Michelle Pfeiffer: Dallime mes rishikimesh
| [Redaktim i kontrolluar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Content deleted Content added
Rreshti 28:
Më pas, ajo u ul me rolin e saj të parë të filmit si Stephanie Zinone në Grease 2 (në vitin 1982), vazhdim i filmit muzikor Grease (në vitin 1978) Filmi ishte një dështim kritik dhe komercial, dhe publikimi i solos "Cool Rider" i Pfeiffer nga fonogrami i filmit në PolyGram nuk arriti të futej në listat e muzikës. Megjithatë, Pfeiffer mori një vëmendje pozitive për performancën e saj, sidomos nga The New York Times, e cila tha: "Edhe pse ajo është një prurje relativisht e re e ekranit, Miss Pfeiffer arrin të duket shumë më e pasigurt dhe e rehatshme se kushdo tjetër në cast".<ref>{{cite news |last=Maslin |first=Janet |url=https://movies.nytimes.com/movie/review?_r=1&res=9d02efdb143bf932a25755c0a964948260 |title=Grease 2 (1982): More Grease |newspaper=The New York Times |date=June 11, 1982 |accessdate=April 25, 2011}}</ref> Megjithë ikjen nga kritikat, agjenti i Pfeiffer më vonë pranoi se shoqërimi i saj me filmin nënkuptonte se "ajo nuk mund të merrte ndonjë punë, askush nuk donte ta punësonte".<ref name="thompson">{{cite book |last=Thompson |first=Douglas |title=Pfeiffer: Beyond the Age of Innocence |publisher=Warner Futura |year=1995 |isbn=978-0-7515-1030-0}}</ref>
===1983-1989: Përparime dhe arritje kritike===
Drejtori Brian De Palma, pasi kishte parë Grease 2, refuzoi të provonte Pfeiffer për Scarface (1983), por u kënaq në këmbënguljen e Martin Bregman, producentit të filmit. Ajo kishte bërë castin si gruaja e fiksuar pas kokainës, Elvira Hancock.<ref name="talk">{{cite web |url=http://www.tiscali.co.uk/entertainment/film/biographies/michelle_pfeiffer_biog/4 |title=Michelle Pfeiffer Biography |publisher=Tiscali UK Limited trading |website=Talk Talk |accessdate=October 23, 2008 |deadurl=yes |archiveurl=https://web.archive.org/web/20080926071520/http://www.tiscali.co.uk/entertainment/film/biographies/michelle_pfeiffer_biog/4 |archivedate=September 26, 2008 |df= }}</ref> Filmi u konsiderua tepër i dhunshëm nga shumica e kritikëve, por u bë një hit komercial dhe fitoi një kult të madh në vitet në vijim.<ref>{{cite book |url=https://books.google.com/books?id=Oek-PyR-70UC&lpg=PA162&dq=scarface%20violent&pg=PA162#v=onepage&q&f=false |title=New forms of consumption: consumers, culture, and commodification |first=Mark |last=Gottdiener |publisher=Rowman & Littlefield|isbn=978-0-8476-9570-6 |date=2000}}</ref>Pfeiffer mori komente pozitive për turnin e saj mbështetës; Richard Corliss nga Time Magazine shkroi, "shumica e filmave të mëdhenj janë në rregull: Michelle Pfeiffer është më mirë ..."<ref>{{cite magazine |url=http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,951028-2,00.html |title=Say Good Night to the Bad Guy |magazine=TIME |first=Richard |last=Corlis |date=December 5, 1983 |accessdate=October 23, 2008}}</ref> ndërsa Dominick Dunne, në një artikull për Vanity Fair me titull "Ambicia bjonde", shkruante: " është në prag të stardonit Në fjalimin e industrisë, ajo është e nxehtë "<ref>{{cite journal|journal=Vanity Fair |first=Dominick |last=Dunne |title=Blonde Ambition|year=1984|volume=47|number=3 |publisher=Condé Nast Publications|page=58}}</ref>
[[File:Michelle Pfeiffer 01.jpg|thumb|left|upright|Pfeiffer në vitin 1985]]
==Referenca==
| |||