Hipoteza e Riemannit: Dallime mes rishikimesh
| [redaktim i pashqyrtuar] | [redaktim i pashqyrtuar] |
Content deleted Content added
Xqbot (diskuto | kontribute) v roboti shtoj: ar, bg, ca, cs, de, eo, es, fi, fr, he, ht, hu, it, ja, ko, lt, mn, nl, pl, pt, ro, ru, simple, sr, sv, tr, uk, zh, zh-yue ndryshoj: en; cosmetic changes |
Armend (diskuto | kontribute) No edit summary |
||
Rreshti 2:
'''Hipoteza e Riemannit''', u formulua nga matematikani gjerman [[Bernhard Riemann]] {{harvs|txt|first=Bernhard|last= Riemann|year=1859|author-link=Bernhard Riemann}}, flet për shpërndarjen e rrënjëve të funksionit zeta të Riemannit dhe thotë se të gjitha zerot apo rrënjët jotriviale të saj pjesën reale e kanë të barabartë me 1/2.
Nga hipoteza e Riemannit
Funksioni zeta ζ(''s'') është i përkufizuar për të gjithë numrat kompleks ''s'' ≠ 1. Ai është 0 për të gjithë numrat e plotë çift (P.sh për ''s'' = −2, ''s'' = −4, ''s'' = −6, ...). Këto quhen edhe zero triviale. Hipoteza e Riemannit flet
:'''Pjesa reale e të gjitha zerove jotriviale të funksionit zeta është e barabartë me ½'''.
Rreshti 10:
Kjo do të thotë se të gjitha zerot jotriviale shtrihen në të ashtuquajturën '''vijë kritike''', ½ + ''it'', ku ''t'' është pjesa imagjinare dhe ''i'' është njësia imagjinare.
Hipoteza e Riemannit njihet edhe si Problemi i tetë i Hilbertit(shih [[David Hilbert]]), kjo hipotezë është njëri nga gjashtë [[Problemet e Mileniumit|problemet e mileniumit]] për të cilin instituti amerikan [[Clay Mathematics Institute]] ofron shpërblimin prej 1 milion dollarësh për atë që e zgjidh këtë problem. Prej kur është formuluar ka tërhjekur vërejtjen e shumë matematikanëve. Në vitin 1973, [[Pierre Deligne]] vërtetoi se hipoteza e Riemannit është e vërtetë mbi fushat e fundme. Versioni i plotë i teoremës edhe sot mbetet i pazgjidhur edhepse llogaritjet me kompjuterë të fuqishëm
== Funksioni zeta i Riemannit ==
| |||