Lyneburgu: Dallime mes rishikimesh
| [redaktim i pashqyrtuar] | [redaktim i pashqyrtuar] |
Content deleted Content added
Dan (diskuto | kontribute) |
Dan (diskuto | kontribute) |
||
Rreshti 25:
Sipas dëftesave, Lyneburgu përmendet më 956. Si bëthamë ishte kështjella dhe manastiri i Shën Mikelit (St.Michaelis) në Kalkëberg si dhe Salina (kriporja). Përreth kësaj bërthame deri në mesin e shekullit XIII-të, nën udhëheqjen e [[Fürst|I´parëve]], në fillim Billunger e më vonë Welfen, formohet qyteti të cilit tani i bashkëngjitet edhe katundi Modestorp me kishën e Shën Johanit. Hercogu Otto, nipi i Hajnrit të Luanëve, e pasuron Lyneburgun me kanun të vet, më 1247. Salina dhe Mynce bien gjithnjë e më shumë nën ndikimin e qytetit.
Kështjella dhe Manastiri, Këshilli dhe Porti paraqiten si pika të zhvillimit politik e ekonomik të qytetit mesjetar. Si prodhues i mirë i kripës, Lyneburgu gjithnjë e më shumë bëhet i rëndësishëm në lidhjen Hansatike. Posaçërisht Porti i Lyneburgut, i krijon
Lufta për trashëgimin e Lyneburgut, i ofrojë Lyneburgut edhe një mundësi për të hedhur hapin tjetër emancipues. Kështu më 1371 vije deri te shkatërrimi i tokave të I´parisë së kështjellës në Kalkëberg dhe shkatërrimi i manastirit. Më 1392, Lyneburgu nisë marrëveshje për paqe me fshatarët duke përmirësuar kanunin, për të cilit për një kohë ishin të lidhur edhe I´paria.
Rreshti 32:
Zgjerimi i zhvillimit ekonomik të Lyneburgut përbrenda lidhjes Hansatike gjen fundi e vet pas vitit 1600. Me reformat e ndërmarra, fuqia qeverisëse bie përsëri në dua të I´parit. Qytetarët e përçarë politikisht nuk kishin fuqi ta luftonin kthimin e tij. Edhe përkundë faktit që lufta 30-të vjeçare nuk kishte sjell dëme të mëdha si gjetiu, zhvillimi ekonomik i qytetit bie tërësisht. Kanuni ngushtohet më 1639 nga I´pari sipas interesave të tij, i cili ishte kthyer nga fundi i shekullit XVII në garnizonin e Kalkëbergut dhe ishte aty me një kullë pranë tregut të Lyneburgut.
Në shekullin e XVII, përshpejtohet rënja ekonomike dhe politike e qytetit, këtë e ndihmuan lufta e rëndë 7 vjeçare si dhe rënia e përkohshme e qytetit më 1800 nën perandorin e Napoleonit. Salina bie në duar të I´parit.
Pas disa sukseseve të arritura në shekullin e XIX, në lëmin e transportit e cila i zinte tani vendin kripores së Salinës, vije deri tek një modernizim i ekonomisë dhe politikës së qytetit. Rreth 1820-ës, Salinës i shtohet si ndërmarrje edhe Banoja shëruese "Solebad". Gjatë 1846-52-ës, Mbreti i Hanoverit nxjerr kanunin e ri, saktësisht ligjin për qytete. Më 1847 vije deri tek lidhja në rrjetin binarë, ndërtimi i shkritores dhe hekuranës, i fabrikës së kimikaleve pranë Salinës si dhe ndërtimi i fabrikës së çimentos. Elemente që shënojnë hyrjen e qytetit në fazën e industrializimit.
Rëndësia e Lynburgut si qendër administrative rritet me tharjen e kënetave në vitin 1823. Me aneksonin e Hanoverit nga ana e Prusisë, pra gjatë viteve 1885-1919, vije deri tek krijimi i qeverisë së qarqeve, si dhe krijimi i Gjyqit, i cili del pas ndarjes së qeverisjes nga drejtësia më 1852.
==Historia e shqiptareve në Lyneburg==
| |||