Miloti: Dallime mes rishikimesh
| [Redaktim i kontrolluar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Content deleted Content added
Tëfcí (diskuto | kontribute) vNo edit summary |
No edit summary |
||
Rreshti 28:
Sipas të dhënave nga studiues të ndryshëm, banorët e zonës janë me prejardhje ilire nga fisi ilir i Karavanteve (Ndre Mjeda) qe u pasuan nga Albanet (Ptolomeu, sh. II pas K.). Këto hipoteza mbështeten në studimet që u janë bërë toponimeve të njëjta në kohë të ndryshme, sidomos emrave të fshatrave dhe vërtetohet se ka jetuar në këto troje një popullsi e lashtë që ka shkruar historinë e vet nëpërmjet qëndresës së lavdishme me luftë të armatosur e rezistencë të pathyeshme.
Në periudhën e Mesjetës Miloti është përfshirë në Principatën e Arbnit që njihet si formacioni i parë shtetëror feudal i shqiptarëve qysh nga fundi i [[Shekulli XII|shekullit Xll]], me sundimtarët Progoni, në vitet 1190-1199 dhe të bijtë, Gjini që sundoi në vitet 1199-1208, Dhimitri 1208-1216, periudhë që njohu fuqizimin më të madh të kësaj Principate. Kjo principate i perket asaj te Skurajve, me stemen e famshme te ujk-luanit, qe sundoi ne shekujt XII-XV ne krahinen e Kurbinit, dhe me vone iu mbeshtet Topiajve dhe Kastrioteve. Per t'u permendur, PrincI Aleksander Skura, zot i Vlores, i pari princ shqiptar qe merr pjese ne nje beteje kunder turqeve ne fushen e Rumelise si komandant i forcave shqiptare, ne koalicionin ballkanik kunder turqeve me 1378 (kronikat rumune). Skuraj ishte qendra e principates se familjes Skura, nje familje mesjetare kufitare me familjet e medha te Arberise, qe ka vijushmeri me familjen Pervizi. Në këtë periudhë në grykëderdhjet e lumenjve u ngritën skela të vogla detare që shërbenin për transportimin e mallrave në rrugë detare brenda vendit dhe me vende të tjera. Në grykëderdhjen e lumit Mat funksionoi Skela e Shufadasë. Me krijimin e principatave feudale ne fundin e shekulit XlV, Kurbini me Milotin dhe fshatrat përreth te përfshira në Principatën e Skurajve, iu mbeshteten ma vone principates se Topiajve dhe të Kastriotëve. Princi i fundit Ndue Skura, u largua per ne Itali me gjithe familje pas vdekjes se Gjergj Kastriotit. Ne Skuraj mbeten nipa te tij nga dega e familjes
Qyteti Milot dhe këto fshatra janë historikisht baza e krahinës së Kurbinit që është dalluar si mbështetëse e luftrave të Skënderbeut edhe të luftrave të mëvonshme për liri dhe pavarësi. Është për tu përmendur mbledhja e Kuvendit Krahinor të Kurbinit në fshatin Delbnisht “ku kanunet e Flamurit e të Kurbinit me 5, 6 e 7 gusht 1906 vendosur nga Gjin Pjeter Mark Pervizi Skluraj plak i pare i 54 pleqve te Kurbint e te semtit te Krujes, dhe udheheqesi i kryengritjes se Kurbinit 1906-1912. Kanuni historik i Bajrakut i Kurbinit i bëri nje shtesë kanunit te Lekë Dukagjinit te hartuar nge Shtjefen Kostandin Gjeçovi. Ne kete kuvend ishin te pranishm e deshmitare Dom Nikoll Kaçorri dhe vete Shtjefen Gjeçovi, i cili perveç Kanunit ka lene te shkruar edhe protokollet e ketyre mbledhjeve (doreshkrim ne biblioteken kombetare) prej 116 faqesh mbi Kryengritjen e Kurbinit. ▼
Kryengritja e Kurbinit e viteve 1905 – 1912 është padyshim fakti më i gjallë historik i rezistencës me armë në dorë të patriotëve kurbinas e krutane që e detyruan Qeverinë Osmane të falte taksat mbi gjënë e gjallë, të lejonte Kurbinin të gëzonte të drejtën e të vepronte sipas venomeve të veta, të shpallte amnisti për të gjitha fajet e kryera nga banorët e zonës, të paguante dëmshpërblimet për dëmet që kishte shkaktuar ushtria turke gjatë ekspeditave ndëshkimore në Kurbin. Por turku nuk i mbajti fjalet e lufta vazhdoi, ku taboorret turke rrethuan Skurajn per te shuar kryengritjen, me qelim per te vrare ose zene rob kryengritesit, posacerisht Gjin Pjetrin, te cilit i dogjen per se dyti kullat, qe ishin djegur ne shtypjen e kryengritjes ne kohen e Lidhjes se Prizrenit me 1883, prej Dervish Pashes. Lëvizjet e vazhdueshme të rezistencës, të organizuara nga Gjin Pjeter Mark Pervizi me patriotët e luftetaret kurbinas bënë që më 28 nëntor 1912 edhe në Milot, ashtu si në Vlorë, në të njëjtën ditë dhe orë, të ngrihej flamuri i pavarësisë, flamur qe Dom Nikoll Kaçorri i kishte dorezuar ne Rubik Gjin Pjetrit per kete qellim, i cili mbajti fjalen e rastit te fitores se lirise e pavaresise duke e pershendetur me gjashten e tij te karadakut dhe 300 pushket e luftetareve kurbinas. Ne kete dite ishin mbledhur ne Milot te vjeter e te rinj. Organizatori i këtij akti patriotik ishte Dom Nikolle Kaçorri, nenkryetari i Qeverise se Vlores, se bashku me patriotet e tjere shqiptarë si At Shtjefen Gjecovi O.F.M. dhe Imzot Prend Bardhi (Primo Bianchi), ipeshkvi i Durresit me seli rezidenciale ne Delbnisht, fshati i tij i lindjes. Mjerisht diktatura komuniste nuk e shkruajti ashtu sikurse dukej kete pjese te historise sepse nipi i Gjin Pjetrit, gjenerali Prenk Pervizi se bashku me familjen e tij, ishte kundershtar i vendosur i komunizmit dhe i arratisur politik i rendesishem jashte shetit. Nipat e Gjin Pjetrit luftuan me arme ne dore per te mbrojtur idealet demokratike ne lufte te hapur kunder diktatures komuniste deri ne fundin e vitit 1952. ▼
▲Qyteti Milot dhe këto fshatra janë historikisht baza e krahinës së Kurbinit që është dalluar si mbështetëse e luftrave të Skënderbeut edhe të luftrave të mëvonshme për liri dhe pavarësi. Është për tu përmendur mbledhja e Kuvendit Krahinor të Kurbinit në fshatin Delbnisht “ku kanunet e Flamurit e të Kurbinit me 5, 6 e 7 gusht 1906 vendosur nga Gjin Pjeter Mark Pervizi Skluraj plak i pare i 54 pleqve te Kurbint e te semtit te Krujes, dhe udheheqesi i kryengritjes se Kurbinit 1906-1912. Kanuni historik i Bajrakut i Kurbinit i bëri nje shtesë kanunit te Lekë Dukagjinit te hartuar nge Shtjefen Kostandin Gjeçovi. Ne kete kuvend ishin te pranishm e deshmitare Dom Nikoll Kaçorri dhe vete Shtjefen Gjeçovi, i cili perveç Kanunit ka lene te shkruar edhe protokollet e ketyre mbledhjeve (doreshkrim ne
▲Kryengritja e Kurbinit e viteve 1905 – 1912 është padyshim fakti më i gjallë historik i rezistencës me armë në dorë të patriotëve kurbinas e krutane që e detyruan Qeverinë Osmane të falte taksat mbi gjënë e gjallë, të lejonte Kurbinin të gëzonte të drejtën e të vepronte sipas venomeve të veta, të shpallte amnisti për të gjitha fajet e kryera nga banorët e zonës, të paguante dëmshpërblimet për dëmet që kishte shkaktuar ushtria turke gjatë ekspeditave ndëshkimore në Kurbin. Por turku nuk i mbajti fjalet e lufta vazhdoi, ku taboorret turke rrethuan Skurajn per te shuar kryengritjen, me qelim per te vrare ose zene rob kryengritesit, posacerisht Gjin Pjetrin, te cilit i dogjen per se dyti kullat, qe ishin djegur ne shtypjen e kryengritjes ne kohen e Lidhjes se Prizrenit me 1883, prej Dervish Pashes. Lëvizjet e vazhdueshme të rezistencës, të organizuara nga Gjin Pjeter Mark Pervizi me patriotët e luftetaret kurbinas bënë që më 28 nëntor 1912 edhe në Milot, ashtu si në Vlorë, në të njëjtën ditë dhe orë, të ngrihej flamuri i pavarësisë, flamur qe Dom Nikoll Kaçorri i kishte dorezuar ne Rubik Gjin Pjetrit per kete qellim, i cili mbajti fjalen e rastit te fitores se lirise e pavaresise duke e pershendetur me
Në vitet 1916 – 1917 do të nisë funksionin pazari i Milotit, i transferuar nga Fusha e Limes ne Skuraj, si treg rajonal për shitjen e produkteve bujqësore, blegtorale dhe artizanale. Ky Pazar, në një periudhë shumë të shkurtër kohe, do të bëhej i njohur në të gjithë Shqipërinë.
Në këtë periudhë, në vitet 1934 – 1936 është ndërtuar aksi rrugor Delbnisht – Selitë – Mafsheq, 18 km i gjatë, i shtruar me kalldrëm dhe me të gjitha veprat e artit.
Në vitin 1926 mbreti Zog do të financonte ndërtimin e urës mbi lumin Mat, sipas projektit të arkitektëve europianë e të zbatuar nga arkitekti shkodran Gjovalin Gjadri.
== Gjeografia ==
Qyteti i Milotit ndodhet ne pjesen qendrore te Republikes se Shqipërisë. Ka një pozicion strategjik me që lidh veriun e Shqiperise me kryeqytetin (Tirana). Ne ndarjen administrative perfshihet nga rrethi i Kurbinit.
Miloti merr nje rëndësi të madhe edhe per faktin se autostrada Durres-Prishtine kalon kalon ne periferi te qytetit ne nje gjatesi prej 13 km.
Komuna Milot shtrihet në një sipërfaqe prej 138 km2 ku jetojnë 12856 banorë. Kufizohet në veri me Bashkinë e Rubikut, në verilindje me Komunën e Ulëzës, në veriperëndim me Komunën e Zejmenit, në jugperëndim me Komunën e Fushë Kuqes, në jug me Bashkinë Laç në juglindje me komunen e Cudhinit, në jugperendim me Bashkinë e Mamurrasit.Komuna është një njësi e pushtetit lokal të rrethit të Kurbinit, dhe përfshihet në Qarkun e Lezhës, dhe qyteti i Milotit njihet si qendër e Komunës. Miloti ndodhet 45 km larg kryeqytetit dhe është një nyje lidhëse me të gjithë krahinat e Shqipërisë së Veriut e Verilindjes si kryqëzim i rrugëve kombëtare. Miloti ndodhet 65 km larg portit të Durrësit, 20 km larg portit të Shëngjinit, 40 km larg aeroportit “Nënë Tereza”, 20 km larg plazhit të Shëngjinit e 14 km larg plazhit të Patokut. Komuna Milot ka një shtrirje veri-jug 8 km, lindje – perëndim 17.2 km.Qendra e Komunës është qyteti i Milotit. Komuna ka në territorin e saj 12 fshatra që janë, Fushë Milot, Mal-Milot, Shullaz, Malbardhë, Delbnisht, Selitë, Gallatë, Skuraj, Vinjollë, Gernac, Shkopet, Ferre-Shkopet.
Line 54 ⟶ 50:
== Demografia ==
Komuna Milot sipas te dhena zyrtare (dhjetor 2010), ka nje popullsi prej 13317 banore. Nga keta:
QYTETI MILOT ka 4334 banore
Ndersa te gjitha fshatrat te marra se bashku kane 8963 banore gjithsej, ku secili ka:
Skuraj 731 banore, MAL-MILOT 757, Fushe Milot 2236, Mal Bardhe1522, Gallate 358,Selite 352,Gernac 373,Vinjoll 369,Shullaz 1144,Shkopet 254,Ferr Shkopet 345,Delbnisht 233 dhe Prozhme 199 banore.
== Ekonomia ==
| |||