Mejmune bint el-Harith el-Hilalije (arabisht: مَيْمُونَة ٱبْنَت ٱلْحَارِث ٱلْهِلَالِيَّة, transliterimi: Maymūnah ibnat al-Ḥārith al-Hilālīyah; rr. 594–673 C.E.),[1] ishte gruaja e dymbëdhjetë e Muhamedit. Emri i saj origjinal ishte Berra (arabisht: بَرَّة), por Muhamedi e ndryshoi atë në Mejmune, që do të thotë "lajm i mirë", pasi martesa e tij me të shënoi herën e parë në shtatë vjet kur ai mundi të hynte në qytetin e tij të lindjes në Mekë nga Medina.[2]

Mejmune bint el-Harith el-Hilalije
Nëna e Besimtarëve
مَيْمُونَة بِنْت ٱلْحَارِث ٱلْهِلَالِيَّة
Lindi
Barrah bint al-Harith
بَرَّة بِنْت ٱلْحَارِث

rr. 594
VdiqDhu al-Hijjah, 51 AH; rr. janar 671
Vendi i prehjesSarif, Hexhaz
Njohur përGruaja e profetit islam Muhamedit, Nëna e Besimtarëve
TitulliUmmul-Muʾmineen
Bashkëshorti/jaMuhamedi (m. 629 – vdiq më 632)
Prindër
Të afërm
List
Familja

Familja

Redakto

Babai i saj ishte el-Harith ibn Hazn nga fisi Hilali i Mekës. Nëna e saj ishte Hind bint Auf nga fisi HimjariJemen. Motra e saj ishte Lubaba Plaka. Gjysmë motrat e saj nga babai ishin Lejla (Lubaba e Vogël), Huzejla dhe Aza. Gjysmë-vëllezërit e saj nga nëna ishin Mahmije ibn Xhaz'i el-Zubejdi, Esma bint Umejs (një prej grave të Ebu Bekrit), Selma bint Umejs (gruaja e Hamza ibn Abdylmutalibit) dhe Aun ibn Umejs.[3]:201 Ibn Kethiri gjithashtu përmend një traditë që Zejneb bint Huzejme (gruaja e Muhamedit) ishte një motër tjetër nga nëna.[4]

Martesa

Redakto

Ajo u martua me Muhamedin në vitin 629 në Sarif, rreth 10 milje (16 kilometra) nga Meka, menjëherë pas pelegrinazhit të vogël.[3]:186[5]:531 Ai do të kishte qenë 58 vjeç dhe ajo ndoshta ishte në të njëzetat e saj ose në fillim të tridhjetave.[1]

Mejmune jetoi me Muhamedin për tre vjet deri në vdekjen e tij në vitin 632.

Vdekja

Redakto

Data e vdekjes së Mejmunës është e diskutueshme.

Sipas el-Taberiut: "Mejmune vdiq në vitin 61 hixhri [680–681 e.s.] gjatë kalifatit të Jezidit I. Ajo ishte e fundit nga gratë e Profetit që vdiq dhe mosha e saj atëherë ishte 80 ose 81 vjeç."[3]:186 Megjithatë, el-Taberiu pohon diku tjetër se Umm Seleme e mbijetoi Mejmunën.[3]:177

Ibn Haxheri citon gjithashtu një traditë që nënkupton se Mejmune vdiq para Aishes: "Ne qëndruam në muret e Medinës, duke parë jashtë... [Aisheja tha]: "Pasha Allahun! Mejmune nuk është më! Ajo ka shkuar, dhe ju jeni lënë i lirë të bëni gjithçka. Ajo ishte më e devotshmja prej nesh dhe më e përkushtuara ndaj të afërmve të saj'".[5]:192[6]

Referime

Redakto

Bint Al-Shāṭīʼ (2006). The Wives of the Prophet (bot. Facsimile repr.). Piscataway, NJ: Gorgias Press. fq. 222–224. ISBN 978-1-59333-398-0. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!) Bint Al-Shāṭīʼ (2006). The Wives of the Prophet (bot. Facsimile repr.). Piscataway, NJ: Gorgias Press. fq. 222–224. ISBN 978-1-59333-398-0. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!) Bint Al-Shāṭīʼ (2006). The Wives of the Prophet (bot. Facsimile repr.). Piscataway, NJ: Gorgias Press. fq. 222–224. ISBN 978-1-59333-398-0. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)

Linqe te jashtme

Redakto

Referime

Redakto
  1. ^ a b Raj Bhala (2011). "Maymuna bint al-Harith". Understanding the Islamic Law (në anglisht). According to sources Maymuna bint al Harith (594-674) was the last woman whom Prophet Mohammad married.
  2. ^ Bint Al-Shāṭīʾ (2006). The Wives of the Prophet (në anglisht) (bot. Facsimile repr.). Gorgias Press. fq. 222–224. ISBN 978-1-59333-398-0.
  3. ^ a b c d Et-Taberi, Muhamed ibn Xherir (1998). "Biographies of the Prophet's Companions and Their Successors". Tarik ul-Rasul wa'l-Muluk (Historia e Profetëve dhe Mbretërve) (në anglisht). Vëll. 39. Përkthyer nga Landau-Tasseron, E. New York: State University of New York Press. fq. 177–201.
  4. ^ Ismail ibn Umar ibn Kathir (2000). Al-Sirah al-Nabawiyyah (The Life of the Prophet) (në anglisht). Vëll. 3. Përkthyer nga Le Gassick, T. Garnet. fq. 122. ISBN 978-1-8596-4142-2.
  5. ^ a b Ibn Haxher. Al-Isabah fi tamyiz al Sahabah (në arabisht). Vëll. 8. fq. 192–531.
  6. ^ Al-Hakim al-Nishapuri. Al-Mustadrak ala al-Sahihayn (në arabisht). Vëll. 4. fq. 32.