Ekspedita e Skënderbeut në Itali
Ekspedita e Skënderbeut në itali (1460-1462) është ndërmarrë për të ndihmuar aleatin e tij Ferdinandit I i Napolit, sundimi i i të cilit ishte kërcënuar nga Dinastia Anzhuine. Gjergj Kastrioti Skënderbeu ishte sundimtari i Shqipërisë (Latin: dominus Albaniae), i cili kishte qenë duke udhëhequr një rebelim kundër Perandorisë osmane që nga viti 1443 dhe bëri veten aleat me disa monarkë të Evropës Perëndimore. Në 1458, Alfonso V i Aragonit, sundues i Sicilisë dhe Napolit dhe aleati më i rëndësishëm i Skënderbeut, vdiq, duke lënë djalin e tij të paligjshëm, Ferdinandin, në fronin napolitan; René d'Anjou, Duka i Anzhuinëve, pretendonte të merrte fronin. Konflikti mes përkrahësve të Renese dhe Ferdinandit shumë shpejt shpërtheu në një luftë civile. Papa Calixtus III, me prejardhje spanjolle, mund të bënte shumë pak për të siguruar Ferdinandin, kështu që ai u kthye tek Skënderbeu për ndihmë.
Ekspedita e Skënderbeut në itali | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Pjesë e luftës Napolitane (1459–1464) | |||||||
Udhëtim Skënderbeut në Itali. Rruga veriore u mor nga vetë Skënderbeu, ndërsa në jug është marrë nga vartësit e tij. | |||||||
| |||||||
Palët pjesëmarrëse | |||||||
Lidhja e Lezhës Shtetet e Papës Mbretëria e Napolit Dukati i Milanos |
House of Anjou Principality of Taranto Fisnikët italianë Pro-Angevin | ||||||
Komandantët dhe udhëheqësit | |||||||
Skënderbeu Konstandin Kastrioti Pius II Ferdinand I of Naples Alessandro Sforza |
René d'Anjou Jean d'Anjou Jacopo Piccinino Giovanni Orsini |
Në 1457, Skënderbeu kishte arritur fitoren e tij më të famshme mbi Perandorinë Osmane në Betejën e Albulenës, e cila u prit me entuziazëm të madh në të gjithë Itali-në.
Ngjarja
RedaktoNë 1456, aleati i Skënderbeut, Janosh Huniadi, vdiq, dhe i biri i tij, Mathias Corvinus, u kurorëzua mbreti i Hungarisë. Huniadi ishte për një luftë sulmuese kundër Perandorisë Osmane, ndërsa fisnikëria hungareze dhe djali i tij promovoi një luftë mbrojtëse.[1] Vitin e ardhshëm, Gjergj Kastrioti Skënderbeu mposhti një forcë të konsiderueshme osmane në betejën e Albulenës.
Gjendja e italianëve
RedaktoGjendja e shqiptarëve
RedaktoBurimi
Redakto- ^ Frashëri 2002, p. 359