Kujtim Spahivogli: Dallime mes rishikimesh

| vendlindja = [[LushnjeLushnjë]]

'''Kujtim Spahivogli''' lindiu lind më [[30 qershor]] të vitit [[1932]] në [[LushnjeLushnjë]] dhe vdiq më [[7 korrik]] të vitit [[1987]], ishte [[aktor]] i njohur [[shqiptar]].

Studimet e larta për teatër i kryen shkëlqyeshëm në [[Moska|Moskë]] në vitin [[1956]]. Ishte një ndër studentët brilantëe shkëlqyer të ardhur nga [[Bashkimi Sovjetik]]. Në vitin [[1956]] emërohet aktor në [[Teatri KombëtarPopullor|Teatrin KombëtarPopullor]]. Roli i tij i parë në skenën e Teatrit KombëtarPopullor ishte Xherxhinski në dramën “[[Orët e kremlinitKremlinit]]”, dhe më pas vijnë një sërë rolesh në [[drama]]tdramat “[[majlindaMajlinda]]”, “[[Në anën tjetër]]”, “[[Dragoi i Dragobisë]]”, [[“Hamleti”]], etj. Por më shumë ka punuar dhe u shqua si regjisor në [[Teatri Kombëtar|Teatrin Popullor]] dhe si pedagog në [[Instituti i Lartë i Arteve|Institutin e Lartë të Arteve]]. Ka vënë në skenë pjesetpjesët: “[[I ÇuditëshmiÇuditshmi]]”, “[[Gratë gazmore të Uindsorit]]", "[[Në tufan]]", "[[Shtëpia në bulevard]]", “[[Drita]]”, “[[Karnavalet e Korçës]]”, “[[Qielli i kuq]]”, etj. '''Kujtim Spahivogli''' është themeluesi i [[Fjalës artistike]].

Spahivogli ishte edhe krijues e drejtues i “Teatrit të të Rinjve” i cili u krijua pranë Institutit të Lartë të Arteve. Në mes të pak pjesëve që vuri në skenë me atë trupë qe edhe komedia e njohur e majakovskitMajakovskit “Banja”. Po ashtu, vuri në skenë edhe pjesë të dramaturgut [[Fadil Paçrami]], dhe kur ky u godit rëndë nga plenumi i katërt i [[Partia e Punës e Shqipërisë|Partisë së Punës (komuniste)]], bashkë me të u dënua padrejtësisht edhe Kujtimi. Në vitin 1973 e larguan nga teatri dhe i hoqën të drejtën të vinte pjesë në skenë. Në fillim punoi në disa fshatra, pastaj e çuan punëtor krahu në ndërmarrjen e bonifikimit në Fier.

Kujtimi qe në të njëjtë kohë edhe dramaturg. Drama e tij “Një shok i klasës sonë” pati një sukses të madh:. Ai shkroi edhe poezi , artikuj e ese.

Vdiq në vitin 1987 në moshë të re,moshën pesëdhjetepesë-vjeçare, i sëmurë e i harruar, edhe pse kishte qenë një ndër regjisorët e spikatur të teatrit shqiptar.