimit të lumit Varana me Gangun në Fortesën Rajghat, A-37/51. Ai ka një domethënie shumë të vjetër, pasi sipas legjendës Vishnu këtu u shfaq për herë të parë kur erdhi për të marr qytetin nga mbreti Divodas për Shivën. Fatkeqësisht, për shkak të largësisë së tij nga tempujt e tjerë dhe pasi njerëzit po e harrojnë rëndësinë e tij, e vizitojnë vetëm pak pelegrinë nga jashtë Varanasit.
Tempulli Bindu Madhava, bashkë me Tempullin Adi Keshava, janë vendet ku qëndroi dhe u predikoi banorëve duke kënduar dhe kërcyer gjatë vizitës së tij në Varanasi Sri Chaitanya Mahaprabhu. Kashi Khanda, në kapitullin 69 përmend forma të ndryshme të Keshavës (Vishnu) në Varanasi. Një besimtar që e adhuron Vishnun në formën e Adi Keshavës besohet se i largohen brengat dhe do të gëzoi vetëm lumturi, duke arritur muktin.
=====
Tempulli Bindu Madhava është një nga tempujt më të rëndësishëm të Krishnës në Varanasi. Në altar ndodhet një statujë e bukur e Krishnës dhe statujat më të vogla të hyjnive Sita-Rama dhe Lakshmi-Narayana. Dhoma e tempullit është disi e vogël, me mure të përbërë nga dritare. Më parë ishte një tempull madhështor dhe shumë i që gjatë shekullit të XII deri në të XVI-in u shkatërrua dhe rindërtua mjaft herë. Perandori mogul Aurangzeb e shkatërroi dhe në vend të tij ndërtoi një xhami, që sot dominon panoramën, por nuk përdoret më. Në pjesën e mbrapme të xhamisë mund të shihen akoma mbetjet e Tempullit të vjetër Bindu Madhava që u përdorën për të ndërtuar xhaminë.
Tempulli Lakshminarayana Pancaratna dhe Asi Sangameshvara gjenden në koordinatat {{coord|25|17.358|N|83|00.356|E|display=inline}}. duke ngjitur rreth 20 shkallë në Ghatin Asi në të djathtë është Tempulli Lakshminarayana dhe duke u kthyer majtas në rrugicë gjendet Asi Sangameshvara te Ashrami Hariharbaba. Siparfaqja e Tempullit Lakshminarayana është 0.01 hektarë, ndërsa ajo e Tempullit Asi Sangameshvara është 0.006 hektarë.
Line 1.736 ⟶ 1.742:
Mandiri Lakshminarayana Pancharatna u ndërtua në fillim të shekullit të XX nga mbretëresha Dulari Radhakunvar e Surasandit në Bihar, pranë Ghatit Asi, pronë e mbretëreshës, që e bleu në vitin 1902 nga mbreti i atëhershëm i Banarasit, Prabhunarayan Singh. Ky tempull vaishnavit me pesë kulla është ndërtuar mbi një platformë 4 metra të lartë dhe konsiston në një tempull me pesë kulla. Tempulli kryesor përbëhet nga një [[mandapa]] (pavjon) dhe një gjysëm-mandapa. Shenjtërorja e brendshme është në formë drejtkëndore dhe ka tre porta. Porta kryesore është e drejtuar nga lindja. Në hyrje në pjesën e sipërme ndodhet një imazh i Ganeshës. Në shenjtëroren e brendshme ndodhet një imazh prej tetë metalesh i Lakshinayayanas dhe në katër këndet e saj janë imazhet e Shivës, Radha-Krishnës, Rama-Sitas dhe Lakshmanas. Ndodhet gjithashtu edhe një imazh i Mayureshvara Shivas. Në periudhën mesjetare, në shekujt e XI-XII u zhvillua një traditë e stilit Pancayatan të shenjtërores së brendshme; sipas saj aty duhet të ndodheshin imazhet e [[Surya]]s (perëndia-diell), Ganeshës, hyjneshës Parvati, Vishnut dhe në qendër Shiva. Megjithatë në këtë tempull, ky rregull nuk është zbatuar. Sipas një legjende, përpara përurimit të majëzës, mbretëresha vdiq (27 qershor 1927) dhe kështu kalasha (majëza) nuk u vendos.
====
Tashmë adhurimi i [[Dielli]]t nuk është aq i rëndësishëm në panoramën rituale të Varanasit. Megjithatë, dëshmitë historike tregojnë se gjatë Periudhës Gupta, midis shekullit të IV-V të e.s., adhurimi i diellit ishte i zakonshëm dhe me fillimin e shekullit të XII ishte i mirë-përcaktuar. Kashi Khanda, një tekst i shekullit të XIV, përmend 14 imazhe dhe faltore të diellit (Adityas) në Varanasi, me cilësi dhe kuptime të shumë-fishta. Të tëra këto ekzistojnë edhe sot si pjesë e panoramës rituale. Këto faltore u rrafshuan bashkë me të tjerët në fundin e shekullit të XII nga pushtuesit myslimanë. Hapësira e shenjtë e lidhur me perëndinë e diellit dhe faltoret e tij i referohet një forme të 'arkeo-astronomisë jo-shkatërruese'.
Nga Adityat, 10 qëndrojnë afërsisht përgjatë trekëndshave dybrinjëshëm të formuar nga Uttararka (nr. 14), Karna (nr. 3 ) dhe Khakhola Aditya (nr. 11). Brinja më e gjatë është e vendosur nga Karna dhe dielli verior, Uttararka; kjo linjë përfaqëson veriun kozmik me pak shmangie prej vetëm 1.14º në lindje, që është e papërfillshme. Dy sitet ballore të trekëndëshit kanë brinjë prej 2001 metrash dhe 1997 metrash, përkatësisht, me 0.2% ndryshim, që është e krahasueshme me saktësinë e të dhënave të GPS-it.<ref>{{cite journal|title=Cosmic Order and Cityscape of Varanasi (Kashi): The Sun Images and Cultural Astronomy|language=en |author1=Rana P. B. Singh|author2=John McKim Malville|journal=National Geographical Journal of India|date=mars 1995|page=71}}</ref> Faltorja e Madhyameshvaras qëndron brenda trekëndëshit, thjesht 45 metra larg nga qendra e faqes veri-jug 2.5-km të gjatë. Vendndodhja e Madhyameshvaras pranë qendrës së trekëndëshit Aditya është domethënëse; përpara pushtimit mysliman Madhyameshvara ishte një nga tempujt më të vjetër dhe më të mëdhenj të Varanasit si siti i Zotit të Qendrës. Madhyameshvara ishte qendra fillestare e qytetit, që do të ketë qenë simbolikisht e rrethuar dhe mbrojtur nga drita e Adityas. Qendra e tanishme e Varanasit është në një vend të ndryshëm, d.m.th. në Jnanavapi, një pus i shenjtë pranë Tempullit Vishvanatha. Rregullsia gjeometrike e Adityas e kombinuar me zbulimin se qendra e trekëndëshit të Adityas të inkurajon të besosh se janë zbuluar sitet e tempujve origjinalë të diellit.<ref>{{cite journal|title=Khajuraho, India: A Search in Landscape Geometry and Cosmo-Vision |language=en|author1=Rana P. B. Singh|author2=John McKim Malville|journal=The Ley Hunter|year=1998|pages=15-8}}</ref>
Një numër i Adityave janë lidhur me ngjraje specifike astronomike dhe simbolizmin diellor. Khakhola Aditya (nr. 11) është i lidhur me një histori mahnitëse që përfshin dy motra, Vinitan, nënën e shpendëve dhe Kadrun, nënën e gjarprinjve. Si rezultat i konkurencës, Kadru dërgoi gjarprinj të zinj të mbledhur në dy sipërfaqe të diellit. Kur ata ikën nga dielli për shkak të veprimit të Vinitas, gjarprinjtë morën flakë. Historia mund ti referohet dy ngjarjeve të rëndësishme astronomike që ndodhën në fundin e shekullit të XI: një shpërthim i vendeve diellore duke filluar rreth vitit 1077 dhe rënie të pazakonta meteorësh në vitet 1060-1090.<ref>{{cite journal|title=Visual astronomy in the mythology and ritual of India: the Sun temples of Varanasi|author1=Rana P. B. Singh|author2=John McKim Malville|journal=Vistas in Astronomy|language=en|volume=39 (4)|pages=431-49}}</ref> Më në jug, Mayukha Aditya (nr. 9) që përshkruan një ngjarje kur dielli la qiellin, vetëm me rrezet e tij, mund të lidhet me eklipsin e plotë diellor që ishte i dukshëm në Varanasi në vitin 1054. Skaji jugor i trekëndëshit, Karnaditya është i lidhur me Karnan, një figurë e rëndësishme e [[Mahabharata]]s, që ishte djali i [[Surya]]s (perëndia e diellit) dhe Kuntin. Ai ishte i dalluar nga një bujari e jashtëzakonshme, duke dhënë çfarëdo që ti kërkohej. Karnaditya simbolizon bujarinë e diellit, që ofron energji të pakufizuar për tokën dhe krijesat e saj, duke mos kërkuar asgjë në shkëmbim. Më jugorja e Adityave, Lolarka, është një nga vendet më të lashta të shenjta në Varanasi dhe vendndodhja e festës së madhe të Lolarka Shashthit, kur çiftet vijnë për tu larë në mënyrë që të ngjizin një djal, kohë në të cilën shfaqet plotësisht kuptimi i diellit si burim i pjellorisë njerëzore.
[[File:Lolarkund Assi Ghat, Varanasi.JPG|thumb|Lolarkunda, Ghati Assi, Varanasi]]
===== Tempulli Lolarkeshvara dhe Lolarka Kunda =====
Tempulli Lolarkeshvara dhe Lolarka Kunda gjenden në koordinatat {{coord|25|17.474|N|83|00.356|E|display=inline}} (Tempulli Lolarkeshvara) dhe {{coord|25|17.480|N|83|00.355|E|display=inline}} (qendra e Lolarka Kundas), pranë Tulasi Ghatit, në pjesën e sipërme në pellgun ujor dhe tempullin e mirënjohur. Sipërfaqja e tyre arrin në 0.08 hektarë.
[[File:Vertigo View At Varanasi Lolark Kund (243970515).jpeg|thumb|left|345px|Pamje e përgjithshme nga lart e Lolarka Kundës]]
Në pjesën e sipërme të hapësirës nën pemën e fikusit të shenjtë ndodhen imazhet e perëndisë së Diellit, njëri i ri dhe tjetri kopje e vjetër. Në pjesën jugore qëndron faltorja e Bhadreshvara Shivas, gjithashtu i njohur si Lolarkeshvara, një linga e madhe si Svayambhu (“e vetë-shfaqur”). Duke kaluar 150 metra përgjatë një rrugice të ngushtë në veri-perëndim, është një faltore e dy hyjneshave vendore, që mbrojnë qytetin nga jugu, të emërtuara Carmamunda, ‘hyjnesha kokë-lëkurë’ dhe Maharunda, ‘hyjnesha e gjymtuar’ (bashkangjitur me shtëpinë e Munnar Pandas). Rreth 21 m. në lindje është një faltore e Svapaneshvarit (e quajtur vendorisht Mahisasuramardini). Në tekstet puranike, ajo quhet Camunda, një nga tetë hyjneshat nëna (matrika), që mbajnë varëse kafkash dhe lëvdohen si vrasëset e dy vëllezërve demonë të quajtur Canda dhe Munda.
Kompleksi ka mjaft ndërtime të shëmtuara, plehra të shpërndara në afërsi, drurë gjysëm-të djegur, të përdorur nga pelegrinët dhe skena të ngjashme të pakëndshme.
Line 1.753 ⟶ 1.760:
Lolarka (“Dielli Fërgëllues”) është midis dy siteve më të vjetra të përmendura te Mahabharata (rreth 1500 p.e.s.) dhe është mes dymbëdhjetë perëndive diellore. Sipas Skanda Puranas, uji i lumit (përroit) Asi dhe fuqia e zjarrit të perëndisë së diellit Lolarka veprojnë bashkë për të shkatërruar çdo mëkat. Lolarka Kunda (pellgu i shenjtë i ujit), bashkë me shkallët, është në formë trekëndore, me përmasa 23 metra nga veriu në jug dhe 15 metra nga lindja në perëndim. Tre shkallë të gjata zbresin në Kunda në perëndim, veri dhe jug. Pas 35 shkallëve të rrëpirta arrihet në pishinën (pellgun) 17 metra poshtë. Në krahun lindor është një mur, që është i degëzuar nga një prerje e gjerë që e lejon ujin të rrjedh nga Kunda në pusin e afërt në lindje dhe më pas në lumin Gang. Arkitektura me gurë të kuq në të verdhë e pusit është vepër e Rani Ahilyabait, mbretit të Cooch Biharit dhe Amrit Raos, që bëri riparimet dhe zgjerimet në periudha të ndryshme gjatë fundit të shekullit të XVIII. Në niken e shkallëve është disku i [[dielli]]t. Në platformën e afërt në këndin veri-perëndimor ndodhet një statujë në këmbë e Ganeshës.
[[File:Goswami Tulsidas Awadhi Hindi Poet.jpg|thumb|234px|Shenjti-poet Goswami Tulsidas, autori i eposit të Ramcharitmanas]]
====
===== Tempulli i Tulsi Manas =====
'''Tempulli Tulsi Manas''' ({{lang-hi|तुलसी मानस मंदिर}}, Tulsi Manas Mandir), i njohur edhe si Tempulli Birla i Tulsi Manas është një tempull me mjaft rëndësi historike dhe kulturore në Varanasi, pasi në këtë vend shenjti-poet, reformatori dhe filozofi Goswami Tulsidas (1532–1623) në shekullin e XVI shkroi eposin hindu Ramcharitmanas.<ref name="Tulsi Manas Mandir">{{cite web|title=Tulsi Manas Mandir|publisher=Varanasi.org|language=en |accessdate=1 mars 2015|url=http://www.varanasi.org.in/tulsi-manas-mandir-temple-Varanasi}}</ref><ref name="jindal1955">{{Citation|title=A History of Hindi Literature|author=K. B. Jindal|year=1955|language=en |url=https://books.google.com/books?id=IkA9AAAAIAAJ|quote=... Libri njihet në mënyrë popullore si ''Ramayana'', por vetë poeti e quajti ''Ramcharitmanas'' d.m.th. 'Liqeni i Veprave të Ramës'}}</ref> Tempulli i është kushtuar Ramës, heroit të eposit të Ramajanës, që tregon historinë e jetës së tij.<ref name="History bharatonline">{{cite web|title=History |publisher=bharatonline.com|language=en|accessdate=1 mars 2015|url=http://www.bharatonline.com/uttar-pradesh/travel/varanasi/tulsi-manas-mandir.html}}</ref><ref name="Golgman1">Valmiki, Robert P. Goldman: The Rāmāyaṇa of Vālmīki: An Epic of Ancient India; volumi 1, 1990, fq. 14-5</ref><ref name="Tulsi Manas Temple">{{cite web|title=Tulsi Manas Temple|publisher=Varanasi City website|language=en |accessdate=1 mars 2015|url=http://www.varanasicity.com/temples/tulsi-manas-mandir.html}}</ref>
[[File:TULSI MANDIR BANARAS, UTTAR PRADESH.jpg|thumb|left|358px|Tempulli i Tulsi Manas]]
Tempulli i Tulsi Manas gjendet në rrugën Sankat Mochan në zonën e Bhelupurit, në koordinatat {{coord|25.287206|N|83.000417|E|display=inline}}, rreth 7 km larg stacionit hekurudhor të Varanasit, 1.3 km në veri të Banaras Hindu University, 250 metra në jug të Durga Kundit, pranë [[Mandiri i Durgës në Varanasi|Tempulli i Durgës]], dhe 700 metra në veri-lindje të Tempullit Sankat Mochan Hanuman, që duke parë se është ndërtuar nga vetë Goswami Tulsidasi është një tempull mjaft i vjetër.<ref name="Location Tulsi">{{cite news|title=Location of Tulsi Manas Mandir|publisher=Google Maps|language=en|accessdate=1 mars 2015|url=https://www.google.co.uk/maps/dir//Shri+Satya+Narayan+Tulsi+Manas+Mandir,+Durga+Kund+Sankat+Mochan+Rd,+Near+Jalan,+Durga+Kund,+Tulsi+Manas+Mandir+Colony,+Naria,+Varanasi,+Uttar+Pradesh+221005,+India/@25.2799202,83.0002224,14z/data=!4m9!4m8!1m0!1m5!1m1!1s0x398e31f3a5a3f463:0xd69495ede9e8c29f!2m2!1d83.000395!2d25.28722!3e0}}</ref>
Tempulli Tulsi Manas u ndërtua në vitin 1964 nga Familja Birla duke skalitur skena nga vargjet e Ramcharitmanas-it në muret prej mermeri të bardhë.<ref name="Tulsi Manas Mandir"/><ref name="Tulsi Manas Temple"/>. Tempulli me kopshtin e bukur duket shumë tërheqës dhe tashmë është bërë pikë referimi për turistët në Varanasi. Secila anë e tempullit ka statuja të ndryshme që tregojnë skena të ndryshme të eposit hindu si të Ramës, Sitas, Lakshhmanës, Hanumanit etj. Porta kryesore e tempullit shkruan Shri Tulsi Manas Mandir Haridwar. Në anën e djathtë të portës hyrëse, ndodhet një Kopështi tërheqës Tulsi që ka një ajri shumë të qetë dhe të pastër. Në anën e majtë të tempullit kryesor ndodhet një pellg i bukur që ka katër shkallë. Shkallët veriore të pellgut kanë statujën e Shri Kakbhushundi ji-së, bregu jugor ka statujën e Shri Yagywalkaji Maharaj-it, bregu lindor ka statujën e Shri Ashuthosh Shankar-it dhe bregu perëndimor ka statujën e Goswami Tulsidas Ji-së. Qendra e tempullit ka Ram Darbarin me Shivën dhe Mata Parvatin. Në tempull janë të pranishme statujat e të gjithë zotave të përshkruar në epos. Muri i tempullit është bërë me tipe të ndryshme chaupayi, doha, chhanda dhe soratha.
Kati i dytë i tempullit ka statuja dhe skena të legjendave të rëndësishme hindu nga [[Ramajana]] dhe [[Mahabarata]]. Tempulli është emërtuar sipas Tulsidasit, shenjtit hindu të shekullit të XVI.
=====
Tempulli Agastyeshvara gjendet në koordinatat {{coord|25|18.511|N|83|00.418|E|display=inline}} pranë Godaulias i shtrirë në një sipërfaqe prej 0.02 hektarësh të ndarë në tre prona. Agastyeshvara linga thuhet se është vendosur nga i dituri vedik Agastya. Në literaturën e hershme puranike Agastya është përmendur sikur i kishte bërë malet Vindhya të përkuleshin para tij, kur u përpoqën të ngrihen më lartë për të zënë diskun e diellit dhe errësonin rrugën e tij. Ky mit mendohet se përfaqëson përparimin e arjanëve drejt jugut në pushtimin e qytetërimit të Indisë.
Ky tempull paraqet linga të rëndësishme të
=====
Tempulli i Vyasas gjendet në Ramnagar, në bregun përkundrejt Varanasit të Gangut. Ky tempull i është kushtuar Veda Vyasas, që është i njohur si autori i eposit Mahabarata. Tempulli i Vyasas në Ramnagar, është i drejtuar 19 km larg Varanasit në anën tjetër të Gangut, që dikur ishte e mbuluar e gjitha me pyje xinxifeje.
Line 1.777 ⟶ 1.785:
Sipas tregimeve puranike, Shiva e dëboi Vyasan nga Varanasi për shkak të zemërimit të tij të shpejtë dhe prandaj Vyasas iu desh të qëndronte në anën tjetër të Gangut, dmth. në Ramnagar. Që nga ajo kohë Vyasa nuk u lejua të kthehej në Varanasi, por jetoi në Ramnagar, në bregun tjetër të Gangut, ku krijoi dhe një ashram. Sipas legjendës bijtë e tij, gjatë periudhës së ekzilit të tyre shkuan ta vizitonin në Vedhagiri për tu këshilluar me të. Mbetjet e [[ashrami]]t ndodhen akoma në krye të kodrës Vedhagiri.
[[File:Aghori de Benarés.jpg|thumb|264px|Aghori i lyer me hirin e kremimit në Varanasi]]
====
===== Sekti Aghori =====
'''Baba Keenaram Sthali''' ose '''Baba Keenaram Sthal-Kreem Kundi''' është një qendër me famë botërore pelegrinazhi dhe selia e sektit Aghora. Është i vendosur në Ravindrapuri të distriktit të Varanasit në Uttar Pradesh. Krim-Kundi (Baba Keenaram Sthali) besohet se është terreni i pikëtakimit të dy rrymave të mendimit, traditës Kailashi dhe Girnari dhe konsiderohet si bashkuese e sekteve të Shavizmit, Vaishnavizmit dhe Shaktizmit.
[[File:
Siti është vendndodhja e varrit , të njohur si samadhi, të Baba Keenaram Ji. Megjithëse siti është i njohur si vendi i veprimtarisë së shenjtit të madh Baba Keenaram (të lindur në vititin 1601), besohet se është mijëra vjeçar. Konsiderohet si qendra e pelegrinazhit dhe selia e ndjekësve të sektit Aghora. Respektohet nga hindutë që besojnë se Baba Keenarami ishte një nga mishërimet e Shivës. Pithadhishwer-i (kryemurgu) i tanishëm i Baba Keenaram Sthalit, që nga viti 1978, është Baba Siddharth Gautam Ram.
Aghor Pitha: Me ardhjen e shenjtit të madh të shekullit të XX, Parampujya Aghoreshwar Bhagwan Ramji, tradita aghori u integrua në shoqëri. Ai i përdori aftësitë e tij shpirtërore për mirëqenien publike dhe shrrënjosjen e të keqes nga shoqëria. Ai më 21 shtator 1961 themeloi Sri Sarveshwari Samooh, objektivat e të cilit janë shërbimi publik, vendosja e paqes botërore dhe mbajtja e harmonisë mes besimeve.
Line 1.788 ⟶ 1.796:
Pasi Aghoreshwar Bhagwan Ramji ndërroi jetë më 29 nëntor 1992, drejtimin e organizatës e mori presidenti i tanishëm Parampujya Baba Gurupad Sambhava Ramji, që themeloi Mahavibhuti Sthalin (samadhi) e Aghoreshwar Bhagwan Ramjit në bregun e Gangut. Ky vend është një shembull i pakrahasueshëm i arkitekturës dhe skulpturës. Në bregun e Gangut Departamenti i Turizmit të Uttar Pradeshit ka ndërtuar gjithashtu edhe “Ghati Aghoreshwar Bhagwan Ram”.
[[File:Bharat Mata Mandir Varanasi India - panoramio (3).jpg|thumb|345px| Pamje e Mandirit Bharat Mata]]
===== Bharat Mata =====
'''Mandiri Bharat Mata''' (në [[gjuha hindi|gjuhën hindi]]: भारत माता मंदिर, "Tempulli i Nënës Indi") është i vendosur në kampusin e Mahatma Gandhi Kashi Vidyapith në Varanasi {{coord|25.317209|N|82.989291|E|display=inline}}. Në vend të statujave tradicionale të hyjnive, ky tempull ka një hartë të stërmadhe të Indisë të skalitur në mermer. Tempulli i është kushtohet Bharat Matas dhe konsiderohet si i vetmi në llojin e tij në botë.<ref name="Bharat Mata Mandir">{{cite web|title=Bharat Mata Mandir|publisher=varanasi.org|language=en |accessdate=1 mars 2015|url=http://www.varanasi.org.in/bharat-mata-mandir-temple-Varanasi}}</ref><ref name="Bharat Mata">{{cite web|title=Bharat Mata|publisher=varanasicity.com|language=en|accessdate=1 mars 2015|url=http://www.varanasicity.com/temples/bharatmata-mandir.html}}</ref><ref name="LP">{{cite web|title=Bharat Mata Temple, LP|publisher=Lonely Planet|language=en |accessdate=1 mars 2015|url=http://www.lonelyplanet.com/india/uttar-pradesh/varanasi/sights/other/bharat-mata-temple}}</ref><ref name="Temple news">{{cite news|title=Temple news|publisher=The Times of India|language=en|accessdate=1 mars 2015|url=http://timesofindia.indiatimes.com/city/varanasi/Bharat-Mata-temple-stands-tall-amidst-garbage/articleshow/40256055.cms}}</ref><ref name="Coordinates">{{cite web |title=Coordinates|publisher=latlong.net|language=en|accessdate=1 mars 2015 |url=http://www.latlong.net/|archive-date=7 gusht 2017|archive-url=https://web.archive.org/web/20170807151635/http://www.latlong.net/|url-status=dead}}</ref>
Mandiri Bharat Mata gjendet 1.5 km në jug të Nyjes Hekurudhore të Varanasit dhe 6 km në veri të Benaras Hindu University.<ref name="Location Bharat">{{cite web |title=Location|publisher=Google Maps|language=en|accessdate=1 mars 2015|url=https://www.google.co.uk/maps/place/Bharat+Mata+Mandir/@25.317209,82.989291,17z/data=!3m1!4b1!4m2!3m1!1s0x398e2dfca37c5b4f:0x8c660c7cc61a3955}}</ref><ref name="Elevation Bharat">{{cite web|title=Elevation|publisher=Free Map tools|language=en |accessdate=1 mars 2015|url=http://www.freemaptools.com/elevation-finder.htm}}</ref>
Mandiri Bharat Mata u ndërtua në vitin 1936 nga veprimtari i lirisë Babu Shiv Prasad Gupta dhe u përurua nga [[Mahatma Gandi]] në kampusin e Mahatma Gandhi Kashi Vidyapith.<ref name="Bharat Mata Mandir"/><ref name="Bharat Mata"/>
Tempulli Bharat Mata u dhurua nga atdhetarët Babu Shiv Prasad Gupta (Barat Ratana) dhe Durga Prasad Khatri, numizmatë dhe antikuarianë të shquar. Ai është një lloj vendi adhurimi për të gjithë ata që morën pjesë në formimin e Indisë përpara ndarjes së saj. Festat të rëndësishme që zhvillohen në këtë tempull janë Dita e Pavarësisë së Indisë dhe Dita e Republikës.
=====
Tempulli i Divodasit ose Dhanvantarit gjendet në Varanaseya Sanskrit Vishwavidyalaya, në muzeun universitar të Varanasit. Statuja gurëzezë e drejtuar nga jugu e Divodasit sipas një legjende u shfaq në mënyrë të mrekullueshme poshtë territorit të një familje brahmine në Zonën Chowk të Varanasit kur po ndërtohej. Ky tempull, sipas besimit popullor thuhet se i kuron sëmundjet e atyre që adhurojnë me gjithë zemër.
Rrëfenja e mbretit Divodas i përket periudhës së vedave, por që me kalimin e kohës u modifikua në literaturën puranike për t’ju përshtatur traditave dhe sunduesve vendorë. Te vedat një mbret i quajtur Divodas është përmendur në lidhje me shkatërrimin nga Indra të njëqind qyteteve,<ref>Rig Veda Samhita; redakutuar nga Shripad Sharma; Svadhyayamandala, Anudha, 1940, 4.30.20</ref> por është e vështirë që kjo figurë të pranohet si mbret i Varanasit.<ref>Diana L. Eck: Banaras. City of Light; 1982, Alfred Knopf, New York, fq. 387</ref> Te Mahabharata Divodasi është përshkruar si fortifikuesi i qytetit të Varanasit si dhe rrëmbyesi i zjarrit flijues të armiqve të tij.<ref>Mahabharata; redaktimi kritik nga V.S. Sukthankar (& tj.); 1933-1959, 12.31.26-28</ref> Akt që çoi në përplasje me Shivën që dëshironte të ngulitej aty.<ref>Mahabharata; redaktimi kritik nga V.S. Sukthankar (& tj.); 1933-1959, 12.97.20</ref><ref>David Shulman: Tamil Temple Myths; 1980; fq. 77</ref>
=====
[[File:
'''Tempulli Sankat Mochan Hanuman''' është një tempull kushtuar Hanumanit (zoti majmun). Ai është i vendosur në pjesën jugore të qytetit, afër përroit Assi, pranë Mandirit të Durgës, Tempullit të Ri Vishwanath dhe pranë kampusit të Banaras Hindu University, rreth 11 km nga stacioni hekurudhor i Varanasit dhe po aq nga vendqëndrimi i autobusëve.<ref>{{cite web|url=http://varanasi.nic.in/temple/temple.htm|title=Temples of Varnasi|publisher=Varanasi Official website|accessdate=23 dhjetor 2016}}</ref> ''Sankat Mochan'' është një epitet i Hanumanit që do të thotë lehtësues nga telashet ('sankat' hindi d.t.th. 'problem' ndërsa 'mochan' d.t.th. lehtësues). ''Hanuman Jayanti'', ditëlindja e Hanumanit, festohet me fanfarë nëpërmjet një procesioni të veçantë të quajtur ''shobha yatra'', duke filluar nga Durgakunda në afërsi të Mandirit historik të Durgës deri te Sankat Mochani.<ref>{{cite news|url=http://timesofindia.indiatimes.com/Varanasi/Sankat-Mochan-Sangeet-Samaroh-from-April-13/articleshow/4375831.cms|title=Sankat Mochan Sangeet Samaroh from April 13|date=8 prill 2009|work=The Times of India}}</ref>
Ky tempull quhet edhe Tempulli i Majmunëve për shkak të pranisë së mjaft majmunëve brenda kompleksit. Ai është vendi kryesor për organizimin jo vetëm të aktiviteve fetare të lidhura me Hanumanin por edhe për veprimtari kulturore në Varanasi.
Line 1.813 ⟶ 1.821:
Tempulli Sankat Mochan konsiderohet si një nga tre tempujt më të rëndësishëm për banorët e Varanasit, i renditur mbrapa vetëm Tempullit Kashi Vishwanth dhe Anapurna. Pas sulmit terrorist të vitit 2007, brenda tempullit u vendos një postë policore e përhershme.<ref>{{cite news|url=http://www.indianexpress.com/news/varanasi-temple-gets-permanent-police-post/396/|title=Varanasi temple gets permanent police post|date=14 mars 2006|work=Indian Express}}</ref>
[[File:Alamgir Mosque by the Ganges ghats, Varanasi.jpg|thumb|339px|Xhamia Alamgir pranë Ghatit Panchaganga]]
===
==== Xhamia Alamgir ====
[[Xhamia Alamgir në Varanasi|Xhamia Alamgir]], {{coord|25|18|39.6|N|83|0|36|E|display=inline}}, e njohur edhe si '''Beni Madhav Ka Darera''', Xhamia Dharhara dhe '''Xhamia e Aurangzebit''', u ndërtua nga Aurangzebi në shekullin e XVII mbi rrënojat e një tempulli hindu në Varanasi.<ref name="Crowther Raj Wheeler">Crowther, Raj & Wheeler: [https://books.google.com/books?id=7-EvAQAAIAAJ India, A Travel Survival Kit]; 1984</ref><ref>Shobhna Gupta: [https://books.google.com/books?id=W4r5iLMVGkAC&pg=PA38 Monuments of India]; 2003, fq. 38</ref> [[Xhamia Alamgir në Varanasi|Xhamia Alamgir]] është struktura më e madhe në brigjet e Gangut në Varanasi. Ajo është një amalgamë e ndjesive fetare hindu-myslimane, pasi e gjithë pjesa e poshtme e saj mbahet si një tempull hindu. Xhamia gjendet në një pozicion të shquar mbi Ghatin Panchaganga.<ref name=Hussain342>Ansar Hussain: [https://books.google.com/books?id=XRpFol4AnO0C&pg=PA342 Rediscovery of India, The: A New Subcontinent]; 1999, fq. 342</ref> Xhamia shtrihet në një sipërfaqe perj 0.108 hektarësh.
;Përshkrimi:
[[File:Ganga bird 07.jpg|thumb|
Xhamia gjendet në anën e majtë të lumit të shenjtë të Gangut. Dharhara Masjid në Ghatin Panchaganga mund të arrihet lehtësisht nga bregu i lumit me varkë nga Ghati Dashashvamedha. Pranë rrugës që shkon nga ana perëndimore e xhamisë ndodhet një mur i lartë, që vijon përreth këndit veri-lindor. Në murin verior një derë të fut në rrethim, në pjesën ballore të xhamisë; kjo e fundit e vendosur në anën e saj jugore. Nga ana lindore fillojnë shkallët e gjata që zbresin buzë lumit.
Xhamia është një përzierje e bukur e [[Arkitektura e tempujve hindu|Arkitekturës hindu]] dhe [[Arkitektura Perse|Perse]], apo [[Arkitektura Mogule|Mogule]], veçanërisht pasi pjesa e poshtme e mureve të xhamisë është ndërtuar plotësisht me mbetjet e tempullit hindu.<ref name=Kumar90/> Thuhet se themelet e kësaj ndërtese janë po aq të thellë sa lartësia e saj.<ref name=asisarnath-dharhara>{{cito web|url=http://www.asisarnathcircle.org/|title=Dharahra Masjid|work=ASI, Sarnath Circle|language=en|accessdate=24 dhjetor 2016}}</ref> Xhamia ka kube dhe minare të larta, që konsiderohen si kryevepra arkitekturore.<ref name=varanasionline-mosques/><ref name=Shetty73>Rekha Shetty: [https://books.google.com/books?id=a6JQAwAAQBAJ&pg=PT73 Innovation Sutra: The Secret of Good Business and a Good Life]; 2014, fq. 73</ref><ref name="Betts McCulloch213"/> Dy nga minaret e saj 64 m të larta janë të dëmtuara; një minare është rrëzuar duke vrarë disa njerëz ndërsa tjetra u rrëzua qëllimisht për shkak të mungesës së qëndrueshmërisë.<ref name="Betts McCulloch213"/>
Jo myslimanët nuk lejohet të hyjnë në xhami.<ref>Fodor's essential India: with Delhi, Rajasthan, Mumbai & Kerala; 2015, Fodor's, New York, isbn 9781101878682</ref> Xhamia ka një kordon sigurie të ruajtur nga forcat e policisë.<ref name=Vit-Suzan11>Dr. Ilan Vit-Suzan: [https://books.google.com/books?id=TKv8AgAAQBAJ&pg=PR11 Architectural Heritage Revisited: A Holistic Engagement of its Tangible and Intangible Constituents]; 2014, fq. 11</ref>
[[File:Varanasi Aurangzeb Mosque.jpg|thumb|369px|Xhamia e Aurangzebit, Varanasi]]
;Historia:
Xhamia Alamgir, ashtu si [[Xhamia Gyanvapi]], ka një histori kontroverse. Xhamia u ndërtua në vitin 1673 në vendin e një tempulli të Krishnas, të njohur si Vishnu Madhava,<ref name=asisarnath-dharhara/> pasi në vitin 1669 perandori fanatik mogul Aurangzeb urdhëroi shkatërrimin e të gjithë tempujve hindu në Varanasi.<ref name=varanasionline-mosques>{{cito web|url=http://www.varanasionline.in/city-guide/mosques-in-varanasi|title=Mosques in Varanasi|work=varanasionline.in|language=en|accessdate=31 janar 2017}}</ref><ref name="Dunlop Sykes Jackson135">Dunlop, Sykes & Jackson: [https://books.google.com/books?id=AnLWgVtbJpoC Fodor's Exploring India]; 2001, fq. 135</ref> Xhamia u emërtua Xhamia Alamagir, sipas titullit honorifik të Aurangzebit, "Alamgir".<ref name=Kumar90>Brajesh Kumar: [https://books.google.com/books?id=Qqei_Wo1qXwC&pg=PA90 Pilgrimage Centres of India]; 2003, fq. 90</ref><ref name="Betts McCulloch213">Betts & McCulloch: [https://books.google.com/books?id=y-pUBAAAQBAJ India – The North: Forts, Palaces, the Himalaya Dream Trip]; 2013, fq. 213</ref>
Perandori Shah Alam (1707-1712) e përfundoi strukturën e tanishme nën mbikqyrjen e Ali Ibrahim Khan-it, një ushtarak i Varanasit.<ref name=asisarnath-dharhara/> Në vitin 1868 Sherring shkruante se: “Vetë xhamia nuk paraqet asgjë mbresëlënëse dhe në fakt, vështirë se mund të quhet e bukur. Ajo është e thjeshtë dhe e zakonshme; dhe, po mos të ishte për minaret që ngrihen mbi të, ajo nuk do të llogaritej fare si një objekt i dallueshën në Banaras”.<ref>Matthew Atmore Sherring: [https://books.google.al/books?id=2udTAAAAcAAJ&pg=PA111&source=gbs_toc_r&cad=3#v=onepage&q&f=false The Sacred City of the Hindus: An Account of Benares in Ancient and Modern Times]; 1868, fq. 111</ref> Një nga minaret u rrëzua në vitin 1948 dhe tjetra pësoi plasaritje që bëri që të hiqej në vitin 1954. Kjo datë e fundit duket e mbështetur, megjithatë Eric Newby, në librin e tij "Slowly doën the Ganges" pohon se gjatë vizitës së tij në Varanasi në dimrin mids viteve 1963-4, minarja e lartë e mbetur e xhamisë ishte akoma aty.<ref>Eric Newby: Slowly Down the Ganges; 1966, fq. 216</ref>
====
[[File:Gyanvapi_Mosque.jpg|thumb|left|345px|Xhamia Gyanvapi]]
'''[[Xhamia Gyanvapi]]''' në Varanasi është ndërtuar nga perandori mogul Aurangzeb, mbi sitin e tempullit të shkatërruar [[Tempulli Kashi Vishvanatha|Kashi Vishvanatha]].<ref name=Desai23>Madhuri Desai: [http://iaste.berkeley.edu/pdfs/15.1c-Fall03desai-sml.pdf "Mosques, Temples, and Orientalists: Hegemonic Imaginations in Banaras"]; 2003, fq. 23</ref> Është e vendosur në veri të Ghatit Dashashvamedha, pranë Ghatit Lalita përgjatë lumit Gang. Është një xhami publike në zemër të qytetit të Varanasit,<ref name="DianeSarah2002">D. P. Mines & S. Lamb: [https://books.google.com/books?id=QFhYnt2rL6YC&pg=PA344 Everyday Life in South Asia]; 2002, fq. 344–</ref> i administruar nga Anjuman Inthazamiya Masajid (AIM).<ref>{{cite journal|journal=Frontline|language=en |url=https://books.google.com/books?id=IqhKAQAAIAAJ|title=VHP game in Benares, with official blessings|year=1995|publisher=S. Rangarajan for Kasturi & Sons|volume=12|issue=14-19|page=14}}</ref>
[[Xhamia Gyanvapi]] ose Jnanavapi gjendet në koordinatat {{coord|25.311229|N|83.010461|E|display=inline}} e shtrirë në një sipërfaqe prej 0.07 hektarësh. Ajo është 30 metra në veri të Tempullit të tanishëm Vishvanatha. Ajo mund të arrihet si nga zona Dashashvamedha duke ndjekur rrugicën Vishvanatha ashtu dhe nga Bansphatak-u gjatë rrugës Godaulia-Chauk. Çdo të premte këtu mblidhet një numër i konsiderueshëm myslimanësh për tu lutur (namaz).
''Gyan Vapi'' (në sanskritisht "pusi i diturisë"), emri i xhamisë, ka rrjedhur nga një pus me të njejtin emër i vendosur pranë xhamisë.<ref name=Limited95>[https://books.google.com/books?id=NviJaunGDJMC&pg=PA95+ Good Earth Varanasi City Guide]; 2002, fq. 95</ref> Mbetjet e një tempulli të mëparshëm mund të shihen në themele, kolona dhe në pjesën e mbrapme të xhamisë.<ref name=Betts-McCulloch108>Betts & McCulloch: [https://books.google.com/books?id=y-pUBAAAQBAJ&pg=PA108 India – The North: Forts, Palaces, the Himalaya Dream Trip]; 2013, fq. 108</ref> Façata e xhamisë është modeluar pjesërisht sipas hyrjes së [[Taxh
[[File:Temple Of Vishveshwur Benares by James Prinsep 1834.jpg|thumb|268px|Tempulli i Vishveshwurit në Vanarasi nga J. Prinsep]]
===== Historia =====
Xhamia u ndërtua nga perandori mogul Aurangzeb, pas shkatërrimit të tempullit të tretë Vishvanatha, në vitin 1669, duke e lënë pjesën e mbrapme të tij si paralajmërim kërcënues.<ref name="Madhuri_2007_1">
Xhamia është emërtuar sipas pusit ''Gyan Vapi'' ("Pusi i diturisë"), që gjendet midis territorit të xhamisë dhe Tempullit Kashi Vishvanatha. Legjendat hindu përmendin se lingami i tempullit zanafillor ishte i fshehur në këtë pus, kur tempulli u shkatërrua.<ref name="Madhuri_2007_5">
Në vitin 1742, sunduesi i Marathas, Malhar Rao Holkari bëri një plan për të shkatërruar xhaminë dhe për të rindërtuar Tempullin e Vishweshwarit në sitin e tij të mëparshëm. Megjithatë, plani i tij nuk u sendërtua, pjesërisht për shkak të ndërhyrjes nga Nawabët e [[Laknau]]t, që kontrollonin territorin. Më vonë, në vitin 1780, nusja e djalit të tij, Ahilyabai Holkari ndërtoi [[Tempulli Kashi Vishvanatha|Tempullin Kashi Vishvanatha]] të tanishëm pranë xhamisë.<ref name="Madhuri_2007_2">
Gjatë Periudhës Britanike, Pusi Gyan Vapi ishte një destiancion i rregullt në itinerarin e pelegrinazhit hindu në qytet.<ref name="Madhuri_2007_5"/> Reginald Heber, që e vizitoin sitin në vitin 1824, përmendëte se uji i Gyan Vapit — i prurë nga një kanal nëntokësor i Gangut — konsiderohej më i shenjtë se vetë Gangu nga hindutë.<ref name="Reginald_1829">Reginald Heber: [https://archive.org/stream/narrativeofjourn01hebe#page/258/mode/2up Narrative of A Journey Through the Upper Provinces of India]; 1829, fq. 257–8</ref> M. A. Sherring, në librin e tij të vitit 1868 ''The Sacred City of the Hindus'', përmend se njerëzit e vizitonin Gyan Vapin "në mizëri" dhe hidhnin oferta që e kishin ndotur pusin. Sherring përmend se hindutë i lejonin pa dëshirë myslimanët të mbanin xhaminë por pretendonin oborrin dhe muret. Myslimanët duhet të përdornin hyrjen anësore, pasi hindutë nuk do ti lejonin ata të përdornin hyrjen ballore përmes oborrit.<ref name="MASherring_1868"/>
[[File:Kashi-gyanvapi (1).jpg|thumb|left|358px|Xhamia Gyan Vapi]]
Gjatë përleshjeve mes hinduve dhe myslimanëve të vitit 1809, një turmë myslimane vrau një lopë (e shenjtë për hindutë) në atë vend dhe e përhapën gjakun e saj në ujin e shenjtë të pusit. Si hakmarrje, hindutë hodhën copa mishi derri (''harram'' për myslimanët) në dritaret e mjaft xhamive. Për rrjedhojë, të dy krahët morën armët, duke çuar në mjaft të vdekur, përpara se administrata britanike ta shuante përleshjen.<ref name="Reginald_1829"/><ref name="Madhuri_2007_33">{{cite thesis|last=Desai|first=Madhuri|date=2007|title=Resurrecting Banaras: Urban space, architecture and religious boundaries |url=https://www.proquest.com/openview/ce5e74a62b4c5ca47130b36147e83687/1?pq-origsite=gscholar&cbl=18750|degree=Ph.D.|publisher=University of California, Berkeley ProQuest Dissertations Publishing|language=en|page=33|access-date=19 dhjetor 2016}}</ref><ref name="Edwin_1909">Edwin Greaves: [https://archive.org/stream/kashicityillustr00grea#page/80/mode/2up/search/gyan Kashi The City Illustrious, or Benares]; 1909, fq. 80–2</ref>
Në vitet 1990, [[Vishva Hindu Parishad|Vishwa Hindu Parishad]] (VHP) ndërmori një fushatë për të rimarr sitet e xhamive të ndërtuara pas shkatërrimit të tempujve hindu. Pas shkatërrimit të [[Xhamia Babri|Xhamisë Babri]] në dhjetor 1992, rreth një mijë policë u vendosën për të parandaluar një incident të ngjashëm në sitin e Xhamisë Gyanvapi.<ref name="BBC_cracking_2004">{{cite news|title=Cracking India's Muslim vote|author=Sanjoy Majumder|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/3564693.stm|publisher=BBC News|language=en|location=Uttar Pradesh|date=25 mars 2004}}</ref> Prijësit e [[Partia Bharatiya Janata|
Xhamia tashmë është nën mbrojtjen e Aktit të vitit 1991 për mbrojtjen e Vendeve të adhurimit.<ref>{{cite news|title=Mosques will not be surrendered, says Babri panel|language=en |url=http://expressindia.indianexpress.com/ie/daily/19990915/ige15008.html|agency=Press Trust Of India|newspaper=Indian Express|location=New Delhi|date=15 shtator 1999|access-date=11 shkurt 2017|archive-url=https://web.archive.org/web/20140520040348/http://expressindia.indianexpress.com/ie/daily/19990915/ige15008.html|archive-date=20 maj 2014|url-status=dead}}</ref> Hyrja në terrenin e xhamisë është e kufizuar dhe ndalohet fotografimi i pamjes së jashtme të xhamisë.<ref name="Madhuri_2003"/>
Xhamia është ndërtuar sipas [[Arkitektura Mogule|Arkitekturës Mogule]], ku façata është modeluar pjesërisht sipas hyrjes së [[Taxh Mahali]]t.<ref name="Catherine1992">Catherine B. Asher: [https://books.google.com/books?id=3ctLNvx68hIC&pg=PA278 Architecture of Mughal India]; 1992, fq. 278–9</ref> Xhamia është mbi një platformë të ngritur me dy minare të larta tetëkëndore në të dy krahët. M. A. Sherring e përshkruan xhaminë (pa mbetjet e tempullit) si të thjeshtë, me pak skalitje. Muret e saj ishin "lyer me një një gëlqere të pisët, përzier me pak bojë". Mbetjet e tempullit të mëparshëm mund të shihen te themelet, kolonat dhe pjesa e mbrapme e xhamisë.<ref name="Vanessa2013">V. Betts & V. McCulloch: [https://books.google.com/books?id=acT9AgAAQBAJ&pg=PA108 Delhi to Kolkata Footprint Focus Guide]; 2013, fq. 108–</ref>
Veçoria më e spikatur e xhamisë është një radhë kolonash hindu me skalitje të bukura arkitekturore. Kjo u kujton vizitorëve madhështinë, përmasat e mëdha dhe punimin mjeshtëror të tempullit origjinal hindu. Kolonat e larta, për më tepër në faqen e saj veriore, janë zhvendosur nga i njëjti tempull. James Prinsep (1831) rindërtoi projektin e [[Tempulli hindu|tempullit hindu]] dhe duke mbivensorur përmasat e themeleve të xhamisë së tanishme, shpjegoi strukturën tetëkëndore me 9 dhoma të tempullit. Disa studiues myslimanë mendojnë se kjo u ndërtua fillimisht mbi një manastir të rrënuar budist dhe e shpallën atë si qendër të Din-e-Ilahi-t, një ide fetare e universalitetit të frymëzuar nga perandori mogul [[Akbar]] (1556-1605). Ajo u përdor si vend lutjesh nga perandorët e mëvonshëm.
Në murin e mbrapëm të xhamisë mund të shihet një strukturë tempullore, që besohet se i përket Tempullit të mëparshëm Kashi Vishvanatha. Në vitin 1822, James Prinsep në librin e tij ''Benares Illustrated'' një ilustrim të murit të mbrapëm e titulloi "Tempulli i Vishveshvurit". Hindutë i adhuronin plintat e xhamisë si plinatat e Tempullit të vjetër Kashi Vishvanatha.<ref name="books.google.ca"/><ref name="Madhuri_2003">{{cite journal|url=http://iaste.berkeley.edu/pdfs/15.1c-Fall03desai-sml.pdf|title=Mosques, Temples, and Orientalists: Hegemonic Imaginations in Banaras|journal=Traditional Dwellings and Settlements|author=Madhuri Desai|language=en|volume=XV|issue=1|year=2003|pages=23–37}}</ref>
Matthew Atmore Sherring (1868) shkroi se struktura e mbetur e tempullit përkrah elementeve hindu kishte edhe elemente xhainiste dhe budiste.<ref name="MASherring_1868">Matthew Atmore Sherring: [https://books.google.ca/books?id=HlQOAAAAQAAJ&pg=PA55 The Sacred City of the Hindus: An Account of Benares in Ancient and Modern Times]; 1868, fq. 55–6</ref>
Line 1.867 ⟶ 1.876:
Sherring shkruan gjithashtu se myslimanët kishin ndërtuar një portik në mes të platformës përballë xhamisë, por nuk lejoheshin ta përdornin atë nga hindutë. Dhuna u parandalua nga ndërhyrja e drejtuesit britanik të Benaresit. Ai pohon se hindutë adhuronin një pemë pipali që rrinte mbi portik dhe se ata nuk i lejonin myslimanët të "këputnin asnjë gjethe të vetme nga ajo".<ref name="MASherring_1868"/>
====
Xhamia Razia Bibi gjendet në rrugën Godaulia-Chauk në Bansphatak në koordianatat {{coord|25|18.695|N|83|00.658|E|display=inline}} dhe shtrihet në një sipërfaqe prej 0.06 hektarësh. Zona administrohet po ashtu nga Bordi Suni i Vakëfeve që përfaqësohet nga një mutawalli.
Line 1.878 ⟶ 1.887:
Struktura e sallës jugore është e shekullit të XIII (Razia Sultana) dhe zgjatja e planifikuar është me gjasa e shekullit të XV (Mahmud Shah Sharqui). Kjo mund të konfirmohet nga stili i zgjatjes së mbrapme të murit të kibës (drejtuesja nga [[Meka]]) dhe niket në murin verior.
====
Adhai Kangra Masjid është një xhami e rëndësishme në Varanasi, e vendosur në anën jugore të sheshit përballë Stacionit Hekurudhor të Kashit në Varanasi. Xhamia Kangra Masjid është një ndër xhamitë e ndërtuara në periudhën e hershme të sundimit mysliman në Azinë Jugore. Besohet se ajo u ndërtua në fundin e shekullit të XII dhe fillimi i të XIII, kur sundimi mysliman po përpiqej të krijonte një bazë të fortë në vendet e Azisë Jug-lindore.
Megjithëse ‘adhai kangra’ do të thotë dy kube e gjysëm, kjo xhami ka vetëm një kube të përfunduar me një tambur të madh. Përveç kubesë, një tjetër aspekt interesant i arkitekturës së saj është porta mbresëlënëse lindore që i drejton besimtarët në sallën kryesore të lutjeve. Dhomat që shtrihen në veri dhe jug të sallës kryesore të lutjeve kanë kolona të stilit të [[arkitektura e tempujve hindu|tempullit hindu]]. Adhai Kangra Masjid është simboli i përsosur i bashkimit të Hinduizmit dhe Islamit, pasi thuhet se muret e saj janë të skalitur me mbishkrime hindu. Xhamia vijon të përdoret për lutje nga myslimanët e qytetit dhe është e mbajtur mirë.<ref name=varanasionline-mosques/>
====
'''Xhamia Ganje Shahida''' (në gjuhën urdu: گنج شهيداں مسجد) besohet se është ndërtuar në fund të shekullit të XIII në kohën kur Sulltanati i Delhit po përpiqej të zgjeronte territorin dhe pushtetin e tij.. Ajo është e vendosur në perëndim të Stacionit Hekurudhor të Kashit pranë Ghatit Raj në koordinatat {{coord|25|19.463|N|83|01.622|E|display=inline}} në zonën e fortesës së vjetër. Sipas arkeologëve, muret e xhamisë janë ndërtuar tërësisht nga gurë të marrë nga tempuj dhe ka pësuar faza të ndryshme zhvillimi me ndryshime të shumta të kolonave dhe pllakatave. Në shekullin e XIX u zbulua se Ganje Shahida në fakt ishin dy xhami. Salla e dyfishtë e xhamisë ka formë gjatësore dhe xhamia nuk ka kube. Aktualisht, xhamia menaxhohet nga Bordi i Vakëfeve Suni.<ref name=varanasionline-mosques/>
Line 1.894 ⟶ 1.903:
Rrënojat e mbetura në shekullin e XIX kanë qenë restauruar në mënyrë të dobët. E tërë ndërtesa ësthë mbuluar me një tarracë që arrihet nëpërmjet shkallëve të shtuara në murin e krahut jugor dhe nuk ka kube. Hyrja, larëset dhe muri rrethues janë shtuar së fundmi.
Në afërsi të Xhamisë Ganje-Shahida, është mazari (varri) i Hazret [[
====
'''Xhamia Chaukhamba''' (në gjuhën urdu: چوکھمبا مسجد) është një xhami e shekullit të XIV në Varanasi. Ajo është në rrënoja dhe përdoret si një vend pelegrinazhi nga myslimanët. ''Chau'' do të thotë ''katër'', ndërsa ''khamba'' d.t.th. ''shtyllë'' pasi kjo xhami në skajin e saj veri-lindor ka katër kolona. Është ndërtuar gjatë mbretërimit të Sulltanit të Delhit Feroz Shah Tughlaq (1351–1388).<ref>Martin Gaenszle & Jörg Gengnagel: [https://books.google.com/books?id=cMJMNvvpEuYC&pg=PA112&lpg=PA112&dq=Chaukhamba+Mosque+Varanasi&source=bl&ots=_llZPDngCM&sig=-IruzS_zYsuCMjBFYZVdkbHupTg&hl=en&sa=X&ei=8l9lUP3cDoL3rQfJqYBI&ved=0CDMQ6AEwAQ#v=onepage&q=Chaukhamba%20Mosque%20Varanasi&f=false Visualizing Space in Banaras]; 2006, fq. 112</ref>
[[File:Darbhanga place in Varanasi - before demolition (2002), after new construction (2011).jpg|thumb|309px|Pjesa e mbrapme e Pallatit Darbhanga në Varanasi – përpara shkatërrimit (2 kate), gjatë ndërtimit (vitet 2004-2012) dhe pas ndërtimit të ri (4 kate)]]
== Kërcënimet rreth trashëgimisë së Varanasit ==
Si shumica e zonave urbane në Indi, Varanasi po ashtu përballet me trysninë e fortë të zhvillimit. Ndikimi i kësaj trysnie është më e rëndë në qendrën e qytetit të vjetër, ku është ndërtuar çdo centimetër dhe dendësia e popullsisë është tepër e lartë (400 deri në 500 banorë për hektarë). Trysnitë e zhvillimit mund të klasifikohen si në vijim: popullsia në rritje, ngushtimi i hapsirave, hapësirat e modifikuara urbane, trafiku në rritje, trysnitë e turizmit dhe pelegrinazhit, trysnitë mjedisore dhe kërcënimi i lumit Gang.
=== Ngushtimi i hapësirave ===
[[File:Varanasi, Gopal Govardhan Puja Sansthan, Raj Ghat (2013).jpg|thumb|left|345px|Ghati Raxha. Ndërtese e paligjshme, ndërtuar pranë lumit pas vitit 2000 dhe brenda 100 metrave të një monumenti të mbrojtur nga ASI (LalKhan ka Roza/Maqbara)]]
Me rrigjen e popullsisë, është duke u rritur kërkesa për përdorimin e çdo cm. të hapësirës së lirë. Kjo është duke krijuar trysni për zëvendësimin e formave ekzistuese arkitekturore të bollshme me plane për përdorimin optimal të hapsirës. Parqet janë duke u bërë më të vegjël dhe po i hapin rrugë strukturave rezidenciale dhe komerciale prej betoni. Pemët janë duke u pakësuar gjithmonë e më shumë duke rrezikuar edhe disa që janë monumente natyrore madje. Legjislacioni në fuqi është i paaftë të parandaloi zënien e hapësirave të lira madje edhe brenda komplekseve tempullore, nga që janë vendosur pranë strukturave rezidenciale dhe komerciale, shpesh të nxitura për të plotësuar kërkesat e turizmit. Këto ndërtime gjithmonë e më shumë janë duke ja zën frymën një zonë tashmë të populluar dhe ndërtuar dendur. Legjislacioni është gjithashtu i paaftë për pengimin e vendeve ose ndërtesave për publike për qëndrimin e pelegrinëve, të quajtura “[[dharamshala]]”, nga shndërrimi në ndërtesa banimi. Këta trende janë duke shqetësuar dhe shkatërruar gjithmonë e më shumë bukurinë dhe harmoninë ekzistuese arkitekturore të trashëgimisë ndërtimore.
[[File:Anauthorized Constructions, Scindia Ghat Varanasi.jpg|thumb|268px|Ndërtime të paligjshme në anën veriore të Sidheswari Chowk]]
=== Hapësirat e modifikuara urbane ===
Modifikimi i hapësirave urbane në qytetin e vjetër të Varanasit mund të ndryshoi negativisht edhe jetën kulturore dhe fetare, për të cilën qyteti është i shenjtë dhe të shkatërroi destinacionet turistike – që janë burimet kryesore të të ardhurave për popullsinë e tij. Shumë nga këto janë ndërtesa të mundshme të trashëgimisë. Ato janë gjithashtu pjesë e një pronësie kolektive (si [[tempulli hindu|tempujt]], [[ashrami|ashramët]], [[matha]]t etj.) ose janë të zëna nga qeramarrësit, duke e bërë kështu të vështirë mirëmbajtjen ose restaurimin e tyre. Në fakt, kur pjesë të këtyre ndërtesave rrëzohen, ato shpesh zëvendësohen me të ndërtime të reja, të lira dhe të ndryshme nga origjinali. Dhe shpesh këto përdoren si bujtina ose struktura të tjera turizmi që janë të papërshtatshme me nevojat fetare të qytetit dhe kapacitetin urban të një qendre të ngarkuar dhe kështu të destinuara të kenë një ndikim të rëndë në qëndrueshmërinë afat-gjatë të aseteve kulturore të qytetit. Kjo prirje, përgjatë viteve të ardhshëm, mund të kontribuoi në një shkatërrim të ngadaltë të ndërtesave të trashëgimisë së qytetit, duke çuar në një transformim të pamjes arkitekturore të qytetit të vjetër, dhe duke prekur harmoninë estetike dhe fetare të ghateve. Qyteti është me fat që shumë nga modifikimet e bëra përreth dhe brenda zonave të trashëgimisë nuk janë gjithëmonë të pakthyeshme, por disa raste të veçanta shkatërrimi, ose të ashtu quajturat “ri-ndërtime”, janë të pakthyeshme.
Line 1.914 ⟶ 1.923:
=== Popullsia në rritje ===
Sipas censusit të vitit 2001, popullsia e qytetit ishte rreth 1.5 milionë. Censusi i parë i bërë në vitet 1828-29 nga James Prinsep regjistronte
Për më tepër, ka një rrjedhje të përditshme të vlerësuar prej 30,000 banorësh në qytet. Bregu i lumit dhe zona e trashëgimisë së qytetit të vjetër është e populluar mjaft dendur (mbi 500 banorwha) dhe është këtu që trysnia e zhvillimit është duke ndryshuar në mënyrë të pakthyeshme panoramët shoqëroro-kulturore të trashëgimisë së qytetit. Trashëgimia ndërtimore e qytetit, që është një burim i i paçmueshëm dhe i pa-zëvendësueshëm, sot është seriozish e kërcënuar. Administrata shtetërore dhe bashkiake kanë nisur përpjekjet për mbrojtjen dhe menaxhimin e zonave të trashëgimisë dhe po mendojnë të bëjnë disa kufizime në ndalimin e shkatërrimit të këtyre zonave, por është akoma larg nga ndalimi i degradimit të kësaj trashëgimie.
Line 1.937 ⟶ 1.946:
Megjithëse në Indi ka mjaft ligje mjedisore, në të gjitha nivelet, si kombëtare ashtu dhe shtetërore, zbatimi i tyre racional është një çështje thelbësore. Aktet në nivel qendror përfshijnë marrjen me ndotjen e ujit, të detit, mbetjet e rrezikshme, rrezatimet, pesticidet ruajtjen e pyjeve dhe jetës së egër. Shteti i Uttar Preadeshit tashmë ka nxierë disa akte, por asgjë të lidhur drejtpërdrejt me çështjet kryesore mjedisore. Rreth 60% e gjithë ndotjes përqendrohet në bregun e lumit dhe zonën e afërt të qytetit të vjetër të Varanasit. Dendësia e popullsisë në këtë zonë është më shumë se 500 banorë për hektarë dhe numri i banorëve për shtëpi është rreth 10. Kjo zonë është pothuajse e zhveshur nga parqet dhe hapësirat e lira. Hedhja e mbetjeve të ngurta në çdo kënd rrugor i jep një pamje të padurueshme. Në qytet haset akoma përdorimi i qymyrit dhe drurit përveç djegjes së kufomave në zonat e dy ghateve të kremimit. Për shkak të ndotjes së ujit, në këtë zonë janë të zakonshme sëmundjet e lidhura me ujin.
=== Kërcënimi i Lumit Gang ===
Standarti i pastërtisë i vendosur për Gangun nga ministria e mjedisit të Indisë është një maksimum oksigjenit biokimik është 3 miligramë për litër. Testet e zhvilluar gjatë Gangut tregojnë një nivel prej mbi 5.5 miligram për litër dhe fekalet llogariten në 5,000 deri në 10,000 për 100 litra ujë, ndërsa kufiri për këtë të fundit është vetëm 3,000 për 100 litra ujë. Në disa pika të derdhjes së ujërave të zeza fekalet e kalojnë nivelin 100,000 për 100 litra.
Line 1.962 ⟶ 1.971:
{{refbegin}}
{{div col|2}}
* {{cite book|title=The stone-tipped arrow: late stoneage hunters of the tropical old world|author=Bridget Allchin|url=https://books.google.al/books?id=JnMKAQAAIAAJ |publisher=Phoenix House|year=1966|language=en|id=ASIN B0000CN8P3}}
* {{cite book|first=Anant Sadashiv|last=Altekar|title=History of Benares: from the the earliest times down to 1937|publisher=The Culture Publication House, Benares Hindu University|language=en|year=1937}}
* {{cite book|last=Arnett|first=Robert A.|title=India Unveiled|url=https://archive.org/details/indiaunveiled0000arne_e5e3|publisher=Atman Press|year=2006|ISBN=0-9652900-4-2|language=
* {{cite book|author=P. Arundhati|title=Annapurna: A Bunch of Flowers of Indian Culture|url=https://books.google.com/books?id=cfK2LoH_j54C|accessdate=19 nëntor 2012|date=1 janar 2001|publisher=Concept Publishing Company|language=en|isbn=978-81-7022-897-4}}
* {{cite book|author=Catherine B. Asher|title=Architecture of Mughal India|language=en |url=https://books.google.com/books?id=3ctLNvx68hIC|date=24 shtator 1992|publisher=Cambridge University Press|isbn=978-0-521-26728-1}}
* {{cite book|author=Akhil Bakshi|title=Between heaven and hell: travels through Sri Lanka, Bangladesh, Bhutan, Nepal, and India: an account of the expedition hands across the borders |url=https://books.google.com/books?id=l_1tAAAAMAAJ|year=2004|language=en|publisher=Odyssey Books}}
* {{cite book|last=Bansal|first=Sunita Pant|title=Hindu Pilgrimage. Teertha|url=https://books.google.com/?id=F303Zb7EC0kC|publisher=Pustak Mahal|year=2008|language=en|isbn=9788122309973}}
* {{cite book|last=Berwick|first=Dennison|title=A Walk Along The Ganges |url=https://books.google.com/books?id=JTJszmJc2oUC|year=1986|publisher=Dennison Berwick|language=en|isbn=978-0-7137-1968-0}}
* {{cite book|author1=Vanessa Betts|author2=Victoria McCulloch|title=Delhi to Kolkata Footprint Focus Guide|url=https://books.google.com/books?id=acT9AgAAQBAJ|date=30 tetor 2013|publisher=Footprint Travel Guides|language=en|isbn=978-1-909268-40-1}}
* {{cite book|author1=Vanessa Betts|author2=Victoria McCulloch|title=India – The North: Forts, Palaces, the Himalaya Dream Trip|url=https://books.google.com/books?id=y-pUBAAAQBAJ|publisher=Footprint Travel Guides|language=en|date=27 shtator 2013|isbn=978-1-907263-74-3}}
* {{cite book|last1=Bindloss|first1=Joe|last2=Brown|first2=Lindsay|last3=Elliott|first3=Mark|title=Northeast India|url=https://books.google.com/books?id=QmR5p1tb5mcC|year=2007|publisher=Lonely Planet|language=en|isbn=978-1-74179-095-5}}
* {{cite book|last=Bradnock|first=Robert W.|title=Footprint India |url=https://archive.org/details/footprintindia0000brad|publisher=Footprint Travel Guides|year=2004|ISBN=1-904777-00-7|language=
* {{cite book|last1=Broughton|first1=Simon|last2=Ellingham|first2=Mark|title=World Music: Latin and North America, Caribbean, India, Asia and Pacific|language=en |url=https://books.google.com/books?id=QzX8THIgRjUC|year=2000|publisher=Rough Guides|isbn=978-1-85828-636-5}}
* {{cite book|last1=Bruyn|first1=Pippa de|last2=Bain|first2=Keith|last3=Allardice|first3=David |title=Frommer's India|url=https://books.google.com/books?id=qG-9cwHOcCIC|date=18 shkurt 2010|publisher=John Wiley & Sons|language=en|isbn=978-0-470-64580-2}}
* {{cite book|author=C. MacKenzie Brown|title=The Devi Gita: The Song of the Goddess |url=https://books.google.com/books?id=OxayHczql9EC|accessdate=19 nëntor 2012|year=1998|publisher=SUNY Press|language=en|isbn=978-0-7914-3940-1}}
* {{cite book|first=Winand M.|last=Callewaert|title=Banaras: Vision of A Living Ancient Tradition|url=https://books.google.com/books?id=RyTeRVRLiOYC|year=2000|publisher=Hemkunt Press|language=en|isbn=81-7010-302-9}}
* {{Cite book|first=Mahadev|last=Chakravarti|year=1994|title=The Concept of Rudra-Śiva Through The Ages| place=Delhi|publisher=Motilal Banarsidass|edition=botimi i dytë i përmirësuar|language=en|isbn=81-208-0053-2}}
* {{Cite book|first=B. K.|last=Chaturvedi|year=2006|title=Shiv Purana|place=New Delhi|publisher=Diamond Pocket Books (P) Ltd|edition=First|language=en|isbn=81-7182-721-7|url=https://books.google.com/books?id=bchgql0em9YC&pg=PA58&dq=jyotirlinga&hl=en&sa=X&ei=tatJT_lXtIayAvm-2OoI&ved=0CEEQ6AEwAw#v=onepage&q&f=false}}
* {{cite book|author=William Crooke|title=The Popular Religion and Folklore of Northern India|url=https://archive.org/details/popularreligionf0000croo|origyear=1896|edition=botimi i 2-të i përmirësuar|publisher=Munshiram Manoharlal|location=Delhi|language=en|date=mars 1968}}
* {{cite book|title=Sir Banister Fletcher's a History of Architecture |url=https://archive.org/details/sirbanisterfletc0000flet_c4l9|edition=botimi i njëzetë|editor=Dan Cruickshank (redaktor)|publisher=Architectural Press|year=1996|ISBN=0-7506-2267-9|language=
*{{Cite book|author1=Alexander Cunningham|author2=Surendranath Majumdar Sastri|year=2002|origyear=1924|title=Ancient Geography of India|publisher=Munshiram Manoharlal|language=en|ISBN=81-215-1064-3}}
* {{cite book|author1=Geoff Crowther|author2=Prakash A. Raj|author3=Tony Wheeler |url=https://books.google.com/books?id=7-EvAQAAIAAJ|title=India, A Travel Survival Kit|publisher=Lonely Planet|language=en|year=1984}}
* {{cite book|last=Das|first=G. N.|title=Couplets from Kabīr|language=en |url=https://books.google.com/books?id=bNc2VfJiQW4C|year=1991|publisher=Motilal Banarsidass Publ.|isbn=978-81-208-0935-2}}
* {{cite book|author=Madhuri Desai|url=http://iaste.berkeley.edu/pdfs/15.1c-Fall03desai-sml.pdf|format=pdf|title="Mosques, Temples, and Orientalists: Hegemonic Imaginations in Banaras"|language=en|year=2003}}
* {{cite
* Rajendra Kumar Dube: ‘Banarasi Sari Industry: Issue of Its Dignity’, SANMARG, Varanasi Visheshankm (në hindi), redaktor K. K. Mishra, Varanasi, 1986
* {{cite book|author1=Fiona Dunlop|author2=Carol Sykes|author3=Felicity Jackson|title=Fodor's Exploring India|url=https://books.google.com/books?id=AnLWgVtbJpoC|year=2001 |publisher=Fodor's Travel Publications|language=en|isbn=978-0-679-00707-4}}
* {{cite book|last=Eck|first=Diana L.|title=Banaras, City of Light|language=en |url=https://books.google.com/books?id=J57C4d8Bv6UC|year=1982|publisher=Columbia University Press|isbn=978-0-231-11447-9}}
* Mircea Eliade: The Sacred and the Profane; 1991, Princeton University Press, Princeton. Org. 1959.
* Gavin Flood: ''Rites of Passage''; te Paul Bowen: ''[http://books.google.com/books?id=_bjmiUSDRkAC Themes and issues in Hinduism]''; 1998, Cassell, London, ISBN 0-304-33851-6.
* {{cite book|author=Sandria B. Freitag (red.)|title=Culture and Power in Banaras|publisher=Berkeley: University of California Press|language=en|year=1989}}
* Marc Gaborieau: “The cult of saint among the Muslims of Nepal and North India”; Saints and their Cults: Studies in Religious Sociology, Folklore and History; red. S. Wilson, Cambridge: Cambridge University Press, 1983
* {{cite book|last=Gandhi|first=Surjit Singh|title=History of Sikh Gurus Retold: 1469–1606 C.E|url=https://books.google.com/books?id=qw7-kUkHA_0C&pg=PA90|year=2007 |publisher=Atlantic Publishers & Dist|language=en|isbn=978-81-269-0857-8}}
* Th. H. Gastner: Myth and Story; 1954, Numen, nr. 1, fq. 184-212.
* {{cite book|title=Visualizing Space in Banaras|author=Martin Gaenszle|author2=Jörg Gengnagel|publisher=Otto Harrassowitz Verlag|year=2006|isbn=3447051876|language=en |url=https://books.google.com/books?id=cMJMNvvpEuYC}}
* {{cite book|url=https://archive.org/stream/kashicityillustr00grea|title=Kashi the city illustrious, or Benares|language=en|year=1909|author=
* {{Cite book|last=Gwynne|first=Paul|title=World Religions in Practice: A Comparative Introduction|year=2009|language=en|publisher=Blackwell Publication|location=Oxford |isbn=978-1-4051-6702-4|url=https://books.google.com/books?id=tdsRKc_knZoC}}
* {{cite book|first=Amita|last=Gupta|title=Early Childhood Education, Postcolonial Theory, and Teaching Practices in India: Balancing Vygotsky and the Veda|language=en |url=https://books.google.com/books?id=qi2EAXesijkC|year=2006|publisher=Macmillan|isbn=978-1-4039-7114-2}}
* {{cite book|first=Shobhna|last=Gupta|title=Monuments of India|url=https://books.google.com/books?id=
* {{cite journal|last1=Hamner|first1=Steve|last2=Tripathi|first2=Anshuman|last3=Mishra |first3=Rajesh Kumar|last4=Bouskill|first4=Nik|last5=Broadaway|first5=Susan C.|last6=Pyle |first6=Barry H.|last7=Ford|first7=Timothy E.|title=The role of water use patterns and sewage pollution in incidence of water-borne enteric diseases along the Ganges river in Varanasi, India|journal=International Journal of Environmental Health Research|language=en|volume=16|issue=2|year=2006|pages=113-32|issn=0960-3123|doi=10.1080/09603120500538226|pmid=16546805}}
* {{Cite book|last=Harding|first=Elizabeth U.|title=Kali: The Black Goddess of Dakshineswar|chapter=God, the Father|publisher=Motilal Banarsidass|year=1998|language=en|isbn=978-81-208-1450-9}}
* {{cite book|author=Ernest Binfield Havell|title=Benares: The Sacred City; Sketches of Hindu Life and Religion|url=https://books.google.al/books?id=XvcRAAAAYAAJ|publisher=Blackie & Son|language=en|year=1905}}
* {{cite book|url=https://archive.org/stream/narrativeofjourn01hebe|title=Narrative of a journey through the upper provinces of India, from Calcutta to Bombay, 1824-1825|author=Reginald Heber|year=1829|language=en|publisher=Philadelphia, Carey, Lea & Carey}}
* {{cite book|last=Herman|first=A. L.|title=Community, Violence, and Peace: Aldo Leopold, Mohandas K. Gandhi, Martin Luther King, Jr., and Gautama the Buddha in the Twenty-First Century|url=https://books.google.com/books?id=3Kp333dcCpAC|year=1999|publisher=SUNY Press|language=en|isbn=978-0-7914-3983-8}}
* {{cite book|first=James|last=Heitzman|title=The City in South Asia|language=en |url=https://books.google.com/books?id=c2p0kqUqfQ4C&pg=PA54|publisher=Psychology Press|year=2008|isbn=9780415343558}}
* {{cite book|author=Ansar Hussain|url=https://books.google.com/books?id=XRpFol4AnO0C |title=The Rediscovery of India: A New Subcontinent|publisher=Orient Blackswan|date=1 janar 1999|language=en|ISBN=978-81-250-1595-6}}
* {{cite book|first=Knut A.|last=Jacobsen|title=Pilgrimage in the Hindu Tradition: Salvific Space|url=https://books.google.com/books?id=Kn6_3oBFAqIC|year=2013|publisher=Routledge|language=en|isbn=978-0-415-59038-9}}
* {{cite book|last=Jayaswal|first=Vidula|title=Ancient Varanasi: an archaeological perspective (excavations at Aktha)|year=2009|publisher=Aryan Books International|language=en|isbn=978-81-7305-355-9}}
* {{Citation|title=A History of Hindi Literature|author=K. B. Jindal|year=1955|publisher=Kitab Mahal|language=en|url=https://books.google.com/books?id=IkA9AAAAIAAJ}}
* {{cite book|first1=Constance|last1=Jones|last2=Ryan|first2=James D.|title=Encyclopedia of Hinduism|url=https://books.google.com/books?id=OgMmceadQ3gC|language=en|accessdate=14 nëntor 2012|year=2007|publisher=Infobase Publishing|isbn=9780816075645}}
* {{cite book|last=Kasbekar|first=Asha|title=Pop Culture India!: Media, Arts, And Lifestyle|url=https://books.google.com/books?id=Sv7Uk0UcdM8C|year=2006|publisher=ABC-CLIO|language=en|isbn=978-1-85109-636-7}}
* Kashi Khanda (e Skanda Puranas). Gurumandala Granthamalaya No.XX vol.IV, Kalkuta, 1961. (shkruar midis shekullit të XI dhe XIII).
* Kashi Rahasya (shtojcw e Brahmavaivarta Puranas), 1957. Gurumandala Granthamalaya, No. XIV, vol. III, Kalkuta. Shkruar nw shekullin e XVI.
* {{cite book|author=Manjari Katju|title=Vishva Hindu Parishad and Indian Politics |url=https://books.google.com/books?id=b70nKb-8YuMC|date=1 janar 2003|publisher=Orient Blacksw/an|language=en|isbn=978-81-250-2476-7}}
* {{cite book|author1=Suvir Kaul|title=The Partitions of Memory: The Afterlife of the Division of India|publisher=C. Hurst & Co. Publishers|language=en|isbn=9781850655831}}
* {{cite book|last=Kishore|first=Kaushal|title=Holy Ganga|url=https://books.google.com/books?id=mbGeAwAAQBAJ|year=2008|publisher=Rupa Publications|language=en|isbn=978-81-291-3328-1}}
* {{cite book|last=Kochhar|first=Atul|title=Benares: Michelin Starred Cooking|url=https://books.google.com/books?id=Pu3sCAAAQBAJ|date=4 qershor 2015|publisher=Bloomsbury Publishing|language=en|isbn=978-1-4729-2078-2}}
* {{cite book|last=Kramrisch|first=Stella|origyear=1946|title=The Hindu Temple|url=https://books.google.com/books?id=NNcXrBlI9S0C|publisher=Motilal Banaridass|location=Delhi|language=en|year=1999}}
* {{cite book|author=Brajesh Kumar|url=https://books.google.com/books?id=Qqei_Wo1qXwC|title=Pilgrimage Centres of India|publisher=Diamond Pocket Books|year=2003|language=en|ISBN=978-81-7182-185-3}}
* Nita Kumar: ‘The Mazars of Banaras: A New Perspective on the City’s Sacred Geography’, Trends in the Geography of Belief Systems; redaktorë: R.L. Singh & Rana P.B. Singh, (Varanasi: National Geographical Society of India, Pub. 34, 1987)
* Nita Kumar: The Artisan of Banaras: Popular Culture and Identity, 1880-1986; Princeton NJ: Princeton University Press, 1988.
* {{cite book|author=Sudarshan Lal|title=Fairs and Festivals of Varanasi|publisher=Jnana Pravaha|language=en|year=2003}}
* Richard Lannoy: The Speaking Tree: A study of Indian Culture and Society; 1971, Oxford University Press, Londër dhe New/ York.
*
* Vera Lazzaretti: Constructing the eternal city of light through history and society: evolution of the image of Kashi in the 18th - 20th centuries “picture maps”; Cracow/ Indological Studies 2012, nr 14: History and Society as Depicted in Indian Literature and Art. Part I. DRSYA. Visual and Performing Arts. Institute of Oriental Studies, Jagiellonian University, Cracow; ISSN 1732-0917.
*Lipner. J. Hindus-Their Religious Beliefs and Practices. London: Routledge. 1991
* {{Cite book|last=Lochtefeld|first=James G.|title=The Illustrated Encyclopedia of Hinduism: A-M|year=2002|publisher=Rosen Publishing Group|isbn=0-8239-3179-X|
*Malville, J.McKim and Singh, Rana P.B. 1998. Pilgrimage mandalas of the Gangetic plains. A paper presented at the 14th I.C.A.E.S., July 26-Aug.1, Session on “Pilgrimage: Text and Context”, W/illiamsburg, VA, U.S.A.
*Malville, John McKim 1985. Sun w/orship in contemporary India. Man in India (Ranchi), 63 (3): 207-221-233.
Line 2.035 ⟶ 2.044:
*Margold, H. 1991. The Alchemist’s Almanach. Bear & Co., Santa Fe, NM.
*{{cite book|title=Matsya Purana|url=https://books.google.al/books?id=KUIYFxbng1YC|publisher=Diamond Pocket Books|author=Vinay|id=ISBN 81-288-0678-5, 9788128806780|language=sa}}
* {{cite book|author=Medhasananda|title=Varanasi at the crossroads: a panoramic view of early modern Varanasi and the story of its transition|url=https://books.google.com/books?id=K4MMAQAAMAAJ|year=2002|publisher=Ramakrishna Mission, Institute of Culture|language=en|isbn=978-81-87332-18-3}}
* {{cite book|first1=Ronald|last1=Mellor|first2=Amanda H.|last2=Podany|title=The World in Ancient Times: Primary Sources and Reference Volume|url=https://books.google.com/books?id=l8MqX3QAmIkC|year=2005|publisher=Oxford University Press|language=en|isbn=978-0-19-522220-3}}
* {{cite book|last=Melton|first=J. Gordon|title=The Encyclopedia of Religious Phenomena|url=https://books.google.com/books?id=n2LTTK5B_OMC&pg=PA29|date=1 janar 2007|publisher=Visible Ink Press|language=en|isbn=978-1-57859-209-8}}
* {{cite book|author=Merriam-Webster|title=Merriam-Webster's Encyclopedia of World Religions|url=https://books.google.com/books?id=ZP_f9icf2roC|year=1999|publisher=Merriam-Webster|language=en|isbn=978-0-87779-044-0}}
* {{cite book|author1=Diane P. Mines|author2=Sarah Lamb|title=Everyday Life in South Asia|url=https://books.google.com/books?id=QFhYnt2rL6YC|year=2002|publisher=Indiana University Press|language=en|isbn=0-253-34080-2}}
* {{cite book|last=Misra|first=Jaishree|title=Rani|language=en |url=https://books.google.com/books?id=vwITlHzYxnoC|year=2007|publisher=Penguin Books India|isbn=978-0-14-310210-6}}
* {{cite book|first=Swati|last=Mitra|title=Good Earth Varanasi City Guide |url=https://books.google.com/books?id=NviJaunGDJMC|year=2002|publisher=Eicher Goodearth Limited|language=en|isbn=978-81-87780-04-5}}
* {{cite book|last=Mohanty|first=Bidyut|title=Urbanisation in Developing Countries: Basic Services and Community Participation|url=https://books.google.com/books?id=88_4KESo8d0C |year=1993|publisher=Concept Publishing Company|language=en|isbn=978-81-7022-475-4}}
* {{cite book|translator=F. Max Muller|title=The Upanishads, Vol. I
* {{cite book|translator=F. Max Muller|title=The Upanishads Part II: The Sacred Books of the East Part Fifteen|date=26 korrik 2004|publisher=Kessinger Publishing, LLC|language=en|ISBN=1417930160}}
* {{cite book|title=Slowly Down the Ganges|author=Eric Newby|year=1966|publisher=Hodder & Stoughton|language=en|location=Londër}}
* {{cite book|author=Abdus Salam Nomani|title=Tarikh Asar-e-Banaras|language=ur|publisher=Banaras: Maktabe Nadawatal Maurrif|year=1968}}
*{{cite book|title=Padma Purana|url=https://books.google.al/books?id=
* {{cite book|last=Pandey|first=K. N.|title=Adoption of Agricultural Innovations: A Study of Small and Marginal Farmers of Varanasi, U.P.|url=https://books.google.com/books?id=NLk3-qPOBrEC|year=1989|publisher=Northern Book Centre|language=en|isbn=978-81-85119-68-7}}
* {{cite book|first=Tracy|last=Pintchman|title=Guests at God's Wedding: Celebrating Kartik among the Women of Benares|url=https://books.google.com/books?id=W-9Hq-DOXnEC|year=2005|publisher=SUNY Press|language=en|isbn=978-0-7914-8256-8}}
* {{cite book|last=Pletcher|first=Kenneth|title=The Geography of India: Sacred and Historic Places|url=https://books.google.com/books?id=Mjr0X-8jrLAC&pg=PA159|year=2010 |publisher=The Rosen Publishing Group|language=en|isbn=978-1-61530-142-3}}
* {{cite book|last1=Possehl|first1=Gregory L.|title=The Indus Civilization: A Contemporary Perspective|
* {{cite book|last=Prakash|first=Satya|title=Cultural Contours of India: Dr. Satya Prakash Felicitation Volume|url=https://books.google.com/books?id=nKJiBUFrmfoC|year=1981 |publisher=Abhinav Publications|language=en|isbn=978-0-391-02358-1}}
* {{cite book|url=https://books.google.ca/books?id=0uA_AQAAMAAJ|title=Benares Illustrated in a Series of Drawings|author=James Prinsep|language=en|isbn=9788171241767}}
* {{cite book|first=Satyajit|last=Ray|title=Adventures of Feluda: Mystery of the El |url=https://books.google.com/books?id=RKjNXSvBrz8C|year=2003|publisher=Penguin Books India|language=en|isbn=978-0-14-333574-0}}
* {{cite book|title=Rig Veda Samhita|editor=Shripad Sharma (redaktor)|publisher=Svadhyayamandala|location=Anudha|language=en|year=1940}}
* {{cite book|author=Dane Rudhyar|year=1983|title=Rhythm of Wholeness|publisher=Quest Books, Theosophical Publ. House|language=en|location=Wheaten}}
* {{cite book|author=Swami Satyananda|title=Devi Gita|language=en |url=https://books.google.com/books?id=TqeK1wVsiTIC|accessdate=19 nëntor 2012|date=1 korrik 1996|publisher=Devi Mandir|isbn=978-1-877795-13-8}}
* {{cite book|last=Schreitmüller|first=Karen|title=Baedeker India|language=en |url=https://books.google.com/books?id=bGgf_LkeG2kC|year=2012|publisher=Baedeker|isbn=978-3-8297-6622-7}}
* {{Cite book|last=Sen|first=Sailendra|title=A Textbook of Medieval Indian History|publisher=Primus Books|year=2013|language=en|isbn=978-9-38060-734-4}}
* {{cite book|last=Sharma|first=Virendra Nath|title=Sawai Jai Singh And His Astronomy |language=en|url=https://books.google.com/books?id=QRA2mgZnXXMC|year=1995|publisher=Motilal Banarsidass Publ.|isbn=978-81-208-1256-7}}
* {{cite book|last1=Sharma|first1=Urmila|last2=Sharma|first2=S.K.|title=Indian Political Thought|url=https://books.google.com/books?id=BX3wIjJ9mvMC|year=2001|publisher=Atlantic Publishers & Dist|language=en|isbn=978-81-7156-678-5}}
* Kerrin Graefin V. Schwerin: ‘Saint Worship in Indian Islam: the legend of the Martyr Salar Masud Ghazi’; Ritual and Religion among Muslims in India; red. Imtiaz Ahmad, Delhi: Manohar, 1981
*Mahesh Senagala: Circuits, Death And Sacred Fiction: The City Of Banaras.
* {{cite book|first=Myra|last=Shackley|title=Managing Sacred Sites: Service Provision and Visitor Experience|url=https://books.google.com/books?id=F18-QxgyHIEC|year=2001 |publisher=Cengage Learning EMEA|language=en|isbn=978-1-84480-107-7}}
* {{cite book|author=Matthew Atmore Sherring|title=The Sacred City of the Hindus: An Account of Benares in Ancient and Modern Times|url=https://books.google.al/books?id=2udTAAAAcAAJ|publisher=Trübner & Co.|year=1868|language=en|location=Londër}}
* {{cite book|author=Rekha Shetty|url=https://books.google.com/books?id=a6JQAwAAQBAJ|title=Innovation Sutra: The Secret of Good Business and a Good Life|publisher=Penguin Books Limited|date=1 maj 2014|language=en|ISBN=978-93-5118-696-0}}
* {{cite book|author=David Shulman|title=Tamil Temple Myths|year=1980|publisher=Princeton University Press|language=en|location=Princeton}}
* {{cite book|last=Singh|first=Ram Bali|title=Rajput Clan-settlements in Varanasi District|year=1975|publisher=National Geographical Society of India|language=en|oclc=4702795}}
* Singh, Rana P. B. 1987. The Pilgrimage Mandala of Varanasi (Kashi): A Study in Sacred Geography. National Geographical Journal of India, nr. 33 (4): fq. 493-524.
* Singh, Rana P. B. 1988. The Image of Varanasi: Sacrality and perceptual world. National Geographical Journal of India, nr. 34 (1): fq. 1-32.
* Singh, Rana P.B., 1991. Panchakroshi Yatra, Varanasi: Sacred Journey, Ecology of Place & Faithscape. Tara Book Agency, Varanasi.
Line 2.078 ⟶ 2.086:
* Singh, Rana P.B.; 2002. Towards the Pilgrimage Archetype. The Panchakroshi Yatra of Banaras. Indica Books, Banaras.
* Rana P.B. Singh, 2009, Identity of 'India' & 'Indianness', and Geography in India: Sensitive Appraisal from the past and move to 21st Century; in, Singh, Ravi S. (red.) Indian Geography: Perspectives, Concerns and Issues. Rawat Publications, Jaipur & New Delhi, ISBN 81-316-0228-1.
* {{cite book|author=Rana P.B. Singh|language=en |url=https://books.google.com/books?id=JwMaBwAAQBAJ|title=Banaras: Making of India’s Heritage City|publisher=Cambridge Scholars Publishing|date=2 tetor 2009|ISBN=978-1-4438-1579-6}}
* {{cite book|author=Rana P.B. Singh|title=Cosmic Order and Cultural Astronomy: Sacred Cities of India|date=1 nëntor 2009|publisher=Cambridge Scholars Publishing|language=en|ISBN=978-1-4438-1417-1}}
* Rana P.B. Singh, referimi: ''Muslim Shrines and Multi-Religious visitations in Hindus' city of Banaras, India: Co-existential Scenario''; 2013, konferenca 'Compostela International Studies in Pilgrimage History and Culture'; Antón M. Pazos (redaktor), volumi 4, publikuar në librin: 'Pilgrims and Pilgrimages as Peacemakers in Christianity, Judaism and Islam'; fq. 127-59.
* {{cite book|author1=Rana P.B. Singh|author2=Pravin S. Rana|title=Banaras Region: Spiritual and Cultural Guide, Pilgrimage & Cosmology Series|location=Varanasi|publisher=Indica Books|language=en|year=2006}}
* {{cite book|editor=Rana P.B. Singh|title=Heritagescapes and Cultural Landscapes|year=2011|chapter=kapitulli 10 - Varanasi, India’s Cultural Heritage City: Contestation, Conservation & Planning|series=Planet Earth & Cultural Understanding, Series Pub. 6|publisher=Shubhi Publications|location=New Delhi|language=en|ISBN=81-8290-226-6, 978-81-8290-226-8}}
* Rana P.B. Singh, 2015, Banaras: Visioning Cultural Heritage & Planning. SANDHI, A Journal of Interfacing Science-Heritage and Technology-Tradition of India [IIT Kharagpur, India], vol. 1 (no. 1), shkurt: fq. 100-22. ISBN 978-93-80813-32-5.
* {{cite journal|title=Cosmic order and Cityscape of Varanasi (Kashi): The Sun images and cultural astronomy|author1=Rana P. B. Singh|author2=John McKim Malville|journal=National Geographical Journal of India|language=en|ISSN=0027-9374 / 0957|volume=41|date=mars 1995}}
* {{cite journal|title=Khajuraho, India: A Search in Landscape Geometry and Cosmo-Vision|author1=Rana P. B. Singh|author2=John McKim Malville|journal=The Ley Hunter|location=Stroud, B.M.| language=en|issue=132|year=1998}}
* {{cite journal|title=Visual astronomy in the mythology and ritual of India: the Sun temples of Varanasi|author1=Rana P. B. Singh|author2=John McKim Malville|publisher=Vistas in Astronomy. An International Review Journal|location=Elsevier Oxford, UK|language=en|volume=39 (4)|pages=431-49|id=doi:10.1016/0083-6656(95)00004-6}}
* {{cite book|last1=Singh|first2=Pravin S.|last2=Rana|title=Banaras region: a spiritual & cultural guide|year=2002|publisher=Indica Books|language=en|isbn=9788186569245}}
* {{cite book|author1=Rana P.B. Singh|author2=Neelam Pal|year=2012|chapter=kapitulli 7, "Varanasi: Master Plans and Perspectives of Heritagescapes"|title=Holistic Development: A Regional Perspective|editor1=K.N. Singh|editor2=N.K. Rana|publisher=Radha Publications|location=New Delhi|
* {{cite book|last=Sircar|first=Dines Chandra|title=The Shakta Pithas|language=en |url=https://books.google.com/books?id=I969qn5fpvcC|accessdate=14 nëntor 2012|year=1998|publisher=Motilal Banarsidass Publ.|isbn=9788120808799}}
* {{cite book|author=V. K. Subramanian|title=Art Shrines of Ancient India|language=en |url=https://books.google.com/books?id=LcMhnC9sYS8C&|accessdate=20 nëntor 2012|date=1 janar 2003|publisher=Abhinav Publications|isbn=978-81-7017-431-8}}
* {{cite book|title=Mahabharata|editor=
*{{cite book|first=Kuber Nath|last=Sukul|title=Varanasi Down The Ages|language=en |url=http://books.groogle.com/books?id=Y2LUAAAAMAAJ|year=1974|publisher=Kameshwar Nath Sukul|access-date=11 shkurt 2017|archive-date=26 dhjetor 2018|archive-url=https://web.archive.org/web/20181226115034/http://books.groogle.com/BOOKS?ID=Y2LUAAAAMAAJ|url-status=dead}}
* {{cite book|last=Tavernier|first=Jean-Baptiste|origyear=1889|title=Travels in India|translator=V. Ball|edition=botimi i III|editor=William Crooke|publisher=Macmillan|location=New Delhi|year=1977|language=
* {{cite book|last=Tiwari|first=Reena|title=Space-Body-Ritual: Performativity in the City |url=https://books.google.com/books?id=P7W1I4j75E8C|year=2010|publisher=Lexington Books|language=en|isbn=978-0-7391-2857-2}}
* {{cite book|editor=Karunapati Tripathi|title=संस्कृत एवं हिन्दी अनुवाद|script-title=Kashi Khanda|date=1991–1998|publisher=Sampurnananda Sanskrit Vishvavidyalaya|location=Varanasi|origyear=shek. i XII-XIV|language=sa}}
* {{cite book|last=Twain|first=Mark|title=Following the Equator: A journey around the world|url=http://www.literaturecollection.com/a/twain/following-equator/|year=1897 |publisher=Hartford, Connecticut, American Pub. Co.|language=en|isbn=0-404-01577-8|oclc=577051|chapter=L|chapter-url=http://www.literaturecollection.com/a/twain/following-equator/51/|accessdate=11 shkurt 2017|archiveurl=https://web.archive.org/web/20080228225229/http://www.literaturecollection.com/a/twain/following-equator/|archivedate=28 shkurt 2008|url-status=dead}}
* {{cite book|author=S. P. Udayakumar|title=Presenting the Past: Anxious History and Ancient Future in Hindutva India|url=https://books.google.com/books?id=XjkEERJrRdwC|date=1 janar 2005|publisher=Greenwood Publishing Group|language=en|isbn=978-0-275-97209-7}}
* {{cite book|last=Warikoo|first=K.|title=Religion and Security in South and Central Asia|url=https://books.google.com/books?id=0zRZBwAAQBAJ|date=1
* {{cite book|author=Shrikala Warrier|title=Kamandalu: The Seven Sacred Rivers of Hinduism|url=https://books.google.com/books?id=qNhiCAAAQBAJ|date=dhjetor 2014|publisher=MAYUR University|language=en|isbn=978-0-9535679-7-3}}
* {{cite book|first1=Annelies|last1=Wilder-Smith|first2=Marc|last2=Shaw|first3=Eli |last3=Schwartz|title=Travel Medicine: Tales Behind the Science|language=en|url=https://books.google.com/books?id=itegkZspCgUC|year=2012|publisher=Routledge|isbn=978-0-08-045359-0}}
* {{cite encyclopedia|last=Wood|first=Jolie M. F.|title=Contentious politics and civil society in Varanasi|encyclopedia=Re-framing Democracy and Agency at India: Interrogating Political Society|url=https://books.google.com/books?id=9Fq4eUi_3oMC|year=2011|publisher=Anthem Press|isbn=9780857283504|language=en|editor=Ajay Gudavarthy}}
* {{cite book|author=Valmiki
* {{cite book|last=Vanamali|first=Diana L.|title=Shakti: Realm of the Divine Mother |url=https://books.google.com/books?id=N5Ju3nWR52UC&pg=PA143|accessdate=14 nëntor 2012|year=2008|publisher=Inner Traditions / Bear & Co.|isbn=9781594771996|
* {{Cite book|first=R.|last=Venugopalam|year=2003|title=Meditation: Any Time Any Where|place=Delhi|publisher=B. Jain Publishers (P) Ltd.|edition=i parë|isbn=81-8056-373-1|language=en|url=https://books.google.com/books?id=ZtnNw_hiA9oC}}
* {{cite book|first=Zak|last=Vera|title=Invisible River: Sir Richard's Last Mission |url=https://books.google.com/books?id=8HhVcspIBU4C|year=2010|publisher=AuthorHouse|language=en|ISBN=978-1-4389-0020-9}}
* {{cite book|author=Lalita Prasad Vidyarthi|title=The Sacred Complex of Kashi: A Microcosm of Indian Civilization|url=https://books.google.ca/books?id=yOR1hvfH8s8C|publisher=Concept Publishing Company|language=en|year=1979}}
* {{cite book|first=Dr. Ilan|last=Vit-Suzan|title=Architectural Heritage Revisited: A Holistic Engagement of its Tangible and Intangible Constituents|language=en |url=https://books.google.com/books?id=TKv8AgAAQBAJ|date=28 mars 2014|publisher=Ashgate Publishing|isbn=978-1-4724-2064-0}}
* {{cite book|last=Vivekananda|first=Swami|title=The Complete Works of Swami Vivekananda|chapter=The Paris Congress of the History of Religions|chapter-url=http://www.ramakrishnavivekananda.info/vivekananda/volume_4/translation_prose/the_paris_congress.htm|language=en|volume=4}}
* {{cite book|last=Volwahsen|first=Andreas|year=1969|title=Living Architecture: Indien|publisher=Oxford & IBH Co.|location=Kalkuta|translator=Anne E. Keep|language=
*Ghats of Varanasi on the Ganga in India - The Cultural Landscape Reclaimed - Varanasi Site W/orkshop, 2014. Department of Landscape Architecture University of Illinois at Urbana Champaign, USA and Bhanubhen Nanavati College of Architecture for W/omen (BNCA), Pune, India
*Cross Currents: Trans-Cultural Architecture Education and Urbanism. ACSA 2000 International Conference – Hong Kong China. Reena
* {{cite book|title=Fodor's India, 5th Edition|url=https://books.google.com/books?id=eM-wM2K5mgYC|publisher=Random House Digital, Inc|language=en|year=2004}}
* {{cite book|title=Fodor's Essential India: with Delhi, Rajasthan, Mumbai & Kerala.|year=2015|publisher=Fodor's|location=New York|language=en|isbn=9781101878682}}
*{{cite book|title=Students' Britannica India|language=en |url=https://books.google.com/books?id=DPP7O3nb3g0C&pg=PA202|year=2000|publisher=Popular Prakashan|isbn=978-0-85229-760-5}}
* {{cite book|title=Sāmarasya: Studies in Indian Art, Philosophy, and Interreligious Dialogue: In Honour of Bettina Bäumer|url=https://books.google.com/books?id=MZ3WAAAAMAAJ |publisher=D.K. Printworld|language=en|accessdate=7 nëntor 2012|year=2006|isbn=9788124603383}}
* [https://books.google.al/books?id=CUZpPim5nnQC&pg=PA259 Time Out India: Perfect Places to Stay, Eat and Explore]; Time Out Guides, 2010; ISBN 1-84670-164-3, 9781846701641
* {{cite book|title=Indian Culture: Tradition & Continuity|year=2002|publisher=Department of Culture, Ministry of Tourism and Culture of India|location=New Delhi|isbn=9788187614081|url=https://books.google.com/books?id=9vptAAAAMAAJ&q|language=en|edition=bot. i parë}}
* {{cite book|title=Dr. Rajendra Prasad, Correspondence and Select Documents: Volume Seventeen. Presidency Period January 1954 to December 1955|language=en |url=https://books.google.com/books?id=uBSEJznCfJkC|year=1984|publisher=Allied Publishers|isbn=978-81-7023-002-1}}
*{{cite book|title=Uttar Pradesh district gazetteers|url=https://books.google.com/books?id=Dg9uAAAAMAAJ|year=1965|language=en|publisher=Qeveria e Uttar Pradeshit}}
* {{cite book|author=Students' Academy|title=Banaras (Varanasi) – The City of Gods |url=https://books.google.com/books?id=sHc3AgAAQBAJ|publisher=Lulu.com|language=en|isbn=978-0-557-91475-3}}
* {{cite book|title=Real Corp: CORP 007 Proceedings|url=https://books.google.com/books?id=iGT03xAcFQIC|year=2007|publisher=Lulu.com|language=en|isbn=978-3-9502139-3-5}}
* {{cite book|title=City Development Plan for Varanasi|language=en |url=http://gangapedia.iitk.ac.in/sites/default/files/CDP_Varanasi.pdf|year=2006|publisher=Jawaharlal Nehru National Urban Renewal Mission|accessdate=11 shkurt 2017|archiveurl=https://web.archive.org/web/20140223090737/http://gangapedia.iitk.ac.in/sites/default/files/CDP_Varanasi.pdf|archivedate=23 shkurt 2014|url-status=dead}}
* {{cite book|title=Indian History|date=2010|publisher=Allied Publishers|language=en|isbn=978-81-8424-568-4}}
{{div col end}}
{{refend}}
|