Fortifikimet e kufirit Çekosllovak: Dallime mes rishikimesh

Fillimi i fortifikime me rajonin pranë qytetit Ostrava-s u vendos nga ushtria sepse druheshin nga një pushtim nga veriu ndermjet Portës se Moravia-s, e cila ishte një kalim natyral ndermjet Sudetëve dhe Karpateve që në kohet e lashta. Strateget ushtarak ishin të vetëdijshëm që kjo do të kishte krijuar një çarje kritike për Çekosllovakisë. Studime të reja në [[1935]] e ndërruan ketë mendim. Fortifikimet në kufirin verior duhet të mbulonin zonën nga qyteti i Ostarva-s në malet Kronose për të mbrojtur Çekosllovakinë nga ndërhyrjet e mundshme nga Gjermania. Linja e fortifikimit ishte shume e gjatë, pothuajse 600 Km. Versioni tjetër i modifikuar e zgjastë fortifikimin nga malet Krkonose deri në lumin Elbe me një fortifikim të kryeqytetit Prage dhe të qytetit Pilsen (pjesa perëndimore e Çekisë pranë kufirit Gjerman). Në ketë mënyre duke e zgjatur linjën e fortifikimit në 850 Km. Drejtoria e Punëve të Fortifikimit në dhjetorDhjetor [[1935]] përgatiti 5 fazat e ndërtimit me një shumë totale prej 10 bilion Krona Çeke. Faza e pare e fortifikimit duhet të përfundonte në [[1939]].

Gjatë pranverës [[1936]] në vazhdim të fortifikimeve në zonën e Ostravës duhet të kishin nisur punimet dhe në zonat e paracaktuara në Çeki dhe në Sllovaki. Megjithatë këto plane duhet të modifikoheshin. Ne marsMars 1936 Komandanti Ushtarak i Zonës për Çekinë, Vojcechovsky, dërgoi një kërkese në komandën ushtarake për fortifikime në lumin Ohre (e ndodhur në perëndim dhe në veri të Çekisë dhe e njohur nga Gjermanet si Egere) sepse ai nuk kishte forca të mjafrueshmeper të ruajtur kufijtë. Gjenerali Vojcechovsky ishte plotësisht i vetëdijshëm që fortifikime plotësisht funksionale do të duheshin shumë vite për tu ngritur, për ketë arsye ai propozoi fortifikime fushore vetëm në rrugët dhe në vendet më të rëndësishme. Gjatë këtij sezonit Këshilli më i Lartë i Mbrojtjes së Shtetit në prill 1936 dhe përfaqësuesit politik të qeverisë kërkuan për fortifikime në Perëndim të Çekisë. Renesia e vendimeve u mor më tepër për arsye psikologjike sesa për arsye Ushtarake. Bazuar në ngjarje në Gjermaninë Naziste nuk kishte me besim në vullnetin e qytetaret me origjine Gjermane (të cilët përbenin Shumicën) si çelësi për të mundur Çekosllovakinë. Sistemi i fortifikimeve duhet të ishte shtrire me tej në kufirin e republikës.

Bazuar në kërkesat, Drejtoria e Punimeve të Fortifikimeve, ndërroi planet e sistemit të fortifikimeve. Plani i ri nga qershoriQershori 1936 llogariti që i gjithë ndërtimi i fortifikimeve të ndahej në faza dhe nevojiteshin nga 10 ne 15 vjet për tu kompletuar. Sistemi i fortifikimeve duhet të mbronte rreth 1200 Km të kufirit shtetëror (Vija Maginot, në kufirin ndermjet Francës dhe Gjermanisë ishte 450 Km). Plani i ri u miratua nga Këshilli i Lartë i Shtetit për Mbrojtjen në fillim të 1936, por për ushtrinë ishte e papranueshme sepse ndiqte një vije më tepër politike së realitet ushtarak. Ideja e një fortifikimi në të djithe kufirin e saj nuk ishte realiste dhe për më tepër ushtria duhet të përdorte të gjithë trupat për të mbuluar pozicionet e fortifikuara kufitare. Mungesa e njësive të lëvizshme bënte që të braktsej plani i një tërheqjeje taktike sepse pasi të thyhej mbrojtja, ushtria nuk do të kishte forca të mjaftueshme për të kundërsulmuar. Për këtë arsye Shefi i Vendkomandës Ushtarake, Gjeneral Krejci aprovoi që në majMaj 1936 ndërtimin e fortifikimeve më të thjeshtuara të kërkuara nga Gjeneral Vojcechovsky. Fortifikimet e para u ndërtuan në pjesën perëndimore dhe veriore të Çekisë dhe fortifikime të tjera u ngritën në vazhdim të atij viti në jug drejt Çekisë-Moravisë dhe rreth Pragës. Në ketë mënyre krijuan një lloj të rri fortifikimi të quajtur fortifikim të lehtë, ndërkohe që fortifikimi origjinal u quajt fortifikimi i rënde.

Në fillim të [[1937]] u vendos qe të zhvillohej më tepër fortifikimi i lehtë për shkak të avantazheve të mëdha dhe të lehtësisë në ndërtim. Bunkerët jo të kënaqshëm për mitraloz do të zëvendësoheshin me të rinj të modelit 37. Ndërtimi i këtyre fortifikimeve nisi në marsMars 1937 në të gjithë territorin e Çekosllovakisë dhe gradualisht mori një zgjerim të madh, por njëkohësisht vazhdonte puna me fortifikimet e renda. Rritja e rëndësisë dhew e numrit të fortifikimeve të lehta u mor ne konsideratë nga Drejtoria e Punëve të Fortifikimeve në një plan të ri të fortifikimeve në nëntorNëntor 1937 i cili u quajt programi i “Husareks” në nder të krijuesit të tyre, Gjeneral Husarek. Elementi kryesor duhej të ishte i përputhshëm me objektivin e fortifikimeve të lehta, e përmirësuar ne vende të ndryshme sipas nevojës se dhe objektivave të fortifikimeve të renda. Vetëm ne kufirin verior, ne lumin Odra (Eder ne Gjermanisht) duhet të kishte mbrojtur një linje të vazhdueshme të fortifikimeve të renda, ne ketë mënyre mund të mbulonin dhe buxhetin e përcaktuar nga qershoriQershori 1936 dhe duke ndërtuar fortifikimet e reja ne berendesi të vendit (Ne katër faza duhet të ishin ndërtuar 1276 fortifikime të renda dhe 15643 fortifikime të lehta).

Ne 1938 filloi plotësisht ndërtimi i fortifikimeve. Për shkak të një situatë të përkeqësuar ndërkombëtare, komanda e lartë ushtarake vendosi të përshpejtoje punët ne sistemin e fortifikimeve. Megjithatë ne [[12 marsMars]] [[1938]] Ushtria Gjermane u fut ne Austri (e njohur gjithashtu si Anschluss Österreichs) dhe ky fakt e përkeqësoj pozicionimin strategjik të Çekosllovakisë. Kufiri i Moravisë jugore ishte po aq i rrezikuar sa ai verior por i mbrojtur vetëm me disa objekte të fortifikimit të lehtë sepse ndërtimi i fortifikimeve të renda duhet të kishte nisur ne 1946.

Drejtoria e Punëve të Fortifikimeve menjëherë pas aneksimit të Austrisë beri modifikime të planit qe niste ne nëntorNëntor 1937. Kufiri i veriut dhe jugut të Moravisë duhet të fortifikoheshin me tepër dhe punimet ne fortifikimin e tyre të intensifikohen. Kjo nuk përfshinte vetëm fortifikimet, por gjithashtu dhe armatimet, pajisjet dhe vijat mbrojtëse kundrejt këmbësorisë dhe mjeteve. Persia i përket shpejtësisë se ndërtimit, punimet nisen ne majMaj 1938 ne Maravinë jugore dhe me gjithë presionin e madh ne punime deri ne vjeshtë 1938 ishin ndërtuar vetëm ¼ e fortifikimeve të planifikuara.

Gjatë mobilizimit të përgjithshëm të shtatoritShtatorit 1938 kishin mbaruar një seri fortifikimesh për të mbrojtur republikën e re. Artileria e përshtatshme për fortifikime qe mungonte ishte zëvendësuar me artileri tokësore. Megjithatë shkaqe të tjerë ndryshuan çdo gjë dhe ushtaret e Çekosllovakisë nuk patën asnjë mundësi për të luftuar.

Kryeministri Britanik, Chamberlin, mendonte qe Hitleri do të kënaqej nëse kërkesat e tij do të përmbusheshin. Deri ne 21 shtatorShtator, Çekosllovakia ishte detyruar qe të pranonte humbjen e Sudetenland e forcuar nga vendimi i Fuqive të Mëdha ne Munih. Pjesa tjetër e fortifikimeve ra ne duart e Gjermaneve kur Gjermania nisi pushtimin ne [[15 marsMars]] [[1939]] dhe pushtoi Çekinë dhe Moravinë (Sllovakia krijoi shtetin e saj). Bazuar ne lëvizje të deçizive të Hitlerit, Mssolini pushtoi Shqipërinë ne 7 prillPrill 1939 ne mënyre qe të kompensonte përfitimet territoriale të Hitlerit. Çekia dhe Shqipëria u bene ne ketë mënyre nder vendet e para qe u pushtuan nga Boshti Nazi-Fashist ne fillimet e Luftës se Dytë Botërore.