Xhamia e Muradies

Xhamia e Muradies
Xhamia e Muradies
Lloji	Arkitekture
Vendndodhja	Vlorë, Shqipëri
Koordinatat	40°29′11″N 19°29′29″E / 40.486423°N 19.491391°E
Ndërtuar	në shek 16-të
Arkitekti	Arkitekt Sinani
Organi drejtues	DRKK Vlorë
Monument Kulture në Shqipëri
	Emri zyrtar: Monument i trashëgimisë kulturore
Lloji	Nën mbrojtje
Kriteret	I
Nr. i referencës	VL109
Tipologjia	Vendstrehim
	Xhamia e Muradies (Earth)

Ky artikull përmban akoma disa gabime drejtshkrimore! Je i lutur të na ndihmosh me kontributin tënd për korrigjimin e tij sipas rregullave
të sanksionuara nga Kongresi i Drejtshkrimit të Gjuhës Shqipe të mbajtur më 20 nëntor të vitit 1972 në Tiranë.

Xhamia e Muradies ose Xhamia e Plumbit ndodhet në qytetin e Vlorës, në aksin rrugor Vlorë-Skelë, ne zonën arkeologjike (zona A sipas zonifikimit arkeologjik), në një nga qendrat e qytetit, pranë Sheshit te Flamurit.^[1] Objekti është i kufizuar nga të gjitha anët me rrugë. Objekti është i veçuar dhe është i dukshëm qartë nga të gjitha anët (pa marrë parasysh gjelbërimin e lartë përreth objektit).

Xhamia Muradie me hajatin e saj të dikurshëm, që sot nuk ekziston më

Objekti është ndërtim i shekullit të XVI, viti 1542, është vepër e arritur e arkitekturës sonë të këtij shekulli. Xhamia e Muradies është e ndërtuar me rreshta gurësh dhe tullash që të kujtojnë ndërtimet e kësaj kohe të arkitekt Sinanit në Stamboll. Kjo shquhet për ndërtim te mirë të mureve, për punën e rregullt të kornizave, dritareve dhe portalit të hyrjes. Dikur ka pasur një portik, nga i cili sot ruhen vetëm gjurmët në murin verior dhe bazamenti me dyshemenë. Shenjë tjetër dalluese e kësaj xhamie është tamburi dymbëdhjetëfaqesh.

Xhamia është e mbuluar me kupolë. Ajo përbëhet nga salla kubike, që është salla e lutjeve, si dhe nga minarja. Salla ndriçohet nga dritare të vëna në tre radhë për çdo faqe. Në pjesën jugore të sallës gjendet mihrabi. Kalimi në tamburin dymbëdhjetëfaqesh bëhet direkt pa ndonjë ngushtim, duke formuar çatitë e vogla trekëndëshe në qoshe. Një ngushtim i lehtë me një kornizë guri në tërë perimetrin e ndërtesës bëhet në anën e jashtme mbi rreshtin e dytë të dritareve në nivelin e fillimit të trompave të qosheve.

Hyrja për në xhami bëhet nga ana veriore, minarja ndodhet në këndin veriperëndimor. Bazamenti i minares është një shumëfaqësh i ndërtuar me gurë të skuadruar. Muratura e minares lidhet nëpërmjet futjes së gurëve në muret e xhamisë.

Muret e xhamisë janë te ndërtuara me gurë e tulla të vendosura në mënyrë të rregullt: dy rreshta gurësh të gdhendur që këmbehen me dy rreshta tullash. Mbi pjesën e tamburit të ndërtuar me gurë e tulla kalon një kornizë me gurë të gdhendur me mjeshtëri, që tregon se duhej të ishte fundi i ndërtesës. Mirëpo, mbi të, tamburi vijon me muraturë të çrregullt si shenjë e ndonjë rindërtimi në pjesën e çatisë duke mos iu përmbajtur formave të vjetra të saj. Xhamia sot kryen po funksionin për të cilin është ndërtuar, objekt i kultit mysliman, vend lutjesh.

Lidhje të jashtme

Instituti i Monumenteve të Kulturës

Referime

^ LISTA E MONUMENTEVE: RRETHI I VLORËS (PDF). Instituti i Monumenteve të Kulturës - Ministria e Kulturës. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 5 korrik 2018. Marrë më 15 korrik 2017.

Ky artikull për historinë e Shqipërisë është i cunguar. Ju mund të ndihmoni Wikipedian duke e zgjeruar atë.

[#imk#-1] LISTA E MONUMENTEVE: RRETHI I VLORËS (PDF). Instituti i Monumenteve të Kulturës - Ministria e Kulturës. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 5 korrik 2018. Marrë më 15 korrik 2017.

[1]