Uashington D.C.: Dallime mes rishikimesh
| [Redaktim i kontrolluar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Rreshti 72:
==Historia==
Një
Në "Federalist 43", të botuar 23 janar 1788, [[James Madison]] argumentoi se qeveria e re federale do të kishte nevojë për autoritet mbi një kryeqytet kombëtar për të siguruar mirëmbajtjen dhe sigurinë e saj. Pesë vjet më parë, një grup i papaguar ushtarët rrethuan Kongresin, ndërsa anëtarët e tij ishin mbledhur në Filadelfia. I njohur si "Rebelimi i Pensilvanisë i 1783", ngjarja theksoi nevojën për qeverinë kombëtare të mos mbështetej në ndonjë shtet për sigurinë e vet.
Rreshti 81:
Më 9 korrik 1790, Kongresi miratoi Aktin e Rezidencës, i cili miratoi krijimin e një kryeqyteti kombëtar në lumin Potomac. Vendndodhja e saktë do të zgjidhej nga presidenti George Washington, i cili nënshkroi projektligjin në ligj më 16 korrik. I krijuar nga toka të dhuruara nga shtetet e [[Maryland]] dhe [[Virginia]], forma fillestare e distriktit federal ishte një katror me brinjë 10 milje (16 km), pra me një sipërfaqe prej 100 milje katrore (260 km2).
===Kthimi mbrapa dhe Lufta civile===
Në 1830, territori jugor i qarkut të Aleksandrisë pati një rënie ekonomike pjesërisht për shkak të lënies pas dore nga Kongresi. Aleksandria ishte një treg i madh në tregtinë amerikane të skllevërve dhe banorët kishin frikë se kundërshtarët e skllavërisë në Kongres do ti jepnin fund skllavërisë në distrikt, duke dëmtuar më tej ekonominë. Aleksandrianët i bënë peticion Virxhinias për të marrë përsëri tokat që kishte dhuruar për të formuar Distrktin. Ky proces njihet si rikthimi.
Legjislatura e shtetit votoi në shkurt 1846 për të pranuar kthimin e Aleksandrisë dhe më 9 korrik 1846, Kongresi ra dakord për të kthyer të gjithë territorin që kishte ishin marrë nga Virxhinia. Prandaj, zona aktuale e distriktit përbëhet vetëm nga toka të dhuruara nga Maryland. Duke konfirmuar frikën e aleksandrianëve pro-skllavërisë , Kompromisi i 1850 të nxjerrë jashtë ligjit tregtinë e skllevërve në distrikt, por jo skllavërinë vetë.
Shpërthimi i Luftës Civile Amerikane në vitin 1861 çoi në rritjen e dukshme të popullsisë së distriktit për shkak të zgjerimit të qeverisë federale dhe një fluksi të madh të skllevërve liruar. Presidenti Abraham Lincoln nënshkroi Aktin e Kompensuar të Emancipimit në 1862, e cila i dha fund skllavërisë në Distriktin e Kolumbias dhe liroi rreth 3100 persona të skllavëruar, nëntë muaj para Shpalljes së Emancipimit. Në 1868, Kongresi i dha banorëve meshkuj Afrikano-Amerikanë në Distrikt të drejtën për të votuar në zgjedhjet bashkiake.
===Rritja ekonomike dhe zhvillimi urban===
Në 1870, popullsia e Distriktit ishte rritur 75% nga regjistrimi i mëparshëm në gati 132.000 banorë. Me gjithë rritjen e qytetit, Uashingtoni ende kishte rrugë të pa asfaltuara dhe i mungonte higjena themelore. Disa anëtarë të Kongresit sugjeruan lëvizjen e kryeqytetit më tej në perëndim, por Presidenti [[Ulysses S. Grant]] refuzuoi të marrë në konsideratë një propozim të tillë.
Kongresi miratoi Aktin Organik të 1871, i cili shfuqizoi dokumentet individuale të qyteteve Uashingtonit dhe Xhorxhtoaun, dhe krijoi një qeveri të re territoriale për tërë Distriktin e Kolumbias. Presidenti Grant emëroi Alexander Robey Shepherd në pozitën e guvernatorit në 1873. Shepherd autorizoi projekte të mëdha që modernizuan në masë të madhe Uashingtonin, por që në fund e falimentuan qeverinë e Distriktit. Në vitin 1874, Kongresi zëvendësoi qeverinë territoriale me një Bord Komisionerësh prej tre anëtarësh.
Tramet e parë motorrikë të qytetit filluan shërbimin në vitin 1888 dhe krijuan rritje në zonat përtej kufijve origjinale të Uashingtonit. Plani urban i Uashingtonit u zgjerua në të gjithë Distriktin në dekadat në vijim. Xhorxhtaun u aneksua nga Qyteti i Uashingtonit në vitin 1895. Megjithatë, qyteti kishte kushte të vështira banimi dhe punë publike të sforcuara. Uashingtoni ishte qyteti i parë në SHBA që iu nënshtrua projekteve të rinovimit urban si pjesë e "lëvizjes për qytetin e bukur", në fillim të viteve 1900.
Shpenzimet federale u rritën si rezultat i marrëveshjes së re në vitin 1930 që çoi në ndërtimin e ndërtesave të qeverisë së re, përmendoreve, dhe muzeumeve në Uashington. Lufta e Dytë Botërore rriti më tej veprimtarinë e qeverisë, duke shtuar numrin e punonjësve federalë në kryeqytet . Në 1950, popullsia e Distriktit arriti kulmin e vet me 802.178 banorë.
===Të drejtat civile===
Amendamenti E njëzet e tretë i Kushtetutës së Shteteve të Bashkuara u ratifikua në vitin 1961, duke i dhënë Distriktit tre vota në Kolegjin Zgjedhor për zgjedhjen e presidentit dhe zëvendëspresidentit, por ende nuk ka përfaqësim votimi në Kongres.
Pas vrasjes së udhëheqësit të të drejtave civile, Dr Martin Luther King, Jr, më 4 prill 1968, në Distrikt shpërthyen trazirat, kryesisht në Rrugën U, Rrugën 14, Rrugën 7, dhe Rrugën H, qendra tregëtare dhe të banimit të afrikano-amerikanëve. Trazirat shpërthyen për tre ditë deri sa më shumë se 13.600 trupa federale ndalën dhunën. Shumë dyqane dhe ndërtesa të tjera u dogjën, rindërtimi nuk përfundoi deri në fund të viteve 1990.
Në vitin 1973, Kongresi miratoi Aktin e Rregullit Vendor të Distriktit të Kolumbias, duke siguruar për një kryetar bashkie dhe një këshill prej 13 aëtarësh të zgjedhur për Distriktin. Në vitin 1975, Walter Uashingtoni u bë kryetari i parë dhe i pari afrikano-amerikan i zgjedhur i Distriktit. Më 11 shtator 2001, terroristët rrëmbyen avionin e American Airlines dhe rrëzuan qëllimisht në Pentagon në Arlington, Virginia. Avioni i United Airlines, që besohet të jenë destinuar për në Uashington, DC, u rrëzua në Pensilvani kur pasagjerët u përpoqën për të rimarrë kontrollin e avionit nga rrëmbyesit.
{{Gjeo-cung}}
| |||