Planifikimi urban i Kinës së lashtë: Dallime mes rishikimesh

Periudha perandorake e planifikimit urban karakterizohej nga teoria e një master plani kombëtar që e shtrinte autoritetin perandorak në mënyrë uniforme përgjatë Kinës duke krijuar një hierarki ekonomike dhe politike të qyteteve. Zanafilla e këtij master plani ishte një kujtim i idealizuar i drejtimit të Dinastisë Zhou në kohën e Dinastisë Han si një kohë e artë, që nuk kishte ekzistuar kurr. Në këtë master plan kombëtar perandoria e Kinës ishte e ndarë në provinca bazuar në Nëntë Rajonet Zhou të mëhershme, duke ruajtur kështu konceptin e Kinës si një Fushë e Shenjtë katrore. Çdo provincë ishte e ndarë në prefektura dhe çdo prefekturë në konte. Në qendëdër të çdo konteje ishte një qytet i rrethuar me mure. Kufiri i kontesë ishte një ditë marshim nga qyteti i rrethuar me mur. Në këtë mënyrë autoriteti perandorak ishte i gjithëpranishëm. Rrjeti administrativ perandorak ishte i mbivendosur në një rrjet ekzistues fshatrash të pa rrethuar me mure dhe qytezash. Një konte në këtë mënyrë drejtonte mjaft qyteza dhe shumë më tepër fshatra. Ky sistem taksimi dhe ligji i imponuar në një matricë shumë prodhimtare të fshatrave bujqësorë është një vazhdimësi e sistemit shoqëror të krijuar nga kulturat Longshan dhe Yangshao. majaMaja e këtij master plani kombëtar ishte një krijim i ri, kryeqyteti perandorak. Kryeqyteti perandorak ishte projektuar si një mikrokozmos i master planit kombëtar.