Gjuhët indo-iraniane
Gjuhët indo-iraniane përbëjnë degën më të madhe dhe lindore të familjes indo-evropiane. Ajo ka më shumë se 1 miliard folës, që shtrihen nga Kaukazi (Osetian) dhe Ballkani (Romani) në lindje deri në Xinjiang (Sarikoli) dhe Assam (Asamez), dhe në jug deri në Sri Lanka (Sinhalese) dhe Maldivet (Maldiviane).
| Indo-iranian | |
|---|---|
| Rajoni | Azi jugore, qendrorelindore, Evropë juglindore, Kaukaz |
Folës amtare | 1.5 miliard |
Familje gjuhësore | Gjuhët indo-evropiane
|
| Kodet gjuhësore | |
| ISO 639-3 | – |
| Glottolog | [http://glottolog.org/resource/languoid/id/indo1320 indo1320 indo1320] |
Paraardhësi i përbashkët i të gjitha gjuhëve në këtë degë quhet proto-indo-iranian, i njohur edhe si 'ariani i përbashkët', i folur përafërsisht në mijëvjeçarin III p.e.s.
Tre degët e gjuhëve indo-iraniane të reja janë gjuhët indo-aryane, gjuhët iraniane dhe gjuhët nuristane.