Karl Topia: Dallime mes rishikimesh

Një nga tregimet me interesante, aq sa i përngjan një legjendë dhe qe lidh anzhuinet me shqiptaret është dhe ajo e [[Tanush Topia]]s, kontit të Durrësit, dhe lidhjes së tij me HelenenHelenën franceze, bije e familjes mbretërore anzhuine. Tanushi e kishte parë HelenenHelenën për herë të parë në kështjellën e Durrësit, kur ajo kishte ardhur me një anije vetëm sa për të kaluar një mbrëmje dhe për t'u nisur pastaj brigjeve të Greqisë, ku e priste i fejuari i saj frëng, princ i ishujve të MoreseMoresë. Ajo ishte bionde dhe një bukuroshe e ashpër nga krahina e Anzhuse. I ndezur nga dashuria për te, Tanushi që atë mbrëmje e rrëmbeu francezen me pasionin e tij. Ajo e pëlqeu menjëherë princin e pashëm shqiptar dhe nuk pranoi të vazhdonte udhëtimin e nisur drejt Greqisë. I dërguari i mbretit në Durrës, guvernatori francez, me kot e kërcënoi se mbreti do t'i dërgonte ushtrinë dhe do t'ja digjte të gjitha pronat. Por çifti tashmetashmë jetonte ditët e një lumturie të madhe. Tanush Topia shpalli dasmën dhe thirri gjithë princat shqiptare. Një vit më vonë u lindi një djalë që Helena e quajti Charles (Karl) në kujtim të stërgjyshit të saj. Mbreti që rrinte në [[Napoli]], nuk guxoi të sulmonte Durrësin me flotën e tij. Ai e dinte që princi shqiptar do të gjente mbështetjen e princërve të tjerë dhe betejën do ta humbte, e bashke me te dhe mbretërinë. Shumë vite do të kalonin dhe më se fundi, mbreti anzhuin do t'u çonte mesazhe miqësie dhe i ftoi ata të shkonin ne pallatin e tij në Napoli. Një ditë, Tanush Topia dhe Helena e bukur do ti hipnin anijes dhe do të niseshin neper Adriatik drejt Napolit. Mbreti Robert u kishte cuarçuar fjale se i kishte falur dhe se nenë Napoli po pergatiteshinpërgatiteshin festimet e pritjes sesë princit shqiptar. Helena perpiqejpërpiqej tetë imagjinonte se si do tetë ishte ky takim me atin. Ajo e njihte miremirë zemeratenzemëraten e tij dhe shpresonte se pas kaq vitesh, mllefi i tij qe shuar dhe ndoshta tashmetashmë me siguri ai do kishte mall jo vetemvetëm tetë shihte ateatë, por dhe Karlin e vogelvogël, qeqë mbante si kujtim emrin e degjuardëgjuar. Por ky pinjoll i lindur nga historia e njenjë rrembimirrëmbimi apo i njenjë dashurie tetë nemurnëmur, me gjak shqiptar e francez, nuk do ti ndiqte prinderitprindërit e tij. Ai kishte mbetur nenë keshtjellekështjellë. NeNë Napoli, Topia u prit me nderime tetë medha dhe ceremonia vazhdoi gjer natennatën vonevonë. Helena dhe Tanushi nuk e dinin se po kalonin natennatën e fundit tetë jetesjetës sesë tyre. Mbreti urdheroiurdhëroi ti vrisnin qeqë tetë dy, dhe nenë mengjesmëngjes kufomat e tyre u zhdukenzhdukën. RrembimiRrëmbimi i HelenesHelenës, si nenë teatrot klasike greke, përfundoi me një tragjedi tetë tmerrshme. Principata mbajti zi për princin dhe princeshenprinceshën e vrarevrarë. Një armiqesiarmiqësi u krijua për mbretin e Anzhuse.

Sa memë shumeshumë rritej princi i vogelvogël, aq memë shumeshumë ai krenohej me prejardhjen e tij shqiptare e franceze. Kur u bebë zot i DurresitDurrësit dhe i krahinës përreth, nenë stemën e tij ai vazhdoi tetë mbante zambaketzambakët heraldikeheraldikë duke shtuar dhe luanin e stemës sesë hershmeherëshme tetë anzhuineveanzhuinëve. Karl Topia përmendet për hereherë te pareparë rreth viteve 1350, nenë njenjë kohekohë kur anzhuinetanzhuinët e zotëronin ende DurresinDurrësin, por jo “de"de factoâ€facto". Shqipëria vazhdonte te quhej “Regnum"Regnum Albaniaeâ€Albania" me kryeqendër Durrësin. Shume vite me vone, anzhuinet e sulmojne qytetin dhe e pushtojne ate me 1368-te, por ai clirohet perseri disa vite me vone. Me 1374, Papa Grigor XI, duke pare forcën e princit Karl Topia, i dha atij titullin “Grande"Grande Comte d'Albaniaeâ€Albania" (Kont i madh i Shqipërisë). [/i]