Demokracia dhe edukimi
Demokracia dhe Edukimi: Një Hyrje në Filozofinë e Edukimit (anglisht: Democracy and Education: An Introduction to the Philosophy of Education) është një libër i vitit 1916 shkruar nga John Dewey. [1]
Përmbledhje
RedaktoNë veprën me titull Demokracai dhe Edukimi, Dewey argumenton se faktet kryesore të pashmangshme të lindjes dhe vdekjes së secilit prej anëtarëve përbërës në një grup shoqëror përcaktojnë domosdoshmërinë e arsimit dhe edukimit. Nga njëra anë, ekziston kontrasti midis papjekurisë së anëtarëve të porsalindur të grupit (përfaqësuesit e tij të ardhshëm të vetëm) dhe pjekurisë së anëtarëve të rritur që zotërojnë njohuritë dhe zakonet e grupit. Nga ana tjetër, ekziston nevoja që këta anëtarë të papjekur të mos ruhen thjesht fizikisht në numër të mjaftueshëm, por që ata të iniciohen në interesat, qëllimet, informacionin, aftësitë dhe praktikat e anëtarëve të pjekur: përndryshe grupi do të pushojë jetë karakteristike.
Dewey vëren se edhe në një fis "të egër", arritjet e pjesëtarëve të rritur të grupit janë shumë përtej asaj që anëtarët e papjekur do të ishin të aftë nëse do t'i liheshin vetvetes. Me rritjen e qytetërimit, rritet hendeku midis kapaciteteve origjinale të të papjekurve dhe standardeve e zakoneve të të moshuarve. Thjesht rritja fizike dhe zotërimi i nevojave të thjeshta të jetesës nuk do të mjaftojë për të riprodhuar jetën e grupit. Kërkohet përpjekje e qëllimshme dhe marrja përsipër e dhimbjeve të menduara. Qeniet që lindin jo vetëm të pavetëdijshëm për qëllimet dhe zakonet e grupit shoqëror, por edhe mjaft indiferente ndaj tyre, duhet të bëhen të njohura dhe të interesuara në mënyrë aktive. Sipas Dewey, arsimi dhe vetëm arsimi e përfshin këtë hendek.
Idetë e Dewey kurrë nuk u integruan gjerësisht dhe thellë në praktikat e shkollave publike amerikane, megjithëse disa nga vlerat dhe termat e tij ishin të përhapura. [2] Edukimi progresiv (i përkrahur në mënyrë kritike edhe nga Dewey) në thelb u shua gjatë Luftës së Ftohtë, kur shqetësimi dominues në arsim ishte krijimi dhe mbajtja e një elite shkencore dhe teknologjike për qëllime ushtarake. Në periudhën e pas Luftës së Ftohtë, megjithatë, arsimi progresiv ishte rishfaqur në shumë qarqe të reformës shkollore dhe teorisë së arsimit si një fushë e lulëzuar e të mësuarit kërkimor dhe shkencës së bazuar në kërkim dhe hulumtim.
Disa e shohin si fakt të rëndë që antropologjia filozofike e Dewey, ndryshe nga Egani, Vico, Ernst Cassirer, Claude Lévi-Strauss dhe Nietzsche, nuk e trajton origjinën e mendimit të mendjes moderne në estetikë, më saktë në mit. profesionet dhe industritë origjinale të njerëzve të lashtë, dhe përfundimisht në historinë e shkencës. [3] Një kritikë e kësaj qasjeje është se ajo nuk merr parasysh origjinën e institucioneve kulturore, e cila mund të llogaritet nga estetika. Gjuha dhe zhvillimi i saj, në antropologjinë filozofike të Dewey, nuk kanë një rol qendror, por përkundrazi janë pasojë e aftësisë njohëse. [3]
Trashëgimia
RedaktoNdërsa teoritë arsimore dhe edukative të Dewey kanë gëzuar një popullaritet të gjerë gjatë jetës së tij aq sa edhe më pas, ato kanë një histori të trazuar zbatimi. [2] Shkrimet e Dewey mund të jenë gjithashtu të vështira për t'u lexuar dhe tendenca e tij për të ripërdorur fjalë dhe fraza të zakonshme për të shprehur riinterpretime jashtëzakonisht komplekse të tyre e bën atë të ndjeshëm ndaj keqkuptimeve. Pra, ndërsa ai mbante rolin e një intelektuali kryesor publik, ai shpesh keqinterpretohej, madje edhe nga kolegët akademikë. Shumë prej tyre e përqafuan me entuziazëm atë që ata ngatërruan me filozofinë e Dewey, por që në fakt kishte pak ose një ngjashmëri të shtrembëruar me të. [4]
Njëkohësisht, teori të tjera arsimore, edukative dhe pedagogjike progresive, shpesh të ndikuara nga Dewey, por jo të rrjedhura drejtpërdrejt prej tij, po bëheshin gjithashtu të njohura, si p.sh. Perenializmi arsimor, i cili ka në qendër mësuesin në krahasim me nxënësin ose studentin në qendër. Termi 'arsim progresiv' u rrit për të përfshirë teori dhe praktika të shumta kontradiktore, siç dokumentohet nga historianë si Herbert Kliebard.
Disa versione të arsimit dhe edukimit progresiv (pedagogjia progresive arritën të transformonin peizazhin arsimor dhe edukativ: kudondodhja e plotë e këshillimit udhëzues, për të përmendur vetëm një shembull, buron nga periudha e arsimit dhe pedagogjisë progresive. Variacionet radikale të progresivizmit arsimor e pedagogjik ishin të trazuara dhe jetëshkurtëra, një fakt që mbështet disa kuptime të nocionit të dështimit. [5] Por ato ishin ndoshta shumë të rralla dhe të financuara keq për të krijuar një provë të plotë.
Shih edhe
RedaktoReferime
Redakto- ^ Dewey, John (1916). Democracy and Education: An Introduction to the Philosophy of Education (në anglisht). New York: Macmillan. Marrë më 4 maj 2016 – nëpërmjet Internet Archive.
- ^ a b Fifty Major Thinkers on Education (From Confucius to Dewey). Routledge, February 2002, Edited by Joy Palmer, Liora Bresler, David Edward Cooper. pp 177-178
- ^ a b Theodora Polito, Educational Theory as Theory of Culture: A Vichian perspective on the educational theories of John Dewey and Kieran Egan Educational Philosophy and Theory, Vol. 37, No. 4, 2005
- ^ Strain, John Paul (1958). "An answer to the misconceptions of John Dewey's philosophy of education". Educational Theory (në anglisht). 8: 269–274.
- ^ Hartman, Andrew (2008). Education and the Cold War: The Battle for the American School (në anglisht). Palgrave Macmillan. ISBN 0230338976.
Lidhje të jashtme
Redakto- Demokracia dhe Edukimi: Një Hyrje në Filozofinë e Edukimit në domenin publik të librit në Wikisource (anglisht)
- Dewey, John (1916). Democracy and Education: An Introduction to the Philosophy of Education (në anglisht). New York: Macmillan. Marrë më 4 maj 2016 – nëpërmjet Internet Archive.