Gjibraltarianët

Gjibraltarianët (spanjisht: gibraltareños, në gjuhën e folur: llanitos) janë një grup etnik vendas në Gjibraltar, një territor britanik përtej detit që ndodhet pranë majës më jugore të Gadishullit Iberik në hyrje të Detit Mesdhe.

Origjina

Disa gjibraltarianë janë një përzierje etnike dhe kulturore e shumë emigrantëve që erdhën në Shkëmbin e Gjibraltarit para 300 viteve. Pas kapjes së tij nga një forcë anglo-holandeze në 1704, të gjithë përveç 70 banorëve ekzistues të Gjibraltarit zgjodhën të largoheshin; shumë u vendosën aty pranë. Që atëherë, emigrantë nga Mbretëria e Bashkuar, Italia, Malta, Portugalia, Maroku, Menorka dhe India janë vendosur në Gjibraltar, ashtu si edhe hebrenjtë sefardikë nga Afrika e Veriut.

Gjenovezët dhe katalanasit (të cilët mbërritën në flotë me Princin Xhorxh të Hesse-Darmstadt) u bënë bërthama e popullsisë së parë qytetare të Gjibraltarit nën Gjibraltarin Habsburg. Hebrenjtë sefardi nga Tetuani në Marok, të cilët më parë kishin qenë furnizues të Tangjerit anglez, filluan të furnizonin produkte të freskëta në Gjibraltar në 1704.