Mejmune bint Harith
Mejmune bint el-Harith el-Hilalije (arabisht: مَيْمُونَة ٱبْنَت ٱلْحَارِث ٱلْهِلَالِيَّة, transliterimi: Maymūnah ibnat al-Ḥārith al-Hilālīyah; rr. 594–673 C.E.),[1] ishte gruaja e dymbëdhjetë e Muhamedit. Emri i saj origjinal ishte Berra (arabisht: بَرَّة), por Muhamedi e ndryshoi atë në Mejmune, që do të thotë "lajm i mirë", pasi martesa e tij me të shënoi herën e parë në shtatë vjet kur ai mundi të hynte në qytetin e tij të lindjes në Mekë nga Medina.[2]
Mejmune bint el-Harith el-Hilalije Nëna e Besimtarëve | |
|---|---|
مَيْمُونَة بِنْت ٱلْحَارِث ٱلْهِلَالِيَّة | |
 | |
| U lind në | Barrah bint al-Harith بَرَّة بِنْت ٱلْحَارِث rr. 594 |
| Vdiq | Dhu al-Hijjah, 51 AH; rr. janar 671 |
| Vendi i prehjes | Sarif, Hexhaz |
| Njohur për | Gruaja e profetit islam Muhamedit, Nëna e Besimtarëve |
| Titulli | Ummul-Muʾmineen |
| Bashkëshorti/ja | Muhamedi (m. 629 – vdiq më 632) |
| Prindër |
|
| Të afërm | |
| Familja |
|
Familja
RedaktoBabai i saj ishte el-Harith ibn Hazn nga fisi Hilali i Mekës. Nëna e saj ishte Hind bint Auf nga fisi Himjari në Jemen. Motra e saj ishte Lubaba Plaka. Gjysmë motrat e saj nga babai ishin Lejla (Lubaba e Vogël), Huzejla dhe Aza. Gjysmë-vëllezërit e saj nga nëna ishin Mahmije ibn Xhaz'i el-Zubejdi, Esma bint Umejs (një prej grave të Ebu Bekrit), Selma bint Umejs (gruaja e Hamza ibn Abdylmutalibit) dhe Aun ibn Umejs.[3]:201 Ibn Kethiri gjithashtu përmend një traditë që Zejneb bint Huzejme (gruaja e Muhamedit) ishte një motër tjetër nga nëna.[4]
Martesa
RedaktoAjo u martua me Muhamedin në vitin 629 në Sarif, rreth 10 milje (16 kilometra) nga Meka, menjëherë pas pelegrinazhit të vogël.[3]:186[5]:531 Ai do të kishte qenë 58 vjeç dhe ajo ndoshta ishte në të njëzetat e saj ose në fillim të tridhjetave.[1]
Mejmune jetoi me Muhamedin për tre vjet deri në vdekjen e tij në vitin 632.
Vdekja
RedaktoData e vdekjes së Mejmunës është e diskutueshme.
Sipas el-Taberiut: "Mejmune vdiq në vitin 61 hixhri [680–681 e.s.] gjatë kalifatit të Jezidit I. Ajo ishte e fundit nga gratë e Profetit që vdiq dhe mosha e saj atëherë ishte 80 ose 81 vjeç."[3]:186 Megjithatë, el-Taberiu pohon diku tjetër se Umm Seleme e mbijetoi Mejmunën.[3]:177
Ibn Haxheri citon gjithashtu një traditë që nënkupton se Mejmune vdiq para Aishes: "Ne qëndruam në muret e Medinës, duke parë jashtë... [Aisheja tha]: "Pasha Allahun! Mejmune nuk është më! Ajo ka shkuar, dhe ju jeni lënë i lirë të bëni gjithçka. Ajo ishte më e devotshmja prej nesh dhe më e përkushtuara ndaj të afërmve të saj'".[5]:192[6]
Referime
RedaktoBint Al-Shāṭīʼ (2006). The Wives of the Prophet (bot. Facsimile repr.). Piscataway, NJ: Gorgias Press. fq. 222–224. ISBN 978-1-59333-398-0. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!) Bint Al-Shāṭīʼ (2006). The Wives of the Prophet (bot. Facsimile repr.). Piscataway, NJ: Gorgias Press. fq. 222–224. ISBN 978-1-59333-398-0. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!) Bint Al-Shāṭīʼ (2006). The Wives of the Prophet (bot. Facsimile repr.). Piscataway, NJ: Gorgias Press. fq. 222–224. ISBN 978-1-59333-398-0. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
Linqe te jashtme
RedaktoReferime
Redakto- ^ a b Raj Bhala (2011). "Maymuna bint al-Harith". Understanding the Islamic Law (në anglisht).
According to sources Maymuna bint al Harith (594-674) was the last woman whom Prophet Mohammad married.
- ^ Bint Al-Shāṭīʾ (2006). The Wives of the Prophet (në anglisht) (bot. Facsimile repr.). Gorgias Press. fq. 222–224. ISBN 978-1-59333-398-0.
- ^ a b c d Et-Taberi, Muhamed ibn Xherir (1998). "Biographies of the Prophet's Companions and Their Successors". Tarik ul-Rasul wa'l-Muluk (Historia e Profetëve dhe Mbretërve) (në anglisht). Vëll. 39. Përkthyer nga Landau-Tasseron, E. New York: State University of New York Press. fq. 177–201.
- ^ Ismail ibn Umar ibn Kathir (2000). Al-Sirah al-Nabawiyyah (The Life of the Prophet) (në anglisht). Vëll. 3. Përkthyer nga Le Gassick, T. Garnet. fq. 122. ISBN 978-1-8596-4142-2.
- ^ a b Ibn Haxher. Al-Isabah fi tamyiz al Sahabah (në arabisht). Vëll. 8. fq. 192–531.
- ^ Al-Hakim al-Nishapuri. Al-Mustadrak ala al-Sahihayn (në arabisht). Vëll. 4. fq. 32.