Dragor

Dragor (emri i mëparshëm: Makofro) ^[1] ^[2] është një lumë që përshkon qytetin e Manastirit . Ai buron nga disa lumenj më të vegjël. Pjesa burimore përbëhet nga disa rrjedha ujore që burojnë nga shpatet e Pelisterit : Sapunçica, Lak Potok, Cërvena Reka dhe Klisurica .

Vështrim

Në pjesët e sipërme malore, Dragori kalon nëpër fshatrat Dihovë dhe Bratindoll, dhe në pjesët e poshtme në mes të Pellagonisë (576 m mbi nivelin e detit), derdhet në Lumin e Zi 1. km në veriperëndim të fshatit Novaci .

Dragori në vitin 1902 në një kartolinë osmane

Gjatësia totale e Dragorit është 25 km, me një vëllim të pellgut ujëmbledhës 67 km, një pellg 188 km ² dhe një rënie mesatare prej 17,0%. Nivelet maksimale mujore të ujit dhe prurjet e lumit Dragor janë në prill dhe maj për shkak të reshjeve pranverore dhe shkrirjes së borës në Pelister, ndërsa nga korriku deri në shtator ndodh niveli minimal i ujit.

Vetëm rrjedha e sipërme e Dragorit ka cilësi të mirë dhe diversitet biologjik. Nga Manastiri deri në grykëderdhjen e tij në Lumin e Zi Dragori është privuar nga çdo jetë e gjallë për shkak të ndotjes industriale të ujit.

Në vitin 1896, shtrati i Dragorotit përmes qendrës së qytetit rregullohej nga kalata 3,5 km të gjata, më shumë se 4 m të thella dhe më pas nga ura dhe kaskada guri.

Në vitin 1962 qyteti u përmbyt dhe popullsia u frikësua se do të ndodhte ndonjë fatkeqësi nëse uji dilte dhe arrinte në nivelin e urave në qytet . Krejt e kundërta, në tetor 1966 ndodhi që shtrati të thahej plotësisht. Për shkak të rasteve të tilla, që nga viti 1983, niveli i ujit në shtratin e lumit Dragor është rregulluar me ndërtimin e kanalit të grumbullimit të ujit për liqenin e Strezhevskës .