Mënyra dëshirore: Dallime mes rishikimesh

[redaktim i pashqyrtuar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
No edit summary
Etiketat: Redaktim nga celulari Redaktim në versionin web nga celulari
Refuzoi 4 ndryshimet e fundit të tekstit (nga 185.179.28.202, Duchndn dhe 46.99.51.47) dhe riktheu rishikimin 1830400 nga 1l2l3k
Rreshti 1:
{{pp}}
'''Mënyra dëshirore''' është një nga mënyrat e foljes në gjuhën shqipe, e cila shpreh një veprim ose gjendje që mendohet nga folësi si diçka që dëshirohet të ndodhë a të jetë. P. sh. rroftë, qoftë, u bëftë, daltë, ardhsha, etj.<ref>Fjalor i Gjuhës së Sotme Shqipe</ref>
4. Fjalia dëshirore
 
Fjalia dëshirore shpreh vullnetin e folësit në formë dëshire, urimi, mallkimi, por ky vullnet nuk u
Ka 2 kohë themelore : të tashmen dhe të kryerën.
diktohet të tjerëve si në fjalinë nxitëse. Psh.: Lulëzoftë toka jonë! U trashëgofshin e paçin jetë të lumtur! Fjalitë dëshirore kanë intonacionin e veçantë dëshiror e nxitës. Folja kallëzues është kryesisht në mënyrën dëshirore, por mund të jetë edhe në mënyrën lidhore, rrallë edhe në atë
folja, në formë urimi ose mallkimi, për kryerjen e një veprimi në çastin e ligjërimit ose pas tij.
habitore. Në fund të fjalisë dëshirore vihet pikëçuditje. Të kishte thënë ç’desh!
 
Koha e kryer e mënyrës dëshirore përdoret shumë rallë, sepse vetëm në raste të veçanta mund të shprehet dëshira e folësit në formë urimi ose mallkimi, për veprime të së shkuarës..
-Eh, more djale, pastë dalë edhe ai faqe bardhë!
 
==Referencat==