Appius Claudius Caecus

Appius Claudius Caecus (latinisht:Caecus - i verbër, fl. rr. 312–279 pes) ishte një burrë shteti dhe shkrimtar nga Republika Romake . Ai është më i njohur për dy projekte të mëdha ndërtimi: Rruga Appiane (latinisht: Via Appia), rruga e parë kryesore romake dhe ujësjellësi i parë në Romë, Aqua Appia .

Appius Claudius Caecus udhëhiqet në Curia Hostilia nga djemtë e tij. Piktura e shekullit të 19-të nga Cesare Maccari .

Mbishkrimi përkujtimor i Appius Claudius C.F. Caecus, "Appius Claudius Caecus, djali i Gaius."

Rruga e parë romake, Via Appia . Via Appia brenda Minturno antike

Biografia

Ai është figura e parë publike romake, jeta e të cilit mund të gjurmohet me njëfarë sigurie historike. Ai gjithashtu nxiti reforma të diskutueshme me mendje popullore dhe gjithashtu vlerësohet me autorësinë e një traktati juridik, një përmbledhje esesh morale dhe disa poezi, duke e bërë atë një nga figurat më të hershme letrare të Romës.

Një patrician me prejardhje të shquar, Caecus u bë i njohur për herë të parë me zgjedhjen e tij në pozicionin e censurës në 312 pes, të cilin e mbajti për pesë vjet. Gjatë kohës së Caecus në detyrë, përveç projekteve të tij të ndërtimit, ai prezantoi disa reforma kushtetuese të diskutueshme por të keqkuptuara: ai rriti fuqinë votuese të të varfërve dhe pa tokë në asambletë legjislative dhe pranoi qytetarë të klasës së ulët në Senatin Romak, megjithëse këto masa u zhbënë pjesërisht nga fisnikëria e mllefosur. Përveç kësaj, Caecus ishte censori i parë që hartoi një listë formale të senatorëve. Këto reforma e rritën masivisht prestigjin e censurës, e cila më parë kishte qenë vetëm një magjistratë e vogël. Si konsull (296 para Krishtit) dhe më pas pretor (295 pes), Caecus udhëhoqi fushatat ushtarake kundër etruskëve dhe samnitëve . Më vonë në jetë, duke u bërë i verbër (Latin: caecus, prej nga vjen mbiemri) nga mosha e vjetër, ai mbajti një fjalim në Senat duke kundërshtuar me sukses paqen me mbretin epirot Pirro.

Reformat e tij shkaktuan pak zemërim, pasi ai theu një sërë traditash të vendosura. Appius u përfshi në disa grindje të ashpra politike, veçanërisht me Fabiin (një familje e fuqishme romake). Fabius Pictor, i cili ishte historiani më i hershëm romak dhe një anëtar i familjes Fabian, mund të ketë qenë burimi për një sasi të konsiderueshme shpifjesh kundër Caecus, duke e akuzuar atë si një demagog i korruptuar, imoral dhe një gjeneral i paaftë. Për shkak të divergjencës së gjerë në burime, studiuesit modernë kanë pasur interpretime shumë të ndryshme për veprat e Caecus: ai është përshkruar si një revolucionar, një reaksionar, një tiran i mundshëm ose një reformator i madh, i krahasueshëm me figurat athinase si Kleisteni dhe Perikliu .

Shih edhe

• Roma e lashtë

Literatura

• John Briscoe, Valerius Maximus, Facta et dicta memorabilia, Book 8 Text, Introduction, and Commentary, Berlin/Boston, De Gruyter, 2019.
• T. Robert S. Broughton, The Magistrates of the Roman Republic, American Philological Association, 1951–1952.
• Ferenczy, Endre (1965). "La carrière d'Appius Claudius Caecus jusqu'à la censure" (PDF). Acta Antiqua Academiae Scientiarum Hungaricae. 13: 379–404. ISSN 0044-5975. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
• German Hafner, "Römische und italische Porträts des 4. Jahrhunderts v. Chr.", Mitteilungen des Deutschen Archäologischen Instituts, Römische Abteilung, n°77, 1970, p. 59–66.
• Humm, Michel (2005). Appius Claudius Caecus: La République accomplie. Rome: École Française de Rome. ISBN 2-7283-0682-6. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
• Münzer, Friedrich (1899), "Claudius 91", Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE, PW), volume 3, part 2, columns 2681–2685.
• Friedrich Münzer, Roman Aristocratic Parties and Families, translated by Thérèse Ridley, Johns Hopkins University Press, 1999 (originally published in 1920).
• Oakley, S.P. (2005). A Commentary on Livy, Books VI–X, Volume III: Book IX. Oxford: Clarendon Press. ISBN 0-19-927143-7. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
• Oakley, S.P. (2005). A Commentary on Livy, Books VI–X, Volume IV: Book X. Oxford: Clarendon Press. ISBN 0-19-927256-5. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
• Lily Ross Taylor and T. Robert S. Broughton, "The Order of the Two Consuls' Names in the Yearly Lists", Memoirs of the American Academy in Rome, 19 (1949), pp. 3–14.
• Vasaly, Ann (1987). "Personality and Power: Livy's Depiction of the Appii Claudii in the First Pentad". Transactions of the American Philological Association. 117: 203–226. doi:10.2307/283967. JSTOR 283967. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
• Wiseman, T.P. (1979). Clio's Cosmetics: Three Studies in Greco-Roman Literature. Leicester University Press. ISBN 0-8476-6206-3. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
• The Editors of Encyclopædia Britannica, "Appius Claudius Caecus", Encyclopædia Britannica, 1998
• Humm, M. (n.d.). Les sources littéraires sur Appius Claudius Caecus. Appius Claudius Caecus, 35–97. doi:10.4000/books.efr.1609
• Overview Appius Claudius Caecus (fl. 312–279), Oxford Reference
• Ratcliffe, S. (n.d.). Oxford Essential Quotations, 2012.
• Loud, G. A. (2010). The crusade of Frederick Barbarossa: The history of the expedition of the emperor Frederick and related texts. Farnham: Ashgate.