Jugosllavia Federale Demokratike
Jugosllavia Federale Demokratike ishte një shtet i përkohshëm i krijuar gjatë Luftës së Dytë Botërore më 29 nëntor 1943 përmes Sesionit të Dytë të Këshillit Antifashist për Çlirimin Kombëtar të Jugosllavisë (AVNOJ). Komiteti Kombëtar për Çlirimin e Jugosllavisë (NKOJ) ishte organi i tij origjinal ekzekutiv. Gjatë gjithë ekzistencës së saj ajo u qeveris nga Marshalli Josip Broz Tito si kryeministër.
Jugosllavia Federale Demokratike Demokratska Federativna Jugoslavija Демократска Федеративна Југославија Demokratična federativna Jugoslavija | |
---|---|
1943–1945 | |
Himni: "Hej, Slaveni" | |
Gjendja | Qeveria e dominuar nga Partia Komuniste e Jugosllavisë |
Kryeqyteti | Beogradi |
Qyteti më i madh | capital |
Gjuhët zyrtare | Serbokroatishtja Sllovenisht Maqedonisht[1][2] |
Shkrimi zyrtar | cirilik • Latinisht |
Nofka | Jugosllav |
Qeveria | |
Lloji i qeverisjes | Qeveria e përkohshme federale –Komiteti Kombëtar (1943–45) –Monarkia kushtetuese (1943–1945, de jure) |
Kryetari i Presidiumit të AVNOJ | |
• 1943–45 | Ivan Ribar |
Mbreti | |
• 1943–45 | Peter II |
Kryeministri | |
• 1943–45 | Josip Broz Tito |
Kuvendi | Asambleja e Përkohshme Kombëtare |
Epoka historike | Lufta e Dytë Botërore |
29 nëntor 1943 | |
16 qershor 1944 | |
7 mars 1945 | |
24 tetor 1945 | |
11 nëntor 1945 | |
• Monarkia u hoq | 29 nëntor 1945 |
Sipërfaqja | |
• Gjithsej | 255,804 km2 (98,766 sq mi) |
Ekonomia | |
Monedha | Të ndryshme (1943–44): Dinari serb, Kuna NDH, Levi bullgar, Lira italiane, Reichsmark (1944–45): Dinari jugosllav |
Të dhëna të tjera | |
Zona kohore | UTC+2 (Zona Kohore e Evropës Qendrore (CET)) |
Ana e drejtimit të makinës | në të djathtë |
Prefiksi telefonik | 38 |
Ajo u njoh nga Aleatët në Konferencën e Teheranit, së bashku me AVNOJ si organi i saj konsultativ. Qeveria jugosllave në mërgim e mbretit Peter II në Londër, pjesërisht për shkak të presionit nga Mbretëria e Bashkuar,[3] njohu qeverinë e AVNOJ-it me Traktatin e Visit, të nënshkruar më 16 qershor 1944 midis kryeministrit të qeverisë në mërgim, Ivan Shubashiq dhe Tito.[3] Me Traktatin e Visit, qeveria në mërgim dhe NKOJ ranë dakord të bashkohen në një qeveri të përkohshme sa më shpejt të jetë e mundur. Forma e qeverisë së re u ra dakord në një marrëveshje të dytë Tito-Shubashiq të nënshkruar më 1 nëntor 1944 në kryeqytetin jugosllav të çliruar së fundmi, Beograd. Jugosllavia u bë një nga anëtarët themelues të Kombeve të Bashkuara pas nënshkrimit të Kartës së Kombeve të Bashkuara në tetor 1945.
Shteti u formua për të bashkuar lëvizjen e rezistencës jugosllave me pushtimin e Jugosllavisë nga Fuqitë e Boshtit. Marrëveshja la të pavendosur qëllimisht çështjen nëse shteti do të ishte monarki apo republikë deri pas përfundimit të luftës, kështu që pozita e kreut të shtetit ishte vakante. Pas shkrirjes së qeverive, shteti u reformua në Republikën Federale Popullore të Jugosllavisë njëpartiake me Josip Broz Tito si kryeministër dhe Ivan Shubashiq si ministër të punëve të jashtme.
Referime
Redakto- ^ Këto ishin gjuhët e specifikuara për stemën e Jugosllavisë më 17 shkurt 1944.
- ^ Tomasz Kamusella. The Politics of Language and Nationalism in Modern Central Europe. Palgrave Macmillan, 2008. Pp. 228, 297.
- ^ a b Walter R. Roberts. Tito, Mihailović, and the allies, 1941-1945. Duke University Press, 1987. Pp. 288.