Kujtesa institucionale është një grup kolektiv i fakteve, koncepteve, përvojave dhe njohurive të mbajtura nga një grup njerëzish.[1]

Koncepti

Redakto

Kujtesa institucionale është përcaktuar si "njohuria e ruajtur brenda organizatës".[2] Brenda çdo organizate, mjetet dhe teknikat do të duhet të përshtaten për të përmbushur nevojat e asaj organizate. Këto përshtatje zhvillohen me kalimin e kohës dhe u mësohen anëtarëve të rinj të grupit, duke i penguar ata të ndeshen me të njëjtat probleme dhe duhet të zhvillojnë një zgjidhje që tashmë ekziston. Në këtë mënyrë, organizatat kursejnë kohë dhe burime që përndryshe mund të shpenzohen.

Për shembull, dy dyqane riparimi automobilash mund të kenë të njëjtin model ashensori. Vetë ashensorët dhe udhëzimet e shkruara për ta janë identike. Megjithatë, nëse një dyqan ka një tavan më të ulët se tjetri, punonjësit e tij mund të përcaktojnë se ngritja e një makine përtej një lartësie të caktuar mund të shkaktojë që ajo të dëmtohet nga tavani. Punonjësit aktualë informojnë punonjësit e rinj për këtë zgjidhje. Ata, nga ana tjetër, informojnë punonjësit e rinj të ardhshëm, edhe nëse personi që zbuloi fillimisht problemin nuk punon më atje. Një informacion i tillë gjendet në kujtesën institucionale të riparimit.

Kujtesa institucionale kërkon transmetimin e vazhdueshëm të kujtimeve ndërmjet anëtarëve të grupit. Si i tillë, ai mbështetet në një vazhdimësi të anëtarësimit në grup. Nëse të gjithë në dyqanin e lartpërmendur të automjeteve do të largoheshin menjëherë, punonjësit e punësuar për t'i zëvendësuar ata nuk do të mund të përfitonin nga përvoja e grupit të mëparshëm. Në një rast të tillë, organizata do të kishte humbur memorien e saj institucionale dhe do të kishte funksionuar me më pak efikasitet derisa të mund të zhvilloheshin përsëri zgjidhjet që e përbënin atë.

Elementet e memories institucionale mund të gjenden në korporata, grupe profesionale, organe qeveritare, grupe fetare, bashkëpunime akademike dhe si rrjedhojë në kultura të tëra. Ka ide të ndryshme se si transferohet memoria institucionale, qoftë ajo ndërmjet njerëzve apo përmes burimeve të shkruara.[3]

Kujtesa institucionale mund të inkurajohet për të ruajtur një ideologji apo mënyrë pune në një grup të tillë. Anasjelltas, kujtesa institucionale mund të jetë e rrënjosur deri në atë pikë sa të bëhet e vështirë të sfidohet, madje edhe kushtet që e shkaktuan atë të lindin kanë ndryshuar. Një shembull i kësaj do të ishte një organizatë që vazhdon të dorëzojë një formular, edhe pasi ligji që kërkon atë dokument është shfuqizuar, nga frika e pasojave ligjore që nuk ekzistojnë më. Kujtesa institucionale gjithashtu mund të ketë ndikim në identitetin organizativ, zgjedhjen e individëve dhe veprimet e individëve që ndërveprojnë me institucionin.

Njohuria institucionale

Redakto

Njohuritë institucionale fitohen nga organizatat që përkthen të dhënat historike në njohuri dhe mençuri të dobishme. Kujtesa varet nga ruajtja e të dhënave dhe gjithashtu nga aftësitë analitike të nevojshme për përdorimin e saj efektiv brenda organizatës.

Feja është një nga forcat institucionale të rëndësishme që vepron në kujtesën kolektive që i atribuohet njerëzimit. Përndryshe, evolucioni i ideve në teorinë marksiste është se mekanizmi me anë të të cilit dija dhe mençuria kalojnë nëpër breza i nënshtrohet determinizmit ekonomik. Në të gjitha rastet, sistemet sociale, kulturat dhe organizatat kanë interes në kontrollin dhe përdorimin e kujtimeve institucionale.

Struktura organizative përcakton kërkesat e trajnimit dhe pritjet e sjelljes që lidhen me role të ndryshme. Kjo është pjesë e njohurive të nënkuptuara institucionale. Përparimi në nivele më të larta kërkon asimilimin e kësaj, dhe kur të huajt hyjnë në një nivel të lartë, efektiviteti tenton të përkeqësohet nëse ky moral shpërfillet padrejtësisht.

Shiko edhe

Redakto

Referime

Redakto
  1. ^ Corbett, Jack; Grube, Dennis Christian; Lovell, Heather Caroline; Scott, Rodney James (2020). Institutional Memory as Storytelling: How Networked Government Remembers (në anglisht). Cambridge University Press. doi:10.1017/9781108780001. ISBN 9781108780001. S2CID 229411050. Marrë më 2020-12-04.
  2. ^ Gibbons, Deborah E. (2007-01-01). Communicable Crises: Prevention, Response, and Recovery in the Global Arena (në anglisht). IAP. ISBN 9781593116071.
  3. ^ Corbett, Jack; Grube, Dennis C.; Lovell, Heather; Scott, Rodney (2018-02-12). "Singular memory or institutional memories? Toward a dynamic approach" (PDF). Governance (në anglisht). 31 (3): 555–573. doi:10.1111/gove.12340. ISSN 0952-1895. S2CID 158610426.